Actes 28

1 Après nous être ainsi sauvés, nous apprîmes que l’île s’appelait Malte. Et les barbares nous montrèrent beaucoup d’humanité.

อิตฺถํ สรฺเวฺวษุ รกฺษำ ปฺราปฺเตษุ ตตฺรโตฺยปทฺวีปสฺย นาม มิลีเตติ เต ชฺญาตวนฺต: ฯ

2 Car ayant allumé du feu, à cause de la pluie tombante et du froid, ils nous ranimaient.

อสภฺยโลกา ยเถษฺฏมฺ อนุกมฺปำ กฺฤตฺวา วรฺตฺตมานวฺฤษฺเฏ: ศีตาจฺจ วหฺนึ ปฺรชฺชฺวาลฺยาสฺมากมฺ อาติถฺยมฺ อกุรฺวฺวนฺฯ

3 Alors Paul ayant rassemblé une certaine quantité de sarments, et les ayant mis au feu, une vipère que la chaleur en fit sortir s’élança sur sa main.

กินฺตุ เปาล อินฺธนานิ สํคฺฤหฺย ยทา ตสฺมินฺ อเคฺรา นิรกฺษิปตฺ, ตทา วเหฺน: ปฺรตาปาตฺ เอก: กฺฤษฺณสรฺโป นิรฺคตฺย ตสฺย หเสฺต ทฺรษฺฏวานฺฯ

4 Dès que les barbares virent, cette bête qui pendait à sa main: ils se dirent l’un à l’autre: Assurément, cet homme est un meurtrier, puisque, après avoir échappé à la mer, la vengeance ne permet pas qu’il vive.

เต'สภฺยโลกาสฺตสฺย หเสฺต สรฺปมฺ อวลมฺพมานํ ทฺฤษฺฏฺวา ปรสฺปรมฺ อุกฺตวนฺต เอษ ชโน'วศฺยํ นรหา ภวิษฺยติ, ยโต ยทฺยปิ ชลเธ รกฺษำ ปฺราปฺตวานฺ ตถาปิ ปฺรติผลทายก เอนํ ชีวิตุํ น ททาติฯ

5 Et lui, secouant la bête dans le feu, n’en souffrit aucun mal.

กินฺตุ ส หสฺตํ วิธุนฺวนฺ ตํ สรฺปมฺ อคฺนิมเธฺย นิกฺษิปฺย กามปิ ปีฑำ นาปฺตวานฺฯ

6 Mais eux croyaient qu’il allait enfler, tomber soudainement et mourir. Et après avoir attendu longtemps, voyant qu’il ne lui arrivait aucun mal, ils changèrent de sentiments, et dirent que c’était un dieu.

ตโต วิษชฺวาลยา เอตสฺย ศรีรํ สฺผีตํ ภวิษฺยติ ยทฺวา หฐาทยํ ปฺราณานฺ ตฺยกฺษฺยตีติ นิศฺจิตฺย โลกา พหุกฺษณานิ ยาวตฺ ตทฺ ทฺรษฺฏุํ สฺถิตวนฺต: กินฺตุ ตสฺย กสฺยาศฺจิทฺ วิปโท'ฆฏนาตฺ เต ตทฺวิปรีตํ วิชฺญาย ภาษิตวนฺต เอษ กศฺจิทฺ เทโว ภเวตฺฯ

7 En ces lieux-là se trouvaient des terres appartenant au premier de l’île, nommé Publius, lequel, nous recevant, se montra, durant trois jours, très bon envers nous.

ปุพฺลิยนามา ชน เอกสฺตโสฺยปทฺวีปสฺยาธิปติราสีตฺ ตตฺร ตสฺย ภูมฺยาทิ จ สฺถิตํฯ ส ชโน'สฺมานฺ นิชคฺฤหํ นีตฺวา เสาชนฺยํ ปฺรกาศฺย ทินตฺรยํ ยาวทฺ อสฺมากํ อาติถฺยมฺ อกโรตฺฯ

8 Or il se rencontra que le père de Publius était au lit, tourmenté de la fièvre et de la dyssenterie. Paul alla le voir, et ayant prié, et lui ayant imposé les mains, il le guérit.

ตทา ตสฺย ปุพฺลิยสฺย ปิตา ชฺวราติสาเรณ ปีฑฺยมาน: สนฺ ศยฺยายามฺ อาสีตฺ; ตต: เปาลสฺตสฺย สมีปํ คตฺวา ปฺรารฺถนำ กฺฤตฺวา ตสฺย คาเตฺร หสฺตํ สมรฺปฺย ตํ สฺวสฺถํ กฺฤตวานฺฯ

9 Cela fait, tous ceux qui, dans l’île, avaient des maladies, venaient, et étaient guéris;

อิตฺถํ ภูเต ตทฺวีปนิวาสิน อิตเรปิ โรคิโลกา อาคตฺย นิรามยา อภวนฺฯ

10 Ils nous rendirent aussi beaucoup d’honneurs, et, quand nous nous mîmes en mer, ils nous pourvurent de toutes les choses qui nous étaient nécessaires.

ตสฺมาตฺเต'สฺมากมฺ อตีว สตฺการํ กฺฤตวนฺต: , วิเศษต: ปฺรสฺถานสมเย ปฺรโยชนียานิ นานทฺรวฺยาณิ ทตฺตวนฺต: ฯ

11 Au bout de trois mois, nous nous embarquâmes sur un vaisseau d’Alexandrie, qui avait hiverné dans l’île, et qui avait pour enseigne les castors.

อิตฺถํ ตตฺร ตฺริษุ มาเสษุ คเตษุ ยสฺย จิหฺนํ ทิยสฺกูรี ตาทฺฤศ เอก: สิกนฺทรียนครสฺย โปต: ศีตกาลํ ยาปยนฺ ตสฺมินฺ อุปทฺวีเป 'ติษฺฐตฺ ตเมว โปตํ วยมฺ อารุหฺย ยาตฺรามฺ อกุรฺมฺมฯ

12 Et étant arrivés à Syracuse, nous y demeurâmes trois jours.

ตต: ปฺรถมต: สุรากูสนครมฺ อุปสฺถาย ตตฺร ตฺรีณิ ทินานิ สฺถิตวนฺต: ฯ

13 De là, faisant le tour de la côte, nous vînmes à Rhégium; et un jour après, un vent ayant soufflé du midi, nous vînmes à Pouzzoles,

ตสฺมาทฺ อาวฺฤตฺย รีคิยนครมฺ อุปสฺถิตา: ทิไนกสฺมาตฺ ปรํ ทกฺษิณวเยา สานุกูเลฺย สติ ปรสฺมินฺ ทิวเส ปติยลีนครมฺ อุปาติษฺฐามฯ

14 Où nous trouvâmes de nos frères, qui nous prièrent de demeurer avec eux sept jours; et après nous partîmes pour Rome.

ตโต'สฺมาสุ ตตฺรตฺยํ ภฺราตฺฤคณํ ปฺราปฺเตษุ เต ไสฺว: สารฺทฺธมฺ อสฺมานฺ สปฺต ทินานิ สฺถาปยิตุมฺ อยตนฺต, อิตฺถํ วยํ โรมานครมฺ ปฺรตฺยคจฺฉามฯ

15 Ce qu’ayant appris, nos frères de Rome vinrent au-devant de nous jusqu’au forum d’Appius et aux trois Tavernes. Lorsque Paul les eut vus rendant grâces à Dieu, il fut rempli de confiance.

ตสฺมาตฺ ตตฺรตฺยา: ภฺราตโร'สฺมากมฺ อาคมนวารฺตฺตำ ศฺรุตฺวา อาปฺปิยผรํ ตฺริษฺฏาวรฺณีญฺจ ยาวทฺ อเคฺรสรา: สนฺโตสฺมานฺ สากฺษาตฺ กรฺตฺตุมฺ อาคมนฺ; เตษำ ทรฺศนาตฺ เปาล อีศฺวรํ ธนฺยํ วทนฺ อาศฺวาสมฺ อาปฺตวานฺฯ

16 Quand nous fûmes arrivés à Rome, on permit à Paul de demeurer seul avec le soldat qui le gardait.

อสฺมาสุ โรมานครํ คเตษุ ศตเสนาปติ: สรฺวฺวานฺ พนฺทีนฺ ปฺรธานเสนาปเต: สมีเป สมารฺปยตฺ กินฺตุ เปาลาย สฺวรกฺษกปทาตินา สห ปฺฤถคฺ วสฺตุมฺ อนุมตึ ทตฺตวานฺฯ

17 Après le troisième jour, il fit appeler les premiers d’entre les Juifs. Et lorsqu’ils se furent assemblés, il leur disait: Hommes, mes frères, n’ayant rien fait contre le temple ni contre les coutumes de nos pères, j’ai été chargé de liens à Jérusalem, et livré aux mains des Romains,

ทินตฺรยาตฺ ปรํ เปาลสฺตทฺเทศสฺถานฺ ปฺรธานยิหูทิน อาหูตวานฺ ตตเสฺตษุ สมุปสฺถิเตษุ ส กถิตวานฺ, เห ภฺราตฺฤคณ นิชโลกานำ ปูรฺวฺวปุรุษาณำ วา รีเต รฺวิปรีตํ กิญฺจน กรฺมฺมาหํ นากรวํ ตถาปิ ยิรูศาลมนิวาสิโน โลกา มำ พนฺทึ กฺฤตฺวา โรมิโลกานำ หเสฺตษุ สมรฺปิตวนฺต: ฯ

18 Lesquels, après m’avoir interrogé, ont voulu me renvoyer, parce qu’il n’y avait aucune cause de mort en moi.

โรมิโลกา วิจารฺยฺย มม ปฺราณหนนารฺหํ กิมปิ การณํ น ปฺราปฺย มำ โมจยิตุมฺ ไอจฺฉนฺ;

19 Mais les Juifs s’y opposant, j’ai été forcé d’en appeler à César, non que j’aie quelque sujet d’accuser ma nation.

กินฺตุ ยิหูทิโลกานามฺ อาปตฺตฺยา มยา ไกสรราชสฺย สมีเป วิจารสฺย ปฺรารฺถนา กรฺตฺตวฺยา ชาตา โนเจตฺ นิชเทศียโลกานฺ ปฺรติ มม โกปฺยภิโยโค นาสฺติฯ

20 Voilà donc pourquoi j’ai demandé à vous voir et à vous parler. Car c’est à cause de l’espérance d’Israël que j’ai été lié de cette chaîne.

เอตตฺการณาทฺ อหํ ยุษฺมานฺ ทฺรษฺฏุํ สํลปิตุญฺจาหูยมฺ อิสฺราเยลฺวศียานำ ปฺรตฺยาศาเหโตหมฺ เอเตน ศุงฺขเลน พทฺโธ'ภวมฺฯ

21 Ils lui répondirent: Nous n’avons point reçu de lettre de Judée à ton sujet, et aucun frère n’est venu, qui nous ait parlé, ou nous ait dit aucun mal de toi.

ตทา เต ตมฺ อวาทิษุ: , ยิหูทียเทศาทฺ วยํ ตฺวามธิ กิมปิ ปตฺรํ น ปฺราปฺตา เย ภฺราตร: สมายาตาเสฺตษำ โกปิ ตว กามปิ วารฺตฺตำ นาวทตฺ อภทฺรมปิ นากถยจฺจฯ

22 Mais nous serions bien aises d’apprendre de toi-même ce que tu penses; car ce que nous savons de cette secte, c’est que partout on la combat.

ตว มตํ กิมิติ วยํ ตฺวตฺต: โศฺรตุมิจฺฉาม: ฯ ยทฺ อิทํ นวีนํ มตมุตฺถิตํ ตตฺ สรฺวฺวตฺร สรฺเวฺวษำ นิกเฏ นินฺทิตํ ชาตม อิติ วยํ ชานีม: ฯ

23 Lorsqu’ils lui eurent marqué un jour, ils vinrent en grand nombre le trouver dans l’hôtellerie; et il leur expliquait, et confirmait par des témoignages le royaume de Dieu, s’efforçant, du matin au soir, de les persuader de ce qui regarde Jésus, par la loi de Moïse et par les prophètes.

ไตสฺตทรฺถมฺ เอกสฺมินฺ ทิเน นิรูปิเต ตสฺมินฺ ทิเน พหว เอกตฺร มิลิตฺวา เปาลสฺย วาสคฺฤหมฺ อาคจฺฉนฺ ตสฺมาตฺ เปาล อา ปฺราต: กาลาตฺ สนฺธฺยากาลํ ยาวนฺ มูสาวฺยวสฺถาคฺรนฺถาทฺ ภวิษฺยทฺวาทินำ คฺรนฺเถภฺยศฺจ ยีโศ: กถามฺ อุตฺถาปฺย อีศฺวรสฺย ราเชฺย ปฺรมาณํ ทตฺวา เตษำ ปฺรวฺฤตฺตึ ชนยิตุํ เจษฺฏิตวานฺฯ

24 Et les uns croyaient ce qu’il disait, et les autres ne le croyaient pas.

เกจิตฺตุ ตสฺย กถำ ปฺรตฺยายนฺ เกจิตฺตุ น ปฺรตฺยายนฺ;

25 Et comme ils ne s’accordaient pas entre eux, ils se retiraient, Paul disant ce seul mot: C’est avec raison que l’Esprit-Saint a parlé à nos pères par la bouche du prophète Isaïe,

เอตตฺการณาตฺ เตษำ ปรสฺปรมฺ อไนกฺยาตฺ สรฺเวฺว จลิตวนฺต: ; ตถาปิ เปาล เอตำ กถาเมกำ กถิตวานฺ ปวิตฺร อาตฺมา ยิศยิยสฺย ภวิษฺยทฺวกฺตุ รฺวทนาทฺ อสฺมากํ ปิตฺฤปุรุเษภฺย เอตำ กถำ ภทฺรํ กถยามาส, ยถา,

26 Disant: Va vers ce peuple, et dis-lui: Vous entendrez de vos oreilles, et vous ne comprendrez point; regardant, vous regarderez, et vous ne verrez point.

"อุปคตฺย ชนาเนตานฺ ตฺวํ ภาษสฺว วจสฺตฺวิทํฯ กรฺไณ: โศฺรษฺยถ ยูยํ หิ กินฺตุ ยูยํ น โภตฺสฺยถฯ เนไตฺร รฺทฺรกฺษฺยถ ยูยญฺจ ชฺญาตุํ ยูยํ น ศกฺษฺยถฯ

27 Car le cœur de ce peuple s’est appesanti, leurs oreilles sont devenues sourdes, et ils ont fermé leurs yeux; de peur qu’ils ne voient de leurs yeux, qu’ils n’entendent de leurs oreilles, qu’ils ne comprennent de leur cœur, qu’ils ne se convertissent et que je ne les guérisse.

เต มานุษา ยถา เนไตฺร: ปริปศฺยนฺติ ไนว หิฯ กรฺไณ: รฺยถา น ศฺฤณฺวนฺติ พุธฺยนฺเต น จ มานไส: ฯ วฺยาวรฺตฺตยตฺสุ จิตฺตานิ กาเล กุตฺราปิ เตษุ ไวฯ มตฺตเสฺต มนุชา: สฺวสฺถา ยถา ไนว ภวนฺติ จฯ ตถา เตษำ มนุษฺยาณำ สนฺติ สฺถูลา หิ พุทฺธย: ฯ พธิรีภูตกรฺณาศฺจ ชาตาศฺจ มุทฺริตา ทฺฤศ: ๚

28 Qu’il soit donc connu de vous, que ce salut de Dieu a été envoyé aux gentils, et qu’eux écouteront.

อต อีศฺวราทฺ ยตฺ ปริตฺราณํ ตสฺย วารฺตฺตา ภินฺนเทศียานำ สมีปํ เปฺรษิตา เตอว ตำ คฺรหีษฺยนฺตีติ ยูยํ ชานีตฯ

29 Lorsqu’il leur eut dit ces choses, les Juifs le quittèrent, ayant de grands débats entre eux.

เอตาทฺฤศฺยำ กถายำ กถิตายำ สตฺยำ ยิหูทิน: ปรสฺปรํ พหุวิจารํ กุรฺวฺวนฺโต คตวนฺต: ฯ

30 Or il demeura deux ans entiers dans un logis qu’il avait loué; et il recevait tous ceux qui venaient à lui,

อิตฺถํ เปาล: สมฺปูรฺณํ วตฺสรทฺวยํ ยาวทฺ ภาฏกีเย วาสคฺฤเห วสนฺ เย โลกาสฺตสฺย สนฺนิธิมฺ อาคจฺฉนฺติ ตานฺ สรฺวฺวาเนว ปริคฺฤหฺลนฺ,

31 Prêchant le royaume de Dieu, et enseignant ce qui regarde Jésus-Christ, en toute assurance et sans empêchement.

นิรฺวิฆฺนมฺ อติศยนิ: กฺโษภมฺ อีศฺวรียราชตฺวสฺย กถำ ปฺรจารยนฺ ปฺรเภา ยีเศา ขฺรีษฺเฏ กถา: สมุปาทิศตฺฯ อิติ๚