Actes 25
1 Festus donc, étant arrivé dans la province, monta, trois jours après, de Césarée à Jérusalem.
ಅನನ್ತರಂ ಫೀಷ್ಟೋ ನಿಜರಾಜ್ಯಮ್ ಆಗತ್ಯ ದಿನತ್ರಯಾತ್ ಪರಂ ಕೈಸರಿಯಾತೋ ಯಿರೂಶಾಲಮ್ನಗರಮ್ ಆಗಮತ್|
2 Et les princes des prêtres et les premiers d’entre les Juifs vinrent vers lui pour accuser Paul, et ils le priaient,
ತದಾ ಮಹಾಯಾಜಕೋ ಯಿಹೂದೀಯಾನಾಂ ಪ್ರಧಾನಲೋಕಾಶ್ಚ ತಸ್ಯ ಸಮಕ್ಷಂ ಪೌಲಮ್ ಅಪಾವದನ್ತ|
3 Demandant en grâce, qu’il le fit amener à Jérusalem, ayant préparé des embûches pour le tuer en chemin.
ಭವಾನ್ ತಂ ಯಿರೂಶಾಲಮಮ್ ಆನೇತುಮ್ ಆಜ್ಞಾಪಯತ್ವಿತಿ ವಿನೀಯ ತೇ ತಸ್ಮಾದ್ ಅನುಗ್ರಹಂ ವಾಞ್ಛಿತವನ್ತಃ|
4 Mais Festus répondit que Paul était gardé à Césarée, et que lui-même partirait bientôt.
ಯತಃ ಪಥಿಮಧ್ಯೇ ಗೋಪನೇನ ಪೌಲಂ ಹನ್ತುಂ ತೈ ರ್ಘಾತಕಾ ನಿಯುಕ್ತಾಃ| ಫೀಷ್ಟ ಉತ್ತರಂ ದತ್ತವಾನ್ ಪೌಲಃ ಕೈಸರಿಯಾಯಾಂ ಸ್ಥಾಸ್ಯತಿ ಪುನರಲ್ಪದಿನಾತ್ ಪರಮ್ ಅಹಂ ತತ್ರ ಯಾಸ್ಯಾಮಿ|
5 Que les principaux donc d’entre vous (dit-il) descendent ensemble, et, s’il y a quelque crime en cet homme, qu’ils l’accusent.
ತತಸ್ತಸ್ಯ ಮಾನುಷಸ್ಯ ಯದಿ ಕಶ್ಚಿದ್ ಅಪರಾಧಸ್ತಿಷ್ಠತಿ ತರ್ಹಿ ಯುಷ್ಮಾಕಂ ಯೇ ಶಕ್ನುವನ್ತಿ ತೇ ಮಯಾ ಸಹ ತತ್ರ ಗತ್ವಾ ತಮಪವದನ್ತು ಸ ಏತಾಂ ಕಥಾಂ ಕಥಿತವಾನ್|
6 Or, après avoir passé huit ou dix jours parmi eux, il descendit à Césarée; et le jour suivant, il s’assit sur son tribunal, et ordonna d’amener Paul.
ದಶದಿವಸೇಭ್ಯೋಽಧಿಕಂ ವಿಲಮ್ಬ್ಯ ಫೀಷ್ಟಸ್ತಸ್ಮಾತ್ ಕೈಸರಿಯಾನಗರಂ ಗತ್ವಾ ಪರಸ್ಮಿನ್ ದಿವಸೇ ವಿಚಾರಾಸನ ಉಪದಿಶ್ಯ ಪೌಲಮ್ ಆನೇತುಮ್ ಆಜ್ಞಾಪಯತ್|
7 Lorsqu’on l’eut amené, les Juifs qui étaient descendus de Jérusalem l’entourèrent, l’accusant de beaucoup de crimes graves, qu’ils ne pouvaient prouver,
ಪೌಲೇ ಸಮುಪಸ್ಥಿತೇ ಸತಿ ಯಿರೂಶಾಲಮ್ನಗರಾದ್ ಆಗತಾ ಯಿಹೂದೀಯಲೋಕಾಸ್ತಂ ಚತುರ್ದಿಶಿ ಸಂವೇಷ್ಟ್ಯ ತಸ್ಯ ವಿರುದ್ಧಂ ಬಹೂನ್ ಮಹಾದೋಷಾನ್ ಉತ್ಥಾಪಿತವನ್ತಃ ಕಿನ್ತು ತೇಷಾಂ ಕಿಮಪಿ ಪ್ರಮಾಣಂ ದಾತುಂ ನ ಶಕ್ನುವನ್ತಃ|
8 Paul se défendant ainsi: Je n’ai rien fait, ni contre la loi des Juifs, ni contre le temple, ni contre César.
ತತಃ ಪೌಲಃ ಸ್ವಸ್ಮಿನ್ ಉತ್ತರಮಿದಮ್ ಉದಿತವಾನ್, ಯಿಹೂದೀಯಾನಾಂ ವ್ಯವಸ್ಥಾಯಾ ಮನ್ದಿರಸ್ಯ ಕೈಸರಸ್ಯ ವಾ ಪ್ರತಿಕೂಲಂ ಕಿಮಪಿ ಕರ್ಮ್ಮ ನಾಹಂ ಕೃತವಾನ್|
9 Mais Festus, qui voulait faire plaisir aux Juifs, répondant à Paul, dit: Veux-tu monter à Jérusalem, et y être jugé sur ces choses devant moi?
ಕಿನ್ತು ಫೀಷ್ಟೋ ಯಿಹೂದೀಯಾನ್ ಸನ್ತುಷ್ಟಾನ್ ಕರ್ತ್ತುಮ್ ಅಭಿಲಷನ್ ಪೌಲಮ್ ಅಭಾಷತ ತ್ವಂ ಕಿಂ ಯಿರೂಶಾಲಮಂ ಗತ್ವಾಸ್ಮಿನ್ ಅಭಿಯೋಗೇ ಮಮ ಸಾಕ್ಷಾದ್ ವಿಚಾರಿತೋ ಭವಿಷ್ಯಸಿ?
10 Mais Paul répondit: C’est devant le tribunal de César que je suis: c’est là qu’il faut que je sois jugé. Je n’ai nui en rien aux Juifs, comme vous-même le savez fort bien.
ತತಃ ಪೌಲ ಉತ್ತರಂ ಪ್ರೋಕ್ತವಾನ್, ಯತ್ರ ಮಮ ವಿಚಾರೋ ಭವಿತುಂ ಯೋಗ್ಯಃ ಕೈಸರಸ್ಯ ತತ್ರ ವಿಚಾರಾಸನ ಏವ ಸಮುಪಸ್ಥಿತೋಸ್ಮಿ; ಅಹಂ ಯಿಹೂದೀಯಾನಾಂ ಕಾಮಪಿ ಹಾನಿಂ ನಾಕಾರ್ಷಮ್ ಇತಿ ಭವಾನ್ ಯಥಾರ್ಥತೋ ವಿಜಾನಾತಿ|
11 Car si j’ai nui à quelqu’un ou si j’ai fait quelque chose qui mérite la mort, je ne refuse point de mourir; mais s’il n’en est rien des choses dont ils m’accusent, personne ne peut me livrer à eux. J’en appelle à César.
ಕಞ್ಚಿದಪರಾಧಂ ಕಿಞ್ಚನ ವಧಾರ್ಹಂ ಕರ್ಮ್ಮ ವಾ ಯದ್ಯಹಮ್ ಅಕರಿಷ್ಯಂ ತರ್ಹಿ ಪ್ರಾಣಹನನದಣ್ಡಮಪಿ ಭೋಕ್ತುಮ್ ಉದ್ಯತೋಽಭವಿಷ್ಯಂ, ಕಿನ್ತು ತೇ ಮಮ ಸಮಪವಾದಂ ಕುರ್ವ್ವನ್ತಿ ಸ ಯದಿ ಕಲ್ಪಿತಮಾತ್ರೋ ಭವತಿ ತರ್ಹಿ ತೇಷಾಂ ಕರೇಷು ಮಾಂ ಸಮರ್ಪಯಿತುಂ ಕಸ್ಯಾಪ್ಯಧಿಕಾರೋ ನಾಸ್ತಿ, ಕೈಸರಸ್ಯ ನಿಕಟೇ ಮಮ ವಿಚಾರೋ ಭವತು|
12 Alors Festus, ayant conféré avec le conseil, répondit: C’est à César que tu en as appelé, c’est devant César que tu iras.
ತದಾ ಫೀಷ್ಟೋ ಮನ್ತ್ರಿಭಿಃ ಸಾರ್ದ್ಧಂ ಸಂಮನ್ತ್ರ್ಯ ಪೌಲಾಯ ಕಥಿತವಾನ್, ಕೈಸರಸ್ಯ ನಿಕಟೇ ಕಿಂ ತವ ವಿಚಾರೋ ಭವಿಷ್ಯತಿ? ಕೈಸರಸ್ಯ ಸಮೀಪಂ ಗಮಿಷ್ಯಸಿ|
13 Quelques jours après, le roi Agrippa et Bérénice descendirent à Césarée pour saluer Festus,
ಕಿಯದ್ದಿನೇಭ್ಯಃ ಪರಮ್ ಆಗ್ರಿಪ್ಪರಾಜಾ ಬರ್ಣೀಕೀ ಚ ಫೀಷ್ಟಂ ಸಾಕ್ಷಾತ್ ಕರ್ತ್ತುಂ ಕೈಸರಿಯಾನಗರಮ್ ಆಗತವನ್ತೌ|
14 Et comme ils demeurèrent plusieurs jours, Festus parla de Paul au roi, disant: Un certain homme a été laissé ici par Félix comme prisonnier;
ತದಾ ತೌ ಬಹುದಿನಾನಿ ತತ್ರ ಸ್ಥಿತೌ ತತಃ ಫೀಷ್ಟಸ್ತಂ ರಾಜಾನಂ ಪೌಲಸ್ಯ ಕಥಾಂ ವಿಜ್ಞಾಪ್ಯ ಕಥಯಿತುಮ್ ಆರಭತ ಪೌಲನಾಮಾನಮ್ ಏಕಂ ಬನ್ದಿ ಫೀಲಿಕ್ಷೋ ಬದ್ಧಂ ಸಂಸ್ಥಾಪ್ಯ ಗತವಾನ್|
15 À son sujet, lorsque j’étais à Jérusalem, les princes des prêtres et les anciens des Juifs sont venus vers moi, demandant une condamnation contre lui.
ಯಿರೂಶಾಲಮಿ ಮಮ ಸ್ಥಿತಿಕಾಲೇ ಮಹಾಯಾಜಕೋ ಯಿಹೂದೀಯಾನಾಂ ಪ್ರಾಚೀನಲೋಕಾಶ್ಚ ತಮ್ ಅಪೋದ್ಯ ತಮ್ಪ್ರತಿ ದಣ್ಡಾಜ್ಞಾಂ ಪ್ರಾರ್ಥಯನ್ತ|
16 Je leur ai répondu: Ce n’est pas la coutume des Romains de condamner un homme avant que l’accusé ait ses accusateurs présents, et qu’on lui ait donné lieu de se défendre, pour se laver de l’accusation.
ತತೋಹಮ್ ಇತ್ಯುತ್ತರಮ್ ಅವದಂ ಯಾವದ್ ಅಪೋದಿತೋ ಜನಃ ಸ್ವಾಪವಾದಕಾನ್ ಸಾಕ್ಷಾತ್ ಕೃತ್ವಾ ಸ್ವಸ್ಮಿನ್ ಯೋಽಪರಾಧ ಆರೋಪಿತಸ್ತಸ್ಯ ಪ್ರತ್ಯುತ್ತರಂ ದಾತುಂ ಸುಯೋಗಂ ನ ಪ್ರಾಪ್ನೋತಿ, ತಾವತ್ಕಾಲಂ ಕಸ್ಯಾಪಿ ಮಾನುಷಸ್ಯ ಪ್ರಾಣನಾಶಾಜ್ಞಾಪನಂ ರೋಮಿಲೋಕಾನಾಂ ರೀತಿ ರ್ನಹಿ|
17 Après donc qu’ils furent venus ici sans aucun délai, le jour suivant, siégeant sur mon tribunal, j’ordonnai d’y amener cet homme.
ತತಸ್ತೇಷ್ವತ್ರಾಗತೇಷು ಪರಸ್ಮಿನ್ ದಿವಸೇಽಹಮ್ ಅವಿಲಮ್ಬಂ ವಿಚಾರಾಸನ ಉಪವಿಶ್ಯ ತಂ ಮಾನುಷಮ್ ಆನೇತುಮ್ ಆಜ್ಞಾಪಯಮ್|
18 Ses accusateurs s’étant présentés, ne lui reprochaient aucun des crimes dont je le soupçonnais coupable;
ತದನನ್ತರಂ ತಸ್ಯಾಪವಾದಕಾ ಉಪಸ್ಥಾಯ ಯಾದೃಶಮ್ ಅಹಂ ಚಿನ್ತಿತವಾನ್ ತಾದೃಶಂ ಕಞ್ಚನ ಮಹಾಪವಾದಂ ನೋತ್ಥಾಪ್ಯ
19 Mais ils agitaient contre lui quelques questions touchant leur superstition, et un certain Jésus, mort, que Paul affirmait être vivant.
ಸ್ವೇಷಾಂ ಮತೇ ತಥಾ ಪೌಲೋ ಯಂ ಸಜೀವಂ ವದತಿ ತಸ್ಮಿನ್ ಯೀಶುನಾಮನಿ ಮೃತಜನೇ ಚ ತಸ್ಯ ವಿರುದ್ಧಂ ಕಥಿತವನ್ತಃ|
20 Pour moi, hésitant à l’égard d’une question de cette sorte, je lui demandais s’il voulait aller à Jérusalem pour être jugé sur ces choses.
ತತೋಹಂ ತಾದೃಗ್ವಿಚಾರೇ ಸಂಶಯಾನಃ ಸನ್ ಕಥಿತವಾನ್ ತ್ವಂ ಯಿರೂಶಾಲಮಂ ಗತ್ವಾ ಕಿಂ ತತ್ರ ವಿಚಾರಿತೋ ಭವಿತುಮ್ ಇಚ್ಛಸಿ?
21 Mais Paul en ayant appelé, pour que sa cause fût réservée à la connaissance d’Auguste, j’ai ordonné qu’on le gardât jusqu’à ce que je l’envoie à César.
ತದಾ ಪೌಲೋ ಮಹಾರಾಜಸ್ಯ ನಿಕಟೇ ವಿಚಾರಿತೋ ಭವಿತುಂ ಪ್ರಾರ್ಥಯತ, ತಸ್ಮಾದ್ ಯಾವತ್ಕಾಲಂ ತಂ ಕೈಸರಸ್ಯ ಸಮೀಪಂ ಪ್ರೇಷಯಿತುಂ ನ ಶಕ್ನೋಮಿ ತಾವತ್ಕಾಲಂ ತಮತ್ರ ಸ್ಥಾಪಯಿತುಮ್ ಆದಿಷ್ಟವಾನ್|
22 Agrippa dit alors à Festus: Je voulais, moi aussi, entendre cet homme. Demain, répondit Festus, vous l’entendrez.
ತತ ಆಗ್ರಿಪ್ಪಃ ಫೀಷ್ಟಮ್ ಉಕ್ತವಾನ್, ಅಹಮಪಿ ತಸ್ಯ ಮಾನುಷಸ್ಯ ಕಥಾಂ ಶ್ರೋತುಮ್ ಅಭಿಲಷಾಮಿ| ತದಾ ಫೀಷ್ಟೋ ವ್ಯಾಹರತ್ ಶ್ವಸ್ತದೀಯಾಂ ಕಥಾಂ ತ್ವಂ ಶ್ರೋಷ್ಯಸಿ|
23 Le lendemain donc, Agrippa et Bérénice étant venus en grande pompe, et étant entrés dans la salle des audiences avec les tribuns et les principaux de la ville, Paul fut amené par ordre de Festus.
ಪರಸ್ಮಿನ್ ದಿವಸೇ ಆಗ್ರಿಪ್ಪೋ ಬರ್ಣೀಕೀ ಚ ಮಹಾಸಮಾಗಮಂ ಕೃತ್ವಾ ಪ್ರಧಾನವಾಹಿನೀಪತಿಭಿ ರ್ನಗರಸ್ಥಪ್ರಧಾನಲೋಕೈಶ್ಚ ಸಹ ಮಿಲಿತ್ವಾ ರಾಜಗೃಹಮಾಗತ್ಯ ಸಮುಪಸ್ಥಿತೌ ತದಾ ಫೀಷ್ಟಸ್ಯಾಜ್ಞಯಾ ಪೌಲ ಆನೀತೋಽಭವತ್|
24 Et Festus dit: Roi Agrippa, et vous tous qui êtes ici réunis avec nous, vous voyez cet homme, au sujet de qui toute la multitude des Juifs m’a interpellé à Jérusalem, représentant et criant qu’il ne devait pas vivre plus longtemps
ತದಾ ಫೀಷ್ಟಃ ಕಥಿತವಾನ್ ಹೇ ರಾಜನ್ ಆಗ್ರಿಪ್ಪ ಹೇ ಉಪಸ್ಥಿತಾಃ ಸರ್ವ್ವೇ ಲೋಕಾ ಯಿರೂಶಾಲಮ್ನಗರೇ ಯಿಹೂದೀಯಲೋಕಸಮೂಹೋ ಯಸ್ಮಿನ್ ಮಾನುಷೇ ಮಮ ಸಮೀಪೇ ನಿವೇದನಂ ಕೃತ್ವಾ ಪ್ರೋಚ್ಚೈಃ ಕಥಾಮಿಮಾಂ ಕಥಿತವಾನ್ ಪುನರಲ್ಪಕಾಲಮಪಿ ತಸ್ಯ ಜೀವನಂ ನೋಚಿತಂ ತಮೇತಂ ಮಾನುಷಂ ಪಶ್ಯತ|
25 Pour moi, j’ai reconnu qu’il n’avait rien fait qui méritât la mort; cependant lui-même en ayant appelé à Auguste, j’ai décidé de l’y envoyer.
ಕಿನ್ತ್ವೇಷ ಜನಃ ಪ್ರಾಣನಾಶರ್ಹಂ ಕಿಮಪಿ ಕರ್ಮ್ಮ ನ ಕೃತವಾನ್ ಇತ್ಯಜಾನಾಂ ತಥಾಪಿ ಸ ಮಹಾರಾಜಸ್ಯ ಸನ್ನಿಧೌ ವಿಚಾರಿತೋ ಭವಿತುಂ ಪ್ರಾರ್ಥಯತ ತಸ್ಮಾತ್ ತಸ್ಯ ಸಮೀಪಂ ತಂ ಪ್ರೇಷಯಿತುಂ ಮತಿಮಕರವಮ್|
26 Et n’ayant rien de certain à écrire de lui à l’Empereur, je l’ai fait venir devant vous tous, mais principalement devant vous, roi Agrippa, afin que, l’interrogation faite, j’aie quelque chose à écrire.
ಕಿನ್ತು ಶ್ರೀಯುಕ್ತಸ್ಯ ಸಮೀಪಮ್ ಏತಸ್ಮಿನ್ ಕಿಂ ಲೇಖನೀಯಮ್ ಇತ್ಯಸ್ಯ ಕಸ್ಯಚಿನ್ ನಿರ್ಣಯಸ್ಯ ನ ಜಾತತ್ವಾದ್ ಏತಸ್ಯ ವಿಚಾರೇ ಸತಿ ಯಥಾಹಂ ಲೇಖಿತುಂ ಕಿಞ್ಚನ ನಿಶ್ಚಿತಂ ಪ್ರಾಪ್ನೋಮಿ ತದರ್ಥಂ ಯುಷ್ಮಾಕಂ ಸಮಕ್ಷಂ ವಿಶೇಷತೋ ಹೇ ಆಗ್ರಿಪ್ಪರಾಜ ಭವತಃ ಸಮಕ್ಷಮ್ ಏತಮ್ ಆನಯೇ|
27 Car il me semble hors de raison d’envoyer un homme chargé de liens, et de ne pas en faire connaître la cause.
ಯತೋ ಬನ್ದಿಪ್ರೇಷಣಸಮಯೇ ತಸ್ಯಾಭಿಯೋಗಸ್ಯ ಕಿಞ್ಚಿದಲೇಖನಮ್ ಅಹಮ್ ಅಯುಕ್ತಂ ಜಾನಾಮಿ|
