Actes 21
1 Or il arriva qu’ayant fait voile, après nous être arrachés d’eux, nous vînmes droit à Cos, et le jour suivant à Rhodes, et de là à Patare.
தை ர்விஸ்ரு’ஷ்டா: ஸந்தோ வயம்’ போதம்’ பா³ஹயித்வா ரு’ஜுமார்கே³ண கோஷம் உபத்³வீபம் ஆக³த்ய பரே(அ)ஹநி ரோதி³யோபத்³வீபம் ஆக³ச்சா²ம ததஸ்தஸ்மாத் பாதாராயாம் உபாதிஷ்டா²ம|
2 Et ayant rencontré un vaisseau qui allait en Phénicie, nous y montâmes, et mîmes à la voile.
தத்ர பை²நீகியாதே³ஸ²கா³மிநம் போதமேகம்’ ப்ராப்ய தமாருஹ்ய க³தவந்த: |
3 Quand nous fûmes en vue de Chypre, la laissant à gauche, nous naviguâmes vers la Syrie et vînmes à Tyr, car c’est là que le vaisseau devait déposer sa charge.
குப்ரோபத்³வீபம்’ த்³ரு’ஷ்ட்வா தம்’ ஸவ்யதி³ஸி² ஸ்தா²பயித்வா ஸுரியாதே³ஸ²ம்’ க³த்வா போதஸ்த²த்³ரவ்யாண்யவரோஹயிதும்’ ஸோரநக³ரே லாகி³தவந்த: |
4 Or, y ayant trouvé les disciples, nous y demeurâmes sept jours; et les disciples disaient par l’Esprit-Saint à Paul, de ne point monter à Jérusalem.
தத்ர ஸி²ஷ்யக³ணஸ்ய ஸாக்ஷாத்கரணாய வயம்’ தத்ர ஸப்ததி³நாநி ஸ்தி²தவந்த: பஸ்²சாத்தே பவித்ரேணாத்மநா பௌலம்’ வ்யாஹரந் த்வம்’ யிரூஸா²லம்நக³ரம்’ மா க³ம: |
5 Et ces jours écoulés, nous partîmes, et ils vinrent tous, avec leurs femmes et leurs enfants, nous conduire jusque hors de la ville; et nous étant agenouillés sur le rivage, nous priâmes.
ததஸ்தேஷு ஸப்தஸு தி³நேஷு யாபிதேஷு ஸத்ஸு வயம்’ தஸ்மாத் ஸ்தா²நாத் நிஜவர்த்மநா க³தவந்த: , தஸ்மாத் தே ஸபா³லவ்ரு’த்³த⁴வநிதா அஸ்மாபி⁴: ஸஹ நக³ரஸ்ய பரிஸரபர்ய்யந்தம் ஆக³தா: பஸ்²சாத்³வயம்’ ஜலதி⁴தடே ஜாநுபாதம்’ ப்ரார்த²யாமஹி|
6 Et après nous être dit adieu les uns aux autres, nous montâmes sur le vaisseau, et ils s’en retournèrent chez eux.
தத: பரஸ்பரம்’ விஸ்ரு’ஷ்டா: ஸந்தோ வயம்’ போதம்’ க³தாஸ்தே து ஸ்வஸ்வக்³ரு’ஹம்’ ப்ரத்யாக³தவந்த: |
7 Pour nous, terminant notre navigation de Tyr, nous descendîmes à Ptolémaïde, et, les frères salués, nous demeurâmes un jour avec eux.
வயம்’ ஸோரநக³ராத் நாவா ப்ரஸ்தா²ய தலிமாயிநக³ரம் உபாதிஷ்டா²ம தத்ராஸ்மாகம்’ ஸமுத்³ரீயமார்க³ஸ்யாந்தோ(அ)ப⁴வத் தத்ர ப்⁴ராத்ரு’க³ணம்’ நமஸ்க்ரு’த்ய தி³நமேகம்’ தை: ஸார்த்³த⁴ம் உஷதவந்த: |
8 Le lendemain, étant partis, nous vînmes à Césarée; et, entrant dans la maison de Philippe, l’évangéliste, qui était un des sept, nous demeurâmes chez lui.
பரே (அ)ஹநி பௌலஸ்தஸ்ய ஸங்கி³நோ வயஞ்ச ப்ரதிஷ்ட²மாநா: கைஸரியாநக³ரம் ஆக³த்ய ஸுஸம்’வாத³ப்ரசாரகாநாம்’ ஸப்தஜநாநாம்’ பி²லிபநாம்ந ஏகஸ்ய க்³ரு’ஹம்’ ப்ரவிஸ்²யாவதிஷ்டா²ம|
9 Il avait quatre filles vierges qui prophétisaient.
தஸ்ய சதஸ்ரோ து³ஹிதரோ(அ)நூடா⁴ ப⁴விஷ்யத்³வாதி³ந்ய ஆஸந்|
10 Et comme nous y demeurâmes quelques jours, il arriva de Judée un prophète nommé Agabus.
தத்ராஸ்மாஸு ப³ஹுதி³நாநி ப்ரோஷிதேஷு யிஹூதீ³யதே³ஸா²த்³ ஆக³த்யாகா³ப³நாமா ப⁴விஷ்யத்³வாதீ³ ஸமுபஸ்தி²தவாந்|
11 Or, étant venu nous voir, il prit la ceinture de Paul, et, se liant les pieds et les mains, il dit: Voici ce que dit l’Esprit-Saint: L’homme à qui est cette ceinture, les Juifs le lieront ainsi à Jérusalem, et ils le livreront entre les mains des gentils.
ஸோஸ்மாகம்’ ஸமீபமேத்ய பௌலஸ்ய கடிப³ந்த⁴நம்’ க்³ரு’ஹீத்வா நிஜஹஸ்தாபாதா³ந் ப³த்³த்⁴வா பா⁴ஷிதவாந் யஸ்யேத³ம்’ கடிப³ந்த⁴நம்’ தம்’ யிஹூதீ³யலோகா யிரூஸா²லமநக³ர இத்த²ம்’ ப³த்³த்⁴வா பி⁴ந்நதே³ஸீ²யாநாம்’ கரேஷு ஸமர்பயிஷ்யந்தீதி வாக்யம்’ பவித்ர ஆத்மா கத²யதி|
12 Ce qu’ayant entendu, nous conjurions Paul, nous et ceux qui étaient en cet endroit, de ne point monter à Jérusalem.
ஏதாத்³ரு’ஸீ²ம்’ கதா²ம்’ ஸ்²ருத்வா வயம்’ தந்நக³ரவாஸிநோ ப்⁴ராதரஸ்²ச யிரூஸா²லமம்’ ந யாதும்’ பௌலம்’ வ்யநயாமஹி;
13 Alors Paul répondit et dit: Que faites-vous, pleurant et affligeant mon cœur? Car moi, je suis prêt, non seulement à être lié, mais à mourir à Jérusalem pour le nom du Seigneur Jésus.
கிந்து ஸ ப்ரத்யாவாதீ³த், யூயம்’ கிம்’ குருத²? கிம்’ க்ரந்த³நேந மமாந்த: கரணம்’ விதீ³ர்ணம்’ கரிஷ்யத²? ப்ரபோ⁴ ர்யீஸோ² ர்நாம்நோ நிமித்தம்’ யிரூஸா²லமி ப³த்³தோ⁴ ப⁴விதும்’ கேவல தந்ந ப்ராணாந் தா³துமபி ஸஸஜ்ஜோஸ்மி|
14 Mais ne pouvant le persuader, nous nous tînmes en repos, disant: Que la volonté du Seigneur soit faite.
தேநாஸ்மாகம்’ கதா²யாம் அக்³ரு’ஹீதாயாம் ஈஸ்²வரஸ்ய யதே²ச்சா² ததை²வ ப⁴வத்வித்யுக்த்வா வயம்’ நிரஸ்யாம|
15 Après ces jours, ayant fait nos préparatifs, nous partîmes pour Jérusalem.
பரே(அ)ஹநி பாதே²யத்³ரவ்யாணி க்³ரு’ஹீத்வா யிரூஸா²லமம்’ ப்ரதி யாத்ராம் அகுர்ம்ம|
16 Or avec nous vinrent aussi quelques disciples de Césarée, amenant avec eux un certain Mnason, de Chypre, ancien disciple, chez qui nous devions loger.
தத: கைஸரியாநக³ரநிவாஸிந: கதிபயா: ஸி²ஷ்யா அஸ்மாபி⁴: ஸார்த்³த⁴ம் இத்வா க்ரு’ப்ரீயேந ம்நாஸந்நாம்நா யேந ப்ராசீநஸி²ஷ்யேந ஸார்த்³த⁴ம் அஸ்மாபி⁴ ர்வஸ்தவ்யம்’ தஸ்ய ஸமீபம் அஸ்மாந் நீதவந்த: |
17 Quand nous fûmes arrivés à Jérusalem, les frères nous reçurent avec joie.
அஸ்மாஸு யிரூஸா²லம்யுபஸ்தி²தேஷு தத்ரஸ்த²ப்⁴ராத்ரு’க³ணோ(அ)ஸ்மாந் ஆஹ்லாதே³ந க்³ரு’ஹீதவாந்|
18 Le jour suivant, Paul entrait avec nous chez Jacques, et tous les anciens s’assemblèrent.
பரஸ்மிந் தி³வஸே பௌலே(அ)ஸ்மாபி⁴: ஸஹ யாகூபோ³ க்³ரு’ஹம்’ ப்ரவிஷ்டே லோகப்ராசீநா: ஸர்வ்வே தத்ர பரிஷதி³ ஸம்’ஸ்தி²தா: |
19 Après les avoir salués, il racontait en détail ce que Dieu avait fait pour les gentils par son ministère.
அநந்தரம்’ ஸ தாந் நத்வா ஸ்வீயப்ரசாரணேந பி⁴ந்நதே³ஸீ²யாந் ப்ரதீஸ்²வரோ யாநி கர்ம்மாணி ஸாதி⁴தவாந் ததீ³யாம்’ கதா²ம் அநுக்ரமாத் கதி²தவாந்|
20 Or eux, l’ayant entendu, glorifiaient Dieu; et ils lui dirent: Tu vois, mon frère, combien de milliers de Juifs ont cru; cependant tous sont zélés pour la loi.
இதி ஸ்²ருத்வா தே ப்ரபு⁴ம்’ த⁴ந்யம்’ ப்ரோச்ய வாக்யமித³ம் அபா⁴ஷந்த, ஹே ப்⁴ராத ர்யிஹூதீ³யாநாம்’ மத்⁴யே ப³ஹுஸஹஸ்ராணி லோகா விஸ்²வாஸிந ஆஸதே கிந்து தே ஸர்வ்வே வ்யவஸ்தா²மதாசாரிண ஏதத் ப்ரத்யக்ஷம்’ பஸ்²யஸி|
21 Or ils ont ouï dire de toi que tu enseignes aux Juifs qui sont parmi les gentils, d’abandonner Moïse, disant qu’ils ne doivent point circoncire leurs fils, ni marcher selon les coutumes.
ஸி²ஸூ²நாம்’ த்வக்சே²த³நாத்³யாசரணம்’ ப்ரதிஷித்⁴ய த்வம்’ பி⁴ந்நதே³ஸ²நிவாஸிநோ யிஹூதீ³யலோகாந் மூஸாவாக்யம் அஸ்²ரத்³தா⁴தும் உபதி³ஸ²ஸீதி தை: ஸ்²ருதமஸ்தி|
22 Que faire donc? Certainement la multitude devra s’assembler, car ils apprendront que tu es arrivé.
த்வமத்ராக³தோஸீதி வார்த்தாம்’ ஸமாகர்ண்ய ஜநநிவஹோ மிலித்வாவஸ்²யமேவாக³மிஷ்யதி; அதஏவ கிம்’ கரணீயம்? அத்ர வயம்’ மந்த்ரயித்வா ஸமுபாயம்’ த்வாம்’ வதா³மஸ்தம்’ த்வமாசர|
23 Fais donc ce que nous te disons: Nous avons ici quatre hommes qui sont liés par un vœu.
வ்ரதம்’ கர்த்தும்’ க்ரு’தஸங்கல்பா யே(அ)ஸ்மாம்’க சத்வாரோ மாநவா: ஸந்தி
24 Prends-les avec toi, purifie-toi avec eux, et paie pour eux, afin qu’ils se rasent la tête, et tous sauront que ce qu’ils ont entendu dire de toi est faux; mais que toi aussi tu marches observant la loi.
தாந் க்³ரு’ஹீத்வா தை: ஸஹித: ஸ்வம்’ ஸு²சிம்’ குரு ததா² தேஷாம்’ ஸி²ரோமுண்ட³நே யோ வ்யயோ ப⁴வதி தம்’ த்வம்’ தே³ஹி| ததா² க்ரு’தே த்வதீ³யாசாரே யா ஜநஸ்²ருதி ர்ஜாயதே ஸாலீகா கிந்து த்வம்’ விதி⁴ம்’ பாலயந் வ்யவஸ்தா²நுஸாரேணேவாசரஸீதி தே போ⁴த்ஸந்தே|
25 Quant à ceux qui ont cru d’entre les gentils, nous avons écrit qu’ils devaient s’abstenir de ce qui a été immolé aux idoles, du sang, des animaux étouffés et de la fornication.
பி⁴ந்நதே³ஸீ²யாநாம்’ விஸ்²வாஸிலோகாநாம்’ நிகடே வயம்’ பத்ரம்’ லிகி²த்வேத்த²ம்’ ஸ்தி²ரீக்ரு’தவந்த: , தே³வப்ரஸாத³போ⁴ஜநம்’ ரக்தம்’ க³லபீட³நமாரிதப்ராணிபோ⁴ஜநம்’ வ்யபி⁴சாரஸ்²சைதேப்⁴ய: ஸ்வரக்ஷணவ்யதிரேகேண தேஷாமந்யவிதி⁴பாலநம்’ கரணீயம்’ ந|
26 Alors Paul ayant pris ces hommes, et s’étant le lendemain purifié avec eux, entra dans le temple, indiquant les jours où s’accomplirait la purification, et quand l’offrande serait présentée pour chacun d’eux.
தத: பௌலஸ்தாந் மாநுஷாநாதா³ய பரஸ்மிந் தி³வஸே தை: ஸஹ ஸு²சி ர்பூ⁴த்வா மந்தி³ரம்’ க³த்வா ஸௌ²சகர்ம்மணோ தி³நேஷு ஸம்பூர்ணேஷு தேஷாம் ஏகைகார்த²ம்’ நைவேத்³யாத்³யுத்ஸர்கோ³ ப⁴விஷ்யதீதி ஜ்ஞாபிதவாந்|
27 Mais comme les sept jours s’écoulaient, les Juifs d’Asie l’ayant vu dans le temple, émurent tout le peuple, et mirent la main sur lui, criant:
தேஷு ஸப்தஸு தி³நேஷு ஸமாப்தகல்பேஷு ஆஸி²யாதே³ஸ²நிவாஸிநோ யிஹூதீ³யாஸ்தம்’ மத்⁴யேமந்தி³ரம்’ விலோக்ய ஜநநிவஹஸ்ய மந: ஸு குப்ரவ்ரு’த்திம்’ ஜநயித்வா தம்’ த்⁴ரு’த்வா
28 Hommes d’Israël, au secours! Voici l’homme qui enseigne partout contre le peuple, contre la loi, et contre ce lieu; et qui, de plus, a introduit des gentils dans le temple, et a ainsi violé le saint lieu.
ப்ரோச்சை: ப்ராவோசந், ஹே இஸ்ராயேல்லோகா: ஸர்வ்வே ஸாஹாய்யம்’ குருத| யோ மநுஜ ஏதேஷாம்’ லோகாநாம்’ மூஸாவ்யவஸ்தா²யா ஏதஸ்ய ஸ்தா²நஸ்யாபி விபரீதம்’ ஸர்வ்வத்ர ஸர்வ்வாந் ஸி²க்ஷயதி ஸ ஏஷ: ; விஸே²ஷத: ஸ பி⁴ந்நதே³ஸீ²யலோகாந் மந்தி³ரம் ஆநீய பவித்ரஸ்தா²நமேதத்³ அபவித்ரமகரோத்|
29 Ils avaient vu, en effet, Trophime, d’Ephèse, dans la ville avec Paul, et ils pensèrent que Paul l’avait introduit dans le temple.
பூர்வ்வம்’ தே மத்⁴யேநக³ரம் இபி²ஷநக³ரீயம்’ த்ரபி²மம்’ பௌலேந ஸஹிதம்’ த்³ரு’ஷ்டவந்த ஏதஸ்மாத் பௌலஸ்தம்’ மந்தி³ரமத்⁴யம் ஆநயத்³ இத்யந்வமிமத|
30 Aussitôt toute la ville s’émut, et il se fit un grand concours de peuple. S’étant donc saisis de Paul, ils l’entraînèrent hors du temple; et aussitôt les portes furent fermées.
அதஏவ ஸர்வ்வஸ்மிந் நக³ரே கலஹோத்பந்நத்வாத் தா⁴வந்தோ லோகா ஆக³த்ய பௌலம்’ த்⁴ரு’த்வா மந்தி³ரஸ்ய ப³ஹிராக்ரு’ஷ்யாநயந் தத்க்ஷணாத்³ த்³வாராணி ஸர்வ்வாணி ச ருத்³தா⁴நி|
31 Comme ils cherchaient à la tuer, on vint dire au tribun de la cohorte: Tout Jérusalem est en confusion.
தேஷு தம்’ ஹந்துமுத்³யதேஷு யிரூஸா²லம்நக³ரே மஹாநுபத்³ரவோ ஜாத இதி வார்த்தாயாம்’ ஸஹஸ்ரஸேநாபதே: கர்ணகோ³சரீபூ⁴தாயாம்’ ஸத்யாம்’ ஸ தத்க்ஷணாத் ஸைந்யாநி ஸேநாபதிக³ணஞ்ச க்³ரு’ஹீத்வா ஜவேநாக³தவாந்|
32 Celui-ci ayant pris, sur le champ, des soldats et des centurions, courut à eux. Dès qu’ils virent le tribun et les soldats, ils cessèrent de frapper Paul.
ததோ லோகா: ஸேநாக³ணேந ஸஹ ஸஹஸ்ரஸேநாபதிம் ஆக³ச்ச²ந்தம்’ த்³ரு’ஷ்ட்வா பௌலதாட³நாதோ ந்யவர்த்தந்த|
33 Alors s’approchant, le tribun le prit, et le fit lier de deux chaînes; et il demandait qui il était, et ce qu’il avait fait.
ஸ ஸஹஸ்ரஸேநாபதி: ஸந்நிதா⁴வாக³ம்ய பௌலம்’ த்⁴ரு’த்வா ஸ்²ரு’ங்க²லத்³வயேந ப³த்³த⁴ம் ஆதி³ஸ்²ய தாந் ப்ரு’ஷ்டவாந் ஏஷ க: ? கிம்’ கர்ம்ம சாயம்’ க்ரு’தவாந்?
34 Mais, dans la foule, l’un criait une chose, l’autre une autre. Ne pouvant rien savoir de certain à cause du tumulte, il le fit conduire au camp.
ததோ ஜநஸமூஹஸ்ய கஸ்²சித்³ ஏகப்ரகாரம்’ கஸ்²சித்³ அந்யப்ரகாரம்’ வாக்யம் அரௌத் ஸ தத்ர ஸத்யம்’ ஜ்ஞாதும் கலஹகாரணாத்³ அஸ²க்த: ஸந் தம்’ து³ர்க³ம்’ நேதும் ஆஜ்ஞாபயத்|
35 Lorsque Paul fut arrivé sur les degrés, les soldats le portèrent, à cause de la violence du peuple.
தேஷு ஸோபாநஸ்யோபரி ப்ராப்தேஷு லோகாநாம்’ ஸாஹஸகாரணாத் ஸேநாக³ண: பௌலமுத்தோல்ய நீதவாந்|
36 Car une multitude de peuple le suivait, criant: Ôte-le du monde.
தத: ஸர்வ்வே லோகா: பஸ்²சாத்³கா³மிந: ஸந்த ஏநம்’ து³ரீகுருதேதி வாக்யம் உச்சைரவத³ந்|
37 Comme il allait entrer dans le camp, Paul demanda au tribun: M’est-il permis de vous dire quelque chose? Le tribun lui répondit: Sais-tu le grec?
பௌலஸ்ய து³ர்கா³நயநஸமயே ஸ தஸ்மை ஸஹஸ்ரஸேநாபதயே கதி²தவாந், ப⁴வத: புரஸ்தாத் கதா²ம்’ கத²யிதும்’ கிம் அநுமந்யதே? ஸ தமப்ரு’ச்ச²த் த்வம்’ கிம்’ யூநாநீயாம்’ பா⁴ஷாம்’ ஜாநாஸி?
38 N’es-tu pas cet Egyptien qui a excité, il y a quelques jours, une sédition, et qui a conduit au désert quatre mille sicaires?
யோ மிஸரீயோ ஜந: பூர்வ்வம்’ விரோத⁴ம்’ க்ரு’த்வா சத்வாரி ஸஹஸ்ராணி கா⁴தகாந் ஸங்கி³ந: க்ரு’த்வா விபிநம்’ க³தவாந் த்வம்’ கிம்’ ஸஏவ ந ப⁴வஸி?
39 Et Paul lui répondit: Je vous assure que je suis Juif, de Tarse en Cilicie, et citoyen de cette ville qui n’est pas inconnue. Permettez-moi, je vous prie, de parler au peuple.
ததா³ பௌலோ(அ)கத²யத் அஹம்’ கிலிகியாதே³ஸ²ஸ்ய தார்ஷநக³ரீயோ யிஹூதீ³யோ, நாஹம்’ ஸாமாந்யநக³ரீயோ மாநவ: ; அதஏவ விநயே(அ)ஹம்’ லாகாநாம்’ ஸமக்ஷம்’ கதா²ம்’ கத²யிதும்’ மாமநுஜாநீஷ்வ|
40 Le tribun l’ayant permis, Paul se tenant debout sur les degrés, fit signe de la main au peuple, et en grand silence s’étant fait, il leur parla en langue hébraïque, disant:
தேநாநுஜ்ஞாத: பௌல: ஸோபாநோபரி திஷ்ட²ந் ஹஸ்தேநேங்கி³தம்’ க்ரு’தவாந், தஸ்மாத் ஸர்வ்வே ஸுஸ்தி²ரா அப⁴வந்| ததா³ பௌல இப்³ரீயபா⁴ஷயா கத²யிதும் ஆரப⁴த,
