Actes 15
1 Et quelques-uns, qui étaient descendus de Judée, enseignaient aux frères: Si vous n’êtes circoncis suivant le rit de Moïse, vous ne pouvez être sauvés.
യിഹൂദാദേശാത് കിയന്തോ ജനാ ആഗത്യ ഭ്രാതൃഗണമിത്ഥം ശിക്ഷിതവന്തോ മൂസാവ്യവസ്ഥയാ യദി യുഷ്മാകം ത്വക്ഛേദോ ന ഭവതി തർഹി യൂയം പരിത്രാണം പ്രാപ്തും ന ശക്ഷ്യഥ|
2 Paul et Barnabé s’étant donc fortement élevés contre eux, il fut résolu que Paul et Barnabé, et quelques-uns d’entre les autres, iraient à Jérusalem vers les apôtres et les prêtres pour cette question.
പൗലബർണബ്ബൗ തൈഃ സഹ ബഹൂൻ വിചാരാൻ വിവാദാംശ്ച കൃതവന്തൗ, തതോ മണ്ഡലീയനോകാ ഏതസ്യാഃ കഥായാസ്തത്ത്വം ജ്ഞാതും യിരൂശാലമ്നഗരസ്ഥാൻ പ്രേരിതാൻ പ്രാചീനാംശ്ച പ്രതി പൗലബർണബ്ബാപ്രഭൃതീൻ കതിപയജനാൻ പ്രേഷയിതും നിശ്ചയം കൃതവന്തഃ|
3 Ceux-ci donc, accompagnés par l’Eglise, traversèrent la Phénicie et la Samarie, racontant la conversion des gentils; et ils causaient ainsi à tous les frères une grande joie.
തേ മണ്ഡല്യാ പ്രേരിതാഃ സന്തഃ ഫൈണീകീശോമിരോന്ദേശാഭ്യാം ഗത്വാ ഭിന്നദേശീയാനാം മനഃപരിവർത്തനസ്യ വാർത്തയാ ഭ്രാതൃണാം പരമാഹ്ലാദമ് അജനയൻ|
4 Arrivés à Jérusalem, ils furent reçus par l’Eglise, par les apôtres et les anciens, auxquels ils racontèrent combien Dieu avait fait de grandes choses avec eux.
യിരൂശാലമ്യുപസ്ഥായ പ്രേരിതഗണേന ലോകപ്രാചീനഗണേന സമാജേന ച സമുപഗൃഹീതാഃ സന്തഃ സ്വൈരീശ്വരോ യാനി കർമ്മാണി കൃതവാൻ തേഷാം സർവ്വവൃത്താന്താൻ തേഷാം സമക്ഷമ് അകഥയൻ|
5 Mais que quelques-uns de la secte des pharisiens, qui avaient embrassé la foi, s’étaient levés, disant qu’il fallait qu’ils fussent circoncis, et qu’on leur ordonnât de garder la loi de Moïse.
കിന്തു വിശ്വാസിനഃ കിയന്തഃ ഫിരൂശിമതഗ്രാഹിണോ ലോകാ ഉത്ഥായ കഥാമേതാം കഥിതവന്തോ ഭിന്നദേശീയാനാം ത്വക്ഛേദം കർത്തും മൂസാവ്യവസ്ഥാം പാലയിതുഞ്ച സമാദേഷ്ടവ്യമ്|
6 Les apôtres et les prêtres s’assemblèrent donc pour examiner cette question.
തതഃ പ്രേരിതാ ലോകപ്രാചീനാശ്ച തസ്യ വിവേചനാം കർത്തും സഭായാം സ്ഥിതവന്തഃ|
7 Mais après une grande discussion, Pierre, se levant, leur dit: Hommes, mes frères, vous savez qu’en des jours déjà anciens. Dieu m’a choisi parmi vous afin que les gentils entendissent par ma bouche la parole de l’Evangile, et qu’ils crussent.
ബഹുവിചാരേഷു ജാതഷു പിതര ഉത്ഥായ കഥിതവാൻ, ഹേ ഭ്രാതരോ യഥാ ഭിന്നദേശീയലോകാ മമ മുഖാത് സുസംവാദം ശ്രുത്വാ വിശ്വസന്തി തദർഥം ബഹുദിനാത് പൂർവ്വമ് ഈശ്വരോസ്മാകം മധ്യേ മാം വൃത്വാ നിയുക്തവാൻ|
8 Et Dieu, qui connaît les cœurs, leur a rendu témoignage, leur donnant l’Esprit-Saint, comme à nous;
അന്തര്യ്യാമീശ്വരോ യഥാസ്മഭ്യം തഥാ ഭിന്നദേശീയേഭ്യഃ പവിത്രമാത്മാനം പ്രദായ വിശ്വാസേന തേഷാമ് അന്തഃകരണാനി പവിത്രാണി കൃത്വാ
9 Et il n’a fait entre nous et eux aucune différence, purifiant leurs cœurs par la foi.
തേഷാമ് അസ്മാകഞ്ച മധ്യേ കിമപി വിശേഷം ന സ്ഥാപയിത്വാ താനധി സ്വയം പ്രമാണം ദത്തവാൻ ഇതി യൂയം ജാനീഥ|
10 Maintenant donc, pourquoi tentez-vous Dieu, imposant aux disciples un joug que ni nos pères ni nous n’avons pu porter?
അതഏവാസ്മാകം പൂർവ്വപുരുഷാ വയഞ്ച സ്വയം യദ്യുഗസ്യ ഭാരം സോഢും ന ശക്താഃ സമ്പ്രതി തം ശിഷ്യഗണസ്യ സ്കന്ധേഷു ന്യസിതും കുത ഈശ്വരസ്യ പരീക്ഷാം കരിഷ്യഥ?
11 Mais c’est par la grâce de Jésus-Christ que nous croyons être sauvés, comme eux aussi.
പ്രഭോ ര്യീശുഖ്രീഷ്ടസ്യാനുഗ്രഹേണ തേ യഥാ വയമപി തഥാ പരിത്രാണം പ്രാപ്തുമ് ആശാം കുർമ്മഃ|
12 Alors toute l’assemblée se tut; et ils écoutaient Barnabé et Paul racontant combien de miracles et de prodiges Dieu avait faits par eux parmi les gentils.
അനന്തരം ബർണബ്ബാപൗലാഭ്യാമ് ഈശ്വരോ ഭിന്നദേശീയാനാം മധ്യേ യദ്യദ് ആശ്ചര്യ്യമ് അദ്ഭുതഞ്ച കർമ്മ കൃതവാൻ തദ്വൃത്താന്തം തൗ സ്വമുഖാഭ്യാമ് അവർണയതാം സഭാസ്ഥാഃ സർവ്വേ നീരവാഃ സന്തഃ ശ്രുതവന്തഃ|
13 Et après qu’ils se furent tus, Jacques répondit, disant: Hommes, mes frères, écoutez-moi:
തയോഃ കഥായാം സമാപ്തായാം സത്യാം യാകൂബ് കഥയിതുമ് ആരബ്ധവാൻ
14 Simon a raconté comment Dieu, dès le principe, a visité les gentils, afin de choisir parmi eux un peuple pour son nom.
ഹേ ഭ്രാതരോ മമ കഥായാമ് മനോ നിധത്ത| ഈശ്വരഃ സ്വനാമാർഥം ഭിന്നദേശീയലോകാനാമ് മധ്യാദ് ഏകം ലോകസംഘം ഗ്രഹീതും മതിം കൃത്വാ യേന പ്രകാരേണ പ്രഥമം താൻ പ്രതി കൃപാവലേകനം കൃതവാൻ തം ശിമോൻ വർണിതവാൻ|
15 Et les paroles des prophètes s’accordent avec lui, ainsi qu’il est écrit:
ഭവിഷ്യദ്വാദിഭിരുക്താനി യാനി വാക്യാനി തൈഃ സാർദ്ധമ് ഏതസ്യൈക്യം ഭവതി യഥാ ലിഖിതമാസ്തേ|
16 Après cela je reviendrai, et je rebâtirai le tabernacle de David, qui est tombé; je réparerai ses ruines et je le relèverai;
സർവ്വേഷാം കർമ്മണാം യസ്തു സാധകഃ പരമേശ്വരഃ| സ ഏവേദം വദേദ്വാക്യം ശേഷാഃ സകലമാനവാഃ| ഭിന്നദേശീയലോകാശ്ച യാവന്തോ മമ നാമതഃ| ഭവന്തി ഹി സുവിഖ്യാതാസ്തേ യഥാ പരമേശിതുഃ|
17 Afin que le reste des hommes cherchent le Seigneur, et aussi toutes les nations sur lesquelles mon nom a été invoqué, dit le Seigneur, qui fait ces choses.
തത്വം സമ്യക് സമീഹന്തേ തന്നിമിത്തമഹം കില| പരാവൃത്യ സമാഗത്യ ദായൂദഃ പതിതം പുനഃ| ദൂഷ്യമുത്ഥാപയിഷ്യാമി തദീയം സർവ്വവസ്തു ച| പതിതം പുനരുഥാപ്യ സജ്ജയിഷ്യാമി സർവ്വഥാ||
ആ പ്രഥമാദ് ഈശ്വരഃ സ്വീയാനി സർവ്വകർമ്മാണി ജാനാതി| (aiōn g165)
19 C’est pourquoi moi, je juge qu’on ne doit pas inquiéter ceux d’entre les gentils qui se convertissent à Dieu,
അതഏവ മമ നിവേദനമിദം ഭിന്നദേശീയലോകാനാം മധ്യേ യേ ജനാ ഈശ്വരം പ്രതി പരാവർത്തന്ത തേഷാമുപരി അന്യം കമപി ഭാരം ന ന്യസ്യ
20 Mais leur écrire qu’ils s’abstiennent des souillures des idoles, de la fornication, des animaux étouffés, et du sang.
ദേവതാപ്രസാദാശുചിഭക്ഷ്യം വ്യഭിചാരകർമ്മ കണ്ഠസമ്പീഡനമാരിതപ്രാണിഭക്ഷ്യം രക്തഭക്ഷ്യഞ്ച ഏതാനി പരിത്യക്തും ലിഖാമഃ|
21 Quant à Moïse, depuis les temps anciens, il a, en chaque ville, des hommes qui le prêchent dans les synagogues, où on le lit tous les jours de sabbat.
യതഃ പൂർവ്വകാലതോ മൂസാവ്യവസ്ഥാപ്രചാരിണോ ലോകാ നഗരേ നഗരേ സന്തി പ്രതിവിശ്രാമവാരഞ്ച ഭജനഭവനേ തസ്യാഃ പാഠോ ഭവതി|
22 Alors il plut aux apôtres et aux anciens, avec toute l’Eglise, de choisir quelques-uns d’entre eux, et de les envoyer, avec Paul et Barnabé, à Antioche: Jude, qui est surnommé Barsabas, et Silas, qui étaient des principaux entre les frères,
തതഃ പരം പ്രേരിതഗണോ ലോകപ്രാചീനഗണഃ സർവ്വാ മണ്ഡലീ ച സ്വേഷാം മധ്യേ ബർശബ്ബാ നാമ്നാ വിഖ്യാതോ മനോനീതൗ കൃത്വാ പൗലബർണബ്ബാഭ്യാം സാർദ്ധമ് ആന്തിയഖിയാനഗരം പ്രതി പ്രേഷണമ് ഉചിതം ബുദ്ധ്വാ താഭ്യാം പത്രം പ്രൈഷയൻ|
23 Ecrivant par eux: Les APOTRES et les prêtres, frères, aux frères d’entre les gentils, qui sont à Antioche, et en Syrie et en Cilicie, salut.
തസ്മിൻ പത്രേ ലിഖിതമിംദ, ആന്തിയഖിയാ-സുരിയാ-കിലികിയാദേശസ്ഥഭിന്നദേശീയഭ്രാതൃഗണായ പ്രേരിതഗണസ്യ ലോകപ്രാചീനഗണസ്യ ഭ്രാതൃഗണസ്യ ച നമസ്കാരഃ|
24 Comme nous avons appris que quelques-uns sortant d’au milieu de nous vous ont troublés par leurs discours, en bouleversant vos âmes, quoique nous ne leur eussions donné aucun ordre,
വിശേഷതോഽസ്മാകമ് ആജ്ഞാമ് അപ്രാപ്യാപി കിയന്തോ ജനാ അസ്മാകം മധ്യാദ് ഗത്വാ ത്വക്ഛേദോ മൂസാവ്യവസ്ഥാ ച പാലയിതവ്യാവിതി യുഷ്മാൻ ശിക്ഷയിത്വാ യുഷ്മാകം മനസാമസ്ഥൈര്യ്യം കൃത്വാ യുഷ്മാൻ സസന്ദേഹാൻ അകുർവ്വൻ ഏതാം കഥാം വയമ് അശൃന്മ|
25 Il a plu à nous tous de choisir des personnes et de les envoyer vers vous avec nos très chers Barnabé et Paul,
തത്കാരണാദ് വയമ് ഏകമന്ത്രണാഃ സന്തഃ സഭായാം സ്ഥിത്വാ പ്രഭോ ര്യീശുഖ്രീഷ്ടസ്യ നാമനിമിത്തം മൃത്യുമുഖഗതാഭ്യാമസ്മാകം
26 Hommes qui ont exposé leur vie pour le nom de notre Seigneur Jésus-Christ.
പ്രിയബർണബ്ബാപൗലാഭ്യാം സാർദ്ധം മനോനീതലോകാനാം കേഷാഞ്ചിദ് യുഷ്മാകം സന്നിധൗ പ്രേഷണമ് ഉചിതം ബുദ്ധവന്തഃ|
27 Nous avons donc envoyé Jude et Silas, qui vous rapporteront les mêmes choses de vive voix.
അതോ യിഹൂദാസീലൗ യുഷ്മാൻ പ്രതി പ്രേഷിതവന്തഃ, ഏതയോ ർമുഖാഭ്യാം സർവ്വാം കഥാം ജ്ഞാസ്യഥ|
28 Car il a semblé bon à l’Esprit-Saint et à nous, de ne vous imposer aucun autre fardeau que ces choses-ci, qui sont nécessaires:
ദേവതാപ്രസാദഭക്ഷ്യം രക്തഭക്ഷ്യം ഗലപീഡനമാരിതപ്രാണിഭക്ഷ്യം വ്യഭിചാരകർമ്മ ചേമാനി സർവ്വാണി യുഷ്മാഭിസ്ത്യാജ്യാനി; ഏതത്പ്രയോജനീയാജ്ഞാവ്യതിരേകേന യുഷ്മാകമ് ഉപരി ഭാരമന്യം ന ന്യസിതും പവിത്രസ്യാത്മനോഽസ്മാകഞ്ച ഉചിതജ്ഞാനമ് അഭവത്|
29 Que vous vous absteniez de ce qui a été sacrifié aux idoles, du sang, des animaux étouffés, et de la fornication; en vous en abstenant, vous agirez bien. Adieu.
അതഏവ തേഭ്യഃ സർവ്വേഭ്യഃ സ്വേഷു രക്ഷിതേഷു യൂയം ഭദ്രം കർമ്മ കരിഷ്യഥ| യുഷ്മാകം മങ്ഗലം ഭൂയാത്|
30 Ces envoyés donc se rendirent à Antioche, et, les fidèles rassemblés, ils remirent la lettre.
തേ വിസൃഷ്ടാഃ സന്ത ആന്തിയഖിയാനഗര ഉപസ്ഥായ ലോകനിവഹം സംഗൃഹ്യ പത്രമ് അദദൻ|
31 Quand ils l’eurent lue, ils éprouvèrent beaucoup de joie et de consolation.
തതസ്തേ തത്പത്രം പഠിത്വാ സാന്ത്വനാം പ്രാപ്യ സാനന്ദാ അഭവൻ|
32 Et comme Jude et Silas étaient eux-mêmes prophètes, ils consolèrent les frères et les fortifièrent par de nombreux discours.
യിഹൂദാസീലൗ ച സ്വയം പ്രചാരകൗ ഭൂത്വാ ഭ്രാതൃഗണം നാനോപദിശ്യ താൻ സുസ്ഥിരാൻ അകുരുതാമ്|
33 Et, après avoir passé là quelque temps, ils furent renvoyés en paix par les frères à ceux qui les avaient envoyés.
ഇത്ഥം തൗ തത്ര തൈഃ സാകം കതിപയദിനാനി യാപയിത്വാ പശ്ചാത് പ്രേരിതാനാം സമീപേ പ്രത്യാഗമനാർഥം തേഷാം സന്നിധേഃ കല്യാണേന വിസൃഷ്ടാവഭവതാം|
34 Cependant il parut bon à Silas de rester là, et Jude seul retourna à Jérusalem.
കിന്തു സീലസ്തത്ര സ്ഥാതും വാഞ്ഛിതവാൻ|
35 Or Paul et Barnabé demeurèrent aussi à Antioche, enseignant et annonçant avec plusieurs autres la parole de Dieu.
അപരം പൗലബർണബ്ബൗ ബഹവഃ ശിഷ്യാശ്ച ലോകാൻ ഉപദിശ്യ പ്രഭോഃ സുസംവാദം പ്രചാരയന്ത ആന്തിയഖിയായാം കാലം യാപിതവന്തഃ|
36 Mais quelques jours après Paul dit à Barnabé: Retournons visiter nos frères dans toutes les villes où nous avons prêché la parole du Seigneur, pour voir comment ils sont.
കതിപയദിനേഷു ഗതേഷു പൗലോ ബർണബ്ബാമ് അവദത് ആഗച്ഛാവാം യേഷു നഗരേഷ്വീശ്വരസ്യ സുസംവാദം പ്രചാരിതവന്തൗ താനി സർവ്വനഗരാണി പുനർഗത്വാ ഭ്രാതരഃ കീദൃശാഃ സന്തീതി ദ്രഷ്ടും താൻ സാക്ഷാത് കുർവ്വഃ|
37 Or Barnabé voulait prendre avec lui Jean, qui est surnommé Marc.
തേന മാർകനാമ്നാ വിഖ്യാതം യോഹനം സങ്ഗിനം കർത്തും ബർണബ്ബാ മതിമകരോത്,
38 Mais Paul lui représentait que celui qui les avait quittés en Pamphylie et n’était point allé avec eux pour cette œuvre, ne devait pas être repris.
കിന്തു സ പൂർവ്വം താഭ്യാം സഹ കാര്യ്യാർഥം ന ഗത്വാ പാമ്ഫൂലിയാദേശേ തൗ ത്യക്തവാൻ തത്കാരണാത് പൗലസ്തം സങ്ഗിനം കർത്തുമ് അനുചിതം ജ്ഞാതവാൻ|
39 De là il y eut division entre eux, de sorte qu’ils se séparèrent l’un de l’autre. Barnabé ayant donc pris Marc, s’embarqua pour Chypre.
ഇത്ഥം തയോരതിശയവിരോധസ്യോപസ്ഥിതത്വാത് തൗ പരസ്പരം പൃഥഗഭവതാം തതോ ബർണബ്ബാ മാർകം ഗൃഹീത്വാ പോതേന കുപ്രോപദ്വീപം ഗതവാൻ;
40 Et Paul ayant choisi Silas, partit, commis à la grâce de Dieu par les frères.
കിന്തു പൗലഃ സീലം മനോനീതം കൃത്വാ ഭ്രാതൃഭിരീശ്വരാനുഗ്രഹേ സമർപിതഃ സൻ പ്രസ്ഥായ
41 Or il parcourait la Syrie et la Cilicie, confirmant les Eglises, et leur ordonnant de garder les préceptes des apôtres et des prêtres.
സുരിയാകിലികിയാദേശാഭ്യാം മണ്ഡലീഃ സ്ഥിരീകുർവ്വൻ അഗച്ഛത്|
