Actes 10
1 Il y avait à Césarée un certain homme, du nom de Corneille, centurion de la cohorte qui est appelée Italique,
ਕੈਸਰਿਯਾਨਗਰ ਇਤਾਲਿਯਾਖ੍ਯਸੈਨ੍ਯਾਨ੍ਤਰ੍ਗਤਃ ਕਰ੍ਣੀਲਿਯਨਾਮਾ ਸੇਨਾਪਤਿਰਾਸੀਤ੍
2 Religieux et craignant Dieu, avec toute sa maison, faisant beaucoup d’aumônes au peuple, et priant Dieu sans cesse;
ਸ ਸਪਰਿਵਾਰੋ ਭਕ੍ਤ ਈਸ਼੍ਵਰਪਰਾਯਣਸ਼੍ਚਾਸੀਤ੍; ਲੋਕੇਭ੍ਯੋ ਬਹੂਨਿ ਦਾਨਾਦੀਨਿ ਦਤ੍ਵਾ ਨਿਰਨ੍ਤਰਮ੍ ਈਸ਼੍ਵਰੇ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਯਾਞ੍ਚਕ੍ਰੇ|
3 Cet homme vit manifestement en vision, vers la neuvième heure, un ange de Dieu venant à lui, et lui disant: Corneille.
ਏਕਦਾ ਤ੍ਰੁʼਤੀਯਪ੍ਰਹਰਵੇਲਾਯਾਂ ਸ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਵਾਨ੍ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯੈਕੋ ਦੂਤਃ ਸਪ੍ਰਕਾਸ਼ੰ ਤਤ੍ਸਮੀਪਮ੍ ਆਗਤ੍ਯ ਕਥਿਤਵਾਨ੍, ਹੇ ਕਰ੍ਣੀਲਿਯ|
4 Et lui, le regardant, tout saisi de crainte, dit: Qu’est-ce, Seigneur? Et l’ange lui répondit: Tes prières et tes aumônes sont montées en souvenir devant Dieu.
ਕਿਨ੍ਤੁ ਸ ਤੰ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟ੍ਵਾ ਭੀਤੋ(ਅ)ਕਥਯਤ੍, ਹੇ ਪ੍ਰਭੋ ਕਿੰ? ਤਦਾ ਤਮਵਦਤ੍ ਤਵ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਨਾ ਦਾਨਾਦਿ ਚ ਸਾਕ੍ਸ਼਼ਿਸ੍ਵਰੂਪੰ ਭੂਤ੍ਵੇਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਗੋਚਰਮਭਵਤ੍|
5 Et maintenant envoie des hommes à Joppé, et fais venir Simon, qui est surnommé Pierre;
ਇਦਾਨੀਂ ਯਾਫੋਨਗਰੰ ਪ੍ਰਤਿ ਲੋਕਾਨ੍ ਪ੍ਰੇਸ਼਼੍ਯ ਸਮੁਦ੍ਰਤੀਰੇ ਸ਼ਿਮੋੰਨਾਮ੍ਨਸ਼੍ਚਰ੍ੰਮਕਾਰਸ੍ਯ ਗ੍ਰੁʼਹੇ ਪ੍ਰਵਾਸਕਾਰੀ ਪਿਤਰਨਾਮ੍ਨਾ ਵਿਖ੍ਯਾਤੋ ਯਃ ਸ਼ਿਮੋਨ੍ ਤਮ੍ ਆਹ੍ਵਾਯਯ;
6 Il loge chez un certain Simon, corroyeur, dont la maison est près de la mer; c’est lui qui te dira ce qu’il faut faire.
ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਤ੍ਵਯਾ ਯਦ੍ਯਤ੍ ਕਰ੍ੱਤਵ੍ਯੰ ਤੱਤਤ੍ ਸ ਵਦਿਸ਼਼੍ਯਤਿ|
7 Lorsque l’ange qui lui parlait se fut retiré, il appela deux de ses serviteurs, et un soldat craignant Dieu, de ceux qui lui étaient subordonnés.
ਇਤ੍ਯੁਪਦਿਸ਼੍ਯ ਦੂਤੇ ਪ੍ਰਸ੍ਥਿਤੇ ਸਤਿ ਕਰ੍ਣੀਲਿਯਃ ਸ੍ਵਗ੍ਰੁʼਹਸ੍ਥਾਨਾਂ ਦਾਸਾਨਾਂ ਦ੍ਵੌ ਜਨੌ ਨਿਤ੍ਯੰ ਸ੍ਵਸਙ੍ਗਿਨਾਂ ਸੈਨ੍ਯਾਨਾਮ੍ ਏਕਾਂ ਭਕ੍ਤਸੇਨਾਞ੍ਚਾਹੂਯ
8 Quand il leur eut tout raconté, il les envoya à Joppé.
ਸਕਲਮੇਤੰ ਵ੍ਰੁʼੱਤਾਨ੍ਤੰ ਵਿਜ੍ਞਾਪ੍ਯ ਯਾਫੋਨਗਰੰ ਤਾਨ੍ ਪ੍ਰਾਹਿਣੋਤ੍|
9 Or, le jour suivant, eux étant en chemin et approchant de la ville, Pierre monta sur le haut de la maison, vers la sixième heure, pour prier.
ਪਰਸ੍ਮਿਨ੍ ਦਿਨੇ ਤੇ ਯਾਤ੍ਰਾਂ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਯਦਾ ਨਗਰਸ੍ਯ ਸਮੀਪ ਉਪਾਤਿਸ਼਼੍ਠਨ੍, ਤਦਾ ਪਿਤਰੋ ਦ੍ਵਿਤੀਯਪ੍ਰਹਰਵੇਲਾਯਾਂ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਯਿਤੁੰ ਗ੍ਰੁʼਹਪ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਠਮ੍ ਆਰੋਹਤ੍|
10 Et comme il eut faim, il voulut prendre quelque nourriture. Pendant qu’on lui en apprêtait, il lui survint un ravissement d’esprit:
ਏਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਸਮਯੇ ਕ੍ਸ਼਼ੁਧਾਰ੍ੱਤਃ ਸਨ੍ ਕਿਞ੍ਚਿਦ੍ ਭੋਕ੍ਤੁਮ੍ ਐੱਛਤ੍ ਕਿਨ੍ਤੁ ਤੇਸ਼਼ਾਮ੍ ਅੰਨਾਸਾਦਨਸਮਯੇ ਸ ਮੂਰ੍ੱਛਿਤਃ ਸੰਨਪਤਤ੍|
11 Il vit le ciel ouvert, et comme une grande nappe suspendue par les quatre coins, et qu’on abaissait du ciel sur la terre,
ਤਤੋ ਮੇਘਦ੍ਵਾਰੰ ਮੁਕ੍ਤੰ ਚਤੁਰ੍ਭਿਃ ਕੋਣੈ ਰ੍ਲਮ੍ਬਿਤੰ ਬ੍ਰੁʼਹਦ੍ਵਸ੍ਤ੍ਰਮਿਵ ਕਿਞ੍ਚਨ ਭਾਜਨਮ੍ ਆਕਾਸ਼ਾਤ੍ ਪ੍ਰੁʼਥਿਵੀਮ੍ ਅਵਾਰੋਹਤੀਤਿ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਵਾਨ੍|
12 Et dans laquelle étaient toutes sortes de quadrupèdes, de reptiles de la terre, et d’oiseaux du ciel.
ਤਨ੍ਮਧ੍ਯੇ ਨਾਨਪ੍ਰਕਾਰਾ ਗ੍ਰਾਮ੍ਯਵਨ੍ਯਪਸ਼ਵਃ ਖੇਚਰੋਰੋਗਾਮਿਪ੍ਰਭ੍ਰੁʼਤਯੋ ਜਨ੍ਤਵਸ਼੍ਚਾਸਨ੍|
13 Et une voix vint à lui: Lève-toi, Pierre, tue et mange.
ਅਨਨ੍ਤਰੰ ਹੇ ਪਿਤਰ ਉੱਥਾਯ ਹਤ੍ਵਾ ਭੁੰਕ੍ਸ਼਼੍ਵ ਤਮ੍ਪ੍ਰਤੀਯੰ ਗਗਣੀਯਾ ਵਾਣੀ ਜਾਤਾ|
14 Mais Pierre dit: À Dieu ne plaise. Seigneur, car je n’ai jamais mangé rien d’impur et de souillé.
ਤਦਾ ਪਿਤਰਃ ਪ੍ਰਤ੍ਯਵਦਤ੍, ਹੇ ਪ੍ਰਭੋ ਈਦ੍ਰੁʼਸ਼ੰ ਮਾ ਭਵਤੁ, ਅਹਮ੍ ਏਤਤ੍ ਕਾਲੰ ਯਾਵਤ੍ ਨਿਸ਼਼ਿੱਧਮ੍ ਅਸ਼ੁਚਿ ਵਾ ਦ੍ਰਵ੍ਯੰ ਕਿਞ੍ਚਿਦਪਿ ਨ ਭੁਕ੍ਤਵਾਨ੍|
15 Et la voix lui dit encore une seconde fois: Ce que Dieu a purifié, ne l’appelle pas impur.
ਤਤਃ ਪੁਨਰਪਿ ਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ੀ ਵਿਹਯਸੀਯਾ ਵਾਣੀ ਜਾਤਾ ਯਦ੍ ਈਸ਼੍ਵਰਃ ਸ਼ੁਚਿ ਕ੍ਰੁʼਤਵਾਨ੍ ਤਤ੍ ਤ੍ਵੰ ਨਿਸ਼਼ਿੱਧੰ ਨ ਜਾਨੀਹਿ|
16 Or cela fut fait par trois fois, et aussitôt la nappe fut retirée dans le ciel.
ਇੱਥੰ ਤ੍ਰਿਃ ਸਤਿ ਤਤ੍ ਪਾਤ੍ਰੰ ਪੁਨਰਾਕ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟੰ ਆਕਾਸ਼ਮ੍ ਅਗੱਛਤ੍|
17 Pendant que Pierre hésitait en lui-même sur ce que signifiait la vision qu’il avait eue, voilà que les hommes qui avaient été envoyés par Corneille, s’enquérant de la maison de Simon, arrivèrent à la porte.
ਤਤਃ ਪਰੰ ਯਦ੍ ਦਰ੍ਸ਼ਨੰ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤਵਾਨ੍ ਤਸ੍ਯ ਕੋ ਭਾਵ ਇਤ੍ਯਤ੍ਰ ਪਿਤਰੋ ਮਨਸਾ ਸਨ੍ਦੇਗ੍ਧਿ, ਏਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਸਮਯੇ ਕਰ੍ਣੀਲਿਯਸ੍ਯ ਤੇ ਪ੍ਰੇਸ਼਼ਿਤਾ ਮਨੁਸ਼਼੍ਯਾ ਦ੍ਵਾਰਸ੍ਯ ਸੰਨਿਧਾਵੁਪਸ੍ਥਾਯ,
18 Et ayant appelé, ils demandaient si ce n’était point là que logeait Simon, surnommé Pierre.
ਸ਼ਿਮੋਨੋ ਗ੍ਰੁʼਹਮਨ੍ਵਿੱਛਨ੍ਤਃ ਸਮ੍ਪ੍ਰੁʼਛ੍ਯਾਹੂਯ ਕਥਿਤਵਨ੍ਤਃ ਪਿਤਰਨਾਮ੍ਨਾ ਵਿਖ੍ਯਾਤੋ ਯਃ ਸ਼ਿਮੋਨ੍ ਸ ਕਿਮਤ੍ਰ ਪ੍ਰਵਸਤਿ?
19 Cependant, comme Pierre songeait à la vision, l’Esprit lui dit: Voilà trois hommes qui te cherchent.
ਯਦਾ ਪਿਤਰਸ੍ਤੱਦਰ੍ਸ਼ਨਸ੍ਯ ਭਾਵੰ ਮਨਸਾਨ੍ਦੋਲਯਤਿ ਤਦਾਤ੍ਮਾ ਤਮਵਦਤ੍, ਪਸ਼੍ਯ ਤ੍ਰਯੋ ਜਨਾਸ੍ਤ੍ਵਾਂ ਮ੍ਰੁʼਗਯਨ੍ਤੇ|
20 Lève-toi donc, descends, et va avec eux sans hésitation aucune, parce que c’est moi qui les ai envoyés.
ਤ੍ਵਮ੍ ਉੱਥਾਯਾਵਰੁਹ੍ਯ ਨਿਃਸਨ੍ਦੇਹੰ ਤੈਃ ਸਹ ਗੱਛ ਮਯੈਵ ਤੇ ਪ੍ਰੇਸ਼਼ਿਤਾਃ|
21 Or Pierre étant descendu vers les hommes dit: Je suis celui que vous cherchez; quelle est la cause pour laquelle vous êtes venus?
ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਪਿਤਰੋ(ਅ)ਵਰੁਹ੍ਯ ਕਰ੍ਣੀਲਿਯਪ੍ਰੇਰਿਤਲੋਕਾਨਾਂ ਨਿਕਟਮਾਗਤ੍ਯ ਕਥਿਤਵਾਨ੍ ਪਸ਼੍ਯਤ ਯੂਯੰ ਯੰ ਮ੍ਰੁʼਗਯਧ੍ਵੇ ਸ ਜਨੋਹੰ, ਯੂਯੰ ਕਿੰਨਿਮਿੱਤਮ੍ ਆਗਤਾਃ?
22 Ils répondirent: Corneille, centurion, homme juste et craignant Dieu, et ayant pour lui le témoignage de toute la nation juive a reçu d’un ange saint l’ordre de vous appeler dans sa maison, et d’écouter vos paroles.
ਤਤਸ੍ਤੇ ਪ੍ਰਤ੍ਯਵਦਨ੍ ਕਰ੍ਣੀਲਿਯਨਾਮਾ ਸ਼ੁੱਧਸੱਤ੍ਵ ਈਸ਼੍ਵਰਪਰਾਯਣੋ ਯਿਹੂਦੀਯਦੇਸ਼ਸ੍ਥਾਨਾਂ ਸਰ੍ੱਵੇਸ਼਼ਾਂ ਸੰਨਿਧੌ ਸੁਖ੍ਯਾਤ੍ਯਾਪੰਨ ਏਕਃ ਸੇਨਾਪਤਿ ਰ੍ਨਿਜਗ੍ਰੁʼਹੰ ਤ੍ਵਾਮਾਹੂਯ ਨੇਤੁੰ ਤ੍ਵੱਤਃ ਕਥਾ ਸ਼੍ਰੋਤੁਞ੍ਚ ਪਵਿਤ੍ਰਦੂਤੇਨ ਸਮਾਦਿਸ਼਼੍ਟਃ|
23 Les faisant donc entrer, il les logea. Mais le jour suivant, il partit avec eux; et quelques-uns des frères de Joppé l’accompagnèrent.
ਤਦਾ ਪਿਤਰਸ੍ਤਾਨਭ੍ਯਨ੍ਤਰੰ ਨੀਤ੍ਵਾ ਤੇਸ਼਼ਾਮਾਤਿਥ੍ਯੰ ਕ੍ਰੁʼਤਵਾਨ੍, ਪਰੇ(ਅ)ਹਨਿ ਤੈਃ ਸਾਰ੍ੱਧੰ ਯਾਤ੍ਰਾਮਕਰੋਤ੍, ਯਾਫੋਨਿਵਾਸਿਨਾਂ ਭ੍ਰਾਤ੍ਰੁʼਣਾਂ ਕਿਯਨ੍ਤੋ ਜਨਾਸ਼੍ਚ ਤੇਨ ਸਹ ਗਤਾਃ|
24 Et le jour d’après il entra dans Césarée. Or Corneille les attendait, ses parents et ses amis les plus intimes étant assemblés.
ਪਰਸ੍ਮਿਨ੍ ਦਿਵਸੇ ਕੈਸਰਿਯਾਨਗਰਮਧ੍ਯਪ੍ਰਵੇਸ਼ਸਮਯੇ ਕਰ੍ਣੀਲਿਯੋ ਜ੍ਞਾਤਿਬਨ੍ਧੂਨ੍ ਆਹੂਯਾਨੀਯ ਤਾਨ੍ ਅਪੇਕ੍ਸ਼਼੍ਯ ਸ੍ਥਿਤਃ|
25 Et il arriva que lorsque Pierre entrait, il vint au devant de lui, et, tombant à ses pieds, il l’adora.
ਪਿਤਰੇ ਗ੍ਰੁʼਹ ਉਪਸ੍ਥਿਤੇ ਕਰ੍ਣੀਲਿਯਸ੍ਤੰ ਸਾਕ੍ਸ਼਼ਾਤ੍ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਯ ਚਰਣਯੋਃ ਪਤਿਤ੍ਵਾ ਪ੍ਰਾਣਮਤ੍|
26 Mais Pierre le releva, disant: Levez-vous; et moi aussi je ne suis qu’un homme.
ਪਿਤਰਸ੍ਤਮੁੱਥਾਪ੍ਯ ਕਥਿਤਵਾਨ੍, ਉੱਤਿਸ਼਼੍ਠਾਹਮਪਿ ਮਾਨੁਸ਼਼ਃ|
27 Et s’entretenant avec lui, il entra, et trouva un grand nombre de personnes qui étaient assemblées;
ਤਦਾ ਕਰ੍ਣੀਲਿਯੇਨ ਸਾਕਮ੍ ਆਲਪਨ੍ ਗ੍ਰੁʼਹੰ ਪ੍ਰਾਵਿਸ਼ਤ੍ ਤਨ੍ਮਧ੍ਯੇ ਚ ਬਹੁਲੋਕਾਨਾਂ ਸਮਾਗਮੰ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟ੍ਵਾ ਤਾਨ੍ ਅਵਦਤ੍,
28 Et il leur dit: Vous savez, vous, quelle abomination c’est pour un homme juif, que de fréquenter ou même d’approcher un étranger; mais Dieu m’a montré à ne traiter aucun homme d’impur ou de souillé.
ਅਨ੍ਯਜਾਤੀਯਲੋਕੈਃ ਮਹਾਲਪਨੰ ਵਾ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਗ੍ਰੁʼਹਮਧ੍ਯੇ ਪ੍ਰਵੇਸ਼ਨੰ ਯਿਹੂਦੀਯਾਨਾਂ ਨਿਸ਼਼ਿੱਧਮ੍ ਅਸ੍ਤੀਤਿ ਯੂਯਮ੍ ਅਵਗੱਛਥ; ਕਿਨ੍ਤੁ ਕਮਪਿ ਮਾਨੁਸ਼਼ਮ੍ ਅਵ੍ਯਵਹਾਰ੍ੱਯਮ੍ ਅਸ਼ੁਚਿੰ ਵਾ ਜ੍ਞਾਤੁੰ ਮਮ ਨੋਚਿਤਮ੍ ਇਤਿ ਪਰਮੇਸ਼੍ਵਰੋ ਮਾਂ ਜ੍ਞਾਪਿਤਵਾਨ੍|
29 C’est pourquoi, ayant été appelé, je suis venu sans hésitation. Je vous demande donc pour quel sujet vous m’avez appelé?
ਇਤਿ ਹੇਤੋਰਾਹ੍ਵਾਨਸ਼੍ਰਵਣਮਾਤ੍ਰਾਤ੍ ਕਾਞ੍ਚਨਾਪੱਤਿਮ੍ ਅਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਸਮੀਪਮ੍ ਆਗਤੋਸ੍ਮਿ; ਪ੍ਰੁʼੱਛਾਮਿ ਯੂਯੰ ਕਿੰਨਿਮਿੱਤੰ ਮਾਮ੍ ਆਹੂਯਤ?
30 Et Corneille lui dit: Il y a en ce moment quatre jours, j’étais priant dans ma maison, à la neuvième heure; et voilà qu’un homme vêtu de blanc se présenta devant moi, et dit:
ਤਦਾ ਕਰ੍ਣੀਲਿਯਃ ਕਥਿਤਵਾਨ੍, ਅਦ੍ਯ ਚਤ੍ਵਾਰਿ ਦਿਨਾਨਿ ਜਾਤਾਨਿ ਏਤਾਵਦ੍ਵੇਲਾਂ ਯਾਵਦ੍ ਅਹਮ੍ ਅਨਾਹਾਰ ਆਸਨ੍ ਤਤਸ੍ਤ੍ਰੁʼਤੀਯਪ੍ਰਹਰੇ ਸਤਿ ਗ੍ਰੁʼਹੇ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਨਸਮਯੇ ਤੇਜੋਮਯਵਸ੍ਤ੍ਰਭ੍ਰੁʼਦ੍ ਏਕੋ ਜਨੋ ਮਮ ਸਮਕ੍ਸ਼਼ੰ ਤਿਸ਼਼੍ਠਨ੍ ਏਤਾਂ ਕਥਾਮ੍ ਅਕਥਯਤ੍,
31 Corneille, ta prière a été exaucée, et tes aumônes ont été en souvenir devant Dieu.
ਹੇ ਕਰ੍ਣੀਲਿਯ ਤ੍ਵਦੀਯਾ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਨਾ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਕਰ੍ਣਗੋਚਰੀਭੂਤਾ ਤਵ ਦਾਨਾਦਿ ਚ ਸਾਕ੍ਸ਼਼ਿਸ੍ਵਰੂਪੰ ਭੂਤ੍ਵਾ ਤਸ੍ਯ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਿਗੋਚਰਮਭਵਤ੍|
32 Ainsi envoie à Joppé et fais venir Simon, qui est surnommé Pierre; il est logé dans la maison de Simon, corroyeur, près de la mer.
ਅਤੋ ਯਾਫੋਨਗਰੰ ਪ੍ਰਤਿ ਲੋਕਾਨ੍ ਪ੍ਰਹਿਤ੍ਯ ਤਤ੍ਰ ਸਮੁਦ੍ਰਤੀਰੇ ਸ਼ਿਮੋੰਨਾਮ੍ਨਃ ਕਸ੍ਯਚਿੱਚਰ੍ੰਮਕਾਰਸ੍ਯ ਗ੍ਰੁʼਹੇ ਪ੍ਰਵਾਸਕਾਰੀ ਪਿਤਰਨਾਮ੍ਨਾ ਵਿਖ੍ਯਾਤੋ ਯਃ ਸ਼ਿਮੋਨ੍ ਤਮਾਹੂਯਯ; ਤਤਃ ਸ ਆਗਤ੍ਯ ਤ੍ਵਾਮ੍ ਉਪਦੇਕ੍ਸ਼਼੍ਯਤਿ|
33 Aussitôt donc, j’ai envoyé vers vous, et vous m’avez fait la grâce de venir. Maintenant donc, nous sommes tous devant vous pour entendre tout ce que le Seigneur vous a commandé.
ਇਤਿ ਕਾਰਣਾਤ੍ ਤਤ੍ਕ੍ਸ਼਼ਣਾਤ੍ ਤਵ ਨਿਕਟੇ ਲੋਕਾਨ੍ ਪ੍ਰੇਸ਼਼ਿਤਵਾਨ੍, ਤ੍ਵਮਾਗਤਵਾਨ੍ ਇਤਿ ਭਦ੍ਰੰ ਕ੍ਰੁʼਤਵਾਨ੍| ਈਸ਼੍ਵਰੋ ਯਾਨ੍ਯਾਖ੍ਯਾਨਾਨਿ ਕਥਯਿਤੁਮ੍ ਆਦਿਸ਼ਤ੍ ਤਾਨਿ ਸ਼੍ਰੋਤੁੰ ਵਯੰ ਸਰ੍ੱਵੇ ਸਾਮ੍ਪ੍ਰਤਮ੍ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਸਾਕ੍ਸ਼਼ਾਦ੍ ਉਪਸ੍ਥਿਤਾਃ ਸ੍ਮਃ|
34 Alors, ouvrant la bouche, Pierre dit: En vérité, je vois que Dieu ne fait point acception des personnes;
ਤਦਾ ਪਿਤਰ ਇਮਾਂ ਕਥਾਂ ਕਥਯਿਤੁਮ੍ ਆਰਬ੍ਧਵਾਨ੍, ਈਸ਼੍ਵਰੋ ਮਨੁਸ਼਼੍ਯਾਣਾਮ੍ ਅਪਕ੍ਸ਼਼ਪਾਤੀ ਸਨ੍
35 Mais qu’en toute nation celui qui le craint et pratique la justice, lui est agréable.
ਯਸ੍ਯ ਕਸ੍ਯਚਿਦ੍ ਦੇਸ਼ਸ੍ਯ ਯੋ ਲੋਕਾਸ੍ਤਸ੍ਮਾਦ੍ਭੀਤ੍ਵਾ ਸਤ੍ਕਰ੍ੰਮ ਕਰੋਤਿ ਸ ਤਸ੍ਯ ਗ੍ਰਾਹ੍ਯੋ ਭਵਤਿ, ਏਤਸ੍ਯ ਨਿਸ਼੍ਚਯਮ੍ ਉਪਲਬ੍ਧਵਾਨਹਮ੍|
36 Dieu a envoyé la parole aux enfants d’Israël, annonçant la paix par Jésus-Christ (qui est le Seigneur de tous);
ਸਰ੍ੱਵੇਸ਼਼ਾਂ ਪ੍ਰਭੁ ਰ੍ਯੋ ਯੀਸ਼ੁਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟਸ੍ਤੇਨ ਈਸ਼੍ਵਰ ਇਸ੍ਰਾਯੇਲ੍ਵੰਸ਼ਾਨਾਂ ਨਿਕਟੇ ਸੁਸੰਵਾਦੰ ਪ੍ਰੇਸ਼਼੍ਯ ਸੰਮੇਲਨਸ੍ਯ ਯੰ ਸੰਵਾਦੰ ਪ੍ਰਾਚਾਰਯਤ੍ ਤੰ ਸੰਵਾਦੰ ਯੂਯੰ ਸ਼੍ਰੁਤਵਨ੍ਤਃ|
37 Vous savez, vous, ce qui est arrivé dans toute la Judée, en commençant par la Galilée, après le baptême que Jean a prêché;
ਯਤੋ ਯੋਹਨਾ ਮੱਜਨੇ ਪ੍ਰਚਾਰਿਤੇ ਸਤਿ ਸ ਗਾਲੀਲਦੇਸ਼ਮਾਰਭ੍ਯ ਸਮਸ੍ਤਯਿਹੂਦੀਯਦੇਸ਼ੰ ਵ੍ਯਾਪ੍ਨੋਤ੍;
38 Comment Dieu a oint de l’Esprit-Saint et de sa vertu, Jésus de Nazareth, qui a passé en faisant le bien et guérissant tous ceux qui étaient opprimés par le diable, parce que Dieu était avec lui.
ਫਲਤ ਈਸ਼੍ਵਰੇਣ ਪਵਿਤ੍ਰੇਣਾਤ੍ਮਨਾ ਸ਼ਕ੍ਤ੍ਯਾ ਚਾਭਿਸ਼਼ਿਕ੍ਤੋ ਨਾਸਰਤੀਯਯੀਸ਼ੁਃ ਸ੍ਥਾਨੇ ਸ੍ਥਾਨੇ ਭ੍ਰਮਨ੍ ਸੁਕ੍ਰਿਯਾਂ ਕੁਰ੍ੱਵਨ੍ ਸ਼ੈਤਾਨਾ ਕ੍ਲਿਸ਼਼੍ਟਾਨ੍ ਸਰ੍ੱਵਲੋਕਾਨ੍ ਸ੍ਵਸ੍ਥਾਨ੍ ਅਕਰੋਤ੍, ਯਤ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਤਸ੍ਯ ਸਹਾਯ ਆਸੀਤ੍;
39 Et nous, nous sommes témoins de tout ce qu’il a fait dans le pays des Juifs et à Jérusalem, ce Jésus qu’ils ont tué, le suspendant à un bois.
ਵਯਞ੍ਚ ਯਿਹੂਦੀਯਦੇਸ਼ੇ ਯਿਰੂਸ਼ਾਲਮ੍ਨਗਰੇ ਚ ਤੇਨ ਕ੍ਰੁʼਤਾਨਾਂ ਸਰ੍ੱਵੇਸ਼਼ਾਂ ਕਰ੍ੰਮਣਾਂ ਸਾਕ੍ਸ਼਼ਿਣੋ ਭਵਾਮਃ| ਲੋਕਾਸ੍ਤੰ ਕ੍ਰੁਸ਼ੇ ਵਿੱਧ੍ਵਾ ਹਤਵਨ੍ਤਃ,
40 Dieu l’a ressuscité le troisième jour, et lui a donné de se manifester,
ਕਿਨ੍ਤੁ ਤ੍ਰੁʼਤੀਯਦਿਵਸੇ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਤਮੁੱਥਾਪ੍ਯ ਸਪ੍ਰਕਾਸ਼ਮ੍ ਅਦਰ੍ਸ਼ਯਤ੍|
41 Non à tout le peuple, mais aux témoins préordonnés de Dieu, à nous, qui avons mangé et bu avec lui, après qu’il fut ressuscité des morts.
ਸਰ੍ੱਵਲੋਕਾਨਾਂ ਨਿਕਟ ਇਤਿ ਨ ਹਿ, ਕਿਨ੍ਤੁ ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਸ਼੍ਮਸ਼ਾਨਾਦੁੱਥਿਤੇ ਸਤਿ ਤੇਨ ਸਾਰ੍ੱਧੰ ਭੋਜਨੰ ਪਾਨਞ੍ਚ ਕ੍ਰੁʼਤਵਨ੍ਤ ਏਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ਾ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਮਨੋਨੀਤਾਃ ਸਾਕ੍ਸ਼਼ਿਣੋ ਯੇ ਵਯਮ੍ ਅਸ੍ਮਾਕੰ ਨਿਕਟੇ ਤਮਦਰ੍ਸ਼ਯਤ੍|
42 Et il nous a commandé de prêcher au peuple et d’attester que c’est celui que Dieu a établi juge des vivants et des morts.
ਜੀਵਿਤਮ੍ਰੁʼਤੋਭਯਲੋਕਾਨਾਂ ਵਿਚਾਰੰ ਕਰ੍ੱਤੁਮ੍ ਈਸ਼੍ਵਰੋ ਯੰ ਨਿਯੁਕ੍ਤਵਾਨ੍ ਸ ਏਵ ਸ ਜਨਃ, ਇਮਾਂ ਕਥਾਂ ਪ੍ਰਚਾਰਯਿਤੁੰ ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਪ੍ਰਮਾਣੰ ਦਾਤੁਞ੍ਚ ਸੋ(ਅ)ਸ੍ਮਾਨ੍ ਆਜ੍ਞਾਪਯਤ੍|
43 C’est à lui que tous les prophètes rendent ce témoignage que tous ceux qui croient en lui reçoivent, par son nom, la rémission des péchés.
ਯਸ੍ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਵਿਸ਼੍ਵਸਿਤਿ ਸ ਤਸ੍ਯ ਨਾਮ੍ਨਾ ਪਾਪਾਨ੍ਮੁਕ੍ਤੋ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਸਰ੍ੱਵੇ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਦ੍ਵਾਦਿਨੋਪਿ ਏਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ੰ ਸਾਕ੍ਸ਼਼੍ਯੰ ਦਦਤਿ|
44 Pierre parlant encore, l’Esprit-Saint descendit sur tous ceux qui écoutaient la parole.
ਪਿਤਰਸ੍ਯੈਤਤ੍ਕਥਾਕਥਨਕਾਲੇ ਸਰ੍ੱਵੇਸ਼਼ਾਂ ਸ਼੍ਰੋਤ੍ਰੁʼਣਾਮੁਪਰਿ ਪਵਿਤ੍ਰ ਆਤ੍ਮਾਵਾਰੋਹਤ੍|
45 Et les fidèles circoncis, qui étaient venus avec Pierre, s’étonnèrent grandement de ce que la grâce de l’Esprit-Saint était aussi répandue sur les gentils.
ਤਤਃ ਪਿਤਰੇਣ ਸਾਰ੍ੱਧਮ੍ ਆਗਤਾਸ੍ਤ੍ਵਕ੍ਛੇਦਿਨੋ ਵਿਸ਼੍ਵਾਸਿਨੋ ਲੋਕਾ ਅਨ੍ਯਦੇਸ਼ੀਯੇਭ੍ਯਃ ਪਵਿਤ੍ਰ ਆਤ੍ਮਨਿ ਦੱਤੇ ਸਤਿ
46 Car ils les entendaient parlant diverses langues et glorifiant Dieu.
ਤੇ ਨਾਨਾਜਾਤੀਯਭਾਸ਼਼ਾਭਿਃ ਕਥਾਂ ਕਥਯਨ੍ਤ ਈਸ਼੍ਵਰੰ ਪ੍ਰਸ਼ੰਸਨ੍ਤਿ, ਇਤਿ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟ੍ਵਾ ਸ਼੍ਰੁਤ੍ਵਾ ਚ ਵਿਸ੍ਮਯਮ੍ ਆਪਦ੍ਯਨ੍ਤ|
47 Alors Pierre dit: Peut-on refuser l’eau du baptême à ceux qui ont reçu l’Esprit-Saint comme nous?
ਤਦਾ ਪਿਤਰਃ ਕਥਿਤਵਾਨ੍, ਵਯਮਿਵ ਯੇ ਪਵਿਤ੍ਰਮ੍ ਆਤ੍ਮਾਨੰ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤਾਸ੍ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਜਲਮੱਜਨੰ ਕਿੰ ਕੋਪਿ ਨਿਸ਼਼ੇੱਧੁੰ ਸ਼ਕ੍ਨੋਤਿ?
48 Et il ordonna qu’ils fussent baptisés au nom du Seigneur Jésus-Christ. Alors ils le prièrent de demeurer avec eux quelques jours.
ਤਤਃ ਪ੍ਰਭੋ ਰ੍ਨਾਮ੍ਨਾ ਮੱਜਿਤਾ ਭਵਤੇਤਿ ਤਾਨਾਜ੍ਞਾਪਯਤ੍| ਅਨਨ੍ਤਰੰ ਤੇ ਸ੍ਵੈਃ ਸਾਰ੍ੱਧੰ ਕਤਿਪਯਦਿਨਾਨਿ ਸ੍ਥਾਤੁੰ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਯਨ੍ਤ|
