2 Timothée 4
1 Je t’en conjure donc devant Dieu et devant Jésus-Christ qui doit juger les vivants et les morts, par son avènement et par son règne,
อีศฺวรสฺย โคจเร ยศฺจ ยีศุ: ขฺรีษฺฏ: สฺวียาคมนกาเล สฺวราชเตฺวน ชีวตำ มฺฤตานาญฺจ โลกานำ วิจารํ กริษฺยติ ตสฺย โคจเร 'หํ ตฺวามฺ อิทํ ทฺฤฒมฺ อาชฺญาปยามิฯ
2 Annonce la parole, insiste à temps et à contre-temps, reprends, supplie, menace en toute patience et doctrine.
ตฺวํ วากฺยํ โฆษย กาเล'กาเล โจตฺสุโก ภว ปูรฺณยา สหิษฺณุตยา ศิกฺษยา จ โลกานฺ ปฺรโพธย ภรฺตฺสย วินยสฺว จฯ
3 Car viendra un temps où les hommes ne supporteront plus la saine doctrine; mais, selon leurs désirs, ils amasseront des maîtres autour d’eux, éprouvant une vive démangeaison aux oreilles;
ยต เอตาทฺฤศ: สมย อายาติ ยสฺมินฺ โลกา ยถารฺถมฺ อุปเทศมฺ อสหฺยมานา: กรฺณกณฺฑูยนวิศิษฺฏา ภูตฺวา นิชาภิลาษาตฺ ศิกฺษกานฺ สํคฺรหีษฺยนฺติ
4 Et détournant l’ouïe de la vérité, ils se tourneront vers les fables.
สตฺยมตาจฺจ โศฺรตฺราณิ นิวรฺตฺตฺย วิปถคามิโน ภูโตฺวปาขฺยาเนษุ ปฺรวรฺตฺติษฺยนฺเต;
5 Mais toi, veille, et ne te refuse à aucun travail; fais l’œuvre d’un évangéliste, remplis ton ministère. Sois sobre.
กินฺตุ ตฺวํ สรฺวฺววิษเย ปฺรพุทฺโธ ภว ทุ: ขโภคํ สฺวีกุรุ สุสํวาทปฺรจารกสฺย กรฺมฺม สาธย นิชปริจรฺยฺยำ ปูรฺณเตฺวน กุรุ จฯ
6 Car, pour ce qui me regarde, on a déjà fait des libations sur moi, et le temps de ma dissolution approche.
มม ปฺราณานามฺ อุตฺสรฺโค ภวติ มม ปฺรสฺถานกาลศฺโจปาติษฺฐตฺฯ
7 J’ai combattu le bon combat, j’ai achevé ma course, j’ai gardé la foi.
อหมฺ อุตฺตมยุทฺธํ กฺฤตวานฺ คนฺตวฺยมารฺคสฺยานฺตํ ยาวทฺ ธาวิตวานฺ วิศฺวาสญฺจ รกฺษิตวานฺฯ
8 Reste la couronne de justice qui m’est réservée, que le Seigneur, juste juge, me rendra en ce jour; et non-seulement à moi, mais encore à ceux qui aiment son avènement.
เศษํ ปุณฺยมุกุฏํ มทรฺถํ รกฺษิตํ วิทฺยเต ตจฺจ ตสฺมินฺ มหาทิเน ยถารฺถวิจารเกณ ปฺรภุนา มหฺยํ ทายิษฺยเต เกวลํ มหฺยมฺ อิติ นหิ กินฺตุ ยาวนฺโต โลกาสฺตสฺยาคมนมฺ อากางฺกฺษนฺเต เตภฺย: สรฺเวฺวโภฺย 'ปิ ทายิษฺยเตฯ
9 Hâte-toi de venir près de moi;
ตฺวํ ตฺวรยา มตฺสมีปมฺ อาคนฺตุํ ยตสฺว,
10 Car Démas m’a quitté, par amour de ce siècle, et il s’en est allé à Thessalonique; Crescent, en Galatie; Tite, en Dalmatie. (aiōn g165)
ยโต ทีมา ไอหิกสํสารมฺ อีหมาโน มำ ปริตฺยชฺย ถิษลนีกีํ คตวานฺ ตถา กฺรีษฺกิ รฺคาลาติยำ คตวานฺ ตีตศฺจ ทาลฺมาติยำ คตวานฺฯ (aiōn g165)
11 Luc seul est avec moi. Prends Marc, et amène-le avec toi, car il m’est utile pour le ministère.
เกวโล ลูโก มยา สารฺทฺธํ วิทฺยเตฯ ตฺวํ มารฺกํ สงฺคินํ กฺฤตฺวาคจฺฉ ยต: ส ปริจรฺยฺยยา มโมปการี ภวิษฺยติ,
12 Pour Tychique, je l’ai envoyé à Ephèse.
ตุขิกญฺจาหมฺ อิผิษนครํ เปฺรษิตวานฺฯ
13 Apporte avec toi, en venant, le manteau que j’ai laissé à Troade chez Carpus, et les livres, et surtout les parchemins.
ยทฺ อาจฺฉาทนวสฺตฺรํ โตฺรยานคเร การฺปสฺย สนฺนิเธา มยา นิกฺษิปฺตํ ตฺวมาคมนสมเย ตตฺ ปุสฺตกานิ จ วิเศษตศฺจรฺมฺมคฺรนฺถานฺ อานยฯ
14 Alexandre, l’ouvrier en airain, m’a fait beaucoup de mal: le Seigneur lui rendra selon ses œuvres.
กำสฺยการ: สิกนฺทโร มม พหฺวนิษฺฏํ กฺฤตวานฺ ปฺรภุสฺตสฺย กรฺมฺมณำ สมุจิตผลํ ททาตุฯ
15 Evite-le, car il a fortement combattu nos paroles.
ตฺวมปิ ตสฺมาตฺ สาวธานาสฺติษฺฐ ยต: โส'สฺมากํ วากฺยานามฺ อตีว วิปกฺโษ ชาต: ฯ
16 Dans ma première défense, personne ne m’a assisté: au contraire, tous m’ont abandonné: qu’il ne leur soit point imputé.
มม ปฺรถมปฺรตฺยุตฺตรสมเย โก'ปิ มม สหาโย นาภวตฺ สรฺเวฺว มำ ปรฺยฺยตฺยชนฺ ตานฺ ปฺรติ ตสฺย โทษสฺย คณนา น ภูยาตฺ;
17 Mais le Seigneur a été près de moi, et m’a fortifié, afin que par moi s’accomplisse la prédication, et que toutes les nations l’entendent: ainsi j’ai été délivré de la gueule du lion.
กินฺตุ ปฺรภุ รฺมม สหาโย 'ภวตฺ ยถา จ มยา โฆษณา สาเธฺยต ภินฺนชาตียาศฺจ สรฺเวฺว สุสํวาทํ ศฺฤณุยุสฺตถา มหฺยํ ศกฺติมฺ อททาตฺ ตโต 'หํ สึหสฺย มุขาทฺ อุทฺธฺฤต: ฯ
18 Le Seigneur m’a délivré de toute œuvre mauvaise, et il me sauvera en m’introduisant dans son royaume céleste, lui à qui gloire dans les siècles des siècles. Amen. (aiōn g165)
อปรํ สรฺวฺวสฺมาทฺ ทุษฺกรฺมฺมต: ปฺรภุ รฺมามฺ อุทฺธริษฺยติ นิชสฺวรฺคียราชฺยํ เนตุํ มำ ตารยิษฺยติ จฯ ตสฺย ธนฺยวาท: สทากาลํ ภูยาตฺฯ อาเมนฺฯ (aiōn g165)
19 Salue Prisque et Aquila, et la famille d’Onésiphore.
ตฺวํ ปฺริษฺกามฺ อากฺกิลมฺ อนีษิผรสฺย ปริชนำศฺจ นมสฺกุรุฯ
20 Eraste est demeuré à Corinthe. Quant à Trophime, je l’ai laissé malade à Milet.
อิราสฺต: กรินฺถนคเร 'ติษฺฐตฺ ตฺรผิมศฺจ ปีฑิตตฺวาตฺ มิลีตนคเร มยา วฺยหียตฯ
21 Hâte-toi de venir avant l’hiver. Eubule, Pudens, Lin, Claudie, et tous nos frères te saluent.
ตฺวํ เหมนฺตกาลาตฺ ปูรฺวฺวมฺ อาคนฺตุํ ยตสฺวฯ อุพูล: ปูทิ รฺลีน: เกฺลาทิยา สรฺเวฺว ภฺราตรศฺจ ตฺวำ นมสฺกุรฺวฺวเตฯ
22 Que le Seigneur Jésus-Christ soit avec ton esprit. Que la grâce soit avec toi. Amen.
ปฺรภุ รฺยีศุ: ขฺรีษฺฏสฺตวาตฺมนา สห ภูยาตฺฯ ยุษฺมาสฺวนุคฺรโห ภูยาตฺฯ อาเมนฺฯ
