2 Corinthiens 11
1 Plût à Dieu que vous supportiez quelque peu de mon imprudence! mais supportez-moi;
யூயம்’ மமாஜ்ஞாநதாம்’ க்ஷணம்’ யாவத் ஸோடு⁴ம் அர்ஹத², அத: ஸா யுஷ்மாபி⁴: ஸஹ்யதாம்’|
2 Car je suis jaloux de vous d’une jalousie de Dieu. En effet, je vous ai fiancés à un époux unique, au Christ, pour vous présenter à lui comme une vierge pure.
ஈஸ்²வரே மமாஸக்தத்வாத்³ அஹம்’ யுஷ்மாநதி⁴ தபே யஸ்மாத் ஸதீம்’ கந்யாமிவ யுஷ்மாந் ஏகஸ்மிந் வரே(அ)ர்த²த: க்²ரீஷ்டே ஸமர்பயிதும் அஹம்’ வாக்³தா³நம் அகார்ஷம்’|
3 Mais je crains que comme le serpent séduisit Ève par son astuce, ainsi vos esprits ne se corrompent et ne dégénèrent de la simplicité qui est dans le Christ.
கிந்து ஸர்பேண ஸ்வக²லதயா யத்³வத்³ ஹவா வஞ்சயாஞ்சகே தத்³வத் க்²ரீஷ்டம்’ ப்ரதி ஸதீத்வாத்³ யுஷ்மாகம்’ ப்⁴ரம்’ஸ²: ஸம்ப⁴விஷ்யதீதி பி³பே⁴மி|
4 Car si celui qui vient sous prêchait un autre Christ que celui que nous avons prêché, ou si vous receviez un autre Esprit que celui que vous avez reçu, ou un autre Évangile que celui que vous avez accepté, vous le souffririez avec raison.
அஸ்மாபி⁴ரநாக்²யாபிதோ(அ)பர: கஸ்²சித்³ யீஸு² ர்யதி³ கேநசித்³ ஆக³ந்துகேநாக்²யாப்யதே யுஷ்மாபி⁴: ப்ராக³லப்³த⁴ ஆத்மா வா யதி³ லப்⁴யதே ப்ராக³க்³ரு’ஹீத: ஸுஸம்’வாதோ³ வா யதி³ க்³ரு’ஹ்யதே தர்ஹி மந்யே யூயம்’ ஸம்யக் ஸஹிஷ்யத்⁴வே|
5 Mais j’estime que je n’ai rien fait de moins que les grands apôtres.
கிந்து முக்²யேப்⁴ய: ப்ரேரிதேப்⁴யோ(அ)ஹம்’ கேநசித் ப்ரகாரேண ந்யூநோ நாஸ்மீதி பு³த்⁴யே|
6 À la vérité, je suis inhabile pour la parole, mais non pour la science; puisque en toutes choses nous nous sommes entièrement fait connaître à vous.
மம வாக்படுதாயா ந்யூநத்வே ஸத்யபி ஜ்ஞாநஸ்ய ந்யூநத்வம்’ நாஸ்தி கிந்து ஸர்வ்வவிஷயே வயம்’ யுஷ்மத்³கோ³சரே ப்ரகாஸா²மஹே|
7 Est-ce que j’ai fait une faute en m’humiliant pour vous élever? en vous annonçant gratuitement l’Évangile de Dieu?
யுஷ்மாகம் உந்நத்யை மயா நம்ரதாம்’ ஸ்வீக்ரு’த்யேஸ்²வரஸ்ய ஸுஸம்’வாதோ³ விநா வேதநம்’ யுஷ்மாகம்’ மத்⁴யே யத்³ அகோ⁴ஷ்யத தேந மயா கிம்’ பாபம் அகாரி?
8 J’ai dépouillé les autres Églises en en recevant ma subsistance pour vous servir.
யுஷ்மாகம்’ ஸேவநாயாஹம் அந்யஸமிதிப்⁴யோ ப்⁴ரு’தி க்³ரு’ஹ்லந் த⁴நமபஹ்ரு’தவாந்,
9 Et quand j’étais près de vous, et que je me trouvais dans le besoin, je n’ai été onéreux à personne; car ce qui me manquait, nos frères venus de Macédoine l’ont fourni; ainsi en toutes choses, j’ai pris et je prendrai soin de n’être pas à charge.
யதா³ ச யுஷ்மந்மத்⁴யே(அ)வ(அ)ர்த்தே ததா³ மமார்தா²பா⁴வே ஜாதே யுஷ்மாகம்’ கோ(அ)பி மயா ந பீடி³த: ; யதோ மம ஸோ(அ)ர்தா²பா⁴வோ மாகித³நியாதே³ஸா²த்³ ஆக³தை ப்⁴ராத்ரு’பி⁴ ந்யவார்ய்யத, இத்த²மஹம்’ க்காபி விஷயே யதா² யுஷ்மாஸு பா⁴ரோ ந ப⁴வாமி ததா² மயாத்மரக்ஷா க்ரு’தா கர்த்தவ்யா ச|
10 La vérité du Christ est en moi, que cette gloire ne me sera pas ravie dans les contrées de l’Achaïe.
க்²ரீஷ்டஸ்ய ஸத்யதா யதி³ மயி திஷ்ட²தி தர்ஹி மமைஷா ஸ்²லாகா⁴ நிகி²லாகா²யாதே³ஸே² கேநாபி ந ரோத்ஸ்யதே|
11 Pourquoi? Parce que je ne vous aime pas? Dieu le sait.
ஏதஸ்ய காரணம்’ கிம்’? யுஷ்மாஸு மம ப்ரேம நாஸ்த்யேதத் கிம்’ தத்காரணம்’? தத்³ ஈஸ்²வரோ வேத்தி|
12 Mais je fais cela et je le ferai encore pour ôter l’occasion à ceux qui cherchent une occasion de paraître semblables à nous, ce dont ils se glorifient.
யே சி²த்³ரமந்விஷ்யந்தி தே யத் கிமபி சி²த்³ரம்’ ந லப⁴ந்தே தத³ர்த²மேவ தத் கர்ம்ம மயா க்ரியதே காரிஷ்யதே ச தஸ்மாத் தே யேந ஸ்²லாக⁴ந்தே தேநாஸ்மாகம்’ ஸமாநா ப⁴விஷ்யந்தி|
13 Car cette sorte de faux apôtres sont des ouvriers trompeurs qui se transforment en apôtres du Christ.
தாத்³ரு’ஸா² பா⁴க்தப்ரேரிதா: ப்ரவஞ்சகா: காரவோ பூ⁴த்வா க்²ரீஷ்டஸ்ய ப்ரேரிதாநாம்’ வேஸ²ம்’ தா⁴ரயந்தி|
14 Et cela n’est pas étonnant, puisque Satan lui-même se transforme en ange de lumière.
தச்சாஸ்²சர்ய்யம்’ நஹி; யத: ஸ்வயம்’ ஸ²யதாநபி தேஜஸ்விதூ³தஸ்ய வேஸ²ம்’ தா⁴ரயதி,
15 Il n’est donc pas étrange que ses ministres se transforment en ministres de justice; leur fin sera selon leurs œuvres.
ததஸ்தஸ்ய பரிசாரகா அபி த⁴ர்ம்மபரிசாரகாணாம்’ வேஸ²ம்’ தா⁴ரயந்தீத்யத்³பு⁴தம்’ நஹி; கிந்து தேஷாம்’ கர்ம்மாணி யாத்³ரு’ஸா²நி ப²லாந்யபி தாத்³ரு’ஸா²நி ப⁴விஷ்யந்தி|
16 Je le répète (que nul ne me juge faible de sens, ou du moins souffrez-moi comme peu sensé; de sorte que moi aussi je puisse me glorifier un peu),
அஹம்’ புந ர்வதா³மி கோ(அ)பி மாம்’ நிர்ப்³போ³த⁴ம்’ ந மந்யதாம்’ கிஞ்ச யத்³யபி நிர்ப்³போ³தோ⁴ ப⁴வேயம்’ ததா²பி யூயம்’ நிர்ப்³போ³த⁴மிவ மாமநுக்³ரு’ஹ்ய க்ஷணைகம்’ யாவத் மமாத்மஸ்²லாகா⁴ம் அநுஜாநீத|
17 Ce que je dis sur ce sujet de ma gloire, je ne le dis pas selon Dieu, mais comme homme de peu de sens.
ஏதஸ்யா: ஸ்²லாகா⁴யா நிமித்தம்’ மயா யத் கதி²தவ்யம்’ தத் ப்ரபு⁴நாதி³ஷ்டேநேவ கத்²யதே தந்நஹி கிந்து நிர்ப்³போ³தே⁴நேவ|
18 Puisque beaucoup se glorifient selon la chair, moi aussi je me glorifierai.
அபரே ப³ஹவ: ஸா²ரீரிகஸ்²லாகா⁴ம்’ குர்வ்வதே தஸ்மாத்³ அஹமபி ஸ்²லாகி⁴ஷ்யே|
19 Car vous supportez volontiers les insensés, étant sages vous-mêmes.
பு³த்³தி⁴மந்தோ யூயம்’ ஸுகே²ந நிர்ப்³போ³தா⁴நாம் ஆசாரம்’ ஸஹத்⁴வே|
20 Vous souffrez même qu’on vous asservisse, qu’on vous dévore, qu’on prenne votre bien, qu’on vous traite avec hauteur, qu’on vous déchire le visage.
கோ(அ)பி யதி³ யுஷ்மாந் தா³ஸாந் கரோதி யதி³ வா யுஷ்மாகம்’ ஸர்வ்வஸ்வம்’ க்³ரஸதி யதி³ வா யுஷ்மாந் ஹரதி யதி³ வாத்மாபி⁴மாநீ ப⁴வதி யதி³ வா யுஷ்மாகம்’ கபோலம் ஆஹந்தி தர்ஹி தத³பி யூயம்’ ஸஹத்⁴வே|
21 Je le dis avec honte, comme si nous avions été faibles sur ce point. Au reste, ce que quelqu’un ose (je parle peu sagement) je peux l’oser moi-même.
தௌ³ர்ப்³ப³ல்யாத்³ யுஷ்மாபி⁴ரவமாநிதா இவ வயம்’ பா⁴ஷாமஹே, கிந்த்வபரஸ்ய கஸ்யசித்³ யேந ப்ரக³ல்ப⁴தா ஜாயதே தேந மமாபி ப்ரக³ல்ப⁴தா ஜாயத இதி நிர்ப்³போ³தே⁴நேவ மயா வக்தவ்யம்’|
22 Ils sont Hébreux, et moi aussi; Israélites, et moi aussi; de la race d’Abraham, et moi aussi;
தே கிம் இப்³ரிலோகா: ? அஹமபீப்³ரீ| தே கிம் இஸ்ராயேலீயா: ? அஹமபீஸ்ராயேலீய: | தே கிம் இப்³ராஹீமோ வம்’ஸா²: ? அஹமபீப்³ராஹீமோ வம்’ஸ²: |
23 Ils sont ministres du Christ (je parle bien peu en sage), je le suis plus qu’eux, ayant enduré plus de travaux, plus de prisons, une infinité de coups, et ayant été fréquemment exposé à divers genres de mort.
தே கிம்’ க்²ரீஷ்டஸ்ய பரிசாரகா: ? அஹம்’ தேப்⁴யோ(அ)பி தஸ்ய மஹாபரிசாரக: ; கிந்து நிர்ப்³போ³த⁴ இவ பா⁴ஷே, தேப்⁴யோ(அ)ப்யஹம்’ ப³ஹுபரிஸ்²ரமே ப³ஹுப்ரஹாரே ப³ஹுவாரம்’ காராயாம்’ ப³ஹுவாரம்’ ப்ராணநாஸ²ஸம்’ஸ²யே ச பதிதவாந்|
24 Cinq fois j’ai reçu des Juifs quarante coups de fouet, moins un;
யிஹூதீ³யைரஹம்’ பஞ்சக்ரு’த்வ ஊநசத்வாரிம்’ஸ²த்ப்ரஹாரைராஹதஸ்த்ரிர்வேத்ராகா⁴தம் ஏகக்ரு’த்வ: ப்ரஸ்தராகா⁴தஞ்ச ப்ரப்தவாந்|
25 J’ai été trois fois déchiré de verges; j’ai été lapidé une fois; trois fois j’ai fait naufrage; j’ai été un jour et une nuit au profond de la mer;
வாரத்ரயம்’ போதப⁴ஞ்ஜநேந க்லிஷ்டோ(அ)ஹம் அகா³த⁴ஸலிலே தி³நமேகம்’ ராத்ரிமேகாஞ்ச யாபிதவாந்|
26 Et souvent dans des voyages, dans des périls sur des fleuves, périls de voleurs, périls du côté de ceux de ma race, périls du côté des gentils, périls dans des villes, périls dans des déserts, périls sur mer, périls parmi de faux frères;
ப³ஹுவாரம்’ யாத்ராபி⁴ ர்நதீ³நாம்’ ஸங்கடை ர்த³ஸ்யூநாம்’ ஸங்கடை: ஸ்வஜாதீயாநாம்’ ஸங்கடை ர்பி⁴ந்நஜாதீயாநாம்’ ஸங்கடை ர்நக³ரஸ்ய ஸங்கடை ர்மருபூ⁴மே: ஸங்கடை ஸாக³ரஸ்ய ஸங்கடை ர்பா⁴க்தப்⁴ராத்ரு’ணாம்’ ஸங்கடைஸ்²ச
27 Dans le travail et les soucis, dans des veilles nombreuses, dans la faim et la soif, dans des jeûnes fréquents, dans le froid et la nudité.
பரிஸ்²ரமக்லேஸா²ப்⁴யாம்’ வாரம்’ வாரம்’ ஜாக³ரணேந க்ஷுதா⁴த்ரு’ஷ்ணாப்⁴யாம்’ ப³ஹுவாரம்’ நிராஹாரேண ஸீ²தநக்³நதாப்⁴யாஞ்சாஹம்’ காலம்’ யாபிதவாந்|
28 Et outre ces choses, qui sont du dehors, tout ce qui m’assaillit chaque jour, la sollicitude de toutes les Eglises.
தாத்³ரு’ஸ²ம்’ நைமித்திகம்’ து³: க²ம்’ விநாஹம்’ ப்ரதிதி³நம் ஆகுலோ ப⁴வாமி ஸர்வ்வாஸாம்’ ஸமிதீநாம்’ சிந்தா ச மயி வர்த்ததே|
29 Qui est faible, sans que je sois faible? Qui est scandalisé, sans que je brûle?
யேநாஹம்’ ந து³ர்ப்³ப³லீப⁴வாமி தாத்³ரு’ஸ²ம்’ தௌ³ர்ப்³ப³ல்யம்’ க: பாப்நோதி?
30 S’il faut se glorifier, c’est de ce qui regarde ma faiblesse que je me glorifierai.
யதி³ மயா ஸ்²லாகி⁴தவ்யம்’ தர்ஹி ஸ்வது³ர்ப்³ப³லதாமதி⁴ ஸ்²லாகி⁴ஷ்யே|
31 Le Dieu et Père de Notre Seigneur Jésus-Christ, qui est béni dans tous les siècles, sait que je ne mens pas. (aiōn g165)
மயா ம்ரு’ஷாவாக்யம்’ ந கத்²யத இதி நித்யம்’ ப்ரஸ²ம்’ஸநீயோ(அ)ஸ்மாகம்’ ப்ரபோ⁴ ர்யீஸு²க்²ரீஷ்டஸ்ய தாத ஈஸ்²வரோ ஜாநாதி| (aiōn g165)
32 À Damas, le gouverneur du pays, établi par le roi Arétas, faisait garder la ville des Damascéniens pour me prendre,
த³ம்மேஷகநக³ரே(அ)ரிதாராஜஸ்ய கார்ய்யாத்⁴யக்ஷோ மாம்’ த⁴ர்த்தும் இச்ச²ந் யதா³ ஸைந்யைஸ்தத்³ த³ம்மேஷகநக³ரம் அரக்ஷயத்
33 Et l’on me descendit par une fenêtre dans une corbeille, le long du mur; et c’est ainsi que j’échappai de ses mains.
ததா³ஹம்’ லோகை: பிடகமத்⁴யே ப்ராசீரக³வாக்ஷேணாவரோஹிதஸ்தஸ்ய கராத் த்ராணம்’ ப்ராபம்’|
