1 Jean 3
1 Voyez quelle charité le Père a eue pour nous, de vouloir que nous soyons appelés, et que nous soyons réellement enfants de Dieu! Si donc le monde ne nous connaît pas, c’est parce qu’il ne le connaît pas.
ਪਸ਼੍ਯਤ ਵਯਮ੍ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਸਨ੍ਤਾਨਾ ਇਤਿ ਨਾਮ੍ਨਾਖ੍ਯਾਮਹੇ, ਏਤੇਨ ਪਿਤਾਸ੍ਮਭ੍ਯੰ ਕੀਦ੍ਰੁʼਕ੍ ਮਹਾਪ੍ਰੇਮ ਪ੍ਰਦੱਤਵਾਨ੍, ਕਿਨ੍ਤੁ ਸੰਸਾਰਸ੍ਤੰ ਨਾਜਾਨਾਤ੍ ਤਤ੍ਕਾਰਣਾਦਸ੍ਮਾਨ੍ ਅਪਿ ਨ ਜਾਨਾਤਿ|
2 Mes bien-aimés, nous sommes maintenant enfants de Dieu; mais on ne voit pas encore ce que nous serons. Nous savons que lorsqu’il apparaîtra nous serons semblables à lui, parce que nous le verrons tel qu’il est.
ਹੇ ਪ੍ਰਿਯਤਮਾਃ, ਇਦਾਨੀਂ ਵਯਮ੍ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਸਨ੍ਤਾਨਾ ਆਸ੍ਮਹੇ ਪਸ਼੍ਚਾਤ੍ ਕਿੰ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਾਮਸ੍ਤਦ੍ ਅਦ੍ਯਾਪ੍ਯਪ੍ਰਕਾਸ਼ਿਤੰ ਕਿਨ੍ਤੁ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ੰ ਗਤੇ ਵਯੰ ਤਸ੍ਯ ਸਦ੍ਰੁʼਸ਼ਾ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਾਮਿ ਇਤਿ ਜਾਨੀਮਃ, ਯਤਃ ਸ ਯਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ੋ (ਅ)ਸ੍ਤਿ ਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ੋ (ਅ)ਸ੍ਮਾਭਿਰ੍ਦਰ੍ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਤੇ|
3 Et quiconque a cette espérance en lui se sanctifie, comme lui-même est saint.
ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਏਸ਼਼ਾ ਪ੍ਰਤ੍ਯਾਸ਼ਾ ਯਸ੍ਯ ਕਸ੍ਯਚਿਦ੍ ਭਵਤਿ ਸ ਸ੍ਵੰ ਤਥਾ ਪਵਿਤ੍ਰੰ ਕਰੋਤਿ ਯਥਾ ਸ ਪਵਿਤ੍ਰੋ (ਅ)ਸ੍ਤਿ|
4 Quiconque commet le péché commet l’iniquité; car le péché est l’iniquité.
ਯਃ ਕਸ਼੍ਚਿਤ੍ ਪਾਪਮ੍ ਆਚਰਤਿ ਸ ਵ੍ਯਵਸ੍ਥਾਲਙ੍ਘਨੰ ਕਰੋਤਿ ਯਤਃ ਪਾਪਮੇਵ ਵ੍ਯਵਸ੍ਥਾਲਙ੍ਘਨੰ|
5 Et vous savez qu’il est apparu pour ôter nos péchés; et il n’y a pas de péché en lui.
ਅਪਰੰ ਸੋ (ਅ)ਸ੍ਮਾਕੰ ਪਾਪਾਨ੍ਯਪਹਰ੍ੱਤੁੰ ਪ੍ਰਾਕਾਸ਼ਤੈਤਦ੍ ਯੂਯੰ ਜਾਨੀਥ, ਪਾਪਞ੍ਚ ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਨ ਵਿਦ੍ਯਤੇ|
6 Quiconque donc demeure en lui ne pèche point, et quiconque pèche ne l’a point vu et ne l’a pas connu.
ਯਃ ਕਸ਼੍ਚਿਤ੍ ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਤਿਸ਼਼੍ਠਤਿ ਸ ਪਾਪਾਚਾਰੰ ਨ ਕਰੋਤਿ ਯਃ ਕਸ਼੍ਚਿਤ੍ ਪਾਪਾਚਾਰੰ ਕਰੋਤਿ ਸ ਤੰ ਨ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਵਾਨ੍ ਨ ਵਾਵਗਤਵਾਨ੍|
7 Mes petits enfants, que personne ne vous séduise. Qui pratique la justice est juste, comme lui-même est juste.
ਹੇ ਪ੍ਰਿਯਬਾਲਕਾਃ, ਕਸ਼੍ਚਿਦ੍ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਭ੍ਰਮੰ ਨ ਜਨਯੇਤ੍, ਯਃ ਕਸ਼੍ਚਿਦ੍ ਧਰ੍ੰਮਾਚਾਰੰ ਕਰੋਤਿ ਸ ਤਾਦ੍ਰੁʼਗ੍ ਧਾਰ੍ੰਮਿਕੋ ਭਵਤਿ ਯਾਦ੍ਰੁʼਕ੍ ਸ ਧਾੰਮਿਕੋ (ਅ)ਸ੍ਤਿ|
8 Celui qui commet le péché est du diable, parce que le diable pèche dès le commencement. Si le Fils de Dieu est apparu, c’est pour détruire les œuvres du diable.
ਯਃ ਪਾਪਾਚਾਰੰ ਕਰੋਤਿ ਸ ਸ਼ਯਤਾਨਾਤ੍ ਜਾਤੋ ਯਤਃ ਸ਼ਯਤਾਨ ਆਦਿਤਃ ਪਾਪਾਚਾਰੀ ਸ਼ਯਤਾਨਸ੍ਯ ਕਰ੍ੰਮਣਾਂ ਲੋਪਾਰ੍ਥਮੇਵੇਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਪੁਤ੍ਰਃ ਪ੍ਰਾਕਾਸ਼ਤ|
9 Quiconque est né de Dieu ne commet point le péché, parce que la semence divine demeure en lui, et il ne peut pécher, parce qu’il est né de Dieu.
ਯਃ ਕਸ਼੍ਚਿਦ੍ ਈਸ਼੍ਵਰਾਤ੍ ਜਾਤਃ ਸ ਪਾਪਾਚਾਰੰ ਨ ਕਰੋਤਿ ਯਤਸ੍ਤਸ੍ਯ ਵੀਰ੍ੱਯੰ ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਤਿਸ਼਼੍ਠਤਿ ਪਾਪਾਚਾਰੰ ਕਰ੍ੱਤੁਞ੍ਚ ਨ ਸ਼ਕ੍ਨੋਤਿ ਯਤਃ ਸ ਈਸ਼੍ਵਰਾਤ੍ ਜਾਤਃ|
10 C’est à cela qu’on connaît les enfants de Dieu et les enfants du diable. Quiconque n’est pas juste n’est pas de Dieu, non plus que celui qui n’aime pas son frère.
ਇਤ੍ਯਨੇਨੇਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਸਨ੍ਤਾਨਾਃ ਸ਼ਯਤਾਨਸ੍ਯ ਚ ਸਨ੍ਤਾਨਾ ਵ੍ਯਕ੍ਤਾ ਭਵਨ੍ਤਿ| ਯਃ ਕਸ਼੍ਚਿਦ੍ ਧਰ੍ੰਮਾਚਾਰੰ ਨ ਕਰੋਤਿ ਸ ਈਸ਼੍ਵਰਾਤ੍ ਜਾਤੋ ਨਹਿ ਯਸ਼੍ਚ ਸ੍ਵਭ੍ਰਾਤਰਿ ਨ ਪ੍ਰੀਯਤੇ ਸੋ (ਅ)ਪੀਸ਼੍ਵਰਾਤ੍ ਜਾਤੋ ਨਹਿ|
11 Car ce qui vous a été annoncé et que vous avez entendu dès le commencement- est que vous vous aimiez les uns les autres;
ਯਤਸ੍ਤਸ੍ਯ ਯ ਆਦੇਸ਼ ਆਦਿਤੋ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਭਿਃ ਸ਼੍ਰੁਤਃ ਸ ਏਸ਼਼ ਏਵ ਯਦ੍ ਅਸ੍ਮਾਭਿਃ ਪਰਸ੍ਪਰੰ ਪ੍ਰੇਮ ਕਰ੍ੱਤਵ੍ਯੰ|
12 Non pas comme Caïn, qui était du malin, et qui tua son frère. Or pourquoi le tua-t-il? Parce que ses œuvres étaient mauvaises et celles de son frère justes.
ਪਾਪਾਤ੍ਮਤੋ ਜਾਤੋ ਯਃ ਕਾਬਿਲ੍ ਸ੍ਵਭ੍ਰਾਤਰੰ ਹਤਵਾਨ੍ ਤਤ੍ਸਦ੍ਰੁʼਸ਼ੈਰਸ੍ਮਾਭਿ ਰ੍ਨ ਭਵਿਤਵ੍ਯੰ| ਸ ਕਸ੍ਮਾਤ੍ ਕਾਰਣਾਤ੍ ਤੰ ਹਤਵਾਨ੍? ਤਸ੍ਯ ਕਰ੍ੰਮਾਣਿ ਦੁਸ਼਼੍ਟਾਨਿ ਤਦ੍ਭ੍ਰਾਤੁਸ਼੍ਚ ਕਰ੍ੰਮਾਣਿ ਧਰ੍ੰਮਾਣ੍ਯਾਸਨ੍ ਇਤਿ ਕਾਰਣਾਤ੍|
13 Ne vous étonnez point, mes frères, si le monde vous hait.
ਹੇ ਮਮ ਭ੍ਰਾਤਰਃ, ਸੰਸਾਰੋ ਯਦਿ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਦ੍ਵੇਸ਼਼੍ਟਿ ਤਰ੍ਹਿ ਤਦ੍ ਆਸ਼੍ਚਰ੍ੱਯੰ ਨ ਮਨ੍ਯਧ੍ਵੰ|
14 Nous savons que nous avons passé de la mort à la vie, parce que nous aimons nos frères. Celui qui n’aime pas demeure dans la mort.
ਵਯੰ ਮ੍ਰੁʼਤ੍ਯੁਮ੍ ਉੱਤੀਰ੍ੱਯ ਜੀਵਨੰ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤਵਨ੍ਤਸ੍ਤਦ੍ ਭ੍ਰਾਤ੍ਰੁʼਸ਼਼ੁ ਪ੍ਰੇਮਕਰਣਾਤ੍ ਜਾਨੀਮਃ| ਭ੍ਰਾਤਰਿ ਯੋ ਨ ਪ੍ਰੀਯਤੇ ਸ ਮ੍ਰੁʼਤ੍ਯੌ ਤਿਸ਼਼੍ਠਤਿ|
15 Quiconque hait son frère est homicide. Or vous savez qu’aucun homicide n’a la vie éternelle demeurant en lui. (aiōnios g166)
ਯਃ ਕਸ਼੍ਚਿਤ੍ ਸ੍ਵਭ੍ਰਾਤਰੰ ਦ੍ਵੇਸ਼਼੍ਟਿ ਸੰ ਨਰਘਾਤੀ ਕਿਞ੍ਚਾਨਨ੍ਤਜੀਵਨੰ ਨਰਘਾਤਿਨਃ ਕਸ੍ਯਾਪ੍ਯਨ੍ਤਰੇ ਨਾਵਤਿਸ਼਼੍ਠਤੇ ਤਦ੍ ਯੂਯੰ ਜਾਨੀਥ| (aiōnios g166)
16 Nous avons connu la charité de Dieu en cela qu’il a donné sa vie pour nous; ainsi nous devons de même donner notre vie pour nos frères.
ਅਸ੍ਮਾਕੰ ਕ੍ਰੁʼਤੇ ਸ ਸ੍ਵਪ੍ਰਾਣਾਂਸ੍ਤ੍ਯਕ੍ਤਵਾਨ੍ ਇਤ੍ਯਨੇਨ ਵਯੰ ਪ੍ਰੇਮ੍ਨਸ੍ਤੱਤ੍ਵਮ੍ ਅਵਗਤਾਃ, ਅਪਰੰ ਭ੍ਰਾਤ੍ਰੁʼਣਾਂ ਕ੍ਰੁʼਤੇ (ਅ)ਸ੍ਮਾਭਿਰਪਿ ਪ੍ਰਾਣਾਸ੍ਤ੍ਯਕ੍ਤਵ੍ਯਾਃ|
17 Si celui qui a des biens de ce monde voit son frère dans le besoin, et lui ferme ses entrailles, comment l’amour de Dieu demeurerait-il en lui?
ਸਾਂਸਾਰਿਕਜੀਵਿਕਾਪ੍ਰਾਪ੍ਤੋ ਯੋ ਜਨਃ ਸ੍ਵਭ੍ਰਾਤਰੰ ਦੀਨੰ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟ੍ਵਾ ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਸ੍ਵੀਯਦਯਾਂ ਰੁਣੱਧਿ ਤਸ੍ਯਾਨ੍ਤਰ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਪ੍ਰੇਮ ਕਥੰ ਤਿਸ਼਼੍ਠੇਤ੍?
18 Mes petits enfants, n’aimons point de parole ni de langue, mais en œuvres et en vérité.
ਹੇ ਮਮ ਪ੍ਰਿਯਬਾਲਕਾਃ, ਵਾਕ੍ਯੇਨ ਜਿਹ੍ਵਯਾ ਵਾਸ੍ਮਾਭਿਃ ਪ੍ਰੇਮ ਨ ਕਰ੍ੱਤਵ੍ਯੰ ਕਿਨ੍ਤੁ ਕਾਰ੍ੱਯੇਣ ਸਤ੍ਯਤਯਾ ਚੈਵ|
19 C’est par là que nous connaissons que nous sommes de la vérité, et c’est devant Dieu que nous en persuaderons nos cœurs.
ਏਤੇਨ ਵਯੰ ਯਤ੍ ਸਤ੍ਯਮਤਸਮ੍ਬਨ੍ਧੀਯਾਸ੍ਤਤ੍ ਜਾਨੀਮਸ੍ਤਸ੍ਯ ਸਾਕ੍ਸ਼਼ਾਤ੍ ਸ੍ਵਾਨ੍ਤਃਕਰਣਾਨਿ ਸਾਨ੍ਤ੍ਵਯਿਤੁੰ ਸ਼ਕ੍ਸ਼਼੍ਯਾਮਸ਼੍ਚ|
20 Que si notre cœur nous condamne, Dieu est plus grand que notre cœur, et connaît toutes choses.
ਯਤੋ (ਅ)ਸ੍ਮਦਨ੍ਤਃਕਰਣੰ ਯਦ੍ਯਸ੍ਮਾਨ੍ ਦੂਸ਼਼ਯਤਿ ਤਰ੍ਹ੍ਯਸ੍ਮਦਨ੍ਤਃ ਕਰਣਾਦ੍ ਈਸ਼੍ਵਰੋ ਮਹਾਨ੍ ਸਰ੍ੱਵਜ੍ਞਸ਼੍ਚ|
21 Mes bien-aimés, si notre cœur ne nous condamne point, nous avons confiance en Dieu.
ਹੇ ਪ੍ਰਿਯਤਮਾਃ, ਅਸ੍ਮਦਨ੍ਤਃਕਰਣੰ ਯਦ੍ਯਸ੍ਮਾਨ੍ ਨ ਦੂਸ਼਼ਯਤਿ ਤਰ੍ਹਿ ਵਯਮ੍ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਸਾਕ੍ਸ਼਼ਾਤ੍ ਪ੍ਰਤਿਭਾਨ੍ਵਿਤਾ ਭਵਾਮਃ|
22 Et tout ce que nous demanderons, nous le recevrons de lui, parce que nous gardons ses commandements, et que ce qui lui est agréable, nous le faisons.
ਯੱਚ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਯਾਮਹੇ ਤਤ੍ ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਪ੍ਰਾਪ੍ਨੁਮਃ, ਯਤੋ ਵਯੰ ਤਸ੍ਯਾਜ੍ਞਾਃ ਪਾਲਯਾਮਸ੍ਤਸ੍ਯ ਸਾਕ੍ਸ਼਼ਾਤ੍ ਤੁਸ਼਼੍ਟਿਜਨਕਮ੍ ਆਚਾਰੰ ਕੁਰ੍ੰਮਸ਼੍ਚ|
23 Or voici son commandement: c’est que nous croyions au nom de son Fils Jésus-Christ et que nous nous aimions les uns les autres, comme il en a donné le commandement.
ਅਪਰੰ ਤਸ੍ਯੇਯਮਾਜ੍ਞਾ ਯਦ੍ ਵਯੰ ਪੁਤ੍ਰਸ੍ਯ ਯੀਸ਼ੁਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟਸ੍ਯ ਨਾਮ੍ਨਿ ਵਿਸ਼੍ਵਸਿਮਸ੍ਤਸ੍ਯਾਜ੍ਞਾਨੁਸਾਰੇਣ ਚ ਪਰਸ੍ਪਰੰ ਪ੍ਰੇਮ ਕੁਰ੍ੰਮਃ|
24 Et qui garde ses commandements demeure en Dieu, et Dieu en lui; et nous savons qu’il demeure en nous par l’Esprit qu’il nous a donné.
ਯਸ਼੍ਚ ਤਸ੍ਯਾਜ੍ਞਾਃ ਪਾਲਯਤਿ ਸ ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਤਿਸ਼਼੍ਠਤਿ ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਸੋ(ਅ)ਪਿ ਤਿਸ਼਼੍ਠਤਿ; ਸ ਚਾਸ੍ਮਾਨ੍ ਯਮ੍ ਆਤ੍ਮਾਨੰ ਦੱਤਵਾਨ੍ ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਸੋ (ਅ)ਸ੍ਮਾਸੁ ਤਿਸ਼਼੍ਠਤੀਤਿ ਜਾਨੀਮਃ|
