1 Jean 3
1 Voyez quelle charité le Père a eue pour nous, de vouloir que nous soyons appelés, et que nous soyons réellement enfants de Dieu! Si donc le monde ne nous connaît pas, c’est parce qu’il ne le connaît pas.
പശ്യത വയമ് ഈശ്വരസ്യ സന്താനാ ഇതി നാമ്നാഖ്യാമഹേ, ഏതേന പിതാസ്മഭ്യം കീദൃക് മഹാപ്രേമ പ്രദത്തവാൻ, കിന്തു സംസാരസ്തം നാജാനാത് തത്കാരണാദസ്മാൻ അപി ന ജാനാതി|
2 Mes bien-aimés, nous sommes maintenant enfants de Dieu; mais on ne voit pas encore ce que nous serons. Nous savons que lorsqu’il apparaîtra nous serons semblables à lui, parce que nous le verrons tel qu’il est.
ഹേ പ്രിയതമാഃ, ഇദാനീം വയമ് ഈശ്വരസ്യ സന്താനാ ആസ്മഹേ പശ്ചാത് കിം ഭവിഷ്യാമസ്തദ് അദ്യാപ്യപ്രകാശിതം കിന്തു പ്രകാശം ഗതേ വയം തസ്യ സദൃശാ ഭവിഷ്യാമി ഇതി ജാനീമഃ, യതഃ സ യാദൃശോ ഽസ്തി താദൃശോ ഽസ്മാഭിർദർശിഷ്യതേ|
3 Et quiconque a cette espérance en lui se sanctifie, comme lui-même est saint.
തസ്മിൻ ഏഷാ പ്രത്യാശാ യസ്യ കസ്യചിദ് ഭവതി സ സ്വം തഥാ പവിത്രം കരോതി യഥാ സ പവിത്രോ ഽസ്തി|
4 Quiconque commet le péché commet l’iniquité; car le péché est l’iniquité.
യഃ കശ്ചിത് പാപമ് ആചരതി സ വ്യവസ്ഥാലങ്ഘനം കരോതി യതഃ പാപമേവ വ്യവസ്ഥാലങ്ഘനം|
5 Et vous savez qu’il est apparu pour ôter nos péchés; et il n’y a pas de péché en lui.
അപരം സോ ഽസ്മാകം പാപാന്യപഹർത്തും പ്രാകാശതൈതദ് യൂയം ജാനീഥ, പാപഞ്ച തസ്മിൻ ന വിദ്യതേ|
6 Quiconque donc demeure en lui ne pèche point, et quiconque pèche ne l’a point vu et ne l’a pas connu.
യഃ കശ്ചിത് തസ്മിൻ തിഷ്ഠതി സ പാപാചാരം ന കരോതി യഃ കശ്ചിത് പാപാചാരം കരോതി സ തം ന ദൃഷ്ടവാൻ ന വാവഗതവാൻ|
7 Mes petits enfants, que personne ne vous séduise. Qui pratique la justice est juste, comme lui-même est juste.
ഹേ പ്രിയബാലകാഃ, കശ്ചിദ് യുഷ്മാകം ഭ്രമം ന ജനയേത്, യഃ കശ്ചിദ് ധർമ്മാചാരം കരോതി സ താദൃഗ് ധാർമ്മികോ ഭവതി യാദൃക് സ ധാമ്മികോ ഽസ്തി|
8 Celui qui commet le péché est du diable, parce que le diable pèche dès le commencement. Si le Fils de Dieu est apparu, c’est pour détruire les œuvres du diable.
യഃ പാപാചാരം കരോതി സ ശയതാനാത് ജാതോ യതഃ ശയതാന ആദിതഃ പാപാചാരീ ശയതാനസ്യ കർമ്മണാം ലോപാർഥമേവേശ്വരസ്യ പുത്രഃ പ്രാകാശത|
9 Quiconque est né de Dieu ne commet point le péché, parce que la semence divine demeure en lui, et il ne peut pécher, parce qu’il est né de Dieu.
യഃ കശ്ചിദ് ഈശ്വരാത് ജാതഃ സ പാപാചാരം ന കരോതി യതസ്തസ്യ വീര്യ്യം തസ്മിൻ തിഷ്ഠതി പാപാചാരം കർത്തുഞ്ച ന ശക്നോതി യതഃ സ ഈശ്വരാത് ജാതഃ|
10 C’est à cela qu’on connaît les enfants de Dieu et les enfants du diable. Quiconque n’est pas juste n’est pas de Dieu, non plus que celui qui n’aime pas son frère.
ഇത്യനേനേശ്വരസ്യ സന്താനാഃ ശയതാനസ്യ ച സന്താനാ വ്യക്താ ഭവന്തി| യഃ കശ്ചിദ് ധർമ്മാചാരം ന കരോതി സ ഈശ്വരാത് ജാതോ നഹി യശ്ച സ്വഭ്രാതരി ന പ്രീയതേ സോ ഽപീശ്വരാത് ജാതോ നഹി|
11 Car ce qui vous a été annoncé et que vous avez entendu dès le commencement- est que vous vous aimiez les uns les autres;
യതസ്തസ്യ യ ആദേശ ആദിതോ യുഷ്മാഭിഃ ശ്രുതഃ സ ഏഷ ഏവ യദ് അസ്മാഭിഃ പരസ്പരം പ്രേമ കർത്തവ്യം|
12 Non pas comme Caïn, qui était du malin, et qui tua son frère. Or pourquoi le tua-t-il? Parce que ses œuvres étaient mauvaises et celles de son frère justes.
പാപാത്മതോ ജാതോ യഃ കാബിൽ സ്വഭ്രാതരം ഹതവാൻ തത്സദൃശൈരസ്മാഭി ർന ഭവിതവ്യം| സ കസ്മാത് കാരണാത് തം ഹതവാൻ? തസ്യ കർമ്മാണി ദുഷ്ടാനി തദ്ഭ്രാതുശ്ച കർമ്മാണി ധർമ്മാണ്യാസൻ ഇതി കാരണാത്|
13 Ne vous étonnez point, mes frères, si le monde vous hait.
ഹേ മമ ഭ്രാതരഃ, സംസാരോ യദി യുഷ്മാൻ ദ്വേഷ്ടി തർഹി തദ് ആശ്ചര്യ്യം ന മന്യധ്വം|
14 Nous savons que nous avons passé de la mort à la vie, parce que nous aimons nos frères. Celui qui n’aime pas demeure dans la mort.
വയം മൃത്യുമ് ഉത്തീര്യ്യ ജീവനം പ്രാപ്തവന്തസ്തദ് ഭ്രാതൃഷു പ്രേമകരണാത് ജാനീമഃ| ഭ്രാതരി യോ ന പ്രീയതേ സ മൃത്യൗ തിഷ്ഠതി|
15 Quiconque hait son frère est homicide. Or vous savez qu’aucun homicide n’a la vie éternelle demeurant en lui. (aiōnios g166)
യഃ കശ്ചിത് സ്വഭ്രാതരം ദ്വേഷ്ടി സം നരഘാതീ കിഞ്ചാനന്തജീവനം നരഘാതിനഃ കസ്യാപ്യന്തരേ നാവതിഷ്ഠതേ തദ് യൂയം ജാനീഥ| (aiōnios g166)
16 Nous avons connu la charité de Dieu en cela qu’il a donné sa vie pour nous; ainsi nous devons de même donner notre vie pour nos frères.
അസ്മാകം കൃതേ സ സ്വപ്രാണാംസ്ത്യക്തവാൻ ഇത്യനേന വയം പ്രേമ്നസ്തത്ത്വമ് അവഗതാഃ, അപരം ഭ്രാതൃണാം കൃതേ ഽസ്മാഭിരപി പ്രാണാസ്ത്യക്തവ്യാഃ|
17 Si celui qui a des biens de ce monde voit son frère dans le besoin, et lui ferme ses entrailles, comment l’amour de Dieu demeurerait-il en lui?
സാംസാരികജീവികാപ്രാപ്തോ യോ ജനഃ സ്വഭ്രാതരം ദീനം ദൃഷ്ട്വാ തസ്മാത് സ്വീയദയാം രുണദ്ധി തസ്യാന്തര ഈശ്വരസ്യ പ്രേമ കഥം തിഷ്ഠേത്?
18 Mes petits enfants, n’aimons point de parole ni de langue, mais en œuvres et en vérité.
ഹേ മമ പ്രിയബാലകാഃ, വാക്യേന ജിഹ്വയാ വാസ്മാഭിഃ പ്രേമ ന കർത്തവ്യം കിന്തു കാര്യ്യേണ സത്യതയാ ചൈവ|
19 C’est par là que nous connaissons que nous sommes de la vérité, et c’est devant Dieu que nous en persuaderons nos cœurs.
ഏതേന വയം യത് സത്യമതസമ്ബന്ധീയാസ്തത് ജാനീമസ്തസ്യ സാക്ഷാത് സ്വാന്തഃകരണാനി സാന്ത്വയിതും ശക്ഷ്യാമശ്ച|
20 Que si notre cœur nous condamne, Dieu est plus grand que notre cœur, et connaît toutes choses.
യതോ ഽസ്മദന്തഃകരണം യദ്യസ്മാൻ ദൂഷയതി തർഹ്യസ്മദന്തഃ കരണാദ് ഈശ്വരോ മഹാൻ സർവ്വജ്ഞശ്ച|
21 Mes bien-aimés, si notre cœur ne nous condamne point, nous avons confiance en Dieu.
ഹേ പ്രിയതമാഃ, അസ്മദന്തഃകരണം യദ്യസ്മാൻ ന ദൂഷയതി തർഹി വയമ് ഈശ്വരസ്യ സാക്ഷാത് പ്രതിഭാന്വിതാ ഭവാമഃ|
22 Et tout ce que nous demanderons, nous le recevrons de lui, parce que nous gardons ses commandements, et que ce qui lui est agréable, nous le faisons.
യച്ച പ്രാർഥയാമഹേ തത് തസ്മാത് പ്രാപ്നുമഃ, യതോ വയം തസ്യാജ്ഞാഃ പാലയാമസ്തസ്യ സാക്ഷാത് തുഷ്ടിജനകമ് ആചാരം കുർമ്മശ്ച|
23 Or voici son commandement: c’est que nous croyions au nom de son Fils Jésus-Christ et que nous nous aimions les uns les autres, comme il en a donné le commandement.
അപരം തസ്യേയമാജ്ഞാ യദ് വയം പുത്രസ്യ യീശുഖ്രീഷ്ടസ്യ നാമ്നി വിശ്വസിമസ്തസ്യാജ്ഞാനുസാരേണ ച പരസ്പരം പ്രേമ കുർമ്മഃ|
24 Et qui garde ses commandements demeure en Dieu, et Dieu en lui; et nous savons qu’il demeure en nous par l’Esprit qu’il nous a donné.
യശ്ച തസ്യാജ്ഞാഃ പാലയതി സ തസ്മിൻ തിഷ്ഠതി തസ്മിൻ സോഽപി തിഷ്ഠതി; സ ചാസ്മാൻ യമ് ആത്മാനം ദത്തവാൻ തസ്മാത് സോ ഽസ്മാസു തിഷ്ഠതീതി ജാനീമഃ|
