Tite 1
1 Paul, serviteur de Dieu et apôtre de Jésus-Christ, — pour amener les élus de Dieu à la foi et à la connaissance de la vérité qui produit la piété,
παυλος δουλος θεου αποστολος δε ιησου χριστου κατα πιστιν εκλεκτων θεου και επιγνωσιν αληθειας της κατ ευσεβειαν
2 dans l'espérance de la vie éternelle, promise avant tous les siècles par le Dieu qui ne peut mentir, (aiōnios g166)
επ ελπιδι ζωης αιωνιου ην επηγγειλατο ο αψευδης θεος προ χρονων αιωνιων (aiōnios g166)
3 et mise en évidence, au temps voulu, par sa parole, dont la prédication m'a été confiée sur l'ordre même de Dieu, notre Sauveur, —
εφανερωσεν δε καιροις ιδιοις τον λογον αυτου εν κηρυγματι ο επιστευθην εγω κατ επιταγην του σωτηρος ημων θεου
4 à Tite, mon vrai fils dans la foi qui nous est commune. Que la grâce et la paix te soient données de la part de Dieu, le Père, et de Jésus-Christ, notre Sauveur!
τιτω γνησιω τεκνω κατα κοινην πιστιν χαρις ελεος ειρηνη απο θεου πατρος και κυριου ιησου χριστου του σωτηρος ημων
5 Je t'ai laissé en Crète pour que tu mettes en ordre tout ce qui reste à régler, et que tu établisses, comme je te l'ai prescrit, des anciens dans chaque ville.
τουτου χαριν κατελιπον σε εν κρητη ινα τα λειποντα επιδιορθωση και καταστησης κατα πολιν πρεσβυτερους ως εγω σοι διεταξαμην
6 Que chacun d'eux soit irréprochable, mari d'une seule femme; que ses enfants soient fidèles, et ne puissent être accusés ni d'inconduite, ni d'insubordination.
ει τις εστιν ανεγκλητος μιας γυναικος ανηρ τεκνα εχων πιστα μη εν κατηγορια ασωτιας η ανυποτακτα
7 En effet, il faut que l'évêque soit irréprochable, étant l'administrateur de la maison de Dieu. Qu'il ne soit ni arrogant, ni colère, ni adonné au vin, ni violent, ni âpre au gain;
δει γαρ τον επισκοπον ανεγκλητον ειναι ως θεου οικονομον μη αυθαδη μη οργιλον μη παροινον μη πληκτην μη αισχροκερδη
8 mais qu'il soit hospitalier, ami des gens de bien, prudent, juste, saint, tempérant,
αλλα φιλοξενον φιλαγαθον σωφρονα δικαιον οσιον εγκρατη
9 attaché à la vraie parole, telle qu'elle a été enseignée, afin d'être capable d'exhorter suivant la saine doctrine, et de réfuter les contradicteurs.
αντεχομενον του κατα την διδαχην πιστου λογου ινα δυνατος η και παρακαλειν εν τη διδασκαλια τη υγιαινουση και τους αντιλεγοντας ελεγχειν
10 Il y en a plusieurs, en effet, surtout parmi ceux de la circoncision, qui ne veulent point se soumettre, vains parleurs, séducteurs d'âmes, auxquels il faut fermer la bouche.
εισιν γαρ πολλοι και ανυποτακτοι ματαιολογοι και φρεναπαται μαλιστα οι εκ περιτομης
11 Ils bouleversent des familles entières, enseignant pour un gain honteux ce qu'on ne doit pas enseigner.
ους δει επιστομιζειν οιτινες ολους οικους ανατρεπουσιν διδασκοντες α μη δει αισχρου κερδους χαριν
12 L'un d'entre eux, leur propre prophète, a dit: «Crétois, toujours menteurs, méchantes bêtes, ventres paresseux.»
ειπεν τις εξ αυτων ιδιος αυτων προφητης κρητες αει ψευσται κακα θηρια γαστερες αργαι
13 Ce témoignage est vrai. Reprends-les donc sévèrement, afin qu'ils aient une foi saine,
η μαρτυρια αυτη εστιν αληθης δι ην αιτιαν ελεγχε αυτους αποτομως ινα υγιαινωσιν εν τη πιστει
14 et qu'ils ne s'attachent pas à des fables judaïques et à des commandements d'hommes qui se détournent de la vérité.
μη προσεχοντες ιουδαικοις μυθοις και εντολαις ανθρωπων αποστρεφομενων την αληθειαν
15 Tout est pur pour ceux qui sont purs; mais, pour ceux qui sont souillés et infidèles, rien n'est pur; au contraire, leur esprit et leur conscience sont souillés.
παντα μεν καθαρα τοις καθαροις τοις δε μεμιασμενοις και απιστοις ουδεν καθαρον αλλα μεμιανται αυτων και ο νους και η συνειδησις
16 Ils font profession de connaître Dieu; mais ils le renient par leurs oeuvres, étant abominables, rebelles, incapables d'aucune bonne oeuvre.
θεον ομολογουσιν ειδεναι τοις δε εργοις αρνουνται βδελυκτοι οντες και απειθεις και προς παν εργον αγαθον αδοκιμοι
