Psaumes 90
1 Prière de Moïse, homme de Dieu. Seigneur, tu as été pour nous une retraite D'âge en âge.
Modlitwa Mojżesza, męża Bożego. Panie, ty byłeś naszą ucieczką z pokolenia na pokolenie.
2 Avant que les montagnes fussent nées, Et que tu eusses formé la terre et le monde. D'éternité en éternité, tu es Dieu.
Zanim zrodziły się góry, zanim ukształtowałeś ziemię i świat, od wieków na wieki ty [jesteś] Bogiem.
3 Tu réduis l'homme en poussière. Et tu dis: Fils d'Adam, retournez à la terre!
Obracasz człowieka w proch i mówisz: Wracajcie, synowie ludzcy.
4 Car mille ans sont à tes yeux Comme le jour d'hier qui est passé, Comme une veille dans la nuit.
Tysiąc lat bowiem w twoich oczach [jest] jak dzień wczorajszy, który minął, i jak straż nocna.
5 Tu les emportes; ils sont comme un songe. Ils sont comme une herbe qui naît le matin:
Porywasz ich jakby powodzią, są [jak] sen i jak trawa, która rośnie o poranku.
6 Elle fleurit le matin, et elle pousse; Le soir, on la coupe et elle sèche.
Rano kwitnie i rośnie, [a] wieczorem zostaje skoszona i usycha.
7 Nous sommes consumés par ta colère Et anéantis par ton courroux.
Giniemy bowiem od twego gniewu i jesteśmy przerażeni twoją zapalczywością.
8 Tu as fait passer devant toi nos iniquités. Et devant la lumière de ta face nos fautes cachées.
Położyłeś przed sobą nasze nieprawości, nasze skryte [grzechy] w świetle twego oblicza.
9 Tous nos jours s'évanouissent devant ton courroux; Nos années disparaissent comme un souffle.
Wszystkie nasze dni przemijają z powodu twego gniewu, nasze lata nikną jak westchnienie.
10 Les jours de nos années s'élèvent à soixante et dix ans Et, pour les plus robustes, à quatre-vingts; Et ce qui en fait l'orgueil n'est que peine et tourment: Tout cela passe vite, et nous nous envolons!
Liczbą naszych dni jest lat siedemdziesiąt, a jeśli sił starczy, lat osiemdziesiąt, a to, co w nich najlepsze, to [tylko] kłopot i cierpienie, bo [szybko] mijają, a my odlatujemy.
11 Qui connaît la force de ta colère et l'ardeur de ton courroux? Oui ressent la crainte qui t'est due?
Któż zna srogość twego gniewu? Albo [kto], bojąc się ciebie, [zna] twoją zapalczywość?
12 Enseigne-nous à bien compter nos jours. Afin que notre coeur s'ouvre aux leçons de la sagesse!
Naucz [nas] liczyć nasze dni, abyśmy przywiedli serce do mądrości.
13 Reviens, ô Éternel! Jusques à quand? Aie compassion de tes serviteurs!
Powróć, PANIE. Jak długo [jeszcze]? Zlituj się nad swymi sługami.
14 Dès le matin, rassasie-nous de ta bonté, Et nous serons dans l'allégresse et dans la joie Tout le long de nos jours.
Nasyć nas z rana twoim miłosierdziem, abyśmy mogli się cieszyć i radować przez wszystkie nasze dni.
15 Donne-nous autant de jours de joie Que tu nous as donné de jours d'épreuves, Et d'années où nous avons connu le malheur.
Spraw nam radość według dni, w których nas trapiłeś; według lat, w których zaznaliśmy zła.
16 Que ta puissance éclate aux yeux de tes serviteurs, Et que ta gloire resplendisse sur leurs enfants!
Niech się ukaże twoim sługom twoje dzieło, a twoja chwała ich synom.
17 Que la bienveillance de l'Éternel, notre Dieu, repose sur nous! Affermis notre oeuvre entre nos mains. Oui, affermis l'oeuvre de nos mains!
Niech dobroć PANA, naszego Boga, będzie z nami; i utwierdź wśród nas dzieło naszych rąk; utwierdź dzieło naszych rąk!
