Psaumes 44

1 Au maître-chantre. — Hymne des enfants de Coré. Dieu, nous avons entendu de nos oreilles, Nos pères nous ont raconté L'oeuvre que tu as faite de leur temps, Aux jours d'autrefois.

برای رهبر سرایندگان. قصیدۀ پسران قورَح. ای خدا، ما به گوشهای خود شنیده‌ایم و اجدادمان برای ما تعریف کرده‌اند که تو در گذشته چه کارهای شگفت‌انگیزی برای آنان انجام داده‌ای.

2 De ta main tu les as établis, en dépossédant les nations; Tu as détruit des peuples pour leur faire une place.

تو به دست خود قومهای بت‌پرست را از این سرزمین بیرون راندی و اجداد ما را به جای آنها مستقر نمودی. قومهای خدانشناس را از بین بردی، اما بنی‌اسرائیل را در سرزمین موعود تثبیت نمودی.

3 Car ce n'est pas leur épée qui leur a conquis le pays; Ce n'est pas leur bras qui les a sauvés: C'est ta main droite, c'est ton bras, C'est la lumière de ta face. Parce que tu leur étais favorable!

قوم تو به زور شمشیر این سرزمین را تسخیر نکردند و به قدرت بازوی خویش نجات نیافتند، بلکه قدرت و توانایی تو و اطمینان به حضور تو ایشان را رهانید، زیرا از ایشان خرسند بودی.

4 Dieu, toi qui es mon roi. Donne à Jacob la victoire!

ای خدا، تو پادشاه من هستی؛ اکنون نیز قوم خود اسرائیل را پیروز گردان.

5 Par toi nous repousserons nos ennemis; En ton nom nous écraserons nos adversaires.

ما با کمک تو دشمنان خود را شکست خواهیم داد و به نام تو کسانی را که بر ضد ما برخاسته‌اند، پایمال خواهیم کرد.

6 Car ce n'est pas en mon arc que je mets ma confiance; Ce n'est pas mon épée qui me sauvera.

امید من به تیر و کمانم نیست، و نه به شمشیرم که مرا نجات دهد،

7 C'est toi qui nous as délivrés de nos oppresseurs. Et qui as couvert de honte nos ennemis.

زیرا این تو بودی که ما را از دست دشمنان نجات دادی، و آنانی را که از ما متنفر بودند شکست دادی.

8 C'est en Dieu que nous nous glorifions chaque jour; Nous célébrerons son nom éternellement. (Pause)

برای همیشه تو را ستایش خواهیم کرد، و تا ابد از تو سپاسگزار خواهیم بود.

9 Cependant, tu nous as rejetés et couverts d'opprobre, Et tu ne sors plus avec nos armées.

اما اکنون تو ما را دور انداخته‌ای و رسوا ساخته‌ای؛ دیگر لشکرهای ما را در جنگ کمک نمی‌کنی.

10 Tu nous fais reculer devant l'oppresseur. Et nos ennemis se partagent nos dépouilles.

تو ما را در مقابل دشمنان شکست داده‌ای و آنها اکنون ما را غارت می‌کنند.

11 Tu nous livres comme des brebis à dévorer; Tu nous as dispersés parmi les nations.

ما را همچون گوسفندان به کشتارگاه فرستاده‌ای و در میان قومهای خدانشناس پراکنده ساخته‌ای.

12 Tu vends ton peuple pour rien. Et tu le mets à vil prix.

تو قوم برگزیده‌ات را ارزان فروخته‌ای و از فروش آنها سودی نبرده‌ای.

13 Tu fais de nous un objet d'opprobre pour nos voisins; Nous sommes la risée, le jouet de ceux qui nous entourent.

ما را نزد همسایگان خوار ساخته‌ای و ما مورد تمسخر و توهین اطرافیان قرار گرفته‌ایم.

14 Oui, tu fais de nous la fable des nations; En nous voyant, les peuples hochent la tête.

ما را در میان قومهای خدانشناس انگشت‌نما ساخته‌ای و آنها ما را به باد ریشخند گرفته‌اند.

15 La honte m'accable tous les jours, Et la confusion couvre mon visage,

از تحقیر دائمی آنها گریزی نیست؛ صورتهای ما از شرم پوشیده شده است.

16 A la voix de celui qui m'insulte et m'outrage, Sous les regards de mon ennemi, De celui qui s'acharne à ma perte.

از هر سو دشنامهای مخالفان به گوش ما می‌رسد و در برابر خود دشمنان انتقامجو را می‌بینیم.

17 Tous ces malheurs nous sont arrivés. Cependant nous ne t'avions pas oublié. Nous n'avions pas violé ton alliance.

این همه بر ما واقع شده است، ولی تو را فراموش نکرده‌ایم و پیمانی را که با ما بسته‌ای نشکسته‌ایم.

18 Notre coeur ne s'était pas détourné de toi; Nos pas ne s'étaient point écartés de ton sentier.

نسبت به تو دلسرد نشده‌ایم و از راه تو منحرف نگشته‌ایم.

19 Et pourtant, tu nous as refoulés parmi les chacals; Tu nous as couverts de l'ombre de la mort.

با وجود این، تو ما را در میان حیوانات وحشی رها نموده‌ای و با مرگ روبرو ساخته‌ای.

20 Si nous eussions oublié le nom de notre Dieu, Si nous eussions étendu nos mains vers un Dieu étranger,

اگر ما نام خدای خود را فراموش می‌کردیم و دستهای خود را به سوی بتها دراز می‌کردیم،

21 Dieu n'en serait-il pas informé, Lui qui connaît les secrets du coeur?

آیا خدا که اسرار دل هر کس را می‌داند، این را نمی‌دانست؟

22 Mais c'est à cause de toi Que nous sommes sans cesse livrés à la mort. Et traités comme des brebis destinées à la boucherie!

تو می‌دانی که ما به خاطر تو هر روز با مرگ روبرو می‌شویم و با ما همچون گوسفندانی که باید قربانی شوند رفتار می‌کنند.

23 Réveille-toi! Pourquoi dors-tu, Seigneur? Lève-toi, ne nous rejette pas pour toujours!

ای خداوند، بیدار شو! چرا خوابیده‌ای؟ بیدار شو و ما را تا ابد دور نیانداز!

24 Pourquoi caches-tu ta face? Pourquoi oublies-tu notre misère et notre détresse?

چرا روی خود را از ما برمی‌گردانی و ذلت و خواری ما را نادیده می‌گیری؟

25 Car notre âme est abattue dans la poussière; Notre corps reste attaché à la terre.

اینک به خاک افتاده و مغلوب شده‌ایم.

26 Lève-toi, viens à notre aide, Et délivre-nous, à cause de ta bonté!

برخیز و به کمک ما بشتاب و ما را نجات ده زیرا تو سراسر، رحمت و محبتی!