< Psaumes 22 >
1 Au maître-chantre. — Sur «Biche de l'aurore». — Psaume de David. Mon Dieu, mon Dieu, pourquoi m'as-tu abandonné Pourquoi restes-tu loin, sans me secourir, Sans écouter mon gémissement?
Przedniejszemu śpiewakowi na czas poranny psalm Dawidowy. Boże mój! Boże mój! czemuś mię opuścił? oddaliłeś się od wybawienia mego, od słów ryku mego.
2 Mon Dieu, je crie le jour, — et tu ne réponds pas; La nuit — et je n'ai point de repos.
Boże mój! wołam we dnie, a nie ozywasz mi się; i w nocy, a nie mogę się uspokoić.
3 Cependant, tu es le Saint, Dont le trône est environné des louanges d'Israël.
Aleś ty Święty, mieszkający w chwałach Izraelskich.
4 C'est en toi que se sont confiés nos pères; Ils ont eu confiance, et tu les as délivrés.
W tobie nadzieję mieli ojcowie nasi; nadzieję mieli, a wybawiłeś ich.
5 Ils ont crié vers toi, et ils ont été sauvés. Ils se sont confiés en toi, et ils n'ont pas été déçus.
Do ciebie wołali, a wybawieni są; w tobie nadzieję mieli, a nie byli pohańbieni.
6 Mais moi, je suis un ver de terre et non un homme, L'opprobre des hommes et le méprisé du peuple.
Alem ja robak, a nie człowiek: pośmiewisko ludzkie, i wzgarda pospólstwa.
7 Tous ceux qui me voient se moquent de moi; Ils ricanent, ils hochent la tête en disant:
Wszyscy, którzy mię widzą, szydzą ze mnie; wykrzywiają gębę, chwieją głową, mówiąc:
8 «Qu'il se repose sur l'Éternel, et l'Éternel le délivrera; Il le sauvera, puisqu'il a mis en lui son affection!»
Spuścił się na Pana, niechże go wyrwie; niech go wybawi, ponieważ się w nim kocha.
9 Oui, c'est toi qui m'as tiré du sein de ma mère, Et qui m'as fait reposer en paix dans ses bras.
Aleś ty jest, któryś mię wywiódł z żywota, czyniąc mi dobrą nadzieję jeszcze u piersi matki mojej.
10 J'ai été remis entre tes mains dès ma naissance; Dès le sein de ma mère, tu as été mon Dieu.
Na tobie spolegam od narodzenia swego; z żywota matki mojej tyś Bogiem moim.
11 Ne t'éloigne pas de moi, quand la détresse est proche, Quand il n'y a personne pour me secourir!
Nie oddalajże się odemnie; albowiem utrapienie bliskie jest, a niemasz, ktoby ratował.
12 De nombreux taureaux sont autour de moi; Les robustes taureaux de Basan m'enveloppent.
Obtoczyło mię mnóstwo cielców; byki z Basan obległy mię.
13 Mes ennemis ouvrent leur bouche contre moi, Comme un lion qui déchire et rugit.
Otworzyły na mię gębę swą jako lew szarpający i ryczący.
14 Je suis comme l'eau qui s'écoule, Et tous mes os se sont disjoints; Mon coeur est comme la cire: Il se fond dans mes entrailles.
Rozpłynąłem się jako woda, a rozstąpiły się wszystkie kości moje; stało się serce moje jako wosk, zstopniało w pośród wnętrzności moich.
15 Ma vigueur est desséchée comme la brique; Ma langue s'attache à mon palais, Et tu m'as couché dans la poussière de la mort.
Wyschła jako skorupa moc moja, a język mój przysechł do podniebienia mego; nawet w prochu śmierci położyłeś mię.
16 Car des chiens m'ont environné; Une bande de malfaiteurs m'a entouré; Ils ont percé mes mains et mes pieds.
Albowiem psy mię obskoczyły, gromada złośników obległa mię; przebodli ręce moje i nogi moje.
17 Je pourrais compter tous mes os! Mes ennemis me regardent et m'observent:
Zliczyłbym wszystkie kości moje; lecz oni na mię patrząc, przypatrują mi się.
18 Ils partagent entre eux mes vêtements, Et ils tirent ma robe au sort.
Rozdzielili odzienie moje między się, a o szaty moje los miotali.
19 Toi donc, ô Éternel, ne t'éloigne pas! Toi qui es ma force, accours à mon aide!
Ale ty, Panie! nie oddalaj się: mocy moja! na ratunek mój pospiesz.
20 Délivre mon âme de l'épée, Ma vie, de la dent des chiens!
Wyrwij od miecza duszę moję, z mocy psiej jedynaczkę moję.
21 Sauve-moi de la gueule du lion Et des cornes des buffles! Oui, tu m'as exaucé!
Wybaw mię z paszczęki lwiej, a od rogów jednorożcowych wyzwól mię.
22 J'annoncerai ton nom à mes frères; Je te louerai au milieu de l'assemblée.
Tedy opowiem imię twoje braciom mym; w pośród zgromadzenia chwalić cię będę.
23 Vous qui craignez l'Éternel, louez-le; Vous tous, race de Jacob, glorifiez-le; Craignez-le, vous tous, race d'Israël!
Mówiąc: Którzy się boicie Pana, chwalcie go; wszystko potomstwo Jakóbowe wysławiajcie go, a niech się go boi wszystko nasienie Izraelskie.
24 Car il n'a point méprisé, il n'a pas dédaigné la misère de l'affligé. Il n'a pas détourné de lui son visage; Mais il l'a exaucé quand il criait vers lui.
Albowiem nie wzgardził, ani się odwrócił od utrapienia ubogiego, ani skrył od niego oblicza swego; owszem, gdy do niego wołał, wysłuchał go.
25 Tu seras loué par moi dans la grande assemblée; J'accomplirai mes voeux en présence de ceux qui te craignent.
O tobie chwała moja w zgromadzeniu wielkiem; śluby moje oddam przed tymi, którzy się ciebie boją.
26 Les malheureux mangeront et seront rassasiés; Ceux qui recherchent l'Éternel le loueront. Que leur coeur revienne à la vie pour toujours!
Będą jeść ubodzy, i nasycą się; chwalić będą Pana, którzy go szukają; serce wasze żyć będzie na wieki.
27 Tous les peuples de la terre se souviendront de l'Éternel, Et ils reviendront à lui; Toutes les familles des nations se prosterneront devant sa face;
Wspomną i nawrócą się do Pana wszystkie granice ziemi, i kłaniać się będą przed obliczem twojem wszystkie pokolenia narodów.
28 Car le règne appartient à l'Éternel, Et il domine sur les nations.
Albowiem Pańskie jest królestwo, a on panuje nad narodami.
29 Oui, tous les puissants de la terre se prosterneront devant lui. Tous ceux qui descendent dans la poussière, Ceux qui sont près d'expirer, s'inclineront devant lui.
Wszyscy bogaci ziemi będą jeść, i upadać przed nim, przed oblicznością jego kłaniać się będą wszyscy zstępujący w proch, i którzy duszy swej żywo zachować nie mogą.
30 La postérité le servira; On parlera du Seigneur aux générations futures:
Nasienie ich służyć mu będzie, a będzie przywłaszczane Panu w każdym wieku.
31 Elles viendront et proclameront sa justice. Au peuple qui naîtra, elles annonceront ce qu'il a fait!
Zbieżą się, a będą opowiadali sprawiedliwość jego narodowi, który z nich wynijdzie, iż ją on wykonał.