Psaumes 106
1 Et elle se referma sur la troupe d'Abiram.
Halleluja. Wysławiajcie Pana; albowiem dobry, albowiem na wieki miłosierdzie jego.
2 Qui pourrait raconter les victoires de l'Éternel, Et publier toutes ses louanges?
Któż wysłowi niezmierną moc Pańską, a wypowie wszystkę chwałę jego?
3 Heureux ceux qui observent la justice, Qui font en tout temps ce qui est droit!
Błogosławieni, którzy strzegą sądu, a czynią sprawiedliwość na każdy czas.
4 Éternel, souviens-toi de moi, Toi qui es plein de bienveillance pour ton peuple. Viens, accorde-moi ton salut,
Pamiętaj na mię, Panie! dla miłości ku ludowi swemu; nawiedźże mię zbawieniem swojem,
5 Afin que j'aie part au bonheur de tes élus, Que je me réjouisse de la joie de ton peuple. Et que je me glorifie avec ceux qui t'appartiennent!
Abym używał dobrego z wybranymi twoimi, a weselił się w radości narodu twego, i chlubił się wespół z dziedzictwem twojem.
6 Nous et nos pères, nous avons péché. Nous avons mal agi; nous sommes coupables!
Zgrzeszyliśmy z ojcami swymi; niesprawiedliwieśmy czynili, i nieprawość popełniali.
7 Nos pères, en Egypte, ne furent pas attentifs à tes miracles; Ils ne se souvinrent pas de la multitude de tes bontés; Mais ils se révoltèrent près de la mer, Sur les bords de la mer Rouge.
Ojcowie nasi w Egipcie nie zrozumieli cudów twoich, ani pamiętali na wielkość miłosierdzia twego; ale odpornymi byli przy morzu Czerwonem.
8 Dieu les sauva, pour l'amour de son nom, Afin de manifester sa puissance.
A wszakże ich wyswobodził dla imienia swego, aby oznajmił moc swoję.
9 Il menaça la mer Rouge, et elle fut mise à sec; Il les conduisit à travers les abîmes comme à travers le désert.
Bo zgromił morze Czerwone, i wyschło, a przewiódł ich przez przepaści, jako przez puszczę.
10 Il les délivra des mains de l'adversaire, Et les sauva des mains de l'ennemi.
A tak zachował ich od ręki tego, który ich miał w nienawiści, a wykupił ich z ręki nieprzyjacielskiej.
11 Les flots recouvrirent leurs oppresseurs: Aucun de ces derniers ne put échapper.
W tem okryły wody tych, którzy ich ciążyli; nie został ani jeden z nich.
12 Alors ils crurent aux promesses de Dieu, Et ils chantèrent ses louanges.
A choć uwierzyli słowom jego, i wysławiali chwałę jego:
13 Bientôt, ils oublièrent ses oeuvres; Ils n'eurent pas confiance en ses desseins.
Przecież prędko zapomnieli na sprawy jego, i nie czekali na rady jego.
14 Ils se laissèrent gagner par la convoitise dans le désert. Et ils tentèrent Dieu dans la solitude.
Ale zdjęci będąc chciwością na puszczy, kusili Boga na pustyniach.
15 Alors il accueillit favorablement leur demande, Mais il envoya parmi eux la mortalité.
I dał im, czego żądali, a wszakże przepuścił suchoty na nich.
16 Pendant qu'ils campaient, ils furent jaloux de Moïse Et d'Aaron, le saint de l'Éternel.
Zatem gdy się wzruszyli zawiścią przeciw Mojżeszowi w obozie, i przeciw Aaronowi, świętemu Pańskiemu:
17 La terre s'ouvrit; elle engloutit Dathan,
Otworzyła się ziemia, i pożarła Datana, i okryła rotę Abironową,
18 Le feu dévora leur troupe; La flamme consuma les méchants.
I zapalił się ogień na zebranie ich; płomień spalił niepobożnych.
19 Ils firent un veau d'or au pied de l'Horeb, Et ils se prosternèrent devant une image de fonte.
Sprawili i cielca na Horebie, i kłaniali się bałwanowi litemu,
20 Ils échangèrent le Dieu qui était leur gloire, Contre l'image d'un boeuf qui broute l'herbe.
I odmienili chwałę swą w podobieństwo wołu, jedzącego trawę.
21 Ils oublièrent Dieu, leur libérateur. Qui avait accompli des prodiges en Egypte,
Zapomnieli na Boga, wybawiciela swego, który czynił wielkie rzeczy w Egipcie;
22 Des merveilles dans le pays de Cham, Et des oeuvres redoutables sur la mer Rouge.
Rzeczy dziwne w ziemi Chamowej, rzeczy straszne przy morzu Czerwonem.
23 Dieu parlait même de les anéantir; Mais Moïse, son élu, se tint sur la brèche en face de lui, Pour détourner sa colère et pour empêcher leur destruction.
Przetoż rzekł, że ich chciał wytracić, gdyby się był Mojżesz, wybrany jego, nie stawił w onem rozerwaniu przed nim, a nie odwrócił popędliwości jego, aby ich nie tracił.
24 Ils méprisèrent une terre pleine de délices, Ne voulant pas croire à la promesse divine.
Wzgardzili też ziemią pożądaną, nie wierząc słowu jego.
25 Ils murmurèrent dans leurs tentes; Ils n'écoutèrent pas la voix de l'Éternel.
I szemrząc w namiotach swoich, nie byli posłuszni głosowi Pańskiemu.
26 Alors il leur fit le serment De les laisser périr dans le désert,
Przetoż podniósł rękę swoję przeciwko nim, aby ich pobił na puszczy;
27 De laisser périr leur postérité parmi les nations. De les disperser dans tous les pays.
A żeby rozrzucił nasienie ich między pogan, i rozproszył ich po ziemiach.
28 Ils s'attachèrent à Baal-Péor, Et mangèrent les sacrifices offerts à des dieux sans vie.
Sprzęgli się też byli z bałwanem Baalfegorem, a jedli ofiary umarłych.
29 Ils irritèrent Dieu par leurs crimes, Et la mortalité fondit sur eux.
A tak draźnili Boga sprawami swemi, że się na nich oborzyła plaga;
30 Mais Phinées se leva; il intervint, Et le fléau fut arrêté.
Aż się zastawił Finees, a pomstę uczynił, i rozerwana jest ona plaga;
31 Son zèle lui fut imputé comme un acte de justice. Dans tous les âges, à perpétuité.
Co mu poczytano ku sprawiedliwości od narodu do narodu, aż na wieki.
32 Ils excitèrent aussi le courroux de l'Éternel Près des eaux de Mériba, Et Moïse fut affligé à cause d'eux;
Znowu go byli wzruszyli do gniewu u wód Meryba, tak, iż się źle działo i z Mojżeszem dla nich.
33 Car ils aigrirent son esprit. De sorte qu'il prononça des paroles imprudentes.
Albowiem rozdraźnili ducha jego, że wyrzekł co niesłuszne usty swemi.
34 Ils ne détruisirent pas les peuples Que l'Éternel leur avait ordonné d'anéantir.
Nadto nie wytracili onych narodów, o których im był Pan powiedział.
35 Mais ils se mêlèrent aux autres nations. Et ils apprirent à faire comme elles.
Ale pomięszawszy się z onemi narodami, nauczyli się spraw ich:
36 Ils servirent leurs idoles. Qui furent pour eux un piège,
I służyli bałwanom ich, które im były sidłem.
37 Et ils sacrifièrent aux démons leurs fils, Ainsi que leurs filles.
Albowiem dyjabłom ofiarowali synów swoich, i córki swoje,
38 Ils répandirent le sang innocent, Le sang de leurs fils et de leurs filles, Qu'ils sacrifièrent aux idoles de Canaan; Et le pays fut profané par ces meurtres.
I wylewali krew niewinną, krew synów swoich, i córek swoich, których ofiarowali bałwanom rytym Chananejskim, tak, że splugawiona była ziemia onem krwi rozlaniem.
39 Ils se souillèrent par leurs actes impies, Et se déshonorèrent par leur conduite infâme.
I zmazali się sprawami swemi, a cudzołożyli wynalazkami swemi.
40 La colère de l'Éternel s'enflamma contre son peuple; Il prit en aversion son héritage.
Przetoż zapaliwszy się Pan w popędliwości przeciw ludowi swemu, obrzydził sobie dziedzictwo swoje,
41 Il livra les Israélites entre les mains des nations; Ceux qui les haïssaient dominèrent sur eux.
I podał ich w ręce poganom; a panowali nad nimi, którzy ich mieli w nienawiści;
42 Leurs ennemis les opprimèrent Et les firent plier sous leur pouvoir.
I uciskali ich nieprzyjaciele ich, tak, że poniżeni byli pod ręką ich.
43 Maintes fois, il les délivra; Mais eux se révoltaient, N'obéissant qu'à leurs mauvaises pensées, Et ils consommaient leur perte par leurs propres fautes.
Częstokroć ich wybawiał; wszakże go oni wzruszali do gniewu radami swemi, zaczem poniżeni byli dla nieprawości swoich.
44 Toutefois, il les regarda dans leur détresse, Quand il entendit leur cri.
A wszakże wejrzał na ucisk ich, i usłyszał wołanie ich.
45 Il se souvint en leur faveur de son alliance. Et il les prit en pitié, dans sa grande miséricorde.
Bo sobie wspomniał na przymierze swoje z nimi, a żałował tego według wielkiej litości swojej.
46 Il leur fit trouver grâce Auprès de tous ceux qui les retenaient captifs.
Tak, że im zjednał miłosierdzie przed oczyma wszystkich, którzy ich byli pojmali.
47 Sauve-nous, ô Éternel, notre Dieu, Et rassemble-nous du sein des nations. Afin que nous célébrions ton saint nom. Et que nous mettions notre gloire à te louer!
Wybawże nas, Panie, Boże nasz! a zgromadź nas z tych pogan, abyśmy wysławiali imię świętobliwości twojej, a chlubili się w chwale twojej.
48 Béni soit l'Éternel, le Dieu d'Israël, De siècle en siècle, Et que tout le peuple dise: Amen! Louez l'Éternel!
Błogosławiony Pan, Bóg Izraelski, od wieków aż na wieki; na co niech rzecze wszystek lud: Amen, Halleluja.
