Jean 9
1 Comme Jésus passait, il vit un homme aveugle de naissance.
και παραγων ειδεν ανθρωπον τυφλον εκ γενετης
2 Et ses disciples lui demandèrent: Maître, qui a péché, cet homme ou ses parents, pour qu'il soit né aveugle?
και ηρωτησαν αυτον οι μαθηται αυτου λεγοντες ραββι τις ημαρτεν ουτος η οι γονεις αυτου ινα τυφλος γεννηθη
3 Jésus répondit: Ce n'est pas que lui ou ses parents aient péché, mais c'est afin que les oeuvres de Dieu soient manifestées en lui.
απεκριθη ο ιησους ουτε ουτος ημαρτεν ουτε οι γονεις αυτου αλλ ινα φανερωθη τα εργα του θεου εν αυτω
4 Tandis qu'il fait jour, il me faut accomplir les oeuvres de Celui qui m'a envoyé; la nuit vient, dans laquelle personne ne peut travailler.
εμε δει εργαζεσθαι τα εργα του πεμψαντος με εως ημερα εστιν ερχεται νυξ οτε ουδεις δυναται εργαζεσθαι
5 Pendant que je suis dans le monde, je suis la lumière du monde.
οταν εν τω κοσμω ω φως ειμι του κοσμου
6 Ayant dit cela, il cracha à terre et fit de la boue avec sa salive; et il oignit de cette boue les yeux de l'aveugle.
ταυτα ειπων επτυσεν χαμαι και εποιησεν πηλον εκ του πτυσματος και επεχρισεν τον πηλον επι τους οφθαλμους του τυφλου
7 Puis il lui dit: Va; lave-toi au réservoir de Siloé — mot qui signifie Envoyé. — Il y alla donc et se lava, et il revint voyant clair.
και ειπεν αυτω υπαγε νιψαι εις την κολυμβηθραν του σιλωαμ ο ερμηνευεται απεσταλμενος απηλθεν ουν και ενιψατο και ηλθεν βλεπων
8 Ses voisins, et ceux qui l'avaient vu auparavant demander l'aumône, disaient: N'est-ce pas celui qui se tenait assis et qui mendiait?
οι ουν γειτονες και οι θεωρουντες αυτον το προτερον οτι τυφλος ην ελεγον ουχ ουτος εστιν ο καθημενος και προσαιτων
9 Les uns disaient: C'est lui. D'autres disaient: Non, mais c'est quelqu'un qui lui ressemble. Lui disait: C'est bien moi.
αλλοι ελεγον οτι ουτος εστιν αλλοι δε οτι ομοιος αυτω εστιν εκεινος ελεγεν οτι εγω ειμι
10 Ils lui demandèrent alors: Comment tes yeux ont-ils été ouverts?
ελεγον ουν αυτω πως ανεωχθησαν σοι οι οφθαλμοι
11 Il répondit; Cet homme, qu'on appelle Jésus, a fait de la boue; il en a oint mes yeux, et il m'a dit: Va au réservoir de Siloé, et lave-toi. J'y suis donc allé, je m'y suis lavé, et je vois.
απεκριθη εκεινος και ειπεν ανθρωπος λεγομενος ιησους πηλον εποιησεν και επεχρισεν μου τους οφθαλμους και ειπεν μοι υπαγε εις την κολυμβηθραν του σιλωαμ και νιψαι απελθων δε και νιψαμενος ανεβλεψα
12 Ils lui dirent: Où est cet homme? Il répondit: Je ne sais pas.
ειπον ουν αυτω που εστιν εκεινος λεγει ουκ οιδα
13 Ils amenèrent aux pharisiens celui qui avait été aveugle.
αγουσιν αυτον προς τους φαρισαιους τον ποτε τυφλον
14 Or, c'était un jour de sabbat que Jésus avait fait de la boue et avait ouvert les yeux de cet homme.
ην δε σαββατον οτε τον πηλον εποιησεν ο ιησους και ανεωξεν αυτου τους οφθαλμους
15 Les pharisiens lui demandèrent à leur tour comment il avait recouvré la vue. Il leur répondit: Il m'a mis de la boue sur les yeux; je me suis lavé, et je vois.
παλιν ουν ηρωτων αυτον και οι φαρισαιοι πως ανεβλεψεν ο δε ειπεν αυτοις πηλον επεθηκεν επι τους οφθαλμους μου και ενιψαμην και βλεπω
16 Alors quelques-uns des pharisiens dirent: Cet homme ne vient point de la part de Dieu, puisqu'il n'observe pas le sabbat. Mais d'autres disaient: Comment un pécheur pourrait-il faire de tels miracles? Et ils étaient divisés entre eux.
ελεγον ουν εκ των φαρισαιων τινες ουτος ο ανθρωπος ουκ εστιν παρα του θεου οτι το σαββατον ου τηρει αλλοι ελεγον πως δυναται ανθρωπος αμαρτωλος τοιαυτα σημεια ποιειν και σχισμα ην εν αυτοις
17 Alors ils demandèrent de nouveau à l'aveugle: Et toi, que dis-tu de cet homme, qui t'a ouvert les yeux? Il répondit: C'est un prophète!
λεγουσιν τω τυφλω παλιν συ τι λεγεις περι αυτου οτι ηνοιξεν σου τους οφθαλμους ο δε ειπεν οτι προφητης εστιν
18 Mais les Juifs ne crurent pas que cet homme eût été aveugle et qu'il eût recouvré la vue, jusqu'à ce qu'ils eussent fait venir son père et sa mère.
ουκ επιστευσαν ουν οι ιουδαιοι περι αυτου οτι τυφλος ην και ανεβλεψεν εως οτου εφωνησαν τους γονεις αυτου του αναβλεψαντος
19 Ils les interrogèrent et leur dirent: Est-ce bien là votre fils, que vous dites être né aveugle? Comment donc voit-il maintenant?
και ηρωτησαν αυτους λεγοντες ουτος εστιν ο υιος υμων ον υμεις λεγετε οτι τυφλος εγεννηθη πως ουν αρτι βλεπει
20 Ses parents répondirent: Nous savons que c'est là notre fils, et qu'il est né aveugle;
απεκριθησαν αυτοις οι γονεις αυτου και ειπον οιδαμεν οτι ουτος εστιν ο υιος ημων και οτι τυφλος εγεννηθη
21 mais comment il se fait qu'il voit maintenant, nous ne le savons pas. Nous ne savons pas non plus qui lui a ouvert les yeux. Interrogez-le; il a de l'âge, il s'expliquera lui-même.
πως δε νυν βλεπει ουκ οιδαμεν η τις ηνοιξεν αυτου τους οφθαλμους ημεις ουκ οιδαμεν αυτος ηλικιαν εχει αυτον ερωτησατε αυτος περι αυτου λαλησει
22 Ses parents dirent cela, parce qu'ils craignaient les Juifs; car les Juifs avaient déjà décidé que si quelqu'un reconnaissait Jésus pour le Christ, il serait chassé de la synagogue.
ταυτα ειπον οι γονεις αυτου οτι εφοβουντο τους ιουδαιους ηδη γαρ συνετεθειντο οι ιουδαιοι ινα εαν τις αυτον ομολογηση χριστον αποσυναγωγος γενηται
23 C'est pour cela que ses parents dirent: Il a de l'âge, interrogez-le.
δια τουτο οι γονεις αυτου ειπον οτι ηλικιαν εχει αυτον ερωτησατε
24 Les pharisiens appelèrent donc pour la seconde fois l'homme qui avait été aveugle, et ils lui dirent: Donne gloire à Dieu! Nous savons que cet homme est un pécheur.
εφωνησαν ουν εκ δευτερου τον ανθρωπον ος ην τυφλος και ειπον αυτω δος δοξαν τω θεω ημεις οιδαμεν οτι ο ανθρωπος ουτος αμαρτωλος εστιν
25 Il répondit: Je ne sais si c'est un pécheur; je sais une chose, c'est que j'étais aveugle, et que maintenant je vois.
απεκριθη ουν εκεινος και ειπεν ει αμαρτωλος εστιν ουκ οιδα εν οιδα οτι τυφλος ων αρτι βλεπω
26 Ils lui dirent encore: Que t'a-t-il fait? Comment t'a-t-il ouvert les yeux?
ειπον δε αυτω παλιν τι εποιησεν σοι πως ηνοιξεν σου τους οφθαλμους
27 Il leur répondit: Je vous l'ai déjà dit, et vous ne m'avez pas écouté. Pourquoi voulez-vous l'entendre encore une fois? Voulez-vous, vous aussi, devenir ses disciples?
απεκριθη αυτοις ειπον υμιν ηδη και ουκ ηκουσατε τι παλιν θελετε ακουειν μη και υμεις θελετε αυτου μαθηται γενεσθαι
28 Alors ils se mirent à l'injurier, et ils lui dirent: C'est toi qui es son disciple; nous, nous sommes les disciples de Moïse.
ελοιδορησαν ουν αυτον και ειπον συ ει μαθητης εκεινου ημεις δε του μωσεως εσμεν μαθηται
29 Nous savons que Dieu a parlé à Moïse; mais celui-ci, nous ne savons d'où il est.
ημεις οιδαμεν οτι μωση λελαληκεν ο θεος τουτον δε ουκ οιδαμεν ποθεν εστιν
30 Cet homme répondit: C'est là ce qui est étonnant, que vous ne sachiez pas d'où il est, alors qu'il m'a ouvert les yeux!
απεκριθη ο ανθρωπος και ειπεν αυτοις εν γαρ τουτω θαυμαστον εστιν οτι υμεις ουκ οιδατε ποθεν εστιν και ανεωξεν μου τους οφθαλμους
31 Nous savons que Dieu n'exauce pas les pécheurs; mais si quelqu'un craint Dieu et fait sa volonté, il l'exauce.
οιδαμεν δε οτι αμαρτωλων ο θεος ουκ ακουει αλλ εαν τις θεοσεβης η και το θελημα αυτου ποιη τουτου ακουει
εκ του αιωνος ουκ ηκουσθη οτι ηνοιξεν τις οφθαλμους τυφλου γεγεννημενου (aiōn g165)
33 Si cet homme ne venait pas de la part de Dieu, il ne pourrait rien faire.
ει μη ην ουτος παρα θεου ουκ ηδυνατο ποιειν ουδεν
34 Ils lui répondirent: Tu es né entièrement dans le péché, et tu veux nous enseigner! Puis ils le jetèrent dehors.
απεκριθησαν και ειπον αυτω εν αμαρτιαις συ εγεννηθης ολος και συ διδασκεις ημας και εξεβαλον αυτον εξω
35 Jésus apprit qu'on l'avait chassé; et, l'ayant rencontré, il lui dit: Crois-tu au Fils de Dieu?
ηκουσεν ο ιησους οτι εξεβαλον αυτον εξω και ευρων αυτον ειπεν αυτω συ πιστευεις εις τον υιον του θεου
36 Il répondit: Qui est-il, Seigneur, pour que je croie en lui?
απεκριθη εκεινος και ειπεν τις εστιν κυριε ινα πιστευσω εις αυτον
37 Jésus lui dit: Tu l'as vu, et c'est lui-même qui te parle!
ειπεν δε αυτω ο ιησους και εωρακας αυτον και ο λαλων μετα σου εκεινος εστιν
38 Il reprit: Je crois. Seigneur! Et il se prosterna devant lui.
ο δε εφη πιστευω κυριε και προσεκυνησεν αυτω
39 Alors Jésus dit: Je suis venu dans le monde pour exercer ce jugement: que ceux qui ne voient point, voient, et que ceux qui voient, deviennent aveugles.
και ειπεν ο ιησους εις κριμα εγω εις τον κοσμον τουτον ηλθον ινα οι μη βλεποντες βλεπωσιν και οι βλεποντες τυφλοι γενωνται
40 Ceux des pharisiens qui étaient auprès de lui entendirent cela, et ils lui dirent: Et nous, sommes-nous aussi des aveugles?
και ηκουσαν εκ των φαρισαιων ταυτα οι οντες μετ αυτου και ειπον αυτω μη και ημεις τυφλοι εσμεν
41 Jésus leur répondit: Si vous étiez aveugles, vous seriez sans péché, mais comme vous dites: Nous voyons. — c'est pour cela que votre péché subsiste.
ειπεν αυτοις ο ιησους ει τυφλοι ητε ουκ αν ειχετε αμαρτιαν νυν δε λεγετε οτι βλεπομεν η ουν αμαρτια υμων μενει
