Actes 7
1 Alors le souverain sacrificateur lui demanda: En est-il bien ainsi?
തതഃ പരം മഹായാജകഃ പൃഷ്ടവാൻ, ഏഷാ കഥാം കിം സത്യാ?
2 Etienne répondit: Mes frères et mes pères, écoutez-moi! Le Dieu de gloire apparut à notre père Abraham, lorsqu'il était en Mésopotamie, avant qu'il vînt demeurer à Carran, et il lui dit:
തതഃ സ പ്രത്യവദത്, ഹേ പിതരോ ഹേ ഭ്രാതരഃ സർവ്വേ ലാകാ മനാംസി നിധദ്ധ്വം| അസ്മാകം പൂർവ്വപുരുഷ ഇബ്രാഹീമ് ഹാരൺനഗരേ വാസകരണാത് പൂർവ്വം യദാ അരാമ്-നഹരയിമദേശേ ആസീത് തദാ തേജോമയ ഈശ്വരോ ദർശനം ദത്വാ
3 «Quitte ton pays et ta famille, et va dans le pays que je te montrerai.»
തമവദത് ത്വം സ്വദേശജ്ഞാതിമിത്രാണി പരിത്യജ്യ യം ദേശമഹം ദർശയിഷ്യാമി തം ദേശം വ്രജ|
4 Alors, étant sorti du pays des Caldéens, il vint demeurer à Carran. De là, après la mort de son père, Dieu le fit passer dans le pays que vous habitez maintenant;
അതഃ സ കസ്ദീയദേശം വിഹായ ഹാരൺനഗരേ ന്യവസത്, തദനന്തരം തസ്യ പിതരി മൃതേ യത്ര ദേശേ യൂയം നിവസഥ സ ഏനം ദേശമാഗച്ഛത്|
5 il ne lui donna aucune propriété dans ce pays, pas même un pouce de terre; mais il promit de lui en donner la possession, comme à sa postérité après lui, bien qu'Abraham n'eût point d'enfants.
കിന്ത്വീശ്വരസ്തസ്മൈ കമപ്യധികാരമ് അർഥാദ് ഏകപദപരിമിതാം ഭൂമിമപി നാദദാത്; തദാ തസ്യ കോപി സന്താനോ നാസീത് തഥാപി സന്താനൈഃ സാർദ്ധമ് ഏതസ്യ ദേശസ്യാധികാരീ ത്വം ഭവിഷ്യസീതി തമ്പ്രത്യങ്ഗീകൃതവാൻ|
6 Dieu parla ainsi: «Ses descendants séjourneront dans une terre étrangère; on les réduira en servitude, et on les maltraitera pendant quatre cents ans.»
ഈശ്വര ഇത്ഥമ് അപരമപി കഥിതവാൻ തവ സന്താനാഃ പരദേശേ നിവത്സ്യന്തി തതസ്തദ്ദേശീയലോകാശ്ചതുഃശതവത്സരാൻ യാവത് താൻ ദാസത്വേ സ്ഥാപയിത്വാ താൻ പ്രതി കുവ്യവഹാരം കരിഷ്യന്തി|
7 Mais Dieu dit encore: «Je jugerai la nation qui les aura asservis, et après cela, ils partiront et me rendront leur culte dans ce pays-ci.»
അപരമ് ഈശ്വര ഏനാം കഥാമപി കഥിതവാൻ, യേ ലോകാസ്താൻ ദാസത്വേ സ്ഥാപയിഷ്യന്തി താല്ലോകാൻ അഹം ദണ്ഡയിഷ്യാമി, തതഃ പരം തേ ബഹിർഗതാഃ സന്തോ മാമ് അത്ര സ്ഥാനേ സേവിഷ്യന്തേ|
8 Puis Dieu lui donna l'alliance de la circoncision. C'est ainsi qu'Abraham ayant eu un fils, Isaac, le circoncit le huitième jour; ensuite Isaac circoncit Jacob, et Jacob les douze patriarches.
പശ്ചാത് സ തസ്മൈ ത്വക്ഛേദസ്യ നിയമം ദത്തവാൻ, അത ഇസ്ഹാകനാമ്നി ഇബ്രാഹീമ ഏകപുത്രേ ജാതേ, അഷ്ടമദിനേ തസ്യ ത്വക്ഛേദമ് അകരോത്| തസ്യ ഇസ്ഹാകഃ പുത്രോ യാകൂബ്, തതസ്തസ്യ യാകൂബോഽസ്മാകം ദ്വാദശ പൂർവ്വപുരുഷാ അജായന്ത|
9 Les patriarches, jaloux de Joseph, le vendirent pour être mené en Egypte; mais Dieu fut avec lui.
തേ പൂർവ്വപുരുഷാ ഈർഷ്യയാ പരിപൂർണാ മിസരദേശം പ്രേഷയിതും യൂഷഫം വ്യക്രീണൻ|
10 Il le délivra de toutes ses afflictions, et le remplit de grâce et de sagesse devant Pharaon, roi d'Egypte, qui l'établit gouverneur de l'Egypte et de toute sa maison.
കിന്ത്വീശ്വരസ്തസ്യ സഹായോ ഭൂത്വാ സർവ്വസ്യാ ദുർഗതേ രക്ഷിത്വാ തസ്മൈ ബുദ്ധിം ദത്ത്വാ മിസരദേശസ്യ രാജ്ഞഃ ഫിരൗണഃ പ്രിയപാത്രം കൃതവാൻ തതോ രാജാ മിസരദേശസ്യ സ്വീയസർവ്വപരിവാരസ്യ ച ശാസനപദം തസ്മൈ ദത്തവാൻ|
11 Cependant il survint une famine dans tout le pays d'Egypte et en Canaan; la détresse était grande et nos pères ne pouvaient trouver des vivres.
തസ്മിൻ സമയേ മിസര-കിനാനദേശയോ ർദുർഭിക്ഷഹേതോരതിക്ലിഷ്ടത്വാത് നഃ പൂർവ്വപുരുഷാ ഭക്ഷ്യദ്രവ്യം നാലഭന്ത|
12 Jacob, ayant appris qu'il y avait du blé en Egypte, y envoya nos pères une première fois.
കിന്തു മിസരദേശേ ശസ്യാനി സന്തി, യാകൂബ് ഇമാം വാർത്താം ശ്രുത്വാ പ്രഥമമ് അസ്മാകം പൂർവ്വപുരുഷാൻ മിസരം പ്രേഷിതവാൻ|
13 La seconde fois, Joseph fut reconnu par ses frères, et Pharaon apprit quelle était l'origine de Joseph.
തതോ ദ്വിതീയവാരഗമനേ യൂഷഫ് സ്വഭ്രാതൃഭിഃ പരിചിതോഽഭവത്; യൂഷഫോ ഭ്രാതരഃ ഫിരൗൺ രാജേന പരിചിതാ അഭവൻ|
14 Alors Joseph envoya chercher Jacob, son père, et toute sa famille, en tout soixante-quinze personnes.
അനന്തരം യൂഷഫ് ഭ്രാതൃഗണം പ്രേഷ്യ നിജപിതരം യാകൂബം നിജാൻ പഞ്ചാധികസപ്തതിസംഖ്യകാൻ ജ്ഞാതിജനാംശ്ച സമാഹൂതവാൻ|
15 Jacob descendit donc en Egypte et il y mourut, ainsi que nos pères.
തസ്മാദ് യാകൂബ് മിസരദേശം ഗത്വാ സ്വയമ് അസ്മാകം പൂർവ്വപുരുഷാശ്ച തസ്മിൻ സ്ഥാനേഽമ്രിയന്ത|
16 Ils furent transportés à Sichem, et ensevelis dans le tombeau qu'Abraham avait acheté, à prix d'argent, des fils d'Hémor, de Sichem.
തതസ്തേ ശിഖിമം നീതാ യത് ശ്മശാനമ് ഇബ്രാഹീമ് മുദ്രാദത്വാ ശിഖിമഃ പിതു ർഹമോരഃ പുത്രേഭ്യഃ ക്രീതവാൻ തത്ശ്മശാനേ സ്ഥാപയാഞ്ചക്രിരേ|
17 Mais, lorsque vint le temps où devait s'accomplir la promesse que Dieu avait faite avec serment à Abraham, le peuple s'accrut et se multiplia en Egypte,
തതഃ പരമ് ഈശ്വര ഇബ്രാഹീമഃ സന്നിധൗ ശപഥം കൃത്വാ യാം പ്രതിജ്ഞാം കൃതവാൻ തസ്യാഃ പ്രതിജ്ഞായാഃ ഫലനസമയേ നികടേ സതി ഇസ്രായേല്ലോകാ സിമരദേശേ വർദ്ധമാനാ ബഹുസംഖ്യാ അഭവൻ|
18 jusqu'au moment où s'éleva en Egypte un autre roi, qui n'avait point connu Joseph.
ശേഷേ യൂഷഫം യോ ന പരിചിനോതി താദൃശ ഏകോ നരപതിരുപസ്ഥായ
19 Ce roi, employant la ruse contre notre race, maltraita nos pères, et les contraignit à exposer leurs nouveau-nés, pour les empêcher de vivre.
അസ്മാകം ജ്ഞാതിഭിഃ സാർദ്ധം ധൂർത്തതാം വിധായ പൂർവ്വപുരുഷാൻ പ്രതി കുവ്യവഹരണപൂർവ്വകം തേഷാം വംശനാശനായ തേഷാം നവജാതാൻ ശിശൂൻ ബഹി ർനിരക്ഷേപയത്|
20 En ce temps-là naquit Moïse; il était beau aux yeux de Dieu, et il fut élevé pendant trois mois dans la maison de son père.
ഏതസ്മിൻ സമയേ മൂസാ ജജ്ഞേ, സ തു പരമസുന്ദരോഽഭവത് തഥാ പിതൃഗൃഹേ മാസത്രയപര്യ്യന്തം പാലിതോഽഭവത്|
21 Quand il fut exposé, la fille de Pharaon le recueillit et le fit élever comme son fils.
കിന്തു തസ്മിൻ ബഹിർനിക്ഷിപ്തേ സതി ഫിരൗണരാജസ്യ കന്യാ തമ് ഉത്തോല്യ നീത്വാ ദത്തകപുത്രം കൃത്വാ പാലിതവതീ|
22 Moïse fut instruit dans toute la sagesse des Égyptiens; il était puissant en paroles et en oeuvres.
തസ്മാത് സ മൂസാ മിസരദേശീയായാഃ സർവ്വവിദ്യായാഃ പാരദൃഷ്വാ സൻ വാക്യേ ക്രിയായാഞ്ച ശക്തിമാൻ അഭവത്|
23 Mais, quand il eut quarante ans accomplis, il lui vint au coeur la pensée de visiter ses frères, les enfants d'Israël.
സ സമ്പൂർണചത്വാരിംശദ്വത്സരവയസ്കോ ഭൂത്വാ ഇസ്രായേലീയവംശനിജഭ്രാതൃൻ സാക്ഷാത് കർതും മതിം ചക്രേ|
24 Voyant qu'on maltraitait l'un d'eux, il prit la défense de l'opprimé et le vengea en frappant l'Égyptien.
തേഷാം ജനമേകം ഹിംസിതം ദൃഷ്ട്വാ തസ്യ സപക്ഷഃ സൻ ഹിംസിതജനമ് ഉപകൃത്യ മിസരീയജനം ജഘാന|
25 Il croyait que ses frères comprendraient que Dieu leur accordait par sa main la délivrance; mais ils ne le comprirent pas.
തസ്യ ഹസ്തേനേശ്വരസ്താൻ ഉദ്ധരിഷ്യതി തസ്യ ഭ്രാതൃഗണ ഇതി ജ്ഞാസ്യതി സ ഇത്യനുമാനം ചകാര, കിന്തു തേ ന ബുബുധിരേ|
26 Le lendemain, il se présenta à eux pendant qu'ils se battaient, et il les exhorta à vivre en paix, en leur disant: Mes amis, vous êtes frères; pourquoi vous maltraitez-vous l'un l'autre?
തത്പരേ ഽഹനി തേഷാമ് ഉഭയോ ർജനയോ ർവാക്കലഹ ഉപസ്ഥിതേ സതി മൂസാഃ സമീപം ഗത്വാ തയോ ർമേലനം കർത്തും മതിം കൃത്വാ കഥയാമാസ, ഹേ മഹാശയൗ യുവാം ഭ്രാതരൗ പരസ്പരമ് അന്യായം കുതഃ കുരുഥഃ?
27 Celui qui maltraitait son prochain, le repoussa, en disant: Qui t'a établi chef et juge sur nous?
തതഃ സമീപവാസിനം പ്രതി യോ ജനോഽന്യായം ചകാര സ തം ദൂരീകൃത്യ കഥയാമാസ, അസ്മാകമുപരി ശാസ്തൃത്വവിചാരയിതൃത്വപദയോഃ കസ്ത്വാം നിയുക്തവാൻ?
28 Veux-tu me tuer, comme tu as tué hier l'Égyptien?
ഹ്യോ യഥാ മിസരീയം ഹതവാൻ തഥാ കിം മാമപി ഹനിഷ്യസി?
29 A cette parole, Moïse s'enfuit et alla vivre en étranger dans le pays de Madian, où il eut deux fils.
തദാ മൂസാ ഏതാദൃശീം കഥാം ശ്രുത്വാ പലായനം ചക്രേ, തതോ മിദിയനദേശം ഗത്വാ പ്രവാസീ സൻ തസ്ഥൗ, തതസ്തത്ര ദ്വൗ പുത്രൗ ജജ്ഞാതേ|
30 Quarante ans après, un ange lui apparut dans le désert du mont Sinaï, dans la flamme d'un buisson en feu.
അനന്തരം ചത്വാരിംശദ്വത്സരേഷു ഗതേഷു സീനയപർവ്വതസ്യ പ്രാന്തരേ പ്രജ്വലിതസ്തമ്ബസ്യ വഹ്നിശിഖായാം പരമേശ്വരദൂതസ്തസ്മൈ ദർശനം ദദൗ|
31 En le voyant, Moïse fut étonné de cette apparition; et comme il s'approchait pour la considérer de plus près, la voix du Seigneur se fit entendre:
മൂസാസ്തസ്മിൻ ദർശനേ വിസ്മയം മത്വാ വിശേഷം ജ്ഞാതും നികടം ഗച്ഛതി,
32 «Je suis le Dieu de tes pères, le Dieu d'Abraham, d'Isaac et de Jacob» Moïse, tout tremblant, n'osait pas regarder.
ഏതസ്മിൻ സമയേ, അഹം തവ പൂർവ്വപുരുഷാണാമ് ഈശ്വരോഽർഥാദ് ഇബ്രാഹീമ ഈശ്വര ഇസ്ഹാക ഈശ്വരോ യാകൂബ ഈശ്വരശ്ച, മൂസാമുദ്ദിശ്യ പരമേശ്വരസ്യൈതാദൃശീ വിഹായസീയാ വാണീ ബഭൂവ, തതഃ സ കമ്പാന്വിതഃ സൻ പുന ർനിരീക്ഷിതും പ്രഗൽഭോ ന ബഭൂവ|
33 Alors le Seigneur lui dit: Ote la chaussure de tes pieds; car le lieu où tu te trouves est une terre sainte.
പരമേശ്വരസ്തം ജഗാദ, തവ പാദയോഃ പാദുകേ മോചയ യത്ര തിഷ്ഠസി സാ പവിത്രഭൂമിഃ|
34 J'ai regardé et j'ai vu l'affliction de mon peuple en Egypte; j'ai entendu ses gémissements, et je suis descendu pour le délivrer. Viens maintenant, afin que je t'envoie en Egypte.
അഹം മിസരദേശസ്ഥാനാം നിജലോകാനാം ദുർദ്ദശാം നിതാന്തമ് അപശ്യം, തേഷാം കാതര്യ്യോക്തിഞ്ച ശ്രുതവാൻ തസ്മാത് താൻ ഉദ്ധർത്തുമ് അവരുഹ്യാഗമമ്; ഇദാനീമ് ആഗച്ഛ മിസരദേശം ത്വാം പ്രേഷയാമി|
35 Ce Moïse qu'ils avaient rejeté, en disant: Qui t'a établi notre chef et notre juge? — c'est lui que Dieu envoya comme chef et comme libérateur, avec l'aide de l'ange qui lui était apparu dans le buisson.
കസ്ത്വാം ശാസ്തൃത്വവിചാരയിതൃത്വപദയോ ർനിയുക്തവാൻ, ഇതി വാക്യമുക്ത്വാ തൈ ര്യോ മൂസാ അവജ്ഞാതസ്തമേവ ഈശ്വരഃ സ്തമ്ബമധ്യേ ദർശനദാത്രാ തേന ദൂതേന ശാസ്താരം മുക്തിദാതാരഞ്ച കൃത്വാ പ്രേഷയാമാസ|
36 C'est lui qui les fit sortir en accomplissant des prodiges et des miracles dans le pays d'Egypte, sur la mer Rouge et dans le désert, pendant quarante ans.
സ ച മിസരദേശേ സൂഫ്നാമ്നി സമുദ്രേ ച പശ്ചാത് ചത്വാരിംശദ്വത്സരാൻ യാവത് മഹാപ്രാന്തരേ നാനാപ്രകാരാണ്യദ്ഭുതാനി കർമ്മാണി ലക്ഷണാനി ച ദർശയിത്വാ താൻ ബഹിഃ കൃത്വാ സമാനിനായ|
37 C'est ce Moïse qui a dit aux enfants d'Israël: «Dieu vous suscitera, parmi vos frères, un prophète comme moi.»
പ്രഭുഃ പരമേശ്വരോ യുഷ്മാകം ഭ്രാതൃഗണസ്യ മധ്യേ മാദൃശമ് ഏകം ഭവിഷ്യദ്വക്താരമ് ഉത്പാദയിഷ്യതി തസ്യ കഥായാം യൂയം മനോ നിധാസ്യഥ, യോ ജന ഇസ്രായേലഃ സന്താനേഭ്യ ഏനാം കഥാം കഥയാമാസ സ ഏഷ മൂസാഃ|
38 C'est lui qui, dans l'assemblée du désert, était avec l'ange qui lui parlait sur le mont Sinaï et avec nos pères, et qui reçut des paroles de vie pour nous les donner.
മഹാപ്രാന്തരസ്ഥമണ്ഡലീമധ്യേഽപി സ ഏവ സീനയപർവ്വതോപരി തേന സാർദ്ധം സംലാപിനോ ദൂതസ്യ ചാസ്മത്പിതൃഗണസ്യ മധ്യസ്ഥഃ സൻ അസ്മഭ്യം ദാതവ്യനി ജീവനദായകാനി വാക്യാനി ലേഭേ|
39 C'est à lui que nos pères n'ont pas voulu obéir; c'est lui qu'ils repoussèrent pour tourner leur coeur vers l'Egypte,
അസ്മാകം പൂർവ്വപുരുഷാസ്തമ് അമാന്യം കത്വാ സ്വേഭ്യോ ദൂരീകൃത്യ മിസരദേശം പരാവൃത്യ ഗന്തും മനോഭിരഭിലഷ്യ ഹാരോണം ജഗദുഃ,
40 en disant à Aaron: «Fais-nous des dieux qui marchent devant nous; car ce Moïse, qui nous a conduits hors du pays d'Egypte, nous ne savons ce qui lui est arrivé»
അസ്മാകമ് അഗ്രേഽഗ്രേ ഗന്തുമ് അസ്മദർഥം ദേവഗണം നിർമ്മാഹി യതോ യോ മൂസാ അസ്മാൻ മിസരദേശാദ് ബഹിഃ കൃത്വാനീതവാൻ തസ്യ കിം ജാതം തദസ്മാഭി ർന ജ്ഞായതേ|
41 En ces jours-là, ils se firent un veau, ils offrirent un sacrifice à l'idole et se réjouirent de l'ouvrage de leurs mains.
തസ്മിൻ സമയേ തേ ഗോവത്സാകൃതിം പ്രതിമാം നിർമ്മായ താമുദ്ദിശ്യ നൈവേദ്യമുത്മൃജ്യ സ്വഹസ്തകൃതവസ്തുനാ ആനന്ദിതവന്തഃ|
42 Alors Dieu se détourna d'eux et les livra au culte de l'armée du ciel, comme il est écrit dans le livre des prophètes: «M'avez-vous donc offert des victimes et des sacrifices durant quarante ans au désert, maison d'Israël,
തസ്മാദ് ഈശ്വരസ്തേഷാം പ്രതി വിമുഖഃ സൻ ആകാശസ്ഥം ജ്യോതിർഗണം പൂജയിതും തേഭ്യോഽനുമതിം ദദൗ, യാദൃശം ഭവിഷ്യദ്വാദിനാം ഗ്രന്ഥേഷു ലിഖിതമാസ്തേ, യഥാ, ഇസ്രായേലീയവംശാ രേ ചത്വാരിംശത്സമാൻ പുരാ| മഹതി പ്രാന്തരേ സംസ്ഥാ യൂയന്തു യാനി ച| ബലിഹോമാദികർമ്മാണി കൃതവന്തസ്തു താനി കിം| മാം സമുദ്ദിശ്യ യുഷ്മാഭിഃ പ്രകൃതാനീതി നൈവ ച|
43 quand vous transportiez le tabernacle de Moloch et l'étoile du dieu Romphan, ces idoles que vous avez faites pour les adorer? C'est pourquoi, je vous déporterai au delà de Babylone.»
കിന്തു വോ മോലകാഖ്യസ്യ ദേവസ്യ ദൂഷ്യമേവ ച| യുഷ്മാകം രിമ്ഫനാഖ്യായാ ദേവതായാശ്ച താരകാ| ഏതയോരുഭയോ ർമൂർതീ യുഷ്മാഭിഃ പരിപൂജിതേ| അതോ യുഷ്മാംസ്തു ബാബേലഃ പാരം നേഷ്യാമി നിശ്ചിതം|
44 La Tente du témoignage était au milieu de nos pères dans le désert, comme l'avait ordonné Celui qui dit à Moïse de la faire sur le modèle qu'il avait vu.
അപരഞ്ച യന്നിദർശനമ് അപശ്യസ്തദനുസാരേണ ദൂഷ്യം നിർമ്മാഹി യസ്മിൻ ഈശ്വരോ മൂസാമ് ഏതദ്വാക്യം ബഭാഷേ തത് തസ്യ നിരൂപിതം സാക്ഷ്യസ്വരൂപം ദൂഷ്യമ് അസ്മാകം പൂർവ്വപുരുഷൈഃ സഹ പ്രാന്തരേ തസ്ഥൗ|
45 Nos pères, l'ayant reçue, l'introduisirent avec Josué dans le pays conquis sur les nations que Dieu chassa devant eux; et elle y resta jusqu'aux jours de David,
പശ്ചാത് യിഹോശൂയേന സഹിതൈസ്തേഷാം വംശജാതൈരസ്മത്പൂർവ്വപുരുഷൈഃ സ്വേഷാം സമ്മുഖാദ് ഈശ്വരേണ ദൂരീകൃതാനാമ് അന്യദേശീയാനാം ദേശാധികൃതികാലേ സമാനീതം തദ് ദൂഷ്യം ദായൂദോധികാരം യാവത് തത്ര സ്ഥാന ആസീത്|
46 qui trouva grâce devant Dieu et demanda la faveur de donner une demeure au Dieu de Jacob.
സ ദായൂദ് പരമേശ്വരസ്യാനുഗ്രഹം പ്രാപ്യ യാകൂബ് ഈശ്വരാർഥമ് ഏകം ദൂഷ്യം നിർമ്മാതും വവാഞ്ഛ;
47 Alors Salomon lui bâtit une maison.
കിന്തു സുലേമാൻ തദർഥം മന്ദിരമ് ഏകം നിർമ്മിതവാൻ|
48 Mais le Très-Haut n'habite pas des édifices faits de main d'homme, suivant ces paroles du prophète:
തഥാപി യഃ സർവ്വോപരിസ്ഥഃ സ കസ്മിംശ്ചിദ് ഹസ്തകൃതേ മന്ദിരേ നിവസതീതി നഹി, ഭവിഷ്യദ്വാദീ കഥാമേതാം കഥയതി, യഥാ,
49 «Le ciel est mon trône, et la terre est mon marchepied. Quelle maison me bâtirez-vous, dit le Seigneur, ou quel sera le lieu où je reposerai?
പരേശോ വദതി സ്വർഗോ രാജസിംഹാസനം മമ| മദീയം പാദപീഠഞ്ച പൃഥിവീ ഭവതി ധ്രുവം| തർഹി യൂയം കൃതേ മേ കിം പ്രനിർമ്മാസ്യഥ മന്ദിരം| വിശ്രാമായ മദീയം വാ സ്ഥാനം കിം വിദ്യതേ ത്വിഹ|
50 N'est-ce pas ma main qui a fait toutes ces choses?»
സർവ്വാണ്യേതാനി വസ്തൂനി കിം മേ ഹസ്തകൃതാനി ന||
51 Hommes au cou raide, incirconcis de coeur et d'oreilles, vous vous opposez toujours au Saint-Esprit; vous êtes tels que vos pères!
ഹേ അനാജ്ഞാഗ്രാഹകാ അന്തഃകരണേ ശ്രവണേ ചാപവിത്രലോകാഃ യൂയമ് അനവരതം പവിത്രസ്യാത്മനഃ പ്രാതികൂല്യമ് ആചരഥ, യുഷ്മാകം പൂർവ്വപുരുഷാ യാദൃശാ യൂയമപി താദൃശാഃ|
52 Lequel des prophètes vos pères n'ont-ils pas persécuté? Ils ont même tué ceux qui ont prédit la venue du Juste; et vous, maintenant, c'est lui que vous avez trahi; vous avez été ses meurtriers,
യുഷ്മാകം പൂർവ്വപുരുഷാഃ കം ഭവിഷ്യദ്വാദിനം നാതാഡയൻ? യേ തസ്യ ധാർമ്മികസ്യ ജനസ്യാഗമനകഥാം കഥിതവന്തസ്താൻ അഘ്നൻ യൂയമ് അധൂനാ വിശ്വാസഘാതിനോ ഭൂത്വാ തം ധാർമ്മികം ജനമ് അഹത|
53 vous qui avez reçu la Loi par le ministère des anges et qui ne l'avez point gardée!
യൂയം സ്വർഗീയദൂതഗണേന വ്യവസ്ഥാം പ്രാപ്യാപി താം നാചരഥ|
54 Comme ils entendaient ces paroles, ils frémissaient de rage dans leur coeur, et ils grinçaient des dents contre Etienne.
ഇമാം കഥാം ശ്രുത്വാ തേ മനഃസു ബിദ്ധാഃ സന്തസ്തം പ്രതി ദന്തഘർഷണമ് അകുർവ്വൻ|
55 Mais lui, rempli du Saint-Esprit, les yeux attachés au ciel, vit la gloire de Dieu et Jésus debout à la droite de Dieu.
കിന്തു സ്തിഫാനഃ പവിത്രേണാത്മനാ പൂർണോ ഭൂത്വാ ഗഗണം പ്രതി സ്ഥിരദൃഷ്ടിം കൃത്വാ ഈശ്വരസ്യ ദക്ഷിണേ ദണ്ഡായമാനം യീശുഞ്ച വിലോക്യ കഥിതവാൻ;
56 Et il dit: Je vois les cieux ouverts, et le Fils de l'homme debout à la droite de Dieu.
പശ്യ, മേഘദ്വാരം മുക്തമ് ഈശ്വരസ്യ ദക്ഷിണേ സ്ഥിതം മാനവസുതഞ്ച പശ്യാമി|
57 Alors ils poussèrent de grands cris, se bouchèrent les oreilles, et ils se jetèrent tous ensemble sur lui;
തദാ തേ പ്രോച്ചൈഃ ശബ്ദം കൃത്വാ കർണേഷ്വങ്ഗുലീ ർനിധായ ഏകചിത്തീഭൂയ തമ് ആക്രമൻ|
58 et, après l'avoir traîné hors de la ville, ils le lapidèrent. Les témoins mirent leurs vêtements aux pieds d'un jeune homme nommé Saul.
പശ്ചാത് തം നഗരാദ് ബഹിഃ കൃത്വാ പ്രസ്തരൈരാഘ്നൻ സാക്ഷിണോ ലാകാഃ ശൗലനാമ്നോ യൂനശ്ചരണസന്നിധൗ നിജവസ്ത്രാണി സ്ഥാപിതവന്തഃ|
59 Pendant qu'ils le lapidaient, Etienne priait et disait: Seigneur Jésus, reçois mon Esprit!
അനന്തരം ഹേ പ്രഭോ യീശേ മദീയമാത്മാനം ഗൃഹാണ സ്തിഫാനസ്യേതി പ്രാർഥനവാക്യവദനസമയേ തേ തം പ്രസ്തരൈരാഘ്നൻ|
60 Puis, s'étant mis à genoux, il s'écria d'une voix forte: Seigneur, ne leur impute point ce péché! Et quand il eut dit ces paroles, il s'endormit.
തസ്മാത് സ ജാനുനീ പാതയിത്വാ പ്രോച്ചൈഃ ശബ്ദം കൃത്വാ, ഹേ പ്രഭേ പാപമേതദ് ഏതേഷു മാ സ്ഥാപയ, ഇത്യുക്ത്വാ മഹാനിദ്രാം പ്രാപ്നോത്|
