Actes 28
1 Après avoir été ainsi sauvés, nous apprîmes que l'île s'appelait Malte.
και διασωθεντεσ τοτε επεγνωσαν οτι μελιτη η νησοσ καλειται
2 Les indigènes nous témoignèrent une humanité peu commune; ils nous recueillirent tous auprès d'un grand feu qu'ils avaient allumé, parce que la pluie tombait et qu'il faisait froid.
οι δε βαρβαροι παρειχον ου την τυχουσαν φιλανθρωπιαν ημιν αναψαντεσ γαρ πυραν προσελαβοντο παντασ ημασ δια τον υετον τον εφεστωτα και δια το ψυχοσ
3 Paul ayant ramassé une brassée de bois sec et l'ayant jetée dans le feu, une vipère en sortit à cause de la chaleur, et s'attacha à sa main.
συστρεψαντοσ δε του παυλου φρυγανων πληθοσ και επιθεντοσ επι την πυραν εχιδνα εκ τησ θερμησ διεξελθουσα καθηψεν τησ χειροσ αυτου
4 Quand les indigènes virent l'animal qui pendait à sa main, ils se dirent les uns aux autres: Certainement, cet homme est un meurtrier; car, après qu'il a été sauvé de la mer, la justice divine ne permet pas qu'il vive!
ωσ δε ειδον οι βαρβαροι κρεμαμενον το θηριον εκ τησ χειροσ αυτου ελεγον προσ αλληλουσ παντωσ φονευσ εστιν ο ανθρωποσ ουτοσ ον διασωθεντα εκ τησ θαλασσησ η δικη ζην ουκ ειασεν
5 Mais Paul, ayant secoué la vipère dans le feu, ne ressentit aucun mal.
ο μεν ουν αποτιναξασ το θηριον εισ το πυρ επαθεν ουδεν κακον
6 Les indigènes s'attendaient à le voir enfler ou tomber mort tout d'un coup; mais, après avoir longtemps attendu, voyant qu'il ne lui arrivait aucun mal, ils changèrent de sentiment et dirent que c'était un dieu.
οι δε προσεδοκων αυτον μελλειν πιμπρασθαι η καταπιπτειν αφνω νεκρον επι πολυ δε αυτων προσδοκωντων και θεωρουντων μηδεν ατοπον εισ αυτον γινομενον μεταβαλλομενοι ελεγον θεον αυτον ειναι
7 Il y avait, dans cet endroit-là, des terres appartenant au premier personnage de l'île, nommé Publius; celui-ci nous reçut de la façon la plus hospitalière pendant trois jours.
εν δε τοισ περι τον τοπον εκεινον υπηρχεν χωρια τω πρωτω τησ νησου ονοματι ποπλιω οσ αναδεξαμενοσ ημασ τρεισ ημερασ φιλοφρονωσ εξενισεν
8 Or, le père de ce Publius était au lit, malade de la fièvre et de la dysenterie. Paul alla le voir; et, ayant prié, il lui imposa les mains et le guérit.
εγενετο δε τον πατερα του ποπλιου πυρετοισ και δυσεντερια συνεχομενον κατακεισθαι προσ ον ο παυλοσ εισελθων και προσευξαμενοσ επιθεισ τασ χειρασ αυτω ιασατο αυτον
9 Là-dessus, tous les autres habitants de l'île qui se trouvaient malades, vinrent à lui, et ils furent guéris.
τουτου ουν γενομενου και οι λοιποι οι εχοντεσ ασθενειασ εν τη νησω προσηρχοντο και εθεραπευοντο
10 Aussi nous rendirent-ils de grands honneurs; et, à notre départ, ils nous fournirent ce qui nous était nécessaire.
οι και πολλαισ τιμαισ ετιμησαν ημασ και αναγομενοισ επεθεντο τα προσ την χρειαν
11 Trois mois après, nous partîmes sur un navire d'Alexandrie, qui avait passé l'hiver dans l'île, et qui avait pour enseigne les Dioscures.
μετα δε τρεισ μηνασ ηχθημεν εν πλοιω παρακεχειμακοτι εν τη νησω αλεξανδρινω παρασημω διοσκουροισ
12 Arrivés à Syracuse, nous y demeurâmes trois jours.
και καταχθεντεσ εισ συρακουσασ επεμειναμεν ημερασ τρεισ
13 De là, en suivant la côte, nous atteignîmes Rhégium. Le lendemain, le vent du Midi s'étant levé, nous vînmes en deux jours à Pouzzoles.
οθεν περιελθοντεσ κατηντησαμεν εισ ρηγιον και μετα μιαν ημεραν επιγενομενου νοτου δευτεραιοι ηλθομεν εισ ποτιολουσ
14 Nous y trouvâmes des frères qui nous prièrent de demeurer avec eux sept jours; et ensuite nous allâmes à Rome.
ου ευροντεσ αδελφουσ παρεκληθημεν επ αυτοισ επιμειναι ημερασ επτα και ουτωσ εισ την ρωμην ηλθομεν
15 Les frères de cette ville, ayant entendu parler de nous, vinrent à notre rencontre jusqu'au Forum d'Appius et aux Trois-Tavernes. Paul, en les voyant, rendit grâces à Dieu et prit courage.
κακειθεν οι αδελφοι ακουσαντεσ τα περι ημων εξηλθον εισ απαντησιν ημιν αχρι αππιου φορου και τριων ταβερνων ουσ ιδων ο παυλοσ ευχαριστησασ τω θεω ελαβεν θαρσοσ
16 Quand nous fûmes arrivés à Rome, Paul eut la permission de demeurer à part, avec un soldat qui le gardait.
οτε δε ηλθομεν εισ ρωμην ο εκατονταρχοσ παρεδωκεν τουσ δεσμιουσ τω στρατοπεδαρχη τω δε παυλω επετραπη μενειν καθ εαυτον συν τω φυλασσοντι αυτον στρατιωτη
17 Trois jours après, il convoqua les principaux des Juifs. Quand ils furent réunis, il leur dit: Mes frères, quoique je n'eusse rien fait ni contre le peuple, ni contre les coutumes de nos pères, j'ai été arrêté à Jérusalem et livré entre les mains des Romains.
εγενετο δε μετα ημερασ τρεισ συγκαλεσασθαι τον παυλον τουσ οντασ των ιουδαιων πρωτουσ συνελθοντων δε αυτων ελεγεν προσ αυτουσ ανδρεσ αδελφοι εγω ουδεν εναντιον ποιησασ τω λαω η τοισ εθεσιν τοισ πατρωοισ δεσμιοσ εξ ιεροσολυμων παρεδοθην εισ τασ χειρασ των ρωμαιων
18 Ceux-ci, après avoir examiné ma cause, voulaient me relâcher, parce que je n'avais rien fait qui méritât la mort.
οιτινεσ ανακριναντεσ με εβουλοντο απολυσαι δια το μηδεμιαν αιτιαν θανατου υπαρχειν εν εμοι
19 Mais les Juifs s'y étant opposés, j'ai été contraint d'en appeler à César, sans que j'aie dessein néanmoins d'accuser ma nation.
αντιλεγοντων δε των ιουδαιων ηναγκασθην επικαλεσασθαι καισαρα ουχ ωσ του εθνουσ μου εχων τι κατηγορησαι
20 C'est pour ce motif que j'ai demandé à vous voir et à vous parler; car c'est à cause de l'espérance d'Israël que je suis chargé de cette chaîne.
δια ταυτην ουν την αιτιαν παρεκαλεσα υμασ ιδειν και προσλαλησαι ενεκεν γαρ τησ ελπιδοσ του ισραηλ την αλυσιν ταυτην περικειμαι
21 Ils lui répondirent: Nous n'avons pas reçu de lettres de Judée à ton sujet; et aucun des frères n'est venu faire un rapport ou dire du mal sur ton compte.
οι δε προσ αυτον ειπον ημεισ ουτε γραμματα περι σου εδεξαμεθα απο τησ ιουδαιασ ουτε παραγενομενοσ τισ των αδελφων απηγγειλεν η ελαλησεν τι περι σου πονηρον
22 Cependant, nous voudrions bien apprendre de toi ce que tu penses; car, pour ce qui est de cette secte, nous savons qu'elle rencontre partout de l'opposition.
αξιουμεν δε παρα σου ακουσαι α φρονεισ περι μεν γαρ τησ αιρεσεωσ ταυτησ γνωστον εστιν ημιν οτι πανταχου αντιλεγεται
23 Ayant pris jour avec lui, ils vinrent en plus grand nombre le trouver dans son logis. Depuis le matin jusqu'au soir, il rendait son témoignage; il les entretenait du royaume de Dieu, et il s'efforçait de les persuader, par la loi de Moïse et par les prophètes, de ce qui concerne Jésus.
ταξαμενοι δε αυτω ημεραν ηκον προσ αυτον εισ την ξενιαν πλειονεσ οισ εξετιθετο διαμαρτυρομενοσ την βασιλειαν του θεου πειθων τε αυτουσ τα περι του ιησου απο τε του νομου μωυσεωσ και των προφητων απο πρωι εωσ εσπερασ
24 Les uns furent persuadés de ce qu'il disait; les autres ne crurent point.
και οι μεν επειθοντο τοισ λεγομενοισ οι δε ηπιστουν
25 Comme ils n'étaient pas d'accord entre eux et qu'ils se retiraient, Paul n'ajouta que ces mots: Elle était bien vraie la parole que l'Esprit saint fit entendre à nos pères, par le moyen d'Ésaïe, le prophète, quand il leur dit:
ασυμφωνοι δε οντεσ προσ αλληλουσ απελυοντο ειποντοσ του παυλου ρημα εν οτι καλωσ το πνευμα το αγιον ελαλησεν δια ησαιου του προφητου προσ τουσ πατερασ ημων
26 «Va vers ce peuple, et dis-lui: Vous entendrez de vos oreilles, et vous ne comprendrez point; vous regarderez de vos yeux, et vous ne verrez point.
λεγον πορευθητι προσ τον λαον τουτον και ειπον ακοη ακουσετε και ου μη συνητε και βλεποντεσ βλεψετε και ου μη ιδητε
27 Car le coeur de ce peuple s'est appesanti. Ils ont endurci leurs oreilles, et ils ont fermé leurs yeux de peur qu'ils ne voient de leurs yeux qu'ils n'entendent de leurs oreilles qu'ils ne comprennent de leur coeur qu'ils ne se convertissent, et que je ne les guérisse»
επαχυνθη γαρ η καρδια του λαου τουτου και τοισ ωσιν βαρεωσ ηκουσαν και τουσ οφθαλμουσ αυτων εκαμμυσαν μηποτε ιδωσιν τοισ οφθαλμοισ και τοισ ωσιν ακουσωσιν και τη καρδια συνωσιν και επιστρεψωσιν και ιασομαι αυτουσ
28 Sachez donc que ce salut de Dieu a été envoyé aux Païens ceux-là l'écouteront.
γνωστον ουν εστω υμιν οτι τοισ εθνεσιν απεσταλη το σωτηριον του θεου αυτοι και ακουσονται
29 [Lorsqu'il eut dit cela, les Juifs s'en allèrent, discutant vivement entre eux.]
και ταυτα αυτου ειποντοσ απηλθον οι ιουδαιοι πολλην εχοντεσ εν εαυτοισ συζητησιν
30 Paul demeura deux ans entiers dans un logement qu'il avait loué. Il recevait tous ceux qui venaient le voir,
εμεινεν δε ο παυλοσ διετιαν ολην εν ιδιω μισθωματι και απεδεχετο παντασ τουσ εισπορευομενουσ προσ αυτον
31 prêchant le royaume de Dieu, et enseignant ce qui concerne le Seigneur Jésus-Christ, avec une entière liberté et sans aucun empêchement.
κηρυσσων την βασιλειαν του θεου και διδασκων τα περι του κυριου ιησου χριστου μετα πασησ παρρησιασ ακωλυτωσ
