Actes 26

1 Alors Agrippa dit à Paul: Il t'est permis de parler pour ta défense. Paul, ayant étendu la main, se défendit ainsi:

Kaj Agripo diris al Paŭlo: Estas permesate al vi paroli por vi mem. Tiam Paŭlo, etendinte sian manon, responde pledis:

2 Roi Agrippa, je m'estime heureux d'avoir aujourd'hui à me disculper devant toi de tout ce dont les Juifs m'accusent,

Mi min trovas feliĉa, reĝo Agripo, ke mi respondos antaŭ vi hodiaŭ rilate ĉion, pri kio mi estas akuzita de la Judoj;

3 surtout parce que tu connais toutes les coutumes des Juifs et les questions sur lesquelles ils discutent. Je te prie donc de m'écouter patiemment.

precipe ĉar vi estas klera pri ĉiuj moroj kaj demandoj, kiuj ekzistas ĉe la Judoj; tial mi petegas vin aŭskulti min pacience.

4 Ma vie, telle qu'elle s'est écoulée dès les premiers temps de ma jeunesse, au sein de ma nation et à Jérusalem, est connue de tous les Juifs.

Mian vivmanieron de post mia juneco, kiu estis de la komenco en mia nacio, en Jerusalem, ĉiuj Judoj scias,

5 Ils savent depuis longtemps, s'ils veulent en rendre témoignage, que j 'ai vécu en pharisien, selon cette secte qui est la plus austère de notre religion.

konante min jam longe, kaj sciante (se ili volus atesti), ke laŭ la plej severa sekto de nia religio mi vivis Fariseo.

6 Et maintenant, je suis mis en jugement pour avoir espéré en la promesse faite par Dieu à nos pères,

Kaj nun mi staras ĉi tie juĝota pro la espero de la promeso farita de Dio al niaj patroj,

7 promesse dont nos douze tribus, qui servent Dieu nuit et jour avec ferveur, attendent l'accomplissement. C'est pour cette espérance, ô roi, que je suis accusé par des Juifs.

al kiu promeso niaj dek du triboj, fervore servante Dion nokte kaj tage, esperas atingi. Kaj pri tiu espero mi estas akuzita de la Judoj, ho reĝo!

8 Eh quoi! Jugez-vous incroyable que Dieu ressuscite les morts?

Kial oni ĉe vi opinias nekredinde, ke Dio levos la mortintojn?

9 Moi-même, il est vrai, j'avais cru qu'il fallait combattre par tous les moyens le nom de Jésus de Nazareth.

Mi mem ja pensis en mi, ke mi devas fari multajn agojn kontraŭ la nomo de Jesuo, la Nazaretano.

10 C'est ce que j'ai fait à Jérusalem: j'ai jeté en prison plusieurs des saints, après en avoir reçu le pouvoir des principaux sacrificateurs; et lorsqu'on les faisait mourir, je donnais mon suffrage.

Kaj tion mi ankaŭ faris en Jerusalem; kaj multajn el la sanktuloj en karcerojn mi enŝlosis, ricevinte de la ĉefpastroj la aŭtoritaton, kaj ĉe ilia mortigado mi ilin per voĉdono kondamnis.

11 Souvent même, allant d'une synagogue à l'autre, je sévissais contre eux pour les contraindre à blasphémer. J'étais tellement transporté de fureur contre eux, que je les persécutais jusque dans les villes étrangères.

Kaj punante ilin tre ofte en ĉiuj sinagogoj, mi penis devigi ilin blasfemi; kaj forte furiozante kontraŭ ili, mi persekutis ilin eĉ ĝis fremdaj urboj.

12 C'est ainsi que je me rendais à Damas, avec pleins pouvoirs et une autorisation des principaux sacrificateurs,

Por tiaj celoj vojaĝante al Damasko kun aŭtoritato kaj komisio de la ĉefpastroj,

13 lorsque, sur la route, je vis, ô roi, en plein midi, une lumière venant du ciel, plus éclatante que celle du soleil, et qui resplendit autour de moi et de ceux qui m'accompagnaient.

mi vidis tagmeze, ho reĝo, sur la vojo lumon el la ĉielo, superantan la helecon de la suno, brilantan ĉirkaŭ mi kaj miaj kunvojaĝantoj.

14 Nous tombâmes tous à terre, et j'entendis une voix qui me disait, en langue hébraïque: Saul, Saul, pourquoi me persécutes-tu? Il te serait dur de te regimber contre, l'aiguillon.

Kaj kiam ni ĉiuj falis sur la teron, mi aŭdis voĉon, dirantan al mi en la Hebrea lingvo: Saŭlo, Saŭlo, kial vi min persekutas? estas malfacile por vi piedbati kontraŭ la pikiloj.

15 Je dis: Qui es-tu, Seigneur? Le Seigneur me répondit: Je suis Jésus, que tu persécutes.

Kaj mi diris: Kiu vi estas, Sinjoro? Kaj la Sinjoro diris: Mi estas Jesuo, kiun vi persekutas.

16 Mais relève-toi, et tiens-toi debout; car je te suis apparu pour t'établir ministre et témoin des choses que tu as vues, et de celles pour lesquelles je t'apparaîtrai encore.

Sed leviĝu, kaj stariĝu sur viaj piedoj; ĉar por tio mi aperis al vi, por difini vin kiel servanton al mi kaj atestanton pri la cirkonstancoj, en kiuj vi jam vidis min, kaj ankaŭ en kiuj mi poste aperos al vi;

17 Je te protégerai contre ce peuple et contre les Païens vers lesquels je t'envoie,

liberigante vin de la popolo kaj de la nacianoj, al kiuj mi vin sendas,

18 pour leur ouvrir les yeux, afin qu'ils passent des ténèbres à la lumière et de la puissance de Satan à Dieu, et qu'ils obtiennent, par la foi en moi, la rémission des péchés et leur part d'héritage avec ceux qui ont été sanctifiés.

por malfermi iliajn okulojn, ke ili sin turnu de mallumo al lumo, kaj de la aŭtoritato de Satano al Dio, por ke ili ricevu pardonon de pekoj, kaj heredaĵon inter tiuj, kiuj sanktiĝis per fido al mi.

19 Dès lors, roi Agrippa, je ne résistai point à la vision céleste;

Tial, ho reĝo Agripo, mi ne iĝis malobeema al la ĉiela vizio;

20 mais j'exhortai d'abord les habitants de Damas, ensuite ceux de Jérusalem et de toute la Judée, puis les Païens, à se repentir et à se convertir à Dieu, en faisant des oeuvres dignes de la repentance.

sed proklamis unue al la Damaskanoj, kaj en Jerusalem, kaj tra la tuta regiono de Judujo, kaj ankaŭ al la nacianoj, ke ili pentu kaj sin turnu al Dio, farante farojn indajn je pento.

21 Voilà pourquoi les Juifs, m'ayant saisi dans le temple, se sont efforcés de me tuer.

Pro ĉi tio la Judoj kaptis min en la templo kaj celis mortigi min.

22 Grâce à la protection de Dieu, j'ai subsisté jusqu'à aujourd'hui, rendant témoignage devant les petits et devant les grands, ne disant rien d'autre que ce que les prophètes et Moïse ont prédit devoir arriver,

Ricevinte do la helpon, kiu estas de Dio, mi staras ĝis la nuna tago, atestante al malgranduloj kaj granduloj, dirante nenion krom tio, kion la profetoj kaj Moseo anoncis kiel venontan:

23 savoir, que le Christ devait souffrir, et qu'étant le premier ressuscité des morts, il devait annoncer la lumière au peuple et aux Païens.

ke la Kristo devas suferi, kaj ke li unua per la revivigado de mortintoj proklamos lumon al la popolo kaj al la nacianoj.

24 Comme Paul parlait ainsi pour sa défense, Festus dit d'une voix forte: Tu as perdu le sens, Paul! Ton grand savoir te met hors de sens.

Kaj dum li tiel pledis, Festo diris per laŭta voĉo: Paŭlo, vi frenezas; multe da studado vin frenezigas.

25 Paul reprit: Je n'ai pas perdu le sens, excellent Festus; ce sont des paroles de vérité et de raison que je prononce.

Sed Paŭlo diris: Mi ne frenezas, plej nobla Festo, sed mi malkaŝe parolas vortojn de vero kaj prudento.

26 Le roi est bien informé de ces faits; voilà pourquoi je lui parle avec confiance, car je suis persuadé qu'il n'en ignore aucun. Tout cela ne s'est pas fait en cachette.

Ĉar tiujn aferojn tre bone scias la reĝo, al kiu mi parolas maltime; ĉar mi konvinkiĝis, ke nenio el ĉi tio estas kaŝita for de li, ĉar ĉi tio ne estas farita en angulo.

27 Roi Agrippa, crois-tu aux prophètes? Je sais que tu y crois!

Reĝo Agripo, ĉu vi kredas la profetojn? mi ja scias, ke vi kredas.

28 Agrippa répondit à Paul: Tu vas bientôt me persuader de devenir chrétien!

Kaj Agripo diris al Paŭlo: En mallonga tempo vi konvinkos min fariĝi Kristano.

29 Paul reprit: Plût à Dieu que, tôt ou tard, non seulement toi, mais tous ceux qui m'écoutent aujourd'hui, vous devinssiez tels que je suis, à l'exception de ces liens!

Kaj Paŭlo diris: Mi volus preĝi al Dio, ke, ĉu en mallonga aŭ en longa, ne nur vi, sed ankaŭ ĉiuj, kiuj aŭskultas min hodiaŭ, fariĝu tiaj, kia mi estas, krom ĉi tiuj katenoj.

30 Alors le roi se leva, ainsi que le gouverneur, Bérénice, et ceux qui étaient assis avec eux.

Kaj stariĝis la reĝo kaj la provincestro kaj Bernike kaj la kunsidantoj;

31 Puis s'étant retirés, ils se disaient entre eux: Il n'y a, dans la conduite de cet homme, rien qui mérite la mort ou la prison.

kaj apartiĝinte, ili parolis inter si, dirante: Tiu viro faris nenion meritantan morton aŭ katenojn.

32 Agrippa dit à Festus: Cet homme aurait pu être relâché, s'il n'en eût appelé à César.

Kaj Agripo diris al Festo: Tiu viro povus esti tuj liberigita, se li ne apelacius al Cezaro.