Apocalypse 1
1 Révélation de Jésus-Christ que Dieu lui a accordée pour montrer à ses serviteurs ce qui doit arriver bientôt, et que le Christ a transmise en envoyant son ange à son serviteur Jean,
αποκαλυψις ιησου χριστου ην εδωκεν αυτω ο θεος δειξαι τοις δουλοις αυτου α δει γενεσθαι εν ταχει και εσημανεν αποστειλας δια του αγγελου αυτου τω δουλω αυτου ιωαννη
2 qui atteste, comme témoin oculaire, la parole de Dieu et le témoignage de Jésus-Christ.
ος εμαρτυρησεν τον λογον του θεου και την μαρτυριαν ιησου χριστου οσα τε ειδεν
3 Heureux celui qui lira, heureux ceux qui entendront la parole de cette prophétie et qui observeront ce qui y est écrit, car le temps est proche!
μακαριος ο αναγινωσκων και οι ακουοντες τους λογους της προφητειας και τηρουντες τα εν αυτη γεγραμμενα ο γαρ καιρος εγγυς
4 Jean aux sept églises d'Asie. Grâce et paix vous soient données par celui qui est, qui était et qui viendra, et par les sept esprits qui sont devant son trône,
ιωαννης ταις επτα εκκλησιαις ταις εν τη ασια χαρις υμιν και ειρηνη απο του ο ων και ο ην και ο ερχομενος και απο των επτα πνευματων α εστιν ενωπιον του θρονου αυτου
5 et par Jésus-Christ, le témoin fidèle, le premier-né des morts, le prince des rois de la terre. A celui qui nous aime, et nous a lavés de nos péchés dans son sang,
και απο ιησου χριστου ο μαρτυς ο πιστος ο πρωτοτοκος εκ των νεκρων και ο αρχων των βασιλεων της γης τω αγαπησαντι ημας και λουσαντι ημας απο των αμαρτιων ημων εν τω αιματι αυτου
6 et qui a fait de nous un Royaume, qui a fait de nous des prêtres de Dieu son Père, à lui la gloire et la force aux siècles des siècles! Amen. (aiōn g165)
και εποιησεν ημας βασιλεις και ιερεις τω θεω και πατρι αυτου αυτω η δοξα και το κρατος εις τους αιωνας των αιωνων αμην (aiōn g165)
7 «Le voici, il vient sur les nuées et tout oeil le verra; ceux mêmes qui l'ont percé le verront, et toutes les tribus de la terre se lamenteront à cause de lui.» —
ιδου ερχεται μετα των νεφελων και οψεται αυτον πας οφθαλμος και οιτινες αυτον εξεκεντησαν και κοψονται επ αυτον πασαι αι φυλαι της γης ναι αμην
8 «Oui, amen! Je suis l'Alpha et l'Oméga», dit le Seigneur Dieu, «Celui qui est, qui était et qui viendra, le Tout-Puissant.»
εγω ειμι το α και το ω αρχη και τελος λεγει ο κυριος ο ων και ο ην και ο ερχομενος ο παντοκρατωρ
9 Moi, Jean, votre frère et votre compagnon dans les tribulations, dans la royauté et la ferme attente de Jésus, je me trouvai dans l'île qu'on appelle Patmos, à cause de la parole de Dieu et du témoignage de Jésus.
εγω ιωαννης ο και αδελφος υμων και συγκοινωνος εν τη θλιψει και εν τη βασιλεια και υπομονη ιησου χριστου εγενομην εν τη νησω τη καλουμενη πατμω δια τον λογον του θεου και δια την μαρτυριαν ιησου χριστου
10 Je tombai en extase, le jour du Seigneur, et j'entendis derrière moi une voix éclatante comme le son d'une trompette
εγενομην εν πνευματι εν τη κυριακη ημερα και ηκουσα οπισω μου φωνην μεγαλην ως σαλπιγγος
11 qui disait: «Ce que tu vas voir, écris-le dans un livre et envoie-le aux sept Églises, à Éphèse, à Smyrne, à Pergame, à Thyatires, à Sardes, à Philadelphie, à Laodicée.»
λεγουσης εγω ειμι το α και το ω ο πρωτος και ο εσχατος και ο βλεπεις γραψον εις βιβλιον και πεμψον ταις επτα εκκλησιαις ταις εν ασια εις εφεσον και εις σμυρναν και εις περγαμον και εις θυατειρα και εις σαρδεις και εις φιλαδελφειαν και εις λαοδικειαν
12 Et je me retournai pour chercher la voix qui me parlait et, m'étant retourné, je vis sept chandeliers d'or;
και επεστρεψα βλεπειν την φωνην ητις ελαλησεν μετ εμου και επιστρεψας ειδον επτα λυχνιας χρυσας
13 au milieu était «un être qui ressemblait à un fils d'homme, revêtu d'une longue robe, et ceint» à la hauteur de la poitrine «d'une ceinture d'or.
και εν μεσω των επτα λυχνιων ομοιον υιω ανθρωπου ενδεδυμενον ποδηρη και περιεζωσμενον προς τοις μαστοις ζωνην χρυσην
14 Sa tête et ses cheveux étaient blancs comme de la laine blanche, comme de la neige, ses yeux étaient comme la flamme,
η δε κεφαλη αυτου και αι τριχες λευκαι ωσει εριον λευκον ως χιων και οι οφθαλμοι αυτου ως φλοξ πυρος
15 ses pieds comme le cuivre» rougi dans une fournaise ardente. «Sa voix ressemblait à la voix des grosses eaux.»
και οι ποδες αυτου ομοιοι χαλκολιβανω ως εν καμινω πεπυρωμενοι και η φωνη αυτου ως φωνη υδατων πολλων
16 A la main droite il avait sept étoiles; de sa bouche sortait un glaive aigu à deux tranchants, et son aspect était celui du «soleil quand il brille dans tout son éclat.»
και εχων εν τη δεξια αυτου χειρι αστερας επτα και εκ του στοματος αυτου ρομφαια διστομος οξεια εκπορευομενη και η οψις αυτου ως ο ηλιος φαινει εν τη δυναμει αυτου
17 A sa vue, je tombai comme mort à ses pieds, et il posa sa main droite sur moi, disant: «Ne crains point, je suis le Premier et le Dernier»
και οτε ειδον αυτον επεσα προς τους ποδας αυτου ως νεκρος και επεθηκεν την δεξιαν αυτου χειρα επ εμε λεγων μοι μη φοβου εγω ειμι ο πρωτος και ο εσχατος
19 Écris donc ce que tu as vu et ce qui est et ce qui doit arriver après,
γραψον α ειδες και α εισιν και α μελλει γινεσθαι μετα ταυτα
20 écris le mystère des sept étoiles que tu as vues dans ma main et des sept chandeliers d'or. Les sept étoiles sont les anges des sept Églises, et les chandeliers sont les sept Églises.
το μυστηριον των επτα αστερων ων ειδες επι της δεξιας μου και τας επτα λυχνιας τας χρυσας οι επτα αστερες αγγελοι των επτα εκκλησιων εισιν και αι επτα λυχνιαι ας ειδες επτα εκκλησιαι εισιν
