Matthieu 3
1 En ces jours-là, parut Jean-Baptiste, prêchant dans le désert de la Judée.
ตทาโนํ โยหฺนฺนามา มชฺชยิตา ยิหูทียเทศสฺย ปฺรานฺตรมฺ อุปสฺถาย ปฺรจารยนฺ กถยามาส,
2 Il disait: «Repentez-vous, car le Royaume des cieux est proche.»
มนำสิ ปราวรฺตฺตยต, สฺวรฺคียราชตฺวํ สมีปมาคตมฺฯ
3 (C'est Jean que le prophète Ésaïe a annoncé quand il a dit: «Une voix crie dans le désert: Préparez la voie du Seigneur; Aplanissez ses sentiers. » )
ปรเมศสฺย ปนฺถานํ ปริษฺกุรุต สรฺวฺวต: ฯ ตสฺย ราชปถำศฺไจว สมีกุรุต สรฺวฺวถาฯ อิเตฺยตตฺ ปฺรานฺตเร วากฺยํ วทต: กสฺยจิทฺ รว: ๚
4 Il avait un vêtement de poil de chameau, et une ceinture de cuir autour des reins. Sa nourriture était des sauterelles et du miel sauvage.
เอตทฺวจนํ ยิศยิยภวิษฺยทฺวาทินา โยหนมุทฺทิศฺย ภาษิตมฺฯ โยหโน วสนํ มหางฺคโรมชํ ตสฺย กเฏา จรฺมฺมกฏิพนฺธนํ; ส จ ศูกกีฏานฺ มธุ จ ภุกฺตวานฺฯ
5 Alors accouraient à lui et la ville de Jérusalem et toute la Judée et toute la région du Jourdain.
ตทานีํ ยิรูศาลมฺนครนิวาสิน: สรฺเวฺว ยิหูทิเทศียา ยรฺทฺทนฺตฏินฺยา อุภยตฏสฺถาศฺจ มานวา พหิราคตฺย ตสฺย สมีเป
6 Tous étaient baptisés par lui dans le fleuve, en confessant leurs péchés.
สฺวียํ สฺวียํ ทุริตมฺ องฺคีกฺฤตฺย ตสฺยำ ยรฺทฺทนิ เตน มชฺชิตา พภูวุ: ฯ
7 Mais, voyant beaucoup de Pharisiens et de Sadducéens venir à son baptême, il leur dit: «Engeance de vipères, qui vous a appris à fuir la colère à venir?
อปรํ พหูนฺ ผิรูศิน: สิทูกินศฺจ มนุชานฺ มํกฺตุํ สฺวสมีปมฺ อาคจฺจฺโหฺต วิโลกฺย ส ตานฺ อภิทเธา, เร เร ภุชควํศา อาคามีน: โกปาตฺ ปลายิตุํ ยุษฺมานฺ กศฺเจติตวานฺ?
8 Produisez donc un fruit digne de la repentance;
มน: ปราวรฺตฺตนสฺย สมุจิตํ ผลํ ผลตฯ
9 et ne prétendez pas dire en vous-mêmes: nous avons pour père Abraham; car, je vous le dis, Dieu peut faire surgir des pierres que voici des enfants à Abraham.
กินฺตฺวสฺมากํ ตาต อิพฺราหีมฺ อสฺตีติ เสฺวษุ มน: สุ จีนฺตยนฺโต มา วฺยาหรตฯ ยโต ยุษฺมานฺ อหํ วทามิ, อีศฺวร เอเตภฺย: ปาษาเณภฺย อิพฺราหีม: สนฺตานานฺ อุตฺปาทยิตุํ ศกฺโนติฯ
10 Déjà la cognée touche la racine des arbres. Tout arbre donc qui ne produit pas de bon fruit sera coupé et jeté au feu.
อปรํ ปาทปานำ มูเล กุฐาร อิทานีมปิ ลคนฺ อาเสฺต, ตสฺมาทฺ ยสฺมินฺ ปาทเป อุตฺตมํ ผลํ น ภวติ, ส กฺฤตฺโต มเธฺย'คฺนึ นิกฺเษปฺสฺยเตฯ
11 Moi je vous baptise avec l'eau pour la repentance, mais celui qui doit venir après moi est plus puissant que moi et je ne suis pas même digne d'être le porteur de ses sandales; lui vous baptisera avec l'Esprit saints et le feu.
อปรมฺ อหํ มน: ปราวรฺตฺตนสูจเกน มชฺชเนน ยุษฺมานฺ มชฺชยามีติ สตฺยํ, กินฺตุ มม ปศฺจาทฺ ย อาคจฺฉติ, ส มตฺโตปิ มหานฺ, อหํ ตทีโยปานเหา โวฒุมปิ นหิ โยโคฺยสฺมิ, ส ยุษฺมานฺ วหฺนิรูเป ปวิตฺร อาตฺมนิ สํมชฺชยิษฺยติฯ
12 Il a le van dans la main, et il nettoiera son aire, et rassemblera son froment dans le grenier, mais la paille, il la brûlera au feu inextinguible.»
ตสฺย กาเร สูรฺป อาเสฺต, ส สฺวียศสฺยานิ สมฺยกฺ ปฺรโสฺผฏฺย นิชานฺ สกลโคธูมานฺ สํคฺฤหฺย ภาณฺฑาคาเร สฺถาปยิษฺยติ, กึนฺตุ สรฺวฺวาณิ วุษาณฺยนิรฺวฺวาณวหฺนินา ทาหยิษฺยติฯ
13 Ce fut alors que Jésus vint de la Galilée au Jourdain, vers Jean, pour être baptisé par lui.
อนนฺตรํ ยีศุ โรฺยหนา มชฺชิโต ภวิตุํ คาลีลฺปฺรเทศาทฺ ยรฺทฺทนิ ตสฺย สมีปมฺ อาชคามฯ
14 Mais Jean s'en défendait vivement: «C'est moi, disait-il, qui ai besoin d'être baptisé par toi, et c'est toi qui viens à moi!»
กินฺตุ โยหนฺ ตํ นิษิธฺย พภาเษ, ตฺวํ กึ มม สมีปมฺ อาคจฺฉสิ? วรํ ตฺวยา มชฺชนํ มม ปฺรโยชนมฺ อาเสฺตฯ
15 Jésus lui répondit par ces paroles: (Laisse-moi faire pour l'heure présente, car c'est ainsi qu'il nous convient d'accomplir toute justice.» Alors il le laissa faire.
ตทานีํ ยีศุ: ปฺรตฺยโวจตฺ; อีทานีมฺ อนุมนฺยสฺว, ยต อิตฺถํ สรฺวฺวธรฺมฺมสาธนมฺ อสฺมากํ กรฺตฺตวฺยํ, ตต: โส'นฺวมนฺยตฯ
16 Jésus, ayant été baptisé, sortit aussitôt de l'eau, et voilà que les cieux furent ouverts, et il vit l'Esprit de Dieu descendre sous la figure d'une colombe et venir sur lui.
อนนฺตรํ ยีศุรมฺมสิ มชฺชิตุ: สนฺ ตตฺกฺษณาตฺ โตยมธฺยาทฺ อุตฺถาย ชคาม, ตทา ชีมูตทฺวาเร มุกฺเต ชาเต, ส อีศฺวรสฺยาตฺมานํ กโปตวทฺ อวรุหฺย โสฺวปรฺยฺยาคจฺฉนฺตํ วีกฺษาญฺจเกฺรฯ
17 En même temps une voix vint des cieux disant: «Celui-ci est mon Fils, le bien-aimé en qui je me complais.»
อปรมฺ เอษ มม ปฺริย: ปุตฺร เอตสฺมินฺเนว มม มหาสนฺโตษ เอตาทฺฤศี โวฺยมชา วาคฺ พภูวฯ
