Actes 1
1 Dans mon premier récit, Théophile, j'ai raconté depuis le commencement tout ce que Jésus a fait et enseigné
เห ถิยผิล, ยีศุ: สฺวมโนนีตานฺ เปฺรริตานฺ ปวิเตฺรณาตฺมนา สมาทิศฺย ยสฺมินฺ ทิเน สฺวรฺคมาโรหตฺ ยำ ยำ กฺริยามกโรตฺ ยทฺยทฺ อุปาทิศจฺจ ตานิ สรฺวฺวาณิ ปูรฺวฺวํ มยา ลิขิตานิฯ
2 jusqu'au jour où, après avoir donné, par l'Esprit saint, ses ordres aux apôtres qu'il avait choisis, il fut enlevé au ciel.
ส สฺวนิธนทุ: ขโภคาตฺ ปรมฺ อเนกปฺรตฺยยกฺษปฺรมาเณา: สฺวํ สชีวํ ทรฺศยิตฺวา
3 Déjà, après sa passion, il s'était montré à eux vivant, leur avait donné de nombreuses preuves de sa résurrection, leur était apparu pendant quarante jours, leur avait parlé des choses du Royaume de Dieu.
จตฺวารึศทฺทินานิ ยาวตฺ เตภฺย: เปฺรริเตโภฺย ทรฺศนํ ทตฺเตฺวศฺวรียราชฺยสฺย วรฺณนม อกโรตฺฯ
4 Un jour qu'ils étaient réunis, il leur ordonna de ne pas quitter Jérusalem, mais d'y attendre ce que le Père avait promis... «Ce dont vous m'avez entendu parler, leur dit-il;
อนนฺตรํ เตษำ สภำ กฺฤตฺวา อิตฺยาชฺญาปยตฺ, ยูยํ ยิรูศาลโม'นฺยตฺร คมนมกฺฤตฺวา ยสฺตินฺ ปิตฺรางฺคีกฺฤเต มม วทนาตฺ กถา อศฺฤณุต ตตฺปฺราปฺติมฺ อเปกฺษฺย ติษฺฐตฯ
5 car Jean baptisait d'eau, mais vous, vous serez baptisés d'Esprit saint dans peu de jours.»
โยหนฺ ชเล มชฺชิตาวานฺ กินฺตฺวลฺปทินมเธฺย ยูยํ ปวิตฺร อาตฺมนิ มชฺชิตา ภวิษฺยถฯ
6 Les apôtres, tout en l'accompagnant, lui posaient des questions: «Seigneur, lui demandèrent-ils, est-ce maintenant que tu vas rétablir la royauté en Israël?»
ปศฺจาตฺ เต สรฺเวฺว มิลิตฺวา ตมฺ อปฺฤจฺฉนฺ เห ปฺรโภ ภวานฺ กิมิทานีํ ปุนรปิ ราชฺยมฺ อิสฺราเยลียโลกานำ กเรษุ สมรฺปยิษฺยติ?
7 Il leur répondit: «Vous n'avez pas à savoir les époques ou les moments que le Père a fixés de sa propre autorité;
ตต: โสวทตฺ ยานฺ สรฺวฺวานฺ กาลานฺ สมยำศฺจ ปิตา สฺววเศ'สฺถาปยตฺ ตานฺ ชฺญาตฺฤํ ยุษฺมากมฺ อธิกาโร น ชายเตฯ
8 mais vous recevrez une grande force quand le saint Esprit descendra sur vous, et vous serez mes témoins à Jérusalem, dans toute la Judée, en Samarie et jusqu'au bout du monde.»
กินฺตุ ยุษฺมาสุ ปวิตฺรสฺยาตฺมน อาวิรฺภาเว สติ ยูยํ ศกฺตึ ปฺราปฺย ยิรูศาลมิ สมสฺตยิหูทาโศมิโรณเทศโย: ปฺฤถิวฺยา: สีมำ ยาวทฺ ยาวนฺโต เทศาเสฺตษุ ยรฺเวฺวษุ จ มยิ สากฺษฺยํ ทาสฺยถฯ
9 Pendant qu'il prononçait ces paroles et pendant qu'ils le regardaient, il fut enlevé et une nuée vint le dérober à leurs yeux.
อิติ วากฺยมุกฺตฺวา ส เตษำ สมกฺษํ สฺวรฺคํ นีโต'ภวตฺ, ตโต เมฆมารุหฺย เตษำ ทฺฤษฺเฏรโคจโร'ภวตฺฯ
10 Comme ils considéraient attentivement le ciel pendant qu'il s'en allait, deux hommes en vêtements blancs se présentèrent à eux:
ยสฺมินฺ สมเย เต วิหายสํ ปฺรตฺยนนฺยทฺฤษฺฏฺยา ตสฺย ตาทฺฤศมฺ อูรฺทฺวฺวคมนมฺ อปศฺยนฺ ตสฺมินฺเนว สมเย ศุกฺลวสฺเตฺรา เทฺวา ชเนา เตษำ สนฺนิเธา ทณฺฑายมาเนา กถิตวนฺเตา,
11 «Galiléens, leur dirent-ils, pourquoi restez-vous là à regarder au ciel? Ce Jésus qui vient d'être enlevé au ciel du milieu de vous, en reviendra de la même manière que vous l'avez vu y monter.»
เห คาลีลียโลกา ยูยํ กิมรฺถํ คคณํ ปฺรติ นิรีกฺษฺย ทณฺฑายมานาสฺติษฺฐถ? ยุษฺมากํ สมีปาตฺ สฺวรฺคํ นีโต โย ยีศุสฺตํ ยูยํ ยถา สฺวรฺคมฺ อาโรหนฺตมฺ อทรฺศมฺ ตถา ส ปุนศฺจาคมิษฺยติฯ
12 Ils retournèrent alors de la montagne appelée Bois d'Oliviers à Jérusalem, qui est tout près, à la distance d'un chemin de sabbat.
ตต: ปรํ เต ไชตุนนามฺน: ปรฺวฺวตาทฺ วิศฺรามวารสฺย ปถ: ปริมาณมฺ อรฺถาตฺ ปฺราเยณารฺทฺธโกฺรศํ ทุรสฺถํ ยิรูศาลมฺนครํ ปราวฺฤตฺยาคจฺฉนฺฯ
13 Rentrés dans la ville, ils montèrent à la chambre haute, où ils se tenaient d'ordinaire. C'étaient: Pierre, Jean, Jacques et André, — Philippe et Thomas, — Barthélemy et Matthieu, — Jacques, fils d'Alphée, Simon le Zélote et Judas, fils de Jacques.
นครํ ปฺรวิศฺย ปิตโร ยากูพฺ โยหนฺ อานฺทฺริย: ผิลิป: โถมา พรฺถชมโย มถิราลฺผียปุโตฺร ยากูพฺ อุโทฺยคา ศิโมนฺ ยากูโพ ภฺราตา ยิหูทา เอเต สรฺเวฺว ยตฺร สฺถาเน ปฺรวสนฺติ ตสฺมินฺ อุปริตนปฺรโกษฺเฐ ปฺราวิศนฺฯ
14 Eux tous, avec persévérance et d'un seul coeur, s'y adonnaient à la prière avec les femmes, avec Marie, mère de Jésus, et avec les frères de celui-ci.
ปศฺจาทฺ อิเม กิยตฺย: สฺตฺริยศฺจ ยีโศ รฺมาตา มริยมฺ ตสฺย ภฺราตรศฺไจเต สรฺวฺว เอกจิตฺตีภูต สตตํ วินเยน วินเยน ปฺรารฺถยนฺตฯ
15 Un de ces jours-là, Pierre se leva au milieu des frères (cent vingt personnes environ étaient ensemble réunies) et voici ce qu'il dit:
ตสฺมินฺ สมเย ตตฺร สฺถาเน สากเลฺยน วึศตฺยธิกศตํ ศิษฺยา อาสนฺฯ ตต: ปิตรเสฺตษำ มเธฺย ติษฺฐนฺ อุกฺตวานฺ
16 «Mes frères, il fallait que s'accomplît l'Écriture, la prédiction de l'Esprit saint faite par la bouche de David sur Judas (celui qui s'est chargé de conduire ceux qui ont arrêté Jésus),
เห ภฺราตฺฤคณ ยีศุธาริณำ โลกานำ ปถทรฺศโก โย ยิหูทาสฺตสฺมินฺ ทายูทา ปวิตฺร อาตฺมา ยำ กถำ กถยามาส ตสฺยา: ปฺรตฺยกฺษีภวนสฺยาวศฺยกตฺวมฺ อาสีตฺฯ
17 parce qu'il était au nombre des nôtres et qu'il avait reçu sa part de notre ministère
ส ชโน'สฺมากํ มธฺยวรฺตฺตี สนฺ อสฺยา: เสวายา อํศมฺ อลภตฯ
18 — (cet homme, après avoir acheté un champ avec le salaire de son crime, s'est jeté, la tête la première; son corps s'est brisé par le milieu; ses entrailles se sont répandues;
ตทนนฺตรํ กุกรฺมฺมณา ลพฺธํ ยนฺมูลฺยํ เตน เกฺษตฺรเมกํ กฺรีตมฺ อปรํ ตสฺมินฺ อโธมุเข ภฺฤเมา ปติเต สติ ตโสฺยทรสฺย วิทีรฺณตฺวาตฺ สรฺวฺวา นาโฑฺย นิรคจฺฉนฺฯ
19 ce fait est si bien, connu de tous les habitants de Jérusalem, que dans leur langue ils appellent ce champ Acheldamach, c'est-à-dire champ du sang)
เอตำ กถำ ยิรูศาลมฺนิวาสิน: สรฺเวฺว โลกา วิทานฺติ; เตษำ นิชภาษยา ตตฺกฺเษตฺรญฺจ หกลฺทามา, อรฺถาตฺ รกฺตกฺเษตฺรมิติ วิขฺยาตมาเสฺตฯ
20 en effet, il est écrit au livre des Psaumes: «Que sa demeure devienne un désert! Que personne n'y habite!» et: «Qu'un autre obtienne sa charge.»
อนฺยจฺจ, นิเกตนํ ตทียนฺตุ ศุนฺยเมว ภวิษฺยติฯ ตสฺย ทูเษฺย นิวาสารฺถํ โกปิ สฺถาสฺยติ ไนว หิฯ อนฺย เอว ชนสฺตสฺย ปทํ สํปฺราปฺสฺยติ ธฺรุวํฯ อิตฺถํ คีตปุสฺตเก ลิขิตมาเสฺตฯ
21 Donc, il faut qu'un des hommes qui nous ont accompagnés pendant tout le temps, depuis que le Seigneur Jésus a commencé jusqu'à ce qu'il ait cessé d'être avec nous,
อโต โยหโน มชฺชนมฺ อารภฺยาสฺมากํ สมีปาตฺ ปฺรโภ รฺยีโศ: สฺวรฺคาโรหณทินํ ยาวตฺ โสสฺมากํ มเธฺย ยาวนฺติ ทินานิ ยาปิตวานฺ
22 en prenant depuis le baptême de Jean jusqu'au jour où il nous a été enlevé, devienne avec nous témoin de sa résurrection.»
ตาวนฺติ ทินานิ เย มานวา อสฺมาภิ: สารฺทฺธํ ติษฺฐนฺติ เตษามฺ เอเกน ชเนนาสฺมาภิ: สารฺทฺธํ ยีโศรุตฺถาเน สากฺษิณา ภวิตวฺยํฯ
23 Ils en proposèrent deux: Joseph dit Bar-Sabbas, surnommé Justus, et Matthias;
อโต ยสฺย รูฒิ รฺยุษฺโฏ ยํ พรฺศพฺเพตฺยุกฺตฺวาหูยนฺติ ส ยูษผฺ มตถิศฺจ ทฺวาเวเตา ปฺฤถกฺ กฺฤตฺวา ต อีศฺวรสฺย สนฺนิเธา ปฺรารฺยฺย กถิตวนฺต: ,
24 puis ils firent cette prière: «Toi, Seigneur, qui connais tous les coeurs, montre-nous lequel de ces deux frères tu as choisi
เห สรฺวฺวานฺตรฺยฺยามินฺ ปรเมศฺวร, ยิหูทา: เสวนเปฺรริตตฺวปทจฺยุต:
25 pour qu'il occupe la place de ministre et d'apôtre que Judas a quittée pour aller à la place qui est la sienne.»
สนฺ นิชสฺถานมฺ อคจฺฉตฺ, ตตฺปทํ ลพฺธุมฺ เอนโย รฺชนโย รฺมเธฺย ภวตา โก'ภิรุจิตสฺตทสฺมานฺ ทรฺศฺยตำฯ
26 Ensuite on tira au sort. Le sort tomba sur Matthias, qui fut alors associé aux onze apôtres.
ตโต คุฏิกาปาเฏ กฺฤเต มตถิรฺนิรจียต ตสฺมาตฺ โสเนฺยษามฺ เอกาทศานำ ปฺรริตานำ มเธฺย คณิโตภวตฺฯ
