Actes 21
1 Nous étant enfin séparés, nous reprîmes la mer et marchant, vent arrière, nous arrivions bientôt à Cos; le lendemain nous étions à Rhodes, le troisième jour à Patare.
ως δε εγενετο αναχθηναι ημας αποσπασθεντας απ αυτων ευθυδρομησαντες ηλθομεν εις την κων τη δε εξης εις την ροδον κακειθεν εις παταρα
2 Là nous trouvions un navire qui faisait voile pour la Phénicie et qui nous prit à son bord.
και ευροντες πλοιον διαπερων εις φοινικην επιβαντες ανηχθημεν
3 Bientôt l'île de Chypre était en vue, mais, la laissant sur notre gauche, nous marchions sur la Syrie et nous arrivions à Tyr. C'était là que le navire devait laisser son chargement.
αναφαναντες δε την κυπρον και καταλιποντες αυτην ευωνυμον επλεομεν εις συριαν και κατηχθημεν εις τυρον εκεισε γαρ ην το πλοιον αποφορτιζομενον τον γομον
4 Nous allâmes voir les disciples et restâmes sept jours avec eux. Dirigés par l'Esprit, ils disaient à Paul de ne pas monter à Jérusalem;
και ανευροντες μαθητας επεμειναμεν αυτου ημερας επτα οιτινες τω παυλω ελεγον δια του πνευματος μη αναβαινειν εις ιερουσαλημ
5 mais, notre séjour achevé, nous nous mîmes en route pour le départ. Tous, avec leurs femmes et leurs enfants, nous conduisirent hors de la ville; et là, agenouillés sur le sable du rivage, nous priâmes ensemble
οτε δε εγενετο ημας εξαρτισαι τας ημερας εξελθοντες επορευομεθα προπεμποντων ημας παντων συν γυναιξιν και τεκνοις εως εξω της πολεως και θεντες τα γονατα επι τον αιγιαλον προσηυξαμεθα
6 et nous nous dîmes adieu. Nous montâmes ensuite à bord et les frères retournèrent chez eux.
και ασπασαμενοι αλληλους επεβημεν εις το πλοιον εκεινοι δε υπεστρεψαν εις τα ιδια
7 Notre traversée se termina par le trajet de Tyr à Ptolémaïde; nous allâmes y saluer les frères et restâmes un jour avec eux;
ημεις δε τον πλουν διανυσαντες απο τυρου κατηντησαμεν εις πτολεμαιδα και ασπασαμενοι τους αδελφους εμειναμεν ημεραν μιαν παρ αυτοις
8 le lendemain nous partions pour Césarée. A notre arrivée, nous nous rendîmes chez l'évangéliste Philippe, qui était l'un des sept diacres. C'est chez lui que nous demeurâmes.
τη δε επαυριον εξελθοντες οι περι τον παυλον ηλθομεν εις καισαρειαν και εισελθοντες εις τον οικον φιλιππου του ευαγγελιστου του οντος εκ των επτα εμειναμεν παρ αυτω
9 Il avait quatre filles non mariées, qui étaient prophétesses.
τουτω δε ησαν θυγατερες παρθενοι τεσσαρες προφητευουσαι
10 Nous y étions depuis plusieurs jours lorsque arriva de Judée un prophète du nom d'Agabus.
επιμενοντων δε ημων ημερας πλειους κατηλθεν τις απο της ιουδαιας προφητης ονοματι αγαβος
11 Il vint à nous, prit la ceinture de Paul et, s'attachant les pieds et les mains, il dit: «Voici ce que déclare l'Esprit saint: L'homme à qui appartient cette ceinture sera ainsi lié à Jérusalem par les Juifs et livré par eux aux mains des païens.»
και ελθων προς ημας και αρας την ζωνην του παυλου δησας τε αυτου τας χειρας και τους ποδας ειπεν ταδε λεγει το πνευμα το αγιον τον ανδρα ου εστιν η ζωνη αυτη ουτως δησουσιν εν ιερουσαλημ οι ιουδαιοι και παραδωσουσιν εις χειρας εθνων
12 A ces paroles les gens de l'endroit et nous, suppliâmes Paul de ne pas monter à Jérusalem.
ως δε ηκουσαμεν ταυτα παρεκαλουμεν ημεις τε και οι εντοπιοι του μη αναβαινειν αυτον εις ιερουσαλημ
13 Mais il nous répondit: «Que faites-vous là à pleurer et à me fendre le coeur? Je suis prêt, quant à moi, non seulement à me laisser enchaîner, mais à mourir à Jérusalem pour le nom du Seigneur Jésus.»
απεκριθη δε ο παυλος τι ποιειτε κλαιοντες και συνθρυπτοντες μου την καρδιαν εγω γαρ ου μονον δεθηναι αλλα και αποθανειν εις ιερουσαλημ ετοιμως εχω υπερ του ονοματος του κυριου ιησου
14 Comme nous ne pouvions le persuader, nous n'insistâmes pas davantage et nous dîmes: «Que la volonté du Seigneur se fasse!»
μη πειθομενου δε αυτου ησυχασαμεν ειποντες το θελημα του κυριου γενεσθω
15 Ces quelques jours passés, nous fîmes nos préparatifs de départ, et nous montâmes à Jérusalem.
μετα δε τας ημερας ταυτας αποσκευασαμενοι ανεβαινομεν εις ιερουσαλημ
16 Quelques-uns des disciples de Césarée nous y accompagnèrent et nous conduisirent chez un ancien disciple, un Chypriote, nommé Mnason, qui devait nous donner l'hospitalité.
συνηλθον δε και των μαθητων απο καισαρειας συν ημιν αγοντες παρ ω ξενισθωμεν μνασωνι τινι κυπριω αρχαιω μαθητη
17 Les frères, à notre arrivée à Jérusalem, nous firent un fort bon accueil.
γενομενων δε ημων εις ιεροσολυμα ασμενως εδεξαντο ημας οι αδελφοι
18 Le lendemain, Paul se rendit avec nous chez Jacques; tous les Anciens s'y étaient rassemblés.
τη δε επιουση εισηει ο παυλος συν ημιν προς ιακωβον παντες τε παρεγενοντο οι πρεσβυτεροι
19 On se donna le salut de paix, et Paul raconta en détail ce que Dieu avait fait dans le monde païen par son ministère.
και ασπασαμενος αυτους εξηγειτο καθ εν εκαστον ων εποιησεν ο θεος εν τοις εθνεσιν δια της διακονιας αυτου
20 Les Anciens, l'entendant, rendaient gloire à Dieu. Cependant ils lui dirent: «Tu vois, frère, que les Juifs devenus croyants se comptent par milliers, et tous sont d'ardents zélateurs de la Loi.
οι δε ακουσαντες εδοξαζον τον κυριον ειπον τε αυτω θεωρεις αδελφε ποσαι μυριαδες εισιν ιουδαιων των πεπιστευκοτων και παντες ζηλωται του νομου υπαρχουσιν
21 Or, on leur a raconté que tu prêches l'apostasie de la Loi de Moïse à tous les Juifs disséminés parmi les païens, les détournant de circoncire leurs enfants et de marcher selon les rites d'Israël.
κατηχηθησαν δε περι σου οτι αποστασιαν διδασκεις απο μωσεως τους κατα τα εθνη παντας ιουδαιους λεγων μη περιτεμνειν αυτους τα τεκνα μηδε τοις εθεσιν περιπατειν
22 Qu'y a-t-il donc à faire? Il est de toute évidence qu'une foule énorme se rassemblera, car on apprendra ton arrivée.
τι ουν εστιν παντως δει πληθος συνελθειν ακουσονται γαρ οτι εληλυθας
23 Fais ce que nous allons te dire: Nous avons ici quatre hommes qui ont contracté un voeu.
τουτο ουν ποιησον ο σοι λεγομεν εισιν ημιν ανδρες τεσσαρες ευχην εχοντες εφ εαυτων
24 Prends-les, purifie-toi avec eux, supporte les frais pour qu'ils puissent se faire raser la tête; chacun saura alors que ce qu'on a raconté de toi n'est rien et que toi aussi tu pratiques la Loi et l'observes.»
τουτους παραλαβων αγνισθητι συν αυτοις και δαπανησον επ αυτοις ινα ξυρησωνται την κεφαλην και γνωσιν παντες οτι ων κατηχηνται περι σου ουδεν εστιν αλλα στοιχεις και αυτος τον νομον φυλασσων
25 «Quant aux païens devenus croyants, nous avons décidé (et nous le leur avons fait dire) qu'ils devaient s'abstenir des viandes offertes en sacrifice aux dieux, du sang, des animaux morts par suffocation, et de la fornication.»
περι δε των πεπιστευκοτων εθνων ημεις επεστειλαμεν κριναντες μηδεν τοιουτον τηρειν αυτους ει μη φυλασσεσθαι αυτους το τε ειδωλοθυτον και το αιμα και πνικτον και πορνειαν
26 Paul alors se mit en la compagnie de ces hommes et dès le lendemain il se purifia avec eux, puis il entra dans le Temple pour indiquer d'avance le jour où les rites de purification seraient achevés et où chacun d'eux ferait offrir le sacrifice.
τοτε ο παυλος παραλαβων τους ανδρας τη εχομενη ημερα συν αυτοις αγνισθεις εισηει εις το ιερον διαγγελλων την εκπληρωσιν των ημερων του αγνισμου εως ου προσηνεχθη υπερ ενος εκαστου αυτων η προσφορα
27 Les sept jours allaient expirer, quand les Juifs d'Asie l'aperçurent dans le Temple, ameutèrent toute la foule et mirent la main sur lui:
ως δε εμελλον αι επτα ημεραι συντελεισθαι οι απο της ασιας ιουδαιοι θεασαμενοι αυτον εν τω ιερω συνεχεον παντα τον οχλον και επεβαλον τας χειρας επ αυτον
28 «Au secours! enfants d'Israël! crièrent-ils, le voilà, l'homme qui déclame partout, devant tout le monde, contre le peuple, contre la Loi, contre ce saint Lieu! Il vient de plus d'introduire des païens dans le Temple; c'est un profanateur du sanctuaire!»
κραζοντες ανδρες ισραηλιται βοηθειτε ουτος εστιν ο ανθρωπος ο κατα του λαου και του νομου και του τοπου τουτου παντας πανταχου διδασκων ετι τε και ελληνας εισηγαγεν εις το ιερον και κεκοινωκεν τον αγιον τοπον τουτον
29 — On avait vu, en effet, Trophime d'Éphèse dans la ville avec lui, et on croyait que Paul l'avait introduit dans le Temple. —
ησαν γαρ προεωρακοτες τροφιμον τον εφεσιον εν τη πολει συν αυτω ον ενομιζον οτι εις το ιερον εισηγαγεν ο παυλος
30 Toute la ville fut bientôt en émoi; le peuple accourut de tous, côtés, on s'empara de Paul, on l'entraîna hors du Temple, dont les portes furent immédiatement fermées,
εκινηθη τε η πολις ολη και εγενετο συνδρομη του λαου και επιλαβομενοι του παυλου ειλκον αυτον εξω του ιερου και ευθεως εκλεισθησαν αι θυραι
31 et on se mettait en devoir de le tuer, lorsque le tribun de la cohorte fut informé que Jérusalem tout entière était en émeute.
ζητουντων δε αυτον αποκτειναι ανεβη φασις τω χιλιαρχω της σπειρης οτι ολη συγκεχυται ιερουσαλημ
32 Il prit immédiatement quelques soldats et centurions et descendit en courant vers les Juifs, qui, voyant le tribun et les soldats, cessèrent de frapper Paul.
ος εξαυτης παραλαβων στρατιωτας και εκατονταρχους κατεδραμεν επ αυτους οι δε ιδοντες τον χιλιαρχον και τους στρατιωτας επαυσαντο τυπτοντες τον παυλον
33 Le tribun s'approcha, le fit saisir, donna ordre de le lier de deux chaînes et demanda qui il était et ce qu'il faisait.
τοτε εγγισας ο χιλιαρχος επελαβετο αυτου και εκελευσεν δεθηναι αλυσεσιν δυσιν και επυνθανετο τις αν ειη και τι εστιν πεποιηκως
34 Mais les bruits les plus divers se croisaient dans la foule et le tumulte l'empêchant de rien savoir de positif, il donna ordre de mener Paul à la Forteresse.
αλλοι δε αλλο τι εβοων εν τω οχλω μη δυναμενος δε γνωναι το ασφαλες δια τον θορυβον εκελευσεν αγεσθαι αυτον εις την παρεμβολην
35 Quand ils furent sur l'escalier, la presse était telle que les soldats furent obligés de le porter.
οτε δε εγενετο επι τους αναβαθμους συνεβη βασταζεσθαι αυτον υπο των στρατιωτων δια την βιαν του οχλου
36 Une foule énorme le suivait en criant: «A mort!»
ηκολουθει γαρ το πληθος του λαου κραζον αιρε αυτον
37 Au moment d'entrer dans la Forteresse, Paul dit au tribun: «M'est-il permis de te parler?»
μελλων τε εισαγεσθαι εις την παρεμβολην ο παυλος λεγει τω χιλιαρχω ει εξεστιν μοι ειπειν τι προς σε ο δε εφη ελληνιστι γινωσκεις
38 — «Tu sais le grec? lui répondit-il, tu n'es donc pas le Juif d'Égypte qui a dernièrement soulevé et entraîné avec lui au désert quatre mille sicaires?»
ουκ αρα συ ει ο αιγυπτιος ο προ τουτων των ημερων αναστατωσας και εξαγαγων εις την ερημον τους τετρακισχιλιους ανδρας των σικαριων
39 Paul repartit: «Je suis un Juif de Tarse, je suis citoyen d'une ville importante de Cilicie, permets-moi, je te prie, de parler au peuple.»
ειπεν δε ο παυλος εγω ανθρωπος μεν ειμι ιουδαιος ταρσευς της κιλικιας ουκ ασημου πολεως πολιτης δεομαι δε σου επιτρεψον μοι λαλησαι προς τον λαον
40 Le tribun le lui permit. Paul alors, debout sur les marches de l'escalier», fit signe au peuple de la main. Un grand silence s'établit et il prononça en langue hébraïque les paroles suivantes:
επιτρεψαντος δε αυτου ο παυλος εστως επι των αναβαθμων κατεσεισεν τη χειρι τω λαω πολλης δε σιγης γενομενης προσεφωνησεν τη εβραιδι διαλεκτω λεγων
