Psaumes 88
1 Cantique des fils de Coré. Au maître chantre. A chanter avec les luths. Hymne de Héman Esrahite. Éternel, mon Dieu sauveur, je crie à toi et le jour et la nuit:
| برای رهبر سرایندگان: سرودی در مایۀ «مَحَلَت لِعَنوت». مزموری از پسران قورَح. قصیدۀ هیمانِ اِزراحی. ای خداوند، ای خدای نجات من، شب و روز در حضور تو گریه و زاری کرده‌ام. |
2 qu'à toi parvienne ma prière; prête l'oreille à ma supplication!
| دعای مرا بشنو و به ناله‌ام توجه فرما. |
| زندگی من پر از رنج و مصیبت است؛ جانم به لب رسیده است! (Sheol h7585) |
4 Je suis assimilé à ceux qui descendent dans la fosse, je suis comme un homme sans force;
| رمقی در من نمانده است؛ مانند مرده شده‌ام، |
5 ma couche est entre les morts, je suis tel que les morts gisants dans le tombeau, auxquels tu ne penses plus, et qui ne sont plus à portée de ta main.
| مانند کشته‌ای که به قبر سپرده شده، مانند مرده‌ای که دیگر به یاد نخواهی آورد و لطف خود را شامل حالش نخواهی فرمود. |
6 Tu m'as jeté dans une fosse profonde, dans des ténèbres, dans des abîmes.
| تو مرا به اعماق تاریکی انداخته‌ای |
7 Ton courroux pèse sur moi, et de tous tes flots tu m'as accablé. (Pause)
| غضب تو بر من سنگینی می‌کند؛ طوفان خشم تو مرا در بر گرفته است. |
8 Tu as éloigné de moi ceux que je connais, tu m'as rendu pour eux un objet d'horreur; enveloppé, je ne trouve point d'issue.
| آشنایانم را از من دور کرده‌ای و آنها را از من بیزار ساخته‌ای. چنان گرفتار شده‌ام که نمی‌توانم برای خلاصی خود چاره‌ای بیندیشم. |
9 Mes yeux fondent par l'effet du malheur; Éternel, je t'invoque chaque jour, et je tends mes mains vers toi.
| چشمانم از شدت گریه ضعیف شده‌اند. ای خداوند، هر روز از تو درخواست کمک نموده و دست نیاز به سویت دراز می‌کنم تا بر من رحم کنی. |
10 Pour les morts feras-tu des miracles? Les ombres se lèveront-elles pour te louer? (Pause)
| وقتی بمیرم، دیگر معجزات و کمک تو برایم چه فایده خواهد داشت؟ آنگاه دیگر چگونه می‌توانم تو را ستایش کنم؟ |
11 Dans le tombeau parle-t-on de ta grâce, et de ta fidélité, dans le séjour de la mort?
| مگر آنانی که در قبر هستند می‌توانند از محبت و وفاداری تو سخن بگویند؟ |
12 Dans les ténèbres tes miracles sont-ils remarqués, et ta justice, dans la région de l'oubli?
| آیا معجزهٔ تو در آن مکان تاریک دیده می‌شود؟ آیا می‌توان در عالم خاموشی از وفاداری و عدالت تو سخن گفت؟ |
13 Je t'implore donc, Éternel, et dès le matin ma prière te prévient.
| خداوندا، نزد تو فریاد برمی‌آورم و کمک می‌طلبم. هر روز صبح به پیشگاه تو دعا می‌کنم. |
14 Éternel, pourquoi me rejettes-tu, et me caches-tu ta face?
| چرا مرا ترک نموده و روی خود را از من برگردانیده‌ای؟ |
15 Je suis malheureux et mourant dès ma jeunesse, je subis les terreurs et je suis éperdu.
| از جوانی تاکنون، در رنج و خطر مرگ بوده‌ام و همیشه از جانب تو تنبیه شده‌ام. |
16 Ton courroux m'assaille, tes frayeurs m'anéantissent,
| خشم شدید تو مرا پریشان کرده و از ترس تو ناتوان شده‌ام. |
17 m'enveloppent, comme des eaux, tout le jour, me cernent toutes à la fois.
| خشم تو و ترس از تو تمام روز چون سیل از هر سو مرا احاطه می‌کند. |
18 Tu as éloigné de moi amis et compagnons, et ceux que je connais, me sont invisibles.
| دوستان و عزیزانم را از من دور کرده‌ای؛ تاریکی تنها مونس من است. |
