Psaumes 81
1 Au maître chantre. En githith. D'Asaph. Faites entendre vos hymnes au Dieu qui est notre force, et vos cris d'allégresse au Dieu de Jacob!
Al la ĥorestro. Por la gitito. De Asaf. Laŭte kantu al Dio, nia forto; Ĝoje kriu al la Dio de Jakob.
2 Elevez vos chants, et faites résonner la cymbale, et la harpe harmonieuse avec le luth!
Sonigu kanton, donu tamburinon, Ĉarman harpon, kaj psalteron.
3 C'est la lune nouvelle, sonnez de la trompette! c'est la lune dans son plein, notre jour de fête!
Muziku per korno en novmonato, Je la plenluno, en la tago de nia festo.
4 Car tel est l'ordre donné à Israël, l'institution du Dieu de Jacob:
Ĉar ĝi estas leĝo por Izrael Kaj ordono de la Dio de Jakob.
5 Il en dressa le statut en Joseph, quand Il se mit en marche contre le pays d'Egypte. « J'entends une voix que je ne reconnais pas!
Li aranĝis ĝin kiel ateston por Jozef, Kiam Li eliris kontraŭ la landon Egiptan. Lingvon, kiun mi ne konas, mi aŭdis:
6 Je déchargeai son épaule du fardeau, et ses mains ne durent plus porter les paniers.
Mi liberigis lian dorson de ŝarĝo, Liaj manoj liberiĝis de korboj.
7 Dans l'angoisse tu m'invoquas, et je te sauvai, je t'exauçai, enveloppé du tonnerre, et je t'éprouvai aux eaux de la querelle. (Pause)
En la mizero vi vokis, kaj Mi vin helpis; Mi respondis al vi en mistera loko de tondro; Mi esploris vin ĉe la akvo de Malpaco. (Sela)
8 Ecoute, mon peuple, que je te somme! O Israël, si tu voulais m'écouter!
Aŭdu, ho Mia popolo, Mi atestos al vi; Ho Izrael, se vi Min aŭskultus!
9 Qu'il n'y ait chez toi point de Dieu étranger, et n'adore pas les dieux du dehors!
Ne estu ĉe vi alia dio; Kaj ne adoru fremdan dion.
10 Je suis l'Éternel, ton Dieu, qui t'ai ramené de la terre d'Egypte. Ouvre ta bouche, je veux la remplir!…
Mi estas la Eternulo, via Dio, Kiu elkondukis vin el la lando Egipta; Malfermu larĝe vian buŝon, kaj Mi ĝin plenigos.
11 Mais mon peuple n'a point écouté ma voix, et Israël ne m'a point obéi.
Sed Mia popolo ne aŭskultis Mian voĉon, Izrael ne obeis Min.
12 Alors je l'abandonnai à l'obstination de son cœur; ils suivirent leurs propres conseils.
Kaj Mi lasis ilin al la kaprico de ilia koro, Ke ili iru laŭ siaj intencoj.
13 O si mon peuple voulait m'écouter, et Israël, marcher dans mes voies!
Ho, se Mia popolo aŭskultus Min, Se Izrael irus per Miaj vojoj!
14 Bientôt je ferais plier leurs ennemis, et contre leurs oppresseurs je tournerais ma main.
Rapide Mi faligus iliajn malamikojn, Kaj kontraŭ iliajn premantojn Mi direktus Mian manon.
15 Ceux qui haïssent l'Éternel, dissimuleraient devant lui, et eux, ils auraient un bonheur éternel.
La malamantoj de la Eternulo humiliĝus antaŭ Li, Kaj ilia bonstato estus eterna.
16 Dieu les nourrirait de la moelle du froment, et du miel des rochers je te rassasierais! »
Kaj Mi manĝigus al ili grason de tritiko, Kaj Mi satigus vin per mielo el roko.
