Psaumes 78
1 Hymne d'Asaph. Mon peuple, écoute mes leçons! Prêtez l'oreille aux paroles de ma bouche!
Instruo de Asaf. Atentu, ho mia popolo, mian instruon; Klinu vian orelon al la paroloj de mia buŝo.
2 Je vais ouvrir la bouche par des chants, et du passé faire jaillir des sentences.
Mi malfermos per sentenco mian buŝon; Mi eldiros enigmojn el tempo antikva.
3 Ce que nous avons entendu et appris, et que nos pères nous ont raconté,
Kion ni aŭdis kaj sciiĝis, Kion rakontis al ni niaj patroj,
4 nous ne le cèlerons point à leurs enfants, redisant à la race future les louanges de l'Éternel, et sa puissance, et les miracles qu'il fit.
Tion ni ne kaŝos antaŭ iliaj infanoj, Rakontante al venonta generacio la gloron de la Eternulo, Kaj Lian potencon, kaj Liajn miraklojn, kiujn Li faris.
5 Il érigea un témoignage en Jacob, et Il déposa une loi en Israël, qu'il ordonna à nos pères d'enseigner à leurs enfants,
Li starigis ateston en Jakob, Kaj en Izrael Li fiksis leĝon, Pri kiu Li ordonis al niaj patroj, Ke ili sciigu ĝin al siaj infanoj,
6 pour qu'elle fût connue de l'âge qui suivrait, des enfants qui naîtraient, grandiraient pour la redire à leurs enfants;
Por ke sciu estonta generacio, la infanoj, kiuj naskiĝos, Ili leviĝu kaj rakontu al siaj infanoj.
7 afin qu'ils missent en Dieu leur confiance, et n'oubliassent point les œuvres de Dieu, et qu'ils gardassent ses commandements,
Ili metu sian fidon sur Dion, Kaj ili ne forgesu la farojn de Dio, Kaj ili plenumu Liajn ordonojn;
8 et ne fussent pas, comme leurs pères, une race réfractaire et rebelle, une race qui n'avait pas un cœur constant, et dont l'âme ne Lui était pas fidèle.
Kaj ili ne estu, kiel iliaj patroj, Generacio ribela kaj perfida, Generacio, kiu ne estis firma per sia koro, Nek fidela al Dio per sia spirito.
9 Les enfants d'Ephraïm furent des tireurs armés de l'arc, qui tournent le dos au jour du combat.
La filoj de Efraim, armitaj, portantaj pafarkon, Turniĝis malantaŭen en tago de batalo;
10 Ils ne gardèrent point l'alliance de Dieu, et refusèrent de suivre ses lois;
Ili ne plenumis la interkonsenton de Dio, Kaj rifuzis sekvi Lian instruon;
11 et ils oublièrent ses hauts faits et ses miracles, dont Il les rendit témoins.
Kaj ili forgesis Liajn farojn, Kaj Liajn miraklojn, kiujn Li aperigis al ili.
12 Sous les yeux de leurs pères, Il fit des miracles, dans le pays d'Egypte, aux campagnes de Zoan.
Antaŭ iliaj patroj Li faris miraklojn En la lando Egipta, sur la kampo Coan.
13 Il entrouvrit la mer et les fit passer, et Il fit tenir les eaux comme une digue;
Li fendis la maron kaj pasigis ilin, Kaj starigis la akvon kvazaŭ muron;
14 et Il les guidait le jour par la nuée, et toute la nuit, à la clarté de la flamme;
Kaj Li kondukis ilin tage en nubo Kaj la tutan nokton en la lumo de fajro;
15 Il fendit les rochers au désert, et les abreuva comme de flots abondants,
Li fendis ŝtonojn en la dezerto, Kaj trinkigis ilin kvazaŭ el granda abismo;
16 et Il fit sortir des ruisseaux du rocher, et couler les eaux comme des torrents.
Li eligis riveretojn el roko, Kaj fluigis akvon kiel riverojn.
17 Mais ils continuèrent encore à pécher contre Lui, à être rebelles au Très-haut dans le désert.
Sed ili plue pekis antaŭ Li, Ĉagrenis la Plejaltulon en la dezerto;
18 Et ils tentèrent Dieu dans leur cœur, demandant d'être nourris selon leur fantaisie;
Kaj ili incitis Dion en sia koro, Petante manĝon pro sia kaprico;
19 et ils parlèrent contre Dieu, ils dirent: « Dieu pourra-t-Il dresser une table au désert?
Kaj ili parolis kontraŭ Dio, Kaj diris: Ĉu Dio povas kovri tablon en la dezerto?
20 Voici, Il frappa le rocher, et l'eau a ruisselé, et les fleuves ont coulé; pourra-t-Il aussi donner du pain et fournir de la viande à son peuple? »
Jen Li frapis rokon, Kaj verŝiĝis akvo kaj ekfluis riveroj: Ĉu Li povas ankaŭ panon doni? Ĉu Li pretigos ankaŭ viandon por Sia popolo?
21 Et à l'ouïe de ces propos, l'Éternel s'irrita, et un feu s'alluma contre Jacob, et la colère s'éleva contre Israël,
Tial la Eternulo, aŭdinte, flamiĝis; Kaj fajro ekbrulis kontraŭ Jakob, Kaj leviĝis kolero kontraŭ Izrael;
22 parce qu'ils n'avaient pas foi en Dieu, et ne comptaient pas sur son secours.
Ĉar ili ne kredis je Dio Kaj ne fidis Lian savon.
23 Cependant Il commanda aux nuées d'en haut, et Il ouvrit les portes des Cieux;
Kaj Li ordonis el supre al la nuboj, Kaj Li malfermis la pordojn de la ĉielo;
24 et Il fit pleuvoir sur eux la manne pour les nourrir, et Il leur donna le froment céleste;
Kaj Li pluvigis al ili manaon, por manĝi, Kaj Li donis al ili ĉielan grenon.
25 ils mangèrent chacun le pain des princes; Il leur envoya de quoi se nourrir à rassasiement.
Panon de potenculoj ĉiu manĝis; Li sendis al ili manĝon satege.
26 Il fit lever dans le ciel le vent d'Orient, et amena par sa puissance le vent du Midi,
Li kurigis tra la ĉielo venton orientan, Kaj per Sia forto Li aperigis venton sudan;
27 et Il fit pleuvoir sur eux la chair comme de la poussière et des oiseaux ailés, comme le sable des mers,
Kaj Li pluvigis sur ilin viandon kiel polvon, Kaj flugilajn birdojn kiel apudmaran sablon;
28 et Il les fit tomber au milieu de leur camp, tout autour de leurs habitations.
Kaj Li faligis ĉion mezen de ilia tendaro, Ĉirkaŭe de iliaj loĝejoj.
29 Alors ils mangèrent et se rassasièrent pleinement, Il avait ainsi satisfait leur désir.
Kaj ili manĝis kaj tre satiĝis; Kaj Li venigis al ili tion, kion ili deziris.
30 Ils ne s'étaient pas encore dépris de leur désir, ils avaient encore leur aliment dans leur bouche,
Sed kiam ili ankoraŭ ne forlasis sian deziron Kaj ilia manĝaĵo estis ankoraŭ en ilia buŝo,
31 que la colère de Dieu s'éleva contre eux, et qu'il fit un massacre parmi leurs hommes forts, et qu'il coucha par terre la jeunesse d'Israël.
La kolero de Dio venis sur ilin Kaj mortigis la plej eminentajn el ili, Kaj la junulojn de Izrael ĝi faligis.
32 Néanmoins ils péchèrent encore, et ne crurent point à ses miracles.
Malgraŭ ĉio ĉi tio ili plue ankoraŭ pekis Kaj ne kredis je Liaj mirakloj.
33 Et d'un souffle Il consuma leurs jours, et leurs années par une ruine soudaine.
Kaj Li finigis iliajn tagojn en vanteco Kaj iliajn jarojn en teruro.
34 Lorsqu'il les tuait, ils s'enquéraient de Lui, et revenaient, et cherchaient Dieu,
Kiam Li estis mortiganta ilin, tiam ili Lin ekserĉis, Returniĝis kaj fervore vokis Dion;
35 et se rappelaient que Dieu était leur rocher, et Dieu, le Très-haut, leur rédempteur;
Kaj ili rememoris, ke Dio estas ilia fortikaĵo Kaj Dio la Plejalta estas ilia Liberiganto.
36 mais leurs bouches le trompaient, et leurs langues lui mentaient,
Sed ili flatis al Li per sia buŝo, Kaj per sia lango ili mensogis al Li;
37 et leur cœur ne Lui fut pas fermement uni, et ils ne furent pas fidèles à son alliance.
Ĉar ilia koro ne estis firma al Li, Kaj ili ne estis fidelaj en Lia interligo.
38 Toutefois, dans sa clémence, Il pardonna le crime et ne les détruisit pas; et souvent Il contint son courroux, et ne donna pas cours à toute sa colère.
Tamen Li, favorkora, pardonas pekon, kaj Li ne pereigas, Kaj Li ofte forklinis Sian koleron, Kaj Li ne eligis Sian tutan furiozon.
39 Il se souvint donc qu'ils étaient des mortels, un souffle qui s'en va, et ne revient plus.
Kaj Li rememoris, ke ili estas karno, Vento, kiu iras kaj ne revenas.
40 Que de fois ils Lui furent rebelles au désert, et ils L'irritèrent dans la solitude!
Kiom da fojoj ili ĉagrenis Lin en la dezerto Kaj indignigis Lin en la stepo!
41 Et de nouveau ils tentèrent le Seigneur, et provoquèrent le Saint d'Israël.
Ripete ili incitadis Dion Kaj provokis la Sanktulon de Izrael.
42 Ils ne pensaient plus à ce qu'avait fait son bras, le jour où Il les délivra de l'ennemi,
Ili ne rememoris Lian manon, La tagon, en kiu Li liberigis ilin de premanto,
43 lorsque en Egypte Il opéra des prodiges, et des miracles dans les campagnes de Zoan.
Kiam Li faris en Egiptujo Siajn signojn Kaj Siajn miraklojn sur la kampo Coan;
44 Il changea ses fleuves en sang, et de leurs eaux ils ne purent plus boire.
Kiam Li ŝanĝis en sangon iliajn riverojn kaj torentojn, Ke ili ne povis trinki.
45 Parmi eux Il envoya des moucherons qui les dévorèrent, et des grenouilles qui furent leur fléau;
Li sendis sur ilin insektojn, kiuj ilin manĝis, Kaj ranojn, kiuj ilin pereigis;
46 et Il livra leur récolte à l'insecte vorace, et le fruit de leur labeur à la sauterelle.
Iliajn produktojn de la tero Li fordonis al vermoj Kaj ilian laboron al akridoj;
47 Il fit périr leurs vignes par la grêle, et leurs sycomores par les fourmis,
Per hajlo Li batis iliajn vinberojn, Kaj iliajn sikomorojn per frosto;
48 et Il livra leur bétail à la grêle, et leurs troupeaux à la foudre.
Li elmetis al hajlo iliajn brutojn, Kaj iliajn paŝtatarojn al fulmo;
49 Il lança contre eux le feu de sa colère, le courroux, la fureur et l'angoisse, une cohorte d'anges des malheurs.
Li sendis sur ilin Sian flamantan koleron, Furiozon, malbenon, kaj mizeron, Taĉmenton da malbonaj anĝeloj.
50 Il donna carrière à son courroux, ne refusa point leur âme à la mort, mais livra leur vie en proie à la peste,
Li donis liberan vojon al Sia kolero, Ne ŝirmis kontraŭ la morto ilian animon, Kaj ilian vivon Li transdonis al pesto;
51 et frappa tous les premiers-nés en Egypte, et les prémices de la vigueur dans les tentes de Cham.
Li mortigis ĉiun unuenaskiton en Egiptujo, La komencajn fortojn en la tendoj de Ĥam.
52 Il fit ainsi partir son peuple comme des brebis, et le guida comme un troupeau dans le désert,
Kaj Li kondukis kiel ŝafojn Sian popolon, Kaj Li kondukis ilin kiel paŝtataron tra la dezerto;
53 et le mena sûrement, et ils furent sans crainte, et la mer recouvrit leurs adversaires.
Li kondukis ilin en sendanĝereco, kaj ili ne timis, Kaj iliajn malamikojn kovris la maro;
54 Et Il les fit arriver dans ses limites saintes, à cette montagne que sa droite conquit;
Kaj Li venigis ilin al Sia sankta limo, Al tiu monto, kiun akiris Lia dekstra mano;
55 et devant eux Il chassa les nations, et les leur fit échoir en portion d'héritage, et Il établit dans leurs tentes les tribus d'Israël.
Li forpelis antaŭ ili popolojn, Lote disdonis ilian heredon, Kaj loĝigis en iliaj tendoj la tribojn de Izrael.
56 Mais, rebelles ils tentèrent Dieu, le Très-haut, et ne gardèrent point ses commandements;
Sed ili incitis kaj ĉagrenis Dion la Plejaltan, Kaj Liajn leĝojn ili ne observis;
57 ils furent déserteurs et perfides, comme leurs pères; ils tournèrent comme un arc trompeur;
Ili defalis kaj perfidiĝis, kiel iliaj patroj, Returniĝis, kiel malfidinda pafarko;
58 ils excitèrent sa colère par leurs hauts-lieux, et sa jalousie par leurs idoles.
Ili kolerigis Lin per siaj altaĵoj, Kaj per siaj idoloj ili Lin incitis.
59 Dieu l'entendit, et fut irrité, et conçut pour Israël une grande aversion.
Dio aŭdis kaj flamiĝis, Kaj forte ekindignis kontraŭ Izrael;
60 Alors Il quitta la demeure de Silo, la tente qu'il avait dressée parmi les hommes,
Li forlasis Sian loĝejon en Ŝilo, La tendon, en kiu Li loĝis inter la homoj;
61 et Il laissa sa gloire s'en aller captive, et sa majesté tomber aux mains de l'ennemi,
Kaj Li fordonis en malliberecon Sian forton, Kaj Sian majeston en la manon de malamiko;
62 et Il livra son peuple à l'épée, et contre son héritage Il fut irrité;
Kaj Li elmetis al glavo Sian popolon, Kaj kontraŭ Sia heredo Li flamiĝis.
63 le feu dévora ses jeunes hommes, et ses vierges ne furent plus chantées;
Ĝiajn junulojn formanĝis fajro, Kaj ĝiaj junulinoj ne estis prikantataj;
64 ses prêtres succombèrent à l'épée, et ses veuves ne pleurèrent pas.
Ĝiaj pastroj falis de glavo, Kaj ĝiaj vidvinoj ne ploris.
65 Alors, comme celui qui a dormi, le Seigneur s'éveilla, tel que le héros dont le vin avait triomphé;
Sed mia Sinjoro vekiĝis kiel dormanto, Kiel fortulo, vigligita de vino.
66 et Il repoussa ses ennemis, et les chargea d'une honte éternelle.
Kaj Li batis ĝiajn malamikojn malantaŭen: Eternan malhonoron Li donis al ili.
67 Cependant Il répudia la tente de Joseph, et n'élut point la tribu d'Ephraïm;
Kaj Li malŝatis la tendon de Jozef, Kaj la tribon de Efraim Li ne elektis;
68 et Il élut la tribu de Juda, la montagne de Sion qu'il aimait.
Sed Li elektis la tribon de Jehuda, La monton Cion, kiun Li ekamis;
69 Et Il affermit son sanctuaire à l'égal des Cieux, à l'égal de la terre, dont Il posa les fondements éternels;
Kaj Li konstruis Sian sanktejon kiel monton, Kaj kiel la teron Li fortikigis ĝin por ĉiam.
70 et Il élut David, son serviteur, et le tira des parcs des troupeaux;
Kaj Li elektis Davidon, Sian sklavon, Kaj Li prenis lin el la staloj de ŝafoj.
71 Il lui fit quitter les brebis qui allaitent, pour être le pasteur de Jacob, son peuple, et d'Israël, son héritage.
De apud la ŝafinoj Li venigis lin, Por paŝti Lian popolon Jakob kaj Lian heredon Izrael.
72 Et il en fut le pasteur avec un cœur pur, et d'une main prudente il le conduisit.
Kaj li paŝtis ilin laŭ la fideleco de sia koro, Kaj per lertaj manoj li ilin kondukis.
