Psaumes 7
1 Complainte de David, qu'il chanta à l'Éternel à propos de Cus, Benjamite. Éternel, mon Dieu, à toi j'ai mon recours: sauve-moi de tous mes persécuteurs, et me délivre!
«Σιγαϊών του Δαβίδ, το οποίον έψαλλεν εις τον Κύριον, διά τους λόγους Χούς του Βενιαμίτου.» Κύριε ο Θεός μου, επί σε ελπίζω· σώσον με εκ πάντων των διωκόντων με και ελευθέρωσόν με·
2 de peur que, comme un lion, ils ne me déchirent, m'écrasant, faute de libérateur.
μήποτε ο εχθρός αρπάση ως λέων την ψυχήν μου και διασπαράξη, χωρίς να υπάρξη ελευθερωτής.
3 Éternel, mon Dieu! si c'est ici ce que j'ai fait, s'il y a de l'iniquité dans mes mains,
Κύριε ο Θεός μου, εάν εγώ έπραξα τούτο, εάν εις τας χείρας μου ήναι ανομία·
4 si j'ai payé mon ami par le mal, dépouillé celui qui me haïssait sans cause;
εάν ανταπέδωκα κακόν εις τον ειρηνεύοντα μετ' εμού, ή κατέθλιψα τον αναιτίως διώκοντά με·
5 que l'ennemi poursuive ma vie, qu'il m'atteigne et me foule contre terre, et traîne ma gloire dans la poussière! (Pause)
ας καταδιώξη ο εχθρός την ψυχήν μου και ας φθάση αυτήν· και ας καταπατήση εις γην την ζωήν μου, και ας καταβάλη την δόξαν μου εις το χώμα. Διάψαλμα.
6 Lève-toi, Éternel, dans ta colère! élève-toi contre les fureurs de mes ennemis! Sus! à moi! apprête le jugement!
Ανάστηθι, Κύριε, εν τη οργή σου· υψώθητι ένεκα της λύσσης των εχθρών μου· και εγέρθητι δι' εμέ εις την κρίσιν την οποίαν προσέταξας.
7 Que l'assemblée des peuples t'environne! au-dessus d'elle monte sur un lieu élevé!
Και η σύναξις των λαών θέλει σε κυκλώσει· και συ επίστρεψον, να καθήσης υπεράνωθεν αυτής εις ύψος.
8 L'Éternel juge les peuples: Éternel, fais-moi justice! que selon ma justice et mon innocence il me soit fait!
Ο Κύριος θέλει κρίνει τους λαούς. Κρίνόν με, Κύριε, κατά την δικαιοσύνην μου, και κατά την ακεραιότητά μου, την εν εμοί.
9 Mets donc fin à la malice des impies, et fortifie le juste! toi qui sondes les cœurs et les reins, Dieu juste!
Ας τελειώση πλέον η κακία των ασεβών· και στερέωσον τον δίκαιον, συ ο Θεός ο δίκαιος, ο εξετάζων καρδίας και νεφρούς.
10 Mon bouclier est par-devers Dieu, qui est en aide à ceux dont le cœur est droit.
Η ασπίς μου είναι εν τω Θεώ, όστις σώζει τους ευθείς την καρδίαν.
11 Dieu est un juste juge, un Dieu prêt à s'irriter en tout temps.
Ο Θεός είναι κριτής δίκαιος και Θεός οργιζόμενος καθ' εκάστην ημέραν.
12 S'il ne s'arrête, Il aiguise son épée, Il bande son arc et l'ajuste,
Εάν ο ασεβής δεν επιστραφή, θέλει ακονίσει την ρομφαίαν αυτού· ενέτεινε το τόξον αυτού και ητοίμασεν αυτό·
13 et dirige sur lui des traits mortels, des traits qu'il enflamme.
και δι' αυτόν ητοίμασεν όργανα θανάτου· προσήρμοσε τα βέλη αυτού εναντίον των διωκτών.
14 Voici, il avait conçu le mal, et portait la malice dans son sein; mais il a enfanté une déception.
Ιδού, ο ασεβής κοιλοπονεί ανομίαν· συνέλαβε δε πονηρίαν και εγέννησε ψεύδος·
15 Il a fait une fosse, il l'a creusée, mais il est tombé dans le creux par lui préparé.
Έκσαψε λάκκον και εβάθυνεν αυτόν· πλην αυτός θέλει πέσει εις τον βόθρον, τον οποίον έκαμεν.
16 Sa malice retombe sur sa tête, et sa violence redescend sur son front.
Η πονηρία αυτού θέλει επιστρέψει κατά της κεφαλής αυτού, και η καταδυναστεία αυτού θέλει καταβή επί την κορυφήν αυτού.
17 J'exalterai l'Éternel selon sa justice, et je chanterai le nom de l'Éternel, du Très-haut.
Εγώ θέλω επαινεί τον Κύριον κατά την δικαιοσύνην αυτού, και θέλω ψαλμωδεί εις το όνομα Κυρίου του Υψίστου.
