Psaumes 66
1 Au maître chantre. Cantique. Terre, élève à Dieu de toutes parts tes acclamations!
| برای سالار مغنیان. سرود و مزمور ای تمامی زمین، برای خدا بانگ شادمانی بزنید! | ۱ |
2 Chantez son nom glorieux, que vos hymnes le glorifient!
| جلال نام او رابسرایید! و در تسبیح او جلال او را توصیف نمایید! | ۲ |
3 Dites à Dieu: « Que tes œuvres sont admirables! Aux effets de ta grande puissance tes ennemis dissimulent devant toi;
| خدا را گویید: «چه مهیب است کارهای تو! از شدت قوت تو دشمنانت نزد تو تذلل خواهند کرد! | ۳ |
4 toute la terre t'adore et te célèbre; célèbre ton nom! (Pause)
| تمامی زمین تو را پرستش خواهند کرد و تو را خواهند سرایید و به نام توترنم خواهند نمود.» سلاه. | ۴ |
5 Venez et contemplez les œuvres de Dieu, admirable en ce qu'il opère pour les enfants des hommes!
| بیایید کارهای خدا را مشاهده کنید. او درکارهای خود به بنی آدم مهیب است. | ۵ |
6 Il transforma la mer en terre sèche; au travers du fleuve ils passèrent à pied, et Il excita nos transports.
| دریا را به خشکی مبدل ساخت و مردم از نهر با پا عبورکردند. در آنجا بدو شادی نمودیم. | ۶ |
7 Il exerce par son pouvoir un empire éternel, ses yeux observent les peuples: que les rebelles ne s'insurgent pas! (Pause)
| در توانایی خود تا به ابد سلطنت می‌کند و چشمانش مراقب امت‌ها است. فتنه انگیزان خویشتن را برنیفرازند، سلاه. | ۷ |
8 Peuples, bénissez notre Dieu, et proclamez sa louange!
| ای قوم‌ها، خدای ما را متبارک خوانید وآواز تسبیح او را بشنوانید. | ۸ |
9 Il redonna la vie à nos âmes, et ne laissa pas nos pieds trébucher.
| که جانهای ما را درحیات قرار می‌دهد و نمی گذارد که پایهای مالغزش خورد. | ۹ |
10 Car tu nous as éprouvés, ô Dieu, purifiés, comme l'on purifie l'argent.
| زیرا‌ای خدا تو ما را امتحان کرده‌ای و ما را غال گذاشته‌ای چنانکه نقره راغال می‌گذارند. | ۱۰ |
11 Tu nous enlaças dans le filet, et tu mis un faix sur nos reins;
| ما را به دام درآوردی و باری گران بر پشتهای ما نهادی. | ۱۱ |
12 tu donnas à des hommes nos têtes pour monture, nous passâmes par le feu et les eaux; mais tu nous en as tirés pour nous combler de biens.
| مردمان را بر سرما سوار گردانیدی و به آتش و آب در‌آمدیم. پس ما را به‌جای خرم بیرون آوردی. | ۱۲ |
13 Je viens dans ta maison avec des holocaustes; je veux m'acquitter envers toi de mes vœux
| قربانی های سوختنی به خانه تو خواهم آورد. نذرهای خود را به تو وفا خواهم نمود، | ۱۳ |
14 exprimés par mes lèvres, prononcés par ma bouche dans ma détresse.
| که لبهای خود را بر آنها گشودم و در زمان تنگی خودآنها را به زبان خود آوردم. | ۱۴ |
15 Je t'offrirai des holocaustes et des brebis engraissées, et ferai fumer la graisse des béliers; je te sacrifierai des taureaux et des boucs. (Pause)
| قربانی های سوختنی پرواری را نزد تو خواهم گذرانید. گوساله‌ها و بزها را با بخور قوچها ذبح خواهم کرد، سلاه. | ۱۵ |
16 Venez, écoutez, vous tous qui craignez Dieu, je veux raconter ce qu'il fit pour mon âme.
| ای همه خداترسان بیایید و بشنوید تا ازآنچه او برای جان من کرده است خبر دهم. | ۱۶ |
17 De ma bouche je l'invoquai; et sa louange est maintenant sur ma langue.
| به دهانم نزد او آواز خود را بلند کردم و تسبیح بلند بر زبان من بود. | ۱۷ |
18 Si dans mon cœur j'avais eu le mal en vue, le Seigneur ne m'eût pas exaucé;
| اگر بدی را در دل خودمنظور می‌داشتم، خداوند مرا نمی شنید. | ۱۸ |
19 mais Dieu m'a exaucé, Il a été attentif aux accents de ma prière.
| لیکن خدا مرا شنیده است و به آواز دعای من توجه فرموده. | ۱۹ |
20 Béni soit Dieu, qui n'a pas rebuté ma prière, et ne m'a pas refusé sa grâce!
| متبارک باد خدا که دعای مرا ازخود، و رحمت خویش را از من برنگردانیده است. | ۲۰ |
