Psaumes 18
1 Au maître chantre. Du serviteur de l'Éternel, de David, qui adressa à l'Éternel les paroles de ce cantique, lorsque l'Éternel l'eut délivré de la main de tous ses ennemis, et de la main de Saül; et il dit: Je t'aime, ô Éternel, ô source de ma force,
Þennan sálm orti Davíð eftir að Drottinn hafði frelsað hann undan óvinum hans, þeirra á meðal Sál konungi. Drottinn – ég elska þig! Þú hefur gert stórkostlega hluti fyrir mig!
2 Éternel, mon rocher, mon asile et mon libérateur! mon Dieu! ô mon rocher, où je vais m'abriter! mon bouclier, corne de mon salut, mon boulevard!
Drottinn er vígi mitt, þar er ég öruggur. Enginn getur veitt mér eftirför og unnið á mér. Hann er felustaður minn, frelsari og varðborg, kletturinn þar sem enginn getur náð mér! Hann er skjöldur minn. Styrkur hans er eins og uxans sem mundar horn sín í vígahug!
3 Loué soit l'Éternel! me suis-je écrié, et de mes ennemis j'ai été délivré.
Mér nægir að ákalla hann – lof sé Guði! – og ég frelsast undan öllum óvinum mínum.
4 Les vagues de la mort m'enserraient, et les torrents de l'adversité m'épouvantaient;
Ég var bundinn hlekkjum dauðans og holskeflur óguðlegra risu ógnandi gegn mér.
Umkringdur og hjálparvana barðist ég um í netinu sem dró mig niður í djúp dauðans. (Sheol h7585)
6 Dans mon angoisse j'invoquai l'Éternel, et vers mon Dieu j'élevai mes cris: de son parvis Il entendit ma voix, et mes cris arrivés devant lui vinrent à ses oreilles.
Þá hrópaði ég til Drottins. – Hróp mitt náði eyrum hans á himnum!
7 Alors la terre oscilla et trembla, et les bases des montagnes furent émues, et elles s'ébranlèrent, parce qu'il était courroucé.
Þá lyftist jörðin og nötraði og undirstöður fjallanna skulfu vegna bræði hans. Hvílíkur landskjálfti! Já, Drottinn reiddist.
8 Une fumée sortit de ses narines, et de sa bouche un feu dévorant; et Il fit jaillir des charbons ardents.
Eldsblossar gengu út af munni hans svo að jörðin sviðnaði og reykur streymdi um nasir hans.
9 Et Il inclina le ciel, et Il descendit; et l'obscurité était sous ses pieds.
Hann sveigði himininn og steig niður mér til bjargar! Skýjasorti var undir fótum hans.
10 Et Il était monté sur le Chérubin, et volait, et Il planait sur les ailes du vent.
Hann steig á bak kerúbi og sveif til mín með hraða vindsins.
11 Il prit les ténèbres pour sa couverture, et autour de lui pour sa tente les noires vapeurs et les nuées épaisses.
Hann skýldi sér með myrkri, leyndi komu sinni með regnsorta og dimmu skýi.
12 De la splendeur qui le précède, sortirent les nuages, portant la grêle et les charbons de feu.
En svo birtist hann í skýjunum! Hvílík hátign! Eldingar leiftruðu og haglið dundi!
13 Et l'Éternel tonna dans le ciel, et le Très-haut émit sa voix, avec la grêle et des charbons de feu.
Himnarnir nötruðu í þrumugný Drottins. Guð allra guða hafði talað!
14 Il lança ses flèches et Il les dissipa, et mille foudres, et Il les défit.
Hann sendi út eldingar sínar sem örvar og tvístraði óvinum mínum. Sjá, hvernig þeir flýðu!
15 Et l'on vit paraître les vallées de la mer et les fondements du monde furent mis à nu au grondement de ta voix, Éternel, au souffle du vent de tes narines.
Þá hljómaði skipun Drottins – og hafið hopaði og það sá í mararbotn!
16 Il tendit sa main d'en haut, et me prit, et Il me retira des grandes eaux.
Þá seildist Drottinn niður frá himnum, greip mig og frelsaði mig úr neyðinni. Hann bjargaði mér úr hyldýpi dauðans.
17 Il me sauva de mes robustes ennemis, et de mes adversaires qui l'emportaient sur moi.
Hann frelsaði mig frá ofurafli óvinarins, úr höndum þeirra sem hötuðu mig, því í greipum þeirra mátti ég mín einskis.
18 Ils m'attaquaient au jour du malheur; mais l'Éternel fut un soutien pour moi.
Þeir réðust á mig þegar ég mátti mín einskis, en Drottinn studdi mig.
19 Il me tira au large, Il me dégagea, parce qu'il m'était propice.
Hann leiddi mig í öruggt skjól, því að hann hefur velþóknun á mér.
20 L'Éternel me traita selon ma justice, et me rendit selon la pureté de mes mains.
Drottinn launaði mér réttlæti mitt og hreinleika.
21 Car je gardais les voies de l'Éternel, et n'étais point rebelle à mon Dieu.
Því að ég hef hlýtt boðorðum hans og ekki syndgað með því að snúa í hann baki.
22 Car j'avais toutes ses lois sous les yeux, et je ne secouais point ses commandements;
Ég gætti lögmáls hans í hvívetna og lítilsvirti enga grein þess.
23 j'étais sans reproche envers lui, et je prenais garde de me rendre coupable.
Ég lagði mig fram við að halda það og forðaðist ranglæti.
24 Aussi l'Éternel me rendit selon ma justice, selon la pureté de mes mains, dont Il était témoin.
Þess vegna hefur Drottinn launað mér með blessun, því að ég gerði það sem rétt var og gætti hreinleika hjarta míns. Allt þetta þekkti hann, enda vakir hann yfir hverju skrefi mínu.
25 A celui qui t'aime, tu donnes ton amour, tu te montres juste pour l'homme juste,
Drottinn, þú miskunnar þeim sem auðsýna miskunn og ert góður við ráðvanda.
26 tu es pur envers celui qui est pur, et tu trahis celui qui est perfide.
Þú blessar hjartahreina en snýrð þér frá þeim sem yfirgefa þig.
27 Car tu es en aide au peuple qui souffre, et tu humilies les yeux hautains.
Þú hlífir hinum hógværu, en ávítar stolta og hrokafulla.
28 Oui, tu as fait luire ma lampe; l'Éternel, mon Dieu, éclaira mes ténèbres.
Já, þú lætur lampa minn skína. Drottinn, Guð minn, hefur lýst upp myrkrið sem umlukti mig.
29 Avec toi j'affrontai des bataillons, et avec mon Dieu je franchis des murailles.
Með þinni hjálp stekk ég yfir múra og brýt niður borgarveggi óvinarins.
30 Les voies de Dieu ne sont point trompeuses, la parole de l'Éternel est sans alliage; Il est un bouclier pour quiconque le réclame.
Drottinn, hann er mikill Guð! Fullkominn í öllum hlutum! Orð hans standast öll. Skjöldur er hann öllum þeim sem til hans leita.
31 Car qui est-ce qui est Dieu, hors l'Éternel? et qui est un rocher, sinon notre Dieu,
Því hver er hinn sanni Guð nema Drottinn? Og hver er bjargið nema hann?
32 ce Dieu, qui me donna la force pour ceinture, et rendit mes voies irréprochables?
Hann styrkir mig og verndar hvar sem ég fer.
33 Il assimila mes pieds à ceux de la biche, et Il m'établit sur mes hauteurs.
Hann gerir fætur mína fima sem geitanna á fjöllunum. Hann tryggir mér fótfestu á hæstu tindum.
34 Il forma mes mains au combat, et mon bras sut bander l'arc d'airain.
Hann æfir hendur mínar til hernaðar og gerir mér kleift að spenna eirbogann.
35 Tu me donnas le bouclier de ton secours, et ta droite me soutint, et ta clémence daigna m'agrandir.
Þú fékkst mér skjöld hjálpræðis þíns. Hægri hönd þín, Drottinn, styður mig, mildi þín hefur gert mig mikinn.
36 Sous mes pieds tu donnas de l'espace à mes pas, et mes talons ne furent point vacillants.
Þú lagðir veg fyrir fætur mína og þar mun ég ekki hrasa.
37 Je poursuivis mes ennemis, et je les atteignis, et je ne revins pas qu'ils ne fussent détruits;
Ég veitti óvinum mínum eftirför, elti þá uppi og eyddi þeim.
38 je les écrasai, et ils n'ont pu se relever, ils tombèrent sous mes pieds.
Ég tók þá einn af öðrum – þeir gátu enga vörn sér veitt – allir lágu í valnum að lokum.
39 Tu me ceignis de force pour la bataille, et tu fis plier mes adversaires sous mes coups.
Hjálpin frá þér var eins og brynja í bardaganum. Óvini mína beygðir þú undir mig.
40 Tu me fis voir le dos de mes ennemis, et j'anéantis ceux qui me haïssaient.
Þú stökktir þeim á flótta og ég eyddi öllum þeim sem ofsóttu mig.
41 Ils crièrent au secours; il n'y eut point de Sauveur; ils crièrent à l'Éternel; Il ne leur répondit pas.
Þeir hrópuðu á hjálp, en fengu enga. Þeir æptu til Drottins, en hann ansaði ekki,
42 Je les mis en poudre, comme la poussière qui est au vent, et je les balayai comme la boue des rues.
en ég muldi þá mélinu smærra og dreifði þeim upp í vindinn. Ég fleygði þeim burt eins og rusli á haug.
43 Tu me délivras des agressions des peuples, et tu me constituas chef des nations; des peuples à moi inconnus me furent asservis;
Þú veittir mér sigur í sérhverri orustu. Þjóðirnar komu og þjónuðu mér. Jafnvel þær sem ég þekkti ekki komu nú og veittu mér lotningu.
44 sur ma renommée ils se soumirent, les enfants de l'étranger devinrent mes flatteurs,
Útlendingar sem aldrei höfðu mig augum litið lýstu sig reiðubúna til þjónustu.
45 les enfants de l'étranger succombèrent, et quittèrent alarmés leurs châteaux.
Skjálfandi stigu þeir niður úr virkjum sínum.
46 Vive l'Éternel, et béni soit mon rocher! qu'il soit exalté mon Dieu sauveur,
Guð lifir! Lofaður sé hann, klettur hjálpræðis míns.
47 le Dieu qui m'accorda la vengeance, et m'assujettit les peuples!
Hann er sá Guð sem endurgeldur þeim sem ofsækja mig og auðmýkir þjóðir fyrir augum mér.
48 M'ayant délivré de mes ennemis, tu m'as fait triompher de mes adversaires, tu m'as fait échapper à l'homme violent.
Hann frelsar mig frá óvinum mínum. Hann sér til þess að þeir ná ekki til mín og bjargar mér undan öflugum andstæðingum.
49 Aussi je veux te chanter parmi les peuples, Éternel, et célébrer ton nom,
Fyrir þetta, Drottinn minn, lofa ég þig í áheyrn þjóðanna.
50 ô toi qui accordes un grand salut à ton Roi, et fais miséricorde à ton Oint, à David, et à sa race éternellement!
Oftsinnis hefur þú frelsað mig – það var kraftaverk í öll skiptin! Þú gerðir mig að konungi, þú hefur elskað mig og auðsýnt mér gæsku og eins muntu gera við afkomendur mína.
