Psaumes 114

1 Lorsque Israël quitta l'Egypte, et la maison de Jacob un peuple au langage étrange,

Halleluja! Toen Israël uit Egypte trok, Jakobs huis uit een volk van barbaren,

2 Juda devint son Sanctuaire, et Israël, sa Souveraineté.

Werd Juda zijn heiligdom, En Israël zijn rijk.

3 A sa vue la mer s'enfuit, et le Jourdain retourna en arrière,

De zee zag het, en sloeg op de vlucht, De Jordaan deinsde terug;

4 les montagnes bondirent comme des béliers, les collines, comme de jeunes agneaux.

Als rammen sprongen de bergen weg, Als lammeren de heuvels.

5 Qu'as-tu, ô mer, que tu t'enfuis, ô Jourdain, que tu retournes en arrière,

Zee, wat was er, dat gij gingt vluchten, Jordaan, dat gij achteruit zijt geweken;

6 montagnes, que vous bondissez comme des béliers, vous, collines, comme de jeunes agneaux?

Bergen, dat gij wegsprongt als rammen, Gij heuvels als lammeren?

7 A l'aspect du Seigneur, tremble, ô terre, à l'aspect du Dieu de Jacob,

Voor den Heer kromp de aarde ineen, Voor het aangezicht van Jakobs God;

8 qui transforme la roche en un amas d'eaux, et le dur caillou en source jaillissante!

Die de rots in een vijver herschiep, De klip in een borrelende bron!