Psaumes 112

1 Alléluia! Heureux l'homme qui craint l'Éternel, et a un grand goût pour ses commandements!

Dýrð sé Guði! Að trúa á Guð og treysta honum veitir ómælda blessun. Sæll er sá maður sem hefur unun af boðorðum hans.

2 Sa race sera puissante sur la terre, et la postérité du juste sera bénie.

Börn hans njóta hvarvetna heiðurs, því að góður arfur eflir göfugan mann.

3 L'aisance et la richesse sont dans sa maison, et sa justice demeure éternellement.

Sjálfur býr hann við auðlegð og góðverk hans gleymast ekki.

4 Dans les ténèbres la lumière se lève pour le juste; il est miséricordieux, clément et juste.

Réttlátum er hann ljós í myrkri – miskunn hans og gæska eru augljós.

5 Le bonheur est pour celui qui donne et qui prête, qui pour soutenir sa cause se fonde sur le droit.

Sá mun blessun hljóta sem er góðgjarn og fús að lána og framkvæmir verk sín með réttvísi.

6 Car il n'est jamais ébranlé, et l'homme de bien laisse une mémoire éternelle.

Slíkur maður verður ekki fórnarlamb illra atvika. Umhyggja Guðs fyrir honum verður umræðuefni þeirra sem þekkja hann.

7 Il ne redoute point un message funeste; son cœur est ferme, il se confie dans l'Éternel;

Hann óttast ekki vondar fréttir, né kvíðir því sem koma skal. Hann er öruggur og veit að Drottinn annast hann.

8 son cœur a de l'assurance, il est sans crainte, attendant que ses ennemis réjouissent ses regards.

Þess vegna óttast hann ekkert og horfir á óvini sína með stakri ró.

9 Il distribue, il donne aux indigents; sa justice demeure éternellement; sa tête se lève avec gloire.

Hann hefur miðlað mildilega og gefið fátækum. Góðverk hans munu ekki gleymast. Hann mun njóta vinsælda og hafa áhrif.

10 L'impie en est témoin et il s'en chagrine, il grince des dents et se consume; les souhaits de l'impie sont mis à néant.

Þetta sjá óguðlegir og þeim gremst. Þeir munu gnísta tönnum og tortímast og óskir þeirra rætast ekki.