Psaumes 102

1 Prière d'un malheureux qui, plongé dans la douleur, épanche sa plainte devant l'Éternel. Éternel, écoute ma prière, et que ma complainte arrive jusqu'à toi!

Doa orang sengsara yang dalam keadaan letih lesu mengeluh kepada TUHAN. Ya TUHAN, dengarlah doaku, biarlah seruanku sampai kepada-Mu.

2 Ne me cache pas ta face au jour de ma détresse! Penche vers moi ton oreille, quand je t'invoque! hâte-toi! exauce-moi!

Jangan berpaling daripadaku bila aku dalam kesusahan. Dengarlah bila aku berseru, dan jawablah aku segera.

3 Car mes jours, comme une fumée, se sont évanouis, et mes os sont embrasés, comme un tison ardent.

Hidupku menghilang seperti asap; tulang-tulangku membara seperti api.

4 Frappé comme la plante, mon cœur s'est flétri; car j'oublie de manger mon pain.

Aku lesu seperti rumput kering, dan kehilangan nafsu makan.

5 Par l'effet des sanglots que j'exhale, mes os s'attachent à ma chair.

Aku mengerang dengan nyaring; badanku tinggal kulit pembungkus tulang.

6 Je ressemble au pélican du désert, je suis comme le chat-huant des masures.

Aku seperti burung undan di padang gurun, seperti burung hantu di reruntuhan yang sepi.

7 J'ai perdu le sommeil, et je suis tel que sur un toit l'oiseau solitaire.

Aku tak bisa tidur, seperti burung yang kesepian di atap rumah.

8 Tous les jours mes ennemis m'outragent; follement animés contre moi, ils emploient mon nom pour maudire.

Sepanjang hari musuh menghina aku; namaku dijadikan kutuk oleh orang yang marah kepadaku.

9 Car je mange la cendre au lieu de pain, et je trempe mon breuvage de mes pleurs,

Aku makan abu seperti roti, minumanku bercampur air mata,

10 à cause de ton courroux et de ta fureur; car tu m'as soulevé, et m'as précipité.

sebab Engkau telah mengangkat dan melemparkan aku dalam kemarahan-Mu yang menyala-nyala.

11 Mes jours sont comme les ombres allongées, et je sèche comme l'herbe.

Hidupku berlalu seperti bayangan di waktu petang; aku menjadi layu seperti rumput.

12 Mais toi, Seigneur, tu es éternellement sur ton trône, et ton nom demeure à travers tous les âges.

Tapi Engkau, ya TUHAN, Raja untuk selama-lamanya, tetap diingat turun-temurun.

13 Tu te lèveras, tu prendras pitié de Sion; car il est temps de prendre pitié d'elle: le moment est venu.

Engkau akan bangkit dan mengasihani Sion, saatnya sudah tiba untuk berbelaskasihan kepadanya.

14 Car les vœux de tes serviteurs sont pour les pierres de Sion, et ils sont affectionnés à ses ruines…

Sebab hamba-hamba-Mu mencintai dia, biarpun ia sudah menjadi reruntuhan. Mereka merasa kasihan kepadanya, walaupun ia sudah menjadi debu.

15 Alors les peuples révéreront le nom de l'Éternel, et tous les rois de la terre, ta majesté!

Kuasa TUHAN akan ditakuti oleh bangsa-bangsa; dan keagungan-Nya disegani oleh semua raja,

16 Oui, l'Éternel relèvera Sion, Il apparaîtra dans sa gloire.

apabila TUHAN membangun Sion kembali, dan tampil dalam keagungan-Nya.

17 Il se tourne vers les pauvres qui prient, et Il ne dédaigne pas leur prière.

Ia akan mendengar doa umat-Nya yang melarat, dan tidak menolak permohonan mereka.

18 Que ceci soit écrit pour l'âge futur, et que le peuple qui naîtra, loue l'Éternel!

Tulislah semua perbuatan TUHAN untuk angkatan yang akan datang, supaya bangsa yang belum dilahirkan dapat memuji Dia.

19 Car Il regarde du lieu très haut de sa sainteté, l'Éternel abaisse des Cieux ses regards sur la terre,

TUHAN memandang dari tempat-Nya yang tinggi, dari surga Ia menengok ke bumi

20 pour entendre les soupirs des captifs, pour libérer les enfants de la mort,

untuk mendengar keluh-kesah orang tahanan dan membebaskan orang yang dihukum mati.

21 afin qu'ils redisent en Sion le nom de l'Éternel, et ses louanges dans Jérusalem,

Maka nama-Nya akan diwartakan di Sion, dan Ia akan dipuji-puji di Yerusalem,

22 lors du concours universel des peuples, et des royaumes qui viendront servir l'Éternel.

waktu bangsa-bangsa dan kerajaan-kerajaan berhimpun untuk berbakti kepada TUHAN.

23 Au milieu du voyage Il a brisé ma force, abrégé mes jours.

TUHAN mematahkan kekuatanku waktu aku masih muda, dan memperpendek umurku.

24 Je dis: Mon Dieu, ne m'enlève pas à la moitié de mes jours! A travers tous les âges tes années se perpétuent.

Lalu aku berkata, "Ya Allah jangan mengambil nyawaku di pertengahan hidupku." TUHAN, Engkau hidup selama-lamanya,

25 Jadis tu fondas la terre, et les Cieux sont l'ouvrage de tes mains.

dahulu Engkau menjadikan bumi; langit pun karya tangan-Mu.

26 Ils périront, mais tu subsisteras; tout entiers ils s'useront comme un vêtement; tu les changeras comme un habit, et ils changeront;

Semua itu akan lenyap, tetapi Engkau tetap ada; semua itu akan usang seperti pakaian. Engkau membuangnya seperti baju tua, lalu semuanya akan musnah.

27 mais toi, tu demeures le même, et tes années n'ont point de terme.

Tetapi Engkau tetap sama, hidup-Mu tak akan berakhir.

28 Les enfants de tes serviteurs auront leur séjour, et leur race subsistera devant toi.

Anak cucu kami akan hidup dengan tentram, dan selalu aman dalam perlindungan-Mu.