Proverbes 8
1 La sagesse n'appelle-t-elle pas, et la prudence ne fait-elle pas entendre sa voix?
Bilgelik çağırıyor, Akıl sesini yükseltiyor.
2 Elle se tient au sommet des éminences, sur le chemin, dans les carrefours;
Yol kenarındaki tepelerin başında, Yolların birleştiği yerde duruyor o.
3 à côté des Portes, à l'entrée de la ville, aux avenues des Portes, elle dit à haute voix:
Kentin girişinde, kapıların yanında, Sesini yükseltiyor:
4 « C'est vous, ô hommes, que j'appelle, et ma voix s'adresse aux enfants des hommes.
“Ey insanlar, size sesleniyorum, Çağrım insan soyunadır!
5 Hommes sans raison, apprenez la prudence, et vous, insensés, apprenez la sagesse!
Ey bön kişiler, ihtiyatlı olmayı öğrenin; Sağduyulu olmayı öğrenin, ey akılsızlar!
6 Ecoutez! car je dis des choses relevées, et mes lèvres s'ouvrent pour énoncer la droiture:
Söylediğim yetkin sözleri dinleyin, Ağzımı doğruları söylemek için açarım.
7 car ma bouche exprime la vérité, et mes lèvres abhorrent l'impiété.
Ağzım gerçeği duyurur, Çünkü dudaklarım kötülükten iğrenir.
8 La rectitude est dans tous les mots de ma bouche; ils n'ont rien de tortueux, ni de détourné;
Ağzımdan çıkan her söz doğrudur, Yoktur eğri ya da sapık olanı.
9 ils sont évidents pour le sage, et justes pour ceux qui ont trouvé la science.
Apaçıktır hepsi anlayana, Bilgiye erişen, doğruluğunu bilir onların.
10 Prenez mes leçons, et non pas de l'argent, et la science plutôt que l'or de choix;
Gümüş yerine terbiyeyi, Saf altın yerine bilgiyi edinin.
11 car la sagesse vaut mieux que les perles, et nulle chose de prix n'est son équivalent.
Çünkü bilgelik mücevherden değerlidir, Dilediğin hiçbir şey onunla kıyaslanamaz.
12 Moi, la sagesse, j'habite avec la prudence, et je trouve la science des bonnes mesures.
Ben bilgelik olarak ihtiyatı kendime konut edindim. Bilgi ve sağgörü bendedir.
13 La crainte de l'Éternel est la haine du mal, de l'orgueil, de la hauteur, et des mauvaises voies; et je hais la bouche trompeuse.
RAB'den korkmak kötülükten nefret etmek demektir. Kibirden, küstahlıktan, Kötü yoldan, sapık ağızdan nefret ederim.
14 J'ai le conseil et le succès, je suis l'intelligence, je possède la force.
Öğüt ve sağlam karar bana özgüdür. Akıl ve güç kaynağı benim.
15 Par moi les rois règnent, et les princes font de justes lois;
Krallar sayemde egemenlik sürer, Hükümdarlar adil kurallar koyar.
16 par moi les puissants exercent le pouvoir, ainsi que les grands, tous juges de la terre.
Önderler, adaletle yöneten soylular Sayemde yönetirler.
17 J'aime ceux qui m'aiment, et ceux qui me cherchent, me trouvent.
Beni sevenleri ben de severim, Gayretle arayan beni bulur.
18 La richesse et l'honneur m'accompagnent, l'opulence solide et la bonté;
Zenginlik ve onur, Kalıcı değerler ve bolluk bendedir.
19 mes fruits sont meilleurs que l'or, que l'or pur, et ce que je rapporte est plus que de l'argent de choix.
Meyvem altından, saf altından, Ürünüm seçme gümüşten daha iyidir.
20 Je marche dans le chemin de la justice, et dans les sentiers de l'équité,
Doğruluk yolunda, Adaletin izinden yürürüm.
21 pour rendre ceux qui m'aiment possesseurs d'un avoir, et remplir leurs greniers.
Böylelikle, beni sevenleri servet sahibi yapar, Hazinelerini doldururum.
22 « L'Éternel me créa, prémices de ses œuvres, avant ses ouvrages, antérieurement.
RAB yaratma işine başladığında İlk beni yarattı,
23 Dès l'éternité je reçus l'onction, avant le commencement, l'origine de la terre;
Dünya var olmadan önce, Ta başlangıçta, öncesizlikte yerimi aldım.
24 quand je naquis, les mers n'étaient pas encore, il n'y avait point de sources abondantes en eau;
Enginler yokken, Suları bol pınarlar yokken doğdum ben.
25 avant que les montagnes fussent plantées, avant les collines j'étais enfantée:
Dağlar daha oluşmadan, Tepeler belirmeden, RAB dünyayı, kırları Ve dünyadaki toprağın zerresini yaratmadan doğdum.
26 Il n'avait encore créé ni la terre, ni les déserts, ni le chef de la poudre de la terre.
27 Quand Il disposait le ciel, j'étais là; quand Il traçait un cercle sur la face de l'abîme,
RAB gökleri yerine koyduğunda oradaydım, Engin denizleri ufukla çevirdiğinde,
28 quand d'en haut Il condensait les nues, et faisait bouillonner les sources de l'abîme,
Bulutları oluşturduğunda, Denizin kaynaklarını güçlendirdiğinde,
29 quand Il donnait à la mer ses limites, pour que les eaux ne franchissent pas ses bords, quand Il fixait les bases de la terre,
Sular buyruğundan öte geçmesinler diye Denize sınır çizdiğinde, Dünyanın temellerini pekiştirdiğinde,
30 j'étais à ses côtés, fidèle ouvrière, je faisais ses délices tous les jours, me jouant devant lui continuellement,
Baş mimar olarak O'nun yanındaydım. Gün be gün sevinçle dolup taştım, Huzurunda hep coştum.
31 jouant sur le disque de sa terre, et faisant mes délices des enfants des hommes. »
O'nun dünyası mutluluğum, İnsanları sevincimdi.
32 Maintenant donc, mes fils, écoutez-moi! et heureux ceux qui se tiennent dans mes voies!
Çocuklarım, şimdi beni dinleyin: Yolumu izleyenlere ne mutlu!
33 Recevez la correction, et devenez sages, et ne la repoussez pas!
Uyarılarımı dinleyin ve bilge kişiler olun, Görmezlikten gelmeyin onları.
34 Heureux l'homme qui m'écoute, veillant à ma porte journellement, et gardant les jambages de mon portail!
Beni dinleyen, Her gün kapımı gözleyen, Kapımın eşiğinden ayrılmayan kişiye ne mutlu!
35 Car, quiconque me trouve, a trouvé la vie, et il obtient la faveur de l'Éternel.
Çünkü beni bulan yaşam bulur Ve RAB'bin beğenisini kazanır.
36 Mais celui qui me manque, fait tort à son âme; tous ceux qui me haïssent, aiment la mort.
Beni gözardı edense kendine zarar verir, Benden nefret eden, ölümü seviyor demektir.”
