Proverbes 8

1 La sagesse n'appelle-t-elle pas, et la prudence ne fait-elle pas entendre sa voix?

۱ آیا حکمت ندا نمی کند، و فطانت آوازخود را بلند نمی نماید؟

2 Elle se tient au sommet des éminences, sur le chemin, dans les carrefours;

۲ به‌سر مکان های بلند، به کناره راه، در میان طریقها می‌ایستد.

3 à côté des Portes, à l'entrée de la ville, aux avenues des Portes, elle dit à haute voix:

۳ به‌جانب دروازه‌ها به دهنه شهر، نزد مدخل دروازه‌ها صدا می‌زند.

4 « C'est vous, ô hommes, que j'appelle, et ma voix s'adresse aux enfants des hommes.

۴ که شما را‌ای مردان می‌خوانم و آواز من به بنی آدم است.

5 Hommes sans raison, apprenez la prudence, et vous, insensés, apprenez la sagesse!

۵ ‌ای جاهلان زیرکی را بفهمید و‌ای احمقان عقل رادرک نمایید.

6 Ecoutez! car je dis des choses relevées, et mes lèvres s'ouvrent pour énoncer la droiture:

۶ بشنوید زیرا که به امور عالیه تکلم می‌نمایم و گشادن لبهایم استقامت است.

7 car ma bouche exprime la vérité, et mes lèvres abhorrent l'impiété.

۷ دهانم به راستی تنطق می‌کند و لبهایم شرارت را مکروه می‌دارد.

8 La rectitude est dans tous les mots de ma bouche; ils n'ont rien de tortueux, ni de détourné;

۸ همه سخنان دهانم بر‌حق است و درآنها هیچ‌چیز کج یا معوج نیست.

9 ils sont évidents pour le sage, et justes pour ceux qui ont trouvé la science.

۹ تمامی آنهانزد مرد فهیم واضح است و نزد یابندگان معرفت مستقیم است.

10 Prenez mes leçons, et non pas de l'argent, et la science plutôt que l'or de choix;

۱۰ تادیب مرا قبول کنید و نه نقره را، و معرفت را بیشتر از طلای خالص.

11 car la sagesse vaut mieux que les perles, et nulle chose de prix n'est son équivalent.

۱۱ زیرا که حکمت از لعلها بهتر است، و جمیع نفایس را به او برابر نتوان کرد.

12 Moi, la sagesse, j'habite avec la prudence, et je trouve la science des bonnes mesures.

۱۲ من حکمتم و در زیرکی سکونت دارم، و معرفت تدبیر را یافته‌ام.

13 La crainte de l'Éternel est la haine du mal, de l'orgueil, de la hauteur, et des mauvaises voies; et je hais la bouche trompeuse.

۱۳ ترس خداوند، مکروه داشتن بدی است. غرور و تکبر وراه بد و دهان دروغگو را مکروه می‌دارم.

14 J'ai le conseil et le succès, je suis l'intelligence, je possède la force.

۱۴ مشورت و حکمت کامل از آن من است. من فهم هستم و قوت از آن من است.

15 Par moi les rois règnent, et les princes font de justes lois;

۱۵ به من پادشاهان سلطنت می‌کنند، و داوران به عدالت فتوا می‌دهند.

16 par moi les puissants exercent le pouvoir, ainsi que les grands, tous juges de la terre.

۱۶ به من سروران حکمرانی می‌نمایند و شریفان و جمیع داوران جهان.

17 J'aime ceux qui m'aiment, et ceux qui me cherchent, me trouvent.

۱۷ من دوست می‌دارم آنانی را که مرا دوست می‌دارند. وهر‌که مرا به جد و جهد بطلبد مرا خواهد یافت.

18 La richesse et l'honneur m'accompagnent, l'opulence solide et la bonté;

۱۸ دولت و جلال با من است. توانگری جاودانی وعدالت.

19 mes fruits sont meilleurs que l'or, que l'or pur, et ce que je rapporte est plus que de l'argent de choix.

۱۹ ثمره من از طلا و زر ناب بهتر است، وحاصل من از نقره خالص.

20 Je marche dans le chemin de la justice, et dans les sentiers de l'équité,

۲۰ در طریق عدالت می‌خرامم، در میان راههای انصاف،

21 pour rendre ceux qui m'aiment possesseurs d'un avoir, et remplir leurs greniers.

۲۱ تا مال حقیقی را نصیب محبان خود گردانم، وخزینه های ایشان را مملو سازم.

22 « L'Éternel me créa, prémices de ses œuvres, avant ses ouvrages, antérieurement.

۲۲ خداوند مرا مبداء طریق خود داشت، قبل از اعمال خویش از ازل.

23 Dès l'éternité je reçus l'onction, avant le commencement, l'origine de la terre;

۲۳ من از ازل برقرار بودم، از ابتدا پیش از بودن جهان.

24 quand je naquis, les mers n'étaient pas encore, il n'y avait point de sources abondantes en eau;

۲۴ هنگامی که لجه هانبود من مولود شدم، وقتی که چشمه های پر ازآب وجود نداشت.

25 avant que les montagnes fussent plantées, avant les collines j'étais enfantée:

۲۵ قبل از آنگاه کوهها برپاشود، پیش از تلها مولود گردیدم.

26 Il n'avait encore créé ni la terre, ni les déserts, ni le chef de la poudre de la terre.

۲۶ چون زمین وصحراها را هنوز نساخته بود، و نه اول غبار ربع مسکون را.

27 Quand Il disposait le ciel, j'étais là; quand Il traçait un cercle sur la face de l'abîme,

۲۷ وقتی که او آسمان را مستحکم ساخت من آنجا بودم، و هنگامی که دایره را برسطح لجه قرار داد.

28 quand d'en haut Il condensait les nues, et faisait bouillonner les sources de l'abîme,

۲۸ وقتی که افلاک را بالااستوار کرد، و چشمه های لجه را استوار گردانید.

29 quand Il donnait à la mer ses limites, pour que les eaux ne franchissent pas ses bords, quand Il fixait les bases de la terre,

۲۹ چون به دریا حد قرار داد، تا آبها از فرمان اوتجاوز نکنند، و زمانی که بنیاد زمین را نهاد.

30 j'étais à ses côtés, fidèle ouvrière, je faisais ses délices tous les jours, me jouant devant lui continuellement,

۳۰ آنگاه نزد او معمار بودم، و روزبروز شادی می‌نمودم، و همیشه به حضور او اهتزاز می‌کردم.

31 jouant sur le disque de sa terre, et faisant mes délices des enfants des hommes. »

۳۱ و اهتزاز من در آبادی زمین وی، و شادی من بابنی آدم می‌بود.

32 Maintenant donc, mes fils, écoutez-moi! et heureux ceux qui se tiennent dans mes voies!

۳۲ پس الان‌ای پسران مرا بشنوید، وخوشابحال آنانی که طریقهای مرا نگاه دارند.

33 Recevez la correction, et devenez sages, et ne la repoussez pas!

۳۳ تادیب را بشنوید و حکیم باشید، و آن را ردمنمایید.

34 Heureux l'homme qui m'écoute, veillant à ma porte journellement, et gardant les jambages de mon portail!

۳۴ خوشابحال کسی‌که مرا بشنود، و هرروز نزد درهای من دیده بانی کند، و باهوهای دروازه های مرا محافظت نماید.

35 Car, quiconque me trouve, a trouvé la vie, et il obtient la faveur de l'Éternel.

۳۵ زیرا هر‌که مرایابد حیات را تحصیل کند، و رضامندی خداوندرا حاصل نماید.

36 Mais celui qui me manque, fait tort à son âme; tous ceux qui me haïssent, aiment la mort.

۳۶ و اما کسی‌که مرا خطا کند، به‌جان خود ضرر رساند، و هر‌که مرا دشمن دارد، موت را دوست دارد.