Proverbes 29
1 L'homme répréhensible qui se roidit, sera brisé soudain, et sans remède.
Defalarca azarlandığı halde dikbaşlılık eden, Ansızın yıkıma uğrayacak, çare yok.
2 Quand les justes se multiplient, le peuple se réjouit; mais quand règne l'impie, le peuple gémit.
Doğru kişiler çoğalınca halk sevinir, Kötü kişi hükümdar olunca halk inler.
3 L'homme, ami de la sagesse, réjouit son père, mais qui se plaît avec les courtisanes, perd son bien.
Bilgeliği seven babasını sevindirir, Fahişelerle dostluk eden malını yitirir.
4 Par la justice un roi consolide son Etat; mais celui qui accepte des dons, le ruine.
Adaletle yöneten kral ülkesini ayakta tutar, Rüşvet alansa çökertir.
5 Un homme qui flatte son prochain, tend un filet sous ses pas.
Başkasını pohpohlayan kişi, Ona tuzak olur.
6 Un piège gît dans le crime du méchant; mais le juste triomphe, et se réjouit.
Kötünün başkaldırısı kendine tuzak olur, Doğru kişiyse ezgi söyler ve sevinir.
7 Le juste sait défendre les petits, mais l'impie ne comprend pas la science.
Doğru kişi yoksulların hakkını verir, Kötü kişi hak hukuk nedir bilmez.
8 Les moqueurs soufflent le feu dans la cité; mais les sages calment l'irritation.
Alaycı kişiler kentleri bile karıştırır, Bilgelerse öfkeyi yatıştırır.
9 Le juste qui est en dispute avec l'insensé, ni par la colère, ni par l'enjouement n'arrive à la paix.
Bilge kişiyle davası olan ahmak Kızar, alay eder ve rahat vermez.
10 Les hommes sanguinaires haïssent l'innocent; mais les justes cherchent à lui sauver la vie.
Kana susamışlar dürüst kişiden nefret eder, Doğrularsa onun canını korur.
11 L'insensé produit son âme tout entière; mais le sage la tient en arrière.
Akılsız hep patlamaya hazırdır, Bilgeyse öfkesini dizginler.
12 Qu'un prince écoute les mensonges, tous ses serviteurs sont méchants.
Hükümdar yalana kulak verirse, Bütün görevlileri de kötü olur.
13 Le pauvre et l'oppresseur se rencontrent; l'Éternel fait luire la lumière aux yeux de tous deux.
Zorbayla yoksulun ortak bir noktası var: İkisinin de gözünü açan RAB'dir.
14 Du roi qui rend au pauvre fidèle justice, le trône subsiste éternellement.
Yoksulları adaletle yöneten kralın Tahtı hep güvenlikte olur.
15 La verge et la correction donnent la sagesse; mais l'enfant livré à lui-même fait honte à sa mère.
Değnekle terbiye bilgelik kazandırır, Kendi haline bırakılan çocuksa annesini utandırır.
16 Quand les impies croissent, le péché croît; mais leur chute réjouira les regards des justes.
Kötüler çoğalınca başkaldırı da çoğalır, Ama doğrular onların düşüşünü görecektir.
17 Corrige ton fils, et il te donnera du repos, et procurera des délices à ton âme.
Oğlunu terbiye et, o da sana huzur verecek Ve gönlünü hoşnut edecektir.
18 Privé de révélation, un peuple est sans frein; heureux, s'il garde la Loi!
Tanrısal esinden yoksun olan halk Sınır tanımaz olur. Ne mutlu Kutsal Yasa'yı yerine getirene!
19 Les discours ne corrigent point un serviteur; quand même il comprend, il n'obéit point.
Köle salt sözle terbiye edilemez, Çünkü anlasa da kulak asmaz.
20 Vois-tu cet homme prompt à parler? Il y a plus à espérer d'un fou que de lui.
Sözünü tartmadan konuşan birini tanıyor musun? Akılsızın durumu bile onunkinden daha umut vericidir.
21 Si l'on délicate son serviteur dès l'enfance, il finit par vouloir être fils.
Çocukluğundan beri kölesini şımartan, Sonunda cezasını çeker.
22 L'homme colère excite les querelles, et celui qui s'échauffe, fait bien des fautes.
Öfkeli kişi çekişme yaratır, Huysuz kişinin başkaldırısı eksik olmaz.
23 L'orgueil de l'homme l'abaisse; mais l'humble parvient à la gloire.
Kibir insanı küçük düşürür, Alçakgönüllülükse onur kazandırır.
24 Qui entre en part avec le voleur, est son propre ennemi; il a entendu la malédiction, et il ne dénonce pas!
Hırsızla ortak olanın düşmanı kendisidir, Mahkemede yemin etse de bildiğini söylemez.
25 La peur des hommes tend un piège; mais qui se confie dans l'Éternel, est mis à couvert.
İnsandan korkmak tuzaktır, Ama RAB'be güvenen güvenlikte olur.
26 Plusieurs cherchent les regards du souverain; mais de l'Éternel émane le jugement des hommes.
Hükümdarın gözüne girmek isteyen çoktur, Ama RAB'dir insana adalet sağlayan.
27 Le méchant est l'abomination du juste; et celui qui marche droit, l'abomination de l'impie.
Doğrular haksızlardan iğrenir, Kötüler de dürüst yaşayanlardan.
