Proverbes 16
1 A l'homme de former des plans en son cœur; mais à Dieu d'exaucer ce qu'exprime la langue.
Του ανθρώπου είναι αι προπαρασκευαί της καρδίας· παρά δε του Κυρίου η απόκρισις της γλώσσης.
2 Toutes les voies d'un homme sont pures à ses yeux; mais l'Éternel pèse les cœurs.
Πάσαι αι οδοί του ανθρώπου φαίνονται ορθαί εις τους οφθαλμούς αυτού· πλην ο Κύριος σταθμίζει τα πνεύματα.
3 Repose-toi sur Dieu de tes affaires, et tes plans seront assurés.
Αφιέρονε τα έργα σου εις τον Κύριον, και αι βουλαί σου θέλουσι στερεωθή.
4 L'Éternel a fait toutes choses pour leur fin; ainsi, l'impie pour le jour du malheur.
Ο Κύριος έκαμε τα πάντα δι' εαυτόν, έτι και τον ασεβή διά την ημέραν την κακήν.
5 Tout orgueilleux est pour l'Éternel une abomination; en aucun temps il ne demeure impuni.
Βδέλυγμα εις τον Κύριον είναι πας υψηλοκάρδιος· και χειρ με χείρα αν συνάπτηται, δεν θέλει μένει ατιμώρητος.
6 L'amour et la fidélité expient la faute, et la crainte de l'Éternel fait fuir le mal.
Διά χάριτος και αληθείας καθαρίζεται η ανομία· και διά του φόβου του Κυρίου εκκλίνουσιν οι άνθρωποι από του κακού.
7 Si l'Éternel est favorable à la voie d'un homme, Il réconcilie même ses ennemis avec lui.
Όταν ο Κύριος αρέσκηται εις τας οδούς του ανθρώπου, και τους εχθρούς αυτού ειρηνεύει μετ' αυτού.
8 Mieux vaut peu avec la justice, qu'un gros revenu avec l'iniquité.
Καλήτερον ολίγον μετά δικαιοσύνης, παρά εισοδήματα μεγάλα μετά αδικίας.
9 L'homme en son cœur se trace sa voie; c'est l'Éternel qui dirige sa marche.
Η καρδία του ανθρώπου βουλεύεται την οδόν αυτού· αλλ' ο Κύριος διευθύνει τα βήματα αυτού.
10 Les lèvres du roi prononcent des oracles; et, quand il juge, sa bouche n'est point inique.
Χρησμός είναι εις τα χείλη του βασιλέως· το στόμα αυτού δεν σφάλλει εν τη κρίσει.
11 Le poids et la balance justes viennent de l'Éternel; Il a fait toutes les pierres qu'on a dans sa bourse.
Δικαία στάθμη και πλάστιγξ είναι του Κυρίου· πάντα τα ζύγια του σακκίου είναι έργου αυτού.
12 Les rois auront horreur de faire le mal; car par la justice un trône est affermi.
Βδέλυγμα είναι εις τους βασιλείς να πράττωσιν ανομίαν· διότι ο θρόνος στερεόνεται μετά της δικαιοσύνης.
13 Les bonnes grâces du roi seront pour les lèvres vraies, et celui qui parle sincèrement, aura son amour.
Τα δίκαια χείλη είναι ευπρόσδεκτα εις τους βασιλείς, και αγαπώσι τον λαλούντα ορθά.
14 Colère de roi, messages de mort: aussi le sage la calmera.
Θυμός βασιλέως είναι άγγελος θανάτου· αλλ' ο σοφός άνθρωπος καταπραΰνει αυτόν.
15 Un regard riant du roi donne la vie, et sa faveur est comme un nuage pluvieux du printemps.
Εις το φως του προσώπου του βασιλέως είναι ζωή· και η εύνοια αυτού είναι ως νέφος οψίμου βροχής.
16 Combien la possession de la sagesse vaut mieux que l'or! et que la possession de la sagesse est préférable à l'argent.
Πόσον καλητέρα είναι η απόκτησις της σοφίας παρά το χρυσίον και προκριτωτέρα η απόκτησις της συνέσεως παρά το αργύριον
17 La voie des gens de bien, c'est de fuir le mal; il préserve sa vie celui qui surveille ses voies.
Η οδός των ευθέων είναι να εκκλίνωσιν από του κακού· όστις φυλάττει την οδόν αυτού, διατηρεί την ψυχήν αυτού.
18 L'orgueil précède la ruine, et la présomption, la chute.
Η υπερηφανία προηγείται του ολέθρου, και υψηλοφροσύνη του πνεύματος προηγείται της πτώσεως.
19 Mieux vaut vivre humble avec les pauvres, que de partager le butin avec les superbes.
Καλήτερον να ήναι τις ταπεινόφρων μετά των ταπεινών, παρά να μοιράζη λάφυρα μετά των υπερηφάνων.
20 Qui dans les affaires agit sensément, trouve le bonheur; et heureux qui se confie dans l'Éternel!
Ο συνετός εις τα πράγματα θέλει ευρεί καλόν· και ο ελπίζων επί τον Κύριον είναι μακάριος.
21 L'homme au cœur sage est appelé sensé, et l'aménité des paroles avance l'instruction.
Ο σοφός την καρδίαν θέλει ονομάζεσθαι φρόνιμος· και η γλυκύτης των χειλέων προσθέτει μάθησιν.
22 La prudence pour qui l'a est une source de vie; les insensés sont punis par leur propre folie.
Η σύνεσις είναι πηγή ζωής εις τον έχοντα αυτήν· η δε παιδεία των αφρόνων μωρία.
23 Le cœur du sage rend sa bouche sensée, et par ses discours avance l'instruction.
Η καρδία του σοφού συνετίζει το στόμα αυτού, και εις τα χείλη αυτού προσθέτει μάθησιν.
24 Les discours gracieux sont des rayons de miel, doux au cœur, restaurants pour le corps.
Κηρήθρα μέλιτος οι ευάρεστοι λόγοι· γλυκύτης εις την ψυχήν και ίασις εις τα οστά.
25 Telle voie semble droite à l'homme; mais elle aboutit au chemin de la mort.
Υπάρχει οδός ήτις φαίνεται ορθή εις τον άνθρωπον, αλλά τα τέλη αυτής είναι οδοί θανάτου.
26 La faim du travailleur travaille pour lui, car sa bouche lui en impose la charge.
Ο εργαζόμενος εργάζεται δι' εαυτόν· διότι το στόμα αυτού αναγκάζει αυτόν.
27 L'homme dangereux prépare le malheur, et sur ses lèvres il y a comme un feu qui brûle.
Ο αχρείος άνθρωπος σκάπτει κακόν· και εις τα χείλη αυτού είναι ως πυρ καίον.
28 L'homme tortueux excite les divisions; et le rapporteur désunit les intimes.
Ο διεστραμμένος άνθρωπος διασπείρει έριδας· και ο ψιθυριστής διαχωρίζει τους στενωτέρους φίλους.
29 L'homme qui veut nuire, séduit son prochain, et l'engage dans une voie qui n'est pas la bonne;
Ο βίαιος άνθρωπος αποπλανά τον πλησίον αυτού και φέρει αυτόν εις οδόν ουχί καλήν·
30 il ferme les yeux pour méditer la fraude, il serre les lèvres… il a consommé le crime.
Κλείων τους οφθαλμούς αυτού μηχανάται διεστραμμένα· δαγκάνων τα χείλη αυτού εκτελεί το κακόν.
31 Les cheveux blancs sont une couronne d'honneur; c'est sur le chemin de la justice qu'on la trouve.
Η πολιά είναι στέφανος δόξης, ευρισκομένη εν τη οδώ της δικαιοσύνης.
32 L'homme patient est supérieur au héros, et celui qui a l'empire de son âme, au preneur de villes.
Καλήτερος ο μακρόθυμος παρά τον δυνατόν· και ο εξουσιάζων το πνεύμα αυτού παρά τον εκπορθούντα πόλιν.
33 On jette le sort dans le pan de la robe; mais sa décision vient de l'Éternel.
Ο κλήρος ρίπτεται εις την κάλπην· όλη όμως η κρίσις αυτού είναι παρά Κυρίου.
