< Proverbes 14 >

1 Sage, une femme élève sa maison; insensée, de ses propres mains elle la démolit.
Rumah tangga dibangun oleh kebijaksanaan wanita, tapi diruntuhkan oleh kebodohannya.
2 L'homme qui marche dans la droiture, craint l'Éternel; mais, si ses voies se détournent, il Le méprise.
Orang yang jujur takut dan hormat kepada TUHAN Allah; orang yang hidupnya tidak lurus menghina Dia.
3 L'insensé a dans sa bouche même la verge de son orgueil; mais par leurs lèvres les sages sont garantis.
Karena pongahnya, orang bodoh suka membesarkan diri; orang bijaksana akan dilindungi oleh kata-katanya sendiri.
4 Où il n'y a pas de bœufs, le grenier est vide; mais la vigueur du taureau donne un gros revenu.
Tanpa lembu, hasil di ladang tak ada; dengan kekuatan lembu, panen akan berlimpah.
5 Le témoin véridique ne ment point; mais le faux témoin profère le mensonge.
Saksi yang jujur selalu mengatakan yang sesungguhnya, saksi yang tak dapat dipercaya selalu berdusta.
6 Le moqueur cherche la sagesse sans la trouver; mais pour l'intelligent la science est chose facile.
Orang sombong tak akan menjadi bijaksana, tapi orang cerdas belajar dengan mudah.
7 Va te placer en face de l'insensé; tu ne pourras découvrir la sagesse sur ses lèvres.
Janganlah berkawan dengan orang dungu; tak ada yang dapat diajarkannya kepadamu.
8 La sagesse du prudent, c'est de faire attention à sa voie; mais la folie des insensés est une duperie.
Orang bijaksana tahu bagaimana harus bertindak, orang bodoh tertipu oleh kebodohannya.
9 Les insensés se font un jeu du crime; mais parmi les hommes de bien il y a bienveillance.
Orang bodoh tidak peduli apakah dosanya diampuni atau tidak; orang baik ingin diampuni dosanya.
10 Le cœur connaît son propre chagrin; et autrui ne saurait entrer en part de sa joie.
Suka maupun duka tersimpan dalam kalbu; orang lain tak dapat turut merasakannya.
11 La maison des impies est détruite, et la tente des gens de bien, florissante.
Rumah orang baik tetap kokoh; rumah orang jahat akan roboh.
12 Telle voie paraît droite à l'homme, mais elle aboutit au chemin de la mort.
Ada jalan yang kelihatannya lurus, tapi akhirnya jalan itu menuju maut.
13 L'on peut, quand on rit, avoir le chagrin dans le cœur; et la joie peut finir en tristesse.
Di balik tawa mungkin ada tangis; kegembiraan dapat berakhir dengan kedukaan.
14 Des fruits de sa conduite il sera rassasié celui dont le cœur s'égare, et l'homme de bien, de ce qui lui revient.
Orang jahat akan memetik buah kejahatannya, orang baik akan memetik buah kebaikannya.
15 L'inconsidéré ajoute foi à toute parole; le prudent est attentif à ses pas.
Orang bodoh percaya kepada setiap perkataan, orang bijaksana bertindak hati-hati.
16 Le sage est timide, et fuit le mal; mais l'insensé est présomptueux, et plein de sécurité.
Orang berbudi selalu waspada dan menjauhi kejahatan, orang bodoh naik pitam, lalu merasa aman.
17 L'homme prompt à s'irriter agit follement; mais l'homme d'intrigue se fait haïr.
Orang yang suka marah bertindak bodoh; orang bijaksana bersikap sabar.
18 Les insensés sont en possession de la folie; mais les justes ont pour couronne la science.
Orang yang tak berpengalaman akan menjadi bodoh; orang bijaksana akan bertambah pengetahuannya.
19 Les méchants s'inclinent devant les bons, et les impies, à la porte du juste.
Orang jahat akan tunduk kepada orang yang lurus hati, untuk mohon supaya dikasihani.
20 A son prochain même le pauvre est odieux; mais ceux qui aiment le riche, sont nombreux.
Orang miskin tidak disenangi bahkan oleh kawan-kawannya; tetapi orang kaya banyak sahabatnya.
21 Qui méprise son prochain, pèche: mais heureux qui a pitié des misérables!
Siapa menghina orang lain, berbuat dosa; siapa baik hati kepada orang miskin, akan bahagia.
22 Ceux qui font le mal, ne se fourvoient-ils pas? Mais ceux qui font le bien, trouvent amour et confiance.
Siapa mengusahakan yang baik, akan dipercaya dan mendapat hormat; siapa merencanakan yang jahat ada di jalan yang sesat.
23 Tout labeur donne abondance; mais les discours des lèvres ne mènent qu'à l'indigence.
Dalam setiap usaha ada keuntungan; obrolan yang kosong membuat orang jatuh miskin.
24 La couronne des sages est leur richesse; la folie des insensés, c'est la folie.
Orang bijaksana dipuji karena kebijaksanaannya, orang bodoh terkenal karena kebodohannya.
25 Le témoin véridique est le libérateur des âmes; mais celui qui trompe, souffle le mensonge.
Kalau seorang saksi berkata benar, ia menyelamatkan nyawa; kalau ia berbohong, ia mengkhianati sesamanya.
26 La crainte de l'Éternel donne une confiance ferme; et pour Ses enfants Il sera un refuge.
Orang yang takwa kepada TUHAN menjadi tentram, dan keluarganya akan mempunyai perlindungan.
27 La crainte de l'Éternel est une source de vie, pour échapper aux lacs de la mort.
Takwa kepada TUHAN adalah pangkal kebahagiaan; dan jalan untuk menghindari kematian.
28 Un peuple nombreux donne au roi sa splendeur; mais le manque d'hommes est la ruine du prince.
Kejayaan raja terletak pada jumlah rakyatnya; tanpa rakyat ia tidak dapat berkuasa.
29 L'homme lent à s'irriter a un grand sens; l'irascible met en vue sa folie.
Orang bijaksana tidak cepat marah; orang bodoh tidak dapat menahan dirinya.
30 Un cœur sain est la vie du corps; mais l'envie est la carie des os.
Hati yang tenang menyehatkan badan; iri hati bagaikan penyakit yang mematikan.
31 Qui opprime les petits, outrage son créateur; mais celui-là l'honore, qui prend pitié des pauvres.
Siapa berbuat baik kepada orang miskin, menghormati Allahnya; siapa menindas orang lemah, menghina Penciptanya.
32 Par ses revers l'impie est renversé; mais dans la mort même le juste est plein d'assurance.
Orang jahat binasa karena kejahatan, orang baik terlindung oleh ketulusannya.
33 Dans le cœur sensé la sagesse repose; mais au milieu des fous elle se manifeste.
Hikmat selalu ada di dalam pikiran orang berbudi; tapi tertindas dalam pikiran orang bodoh.
34 La justice élève une nation, mais le péché est l'opprobre des peuples.
Keadilan dan kebaikan mengangkat martabat bangsa, tapi dosa membuat bangsa menjadi hina.
35 Le roi donne sa faveur au serviteur entendu, mais au méchant serviteur son courroux.
Raja senang kepada pegawai yang cakap; tapi ia marah kepada pegawai yang tak dapat menjalankan tugas.

< Proverbes 14 >