< Proverbes 11 >

1 La balance fausse est l'abomination de l'Éternel; mais le poids juste lui est agréable.
ترازوی با تقلب نزد خداوند مکروه است، اما سنگ تمام پسندیده او است.۱
2 Quand vient l'orgueil, vient aussi l'ignominie; mais dans les humbles il y a sagesse.
چون تکبر می‌آید خجالت می‌آید، اما حکمت با متواضعان است.۲
3 L'intégrité des hommes droits les guide; mais les détours des perfides les perdent.
کاملیت راستان ایشان را هدایت می‌کند، اماکجی خیانتکاران ایشان را هلاک می‌سازد.۳
4 La richesse ne sert de rien au jour de la colère; mais la justice sauve de la mort.
توانگری در روز غضب منفعت ندارد، اماعدالت از موت رهایی می‌بخشد.۴
5 La justice de l'homme de bien aplanit sa voie; mais par sa méchanceté le méchant tombera.
عدالت مرد کامل طریق او را راست می‌سازد، اما شریر از شرارت خود هلاک می‌گردد.۵
6 La justice des hommes droits les sauve; mais les méchants se prennent dans leur méchanceté.
عدالت راستان ایشان را خلاصی می‌بخشد، اما خیانتکاران در خیانت خود گرفتار می‌شوند.۶
7 A la mort du méchant son espoir s'évanouit, et l'attente des impies s'évanouit.
چون مرد شریر بمیرد امید او نابود می‌گردد، و انتظار زورآوران تلف می‌شود.۷
8 Le juste est sauvé de la détresse, et l'impie vient l'y remplacer.
مرد عادل از تنگی خلاص می‌شود و شریربه‌جای او می‌آید.۸
9 Par ses discours le profane perd son prochain, mais par la sagesse des justes il est sauvé.
مرد منافق به دهانش همسایه خود را هلاک می‌سازد، و عادلان به معرفت خویش نجات می‌یابند.۹
10 La ville se réjouit du bonheur du juste; et quand les méchants périssent, c'est chant de joie.
از سعادتمندی عادلان، شهر شادی می‌کند، و از هلاکت شریران ابتهاج می‌نماید.۱۰
11 La bénédiction du juste élève une cité, mais les propos des impies causent sa décadence.
از برکت راستان، شهر مرتفع می‌شود، اما ازدهان شریران منهدم می‌گردد.۱۱
12 Qui parle avec mépris de son prochain, manque de sens; mais l'homme qui a la prudence, se tait.
کسی‌که همسایه خود را حقیر شماردناقص العقل می‌باشد، اما صاحب فطانت ساکت می‌ماند.۱۲
13 Qui va calomniant, dévoile les secrets; mais l'homme sûr tient la chose cachée.
کسی‌که به نمامی گردش می‌کند، سرها رافاش می‌سازد، اما شخص امین دل، امر را مخفی می‌دارد.۱۳
14 Faute de directions un peuple tombe; mais il y a salut où les conseillers sont en nombre.
جایی که تدبیر نیست مردم می‌افتند، اماسلامتی از کثرت مشیران است.۱۴
15 Mal en arrive à qui cautionne autrui; mais quand on hait ceux qui s'engagent de la main, on est en sûreté.
کسی‌که برای غریب ضامن شود البته ضررخواهد یافت، و کسی‌که ضمانت را مکروه داردایمن می‌باشد.۱۵
16 La femme qui a la grâce, est en possession de l'honneur, comme ceux qui ont la force, le sont des richesses.
زن نیکوسیرت عزت را نگاه می‌دارد، چنانکه زورآوران دولت را محافظت می‌نمایند.۱۶
17 Celui qui en use bien avec lui-même, a de la bonté; mais celui qui se maltraite, est impitoyable.
مرد رحیم به خویشتن احسان می‌نماید، امامرد ستم کیش جسد خود را می‌رنجاند.۱۷
18 L'impie fait un gain qui le trompe; et celui qui sème la justice, un gain assuré.
شریر اجرت فریبنده تحصیل می‌کند، اماکارنده عدالت مزد حقیقی را.۱۸
19 L'homme ferme en la justice parvient à la vie; et celui qui poursuit le mal, à la mort.
چنانکه عدالت مودی به حیات‌است، همچنین هر‌که شرارت را پیروی نماید او را به موت می‌رساند.۱۹
20 L'Éternel abhorre les hommes pervertis en leur cœur; Il a pour agréables ceux qui suivent le droit chemin.
کج خلقان نزد خداوند مکروهند، اماکاملان طریق پسندیده او می‌باشند.۲۰
21 Qu'ils se donnent la main, les méchants ne seront point impunis; mais la race des justes est sauvée.
یقین شریر مبرا نخواهد شد، اما ذریت عادلان نجات خواهند یافت.۲۱
22 Un anneau d'or au groin d'un pourceau, c'est dans une femme beauté et déraison.
زن جمیله بی‌عقل حلقه زرین است در بینی گراز.۲۲
23 Le souhait du juste n'a pour fin que le bien; mais la perspective des méchants, c'est la peine.
آرزوی عادلان نیکویی محض است، اماانتظار شریران، غضب می‌باشد.۲۳
24 Il en est qui répandent, et reçoivent plus encore; il en est qui épargnent plus qu'il n'est juste, et c'est pour s'appauvrir.
هستند که می‌پاشند و بیشتر می‌اندوزند وهستند که زیاده از آنچه شاید نگاه می‌دارند اما به نیازمندی می‌انجامد.۲۴
25 Une âme bienfaisante obtiendra l'abondance, et celui qui restaure, sera restauré.
شخص سخی فربه می‌شود، و هر‌که سیراب می‌کند خود نیز سیراب خواهد گشت.۲۵
26 Qui garde son blé, par le peuple est maudit; mais la bénédiction est sur la tête de celui qui le vend.
هر‌که غله را نگاه دارد مردم او را لعنت خواهند کرد، اما بر سر فروشنده آن برکت خواهدبود.۲۶
27 Qui s'applique au bien, cherche la bienveillance; mais le mal survient à qui cherche le mal.
کسی‌که نیکویی را بطلبد رضامندی رامی جوید، و هر‌که بدی را بطلبد بر او عارض خواهد شد.۲۷
28 Qui s'appuie sur sa richesse, tombera; mais comme le feuillage les justes verdiront.
کسی‌که بر توانگری خود توکل کند، خواهد افتاد، اما عادلان مثل برگ سبز شکوفه خواهند‌آورد.۲۸
29 Celui qui met le désordre dans sa maison, n'hérite que du vent, et l'insensé devient le serviteur du sage.
هر‌که اهل خانه خود را برنجاند نصیب او باد خواهد بود، و احمق بنده حکیم دلان خواهدشد.۲۹
30 Le fruit du juste est un fruit de l'arbre de vie, et le sage captive les cœurs.
ثمره مرد عادل درخت حیات‌است، وکسی‌که جانها را صید کند حکیم است.۳۰
31 Vois! sur la terre le juste reçoit son salaire; combien plus le méchant et le pécheur!
اینک مرد عادل بر زمین جزا خواهد یافت، پس چند مرتبه زیاده مرد شریر و گناهکار.۳۱

< Proverbes 11 >