Matthieu 21
1 Et quand ils approchèrent de Jérusalem, et qu'ils furent arrivés à Bethphagé, sur la montagne des Oliviers, alors Jésus dépêcha deux disciples,
Jesús og lærisveinar hans nálguðust nú Jerúsalem. Þegar þeir áttu skammt ófarið til þorpsins Betfage á Olíufjallinu, sendi hann tvo þeirra þangað á undan sér.
2 en leur disant: « Allez dans le village qui est en face de vous, et vous trouverez aussitôt une ânesse attachée et un ânon avec elle; détachez-les et amenez-les-moi.
„Þegar þið komið inn í þorpið, munuð þið finna ösnu bundna og fola hjá henni. Leysið þau og færið mér.
3 Et si quelqu'un vous dit quelque chose, vous direz: Le Seigneur en a besoin; et aussitôt il les enverra. » —
Ef einhver spyr hvað þið séuð að gera, skuluð þið svara: „Drottinn þarfnast þeirra, “og þá mun spyrjandinn láta ykkur afskiptalausa.“
4 Or, tout cela est advenu, afin que fût accompli ce dont il a été parlé par l'entremise du prophète, lorsqu'il dit:
Með þessu rættist gamall spádómur sem er svona:
5 « Dites à la fille de Sion: Voici, ton roi vient à toi, doux et monté sur un âne et sur un ânon, fils d'une bête de somme. » —
„Segið Jerúsalem að konungur hennar sé að koma, auðmjúkur og ríðandi á ösnufola!“
6 Or, les disciples s'en étant allés et ayant exécuté les ordres de Jésus
Lærisveinarnir tveir gerðu eins og þeim var sagt
7 ramenèrent l'ânesse et l'ânon, et ils placèrent sur eux leurs manteaux, et il s'assit dessus.
og komu með ösnuna og folann til Jesú. Þeir lögðu síðan yfirhafnir sínar á folann og Jesús settist á bak.
8 Or, la plus grande partie de la foule étendit ses manteaux sur le chemin, tandis que d'autres coupaient des branches aux arbres et les étendaient sur le chemin.
Þá breiddu flestir viðstaddra yfirhafnir sínar á veginn en aðrir skáru greinarnar af trjánum og dreifðu þeim á veginn.
9 Mais la foule qui le précédait et celle qui le suivait s'écriait: « Hosanna au fils de David! Béni soit celui qui vient au nom du Seigneur! Hosanna dans les lieux très-hauts! »
Allt fólkið gekk á undan og hrópaði: „Guð blessi konunginn, son Davíðs! Blessaður sé sá sem kemur í nafni Drottins! Drottinn, sendu honum hjálp þína frá himnum.“
10 Et lorsqu'il fut entré dans Jérusalem toute la ville fut en émoi, et elle disait: « Qui est celui-ci? »
Allt komst í uppnám í Jerúsalem við komu Jesú og fólkið þar spurði: „Hver er þetta?“
11 Or la foule disait: « Celui-ci, c'est le prophète Jésus, qui est de Nazareth en Galilée. »
Mannfjöldinn, sem fylgdi honum, svaraði þá: „Þetta er Jesús, spámaðurinn frá Nasaret í Galíleu.“
12 Et Jésus entra dans le temple, et il expulsa tous ceux qui vendaient et qui achetaient dans le temple, et il renversa les tables des changeurs, et les sièges de ceux qui vendaient les colombes;
Jesús gekk inn í musterið og rak kaupmennina, sem þar voru, á dyr. Hratt um stöllum dúfnasalanna og borðum þeirra sem skiptu peningum. Hann sagði:
13 et il leur dit: « Il est écrit: Ma maison sera appelée une maison de prière, mais vous, vous en faites une caverne de brigands. »
„Biblían segir: „Musteri mitt á að vera bænastaður, en þið hafið gert það að ræningjabæli!““
14 Et des aveugles et des boiteux s'approchèrent de lui dans le temple, et il les guérit.
Blindir menn og bæklaðir streymdu til hans og hann læknaði þá í musterinu.
15 Mais les grands prêtres et les scribes, voyant les merveilles qu'il avait faites et les enfants qui criaient dans le temple: « Hosanna au fils de David! » en furent indignés,
Þegar æðstu prestarnir og leiðtogarnir sáu þessi dásamlegu kraftaverk og heyrðu börnin hrópa í musterinu: „Guð blessi son Davíðs!“urðu þeir gramir og sögðu við hann: „Heyrirðu hvað börnin segja?“
16 et ils lui dirent: « Entends-tu ce qu'ils disent? » Mais Jésus leur dit: « Oui. N'avez-vous jamais lu: De la bouche des petits enfants et des nourrissons Tu T'es préparé une louange? »
„Já, “svaraði Jesús, „hafið þið aldrei lesið þetta: „Jafnvel börnin munu lofa hann.““
17 Et les ayant quittés, il sortit de la ville pour aller à Béthanie, et il y passa la nuit.
Síðan fór Jesús til Betaníu og gisti þar um nóttina.
18 Or, le matin, comme il avait repris le chemin de la ville, il eut faim,
Á leiðinni til Jerúsalem, morguninn eftir, fann hann til svengdar.
19 et ayant vu un figuier sur le chemin il s'en approcha et il n'y trouva rien que des feuilles, et il lui dit: « Qu'il ne provienne plus jamais de toi aucun fruit! » Et subitement le figuier sécha. (aiōn g165)
Þá tók hann eftir fíkjutré, sem stóð rétt við veginn. Hann gekk að trénu til að athuga hvort á því væru nokkrar fíkjur, en svo var ekki, einungis lauf. Þá sagði hann við tréð: „Upp frá þessu munt þú aldrei bera ávöxt!“Rétt á eftir visnaði tréð. (aiōn g165)
20 Ce que les disciples ayant vu, ils s'en étonnèrent en disant: « Comment ce figuier a-t-il subitement séché? »
Lærisveinarnir urðu forviða og spurðu: „Hvernig gat tréð visnað svona fljótt?“
21 Mais Jésus leur répliqua: « En vérité je vous déclare que si vous aviez de la foi et que vous ne doutiez point, non seulement vous feriez ce qui a été fait au figuier, mais encore si vous disiez à cette montagne: « Déplace-toi et te jette dans la mer, » cela se ferait.
„Sannleikurinn er sá, “svaraði Jesús, „að ef þið trúið án þess að efast, þá getið þið gert slíka hluti og jafnvel enn meiri. Þið gætuð til dæmis sagt við þetta fjall: „Flyttu þig út í sjó, “og það mundi hlýða.
22 Et tout ce que vous aurez demandé avec foi par la prière, vous le recevrez. »
Þið getið fengið allt, já allt, sem þið biðjið um – ef þið trúið.“
23 Et, lorsqu'il fut arrivé dans le temple, les grands prêtres et les anciens du peuple s'approchèrent de lui pendant qu'il enseignait, en disant: « En vertu de quelle autorité-fais-tu ces choses, et qui est-ce qui t'a donné cette autorité? »
Þegar Jesús var kominn í musterið og farinn að kenna, komu æðstu prestarnir og aðrir leiðtogar þjóðarinnar. Þeir kröfðust þess að hann segði þeim hver hefði gefið honum vald til að reka kaupmennina út daginn áður.
24 Mais Jésus leur répliqua: « Je vous adresserai de mon côté une seule question, et si vous y répondez, je vous répondrai à mon tour en vertu de quelle autorité je fais ces choses.
„Það skal ég segja ykkur, ef þið svarið einni spurningu fyrst, “sagði Jesús.
25 Le baptême de Jean d'où venait-il? Du ciel ou des hommes? » Mais ils réfléchissaient en eux-mêmes et disaient:
„Sendi Guð Jóhannes skírara? Já, eða nei!“Þeir báru saman ráð sín: „Ef við segjum að Guð hafi sent hann, þá mun hann spyrja af hverju við höfum þá ekki trúað honum.
26 « Si nous répondons: du ciel, il nous dira: Pourquoi donc ne l'avez-vous pas cru? Tandis que si nous répondons: des hommes, nous avons à craindre la foule; car tous tiennent Jean pour un prophète. »
En ef við segjum að Guð hafi ekki sent hann, þá mun fólkið ráðast á okkur, því að það telur að Jóhannes hafi verið spámaður.“
27 Et ils répliquèrent à Jésus: « Nous ne savons. » Lui de son côté leur dit: « Moi non plus je ne vous dis pas en vertu de quelle autorité je fais ces choses.
Að lokum svöruðu þeir: „Við vitum það ekki.“„Þá svara ég ekki heldur spurningu ykkar, “sagði Jesús.
28 Mais que vous en semble? Un homme avait deux enfants, et s'étant approché du premier, il lui dit: « Mon enfant, va travailler aujourd'hui dans ma vigne. »
„En hvað segið þið annars um þetta: Maður nokkur átti tvo syni. Hann sagði við annan: „Sonur minn, þú skalt vinna í víngarðinum í dag.“
29 Or celui-ci répliqua: « Oui, Seigneur, » et il n'y alla pas.
„Æ, nei, ég nenni því ekki, “svaraði hann, en seinna sá hann sig um hönd og fór.
30 Puis s'étant approché du second, il lui parla de même; or celui-ci répliqua: « Je ne veux pas, » mais plus tard, s'étant repenti, il y alla.
Faðirinn sagði síðan við þann yngri: „Heyrðu, þú skalt fara í jarðræktina.“Sonurinn svaraði: „Já, pabbi, sjálfsagt!“en fór ekki fet.
31 Lequel des deux a fait la volonté de son père? » Ils disent: « Le dernier. » Jésus leur dit: « En vérité, je vous déclare que les publicains et les prostituées entrent avant vous dans le royaume de Dieu;
Hvor þessara tveggja hlýddi föður sínum?“„Sá fyrri, auðvitað, “svöruðu þeir. Jesús skýrði nú fyrir þeim merkingu sögunnar og sagði: „Illmennum og vændiskonum verður leiðin til himins greiðfærari en ykkur.
32 car Jean est venu à vous, enseignant la justice, et vous ne l'avez pas cru, tandis que les publicains et les prostituées l'ont cru. Mais vous, qui avez vu cela, vous ne vous êtes pas même repentis plus tard pour le croire!
Jóhannes skírari sagði ykkur að gjöra iðrun og snúa ykkur til Guðs. Það vilduð þið ekki, en það gerðu hins vegar svindlarar og skækjur. Og þótt þið sæjuð það gerast, vilduð þið samt ekki sjá ykkur um hönd og hlýða honum. Þess vegna gátuð þið ekki trúað.“
33 Écoutez une autre parabole: Il y avait un chef de famille qui planta une vigne, et qui l'entoura d'une clôture, et qui y creusa un pressoir, et qui construisit une tour; et il l'afferma à des vignerons, et il s'en alla.
„Hlustið á þessa sögu: Landeigandi nokkur plantaði vínviði og gerði skjólgarð umhverfis hann. Því næst reisti hann pall fyrir eftirlitsmanninn og leigði síðan víngarðinn nokkrum bændum með því skilyrði að þeir skiptu uppskerunni með honum. Síðan fluttist hann úr landi.
34 Mais, lorsque le moment de la récolte approcha, il dépêcha ses esclaves auprès des vignerons pour prendre sa récolte.
Þegar uppskerutíminn kom sendi hann menn sína til bændanna að sækja sinn hluta.
35 Et les vignerons s'étant saisis de ses esclaves battirent l'un, tuèrent l'autre, et lapidèrent le troisième.
En bændurnir gerðu aðsúg að þeim, börðu einn til óbóta, drápu annan og grýttu þann þriðja.
36 Il dépêcha derechef d'autres esclaves en plus grand nombre que les premiers, et ils les traitèrent de même.
Þá sendi hann aðra til þeirra, fleiri en þá fyrri, en allt fór á sömu leið.
37 Mais à la fin, il leur dépêcha son fils, en se disant: Ils respecteront mon fils.
Að lokum sendi víngarðseigandinn son sinn, því hann hugsaði: „Þeir munu áreiðanlega bera virðingu fyrir honum.“
38 Mais les vignerons, à la vue du fils, se dirent: Celui-ci est l'héritier, venez, tuons-le, et mettons-nous en possession de son héritage.
En þegar bændurnir sáu son hans koma, sögðu þeir hver við annan: „Þarna kemur erfinginn. Komið! Við skulum drepa hann og þá eigum við víngarðinn!“
39 Et s'étant saisis de lui, ils le jetèrent hors de la vigne et le tuèrent.
Síðan drógu þeir hann út úr víngarðinum og drápu hann.
40 Eh bien! quand le propriétaire de la vigne sera venu, que fera-t-il à ces vignerons-là? »
Hvað haldið þið að landeigandinn muni gera við bændurna þegar hann kemur til baka?“
41 Ils lui dirent: « Il fera misérablement périr ces misérables, et il affermera la vigne à d'autres vignerons, qui lui en remettront la récolte en sa saison. »
Leiðtogar Gyðinga svöruðu: „Svona illmenni ætti að lífláta og leigja víngarðinn öðrum, sem greiða leiguna skilvíslega.“
42 Jésus leur dit: « N'avez-vous jamais lu dans les écritures: La pierre que les constructeurs ont rejetée est celle qui est devenue le sommet de l'angle; c'est par la volonté du Seigneur qu'elle l'est devenue, et il est admirable nos yeux?
Þá spurði Jesús: „Hafið þið aldrei lesið þessi ritningarorð: „Steinninn sem smiðirnir höfnuðu, var gerður að hornsteini. Drottinn hefur unnið dásamleg verk!“
43 C'est pourquoi je vous déclare que le royaume de Dieu vous sera enlevé et sera donné à une nation qui en produise les fruits.
Það sem ég á við er þetta: Guðsríki verður tekið frá ykkur og gefið öðrum, sem afhenda Guði hans hlut í uppskerunni.
44 Et celui qui sera tombé sur cette pierre-là sera fracassé, tandis que celui sur lequel elle sera tombée, elle le fera voler en éclats. »
Þeir sem reka sig á þetta sannleiksbjarg munu sundurmerjast, en þeir sem undir verða myljast mélinu smærra.“
45 Et après avoir entendu ses paraboles, les grands prêtres et les pharisiens comprirent que c'était d'eux qu'il parlait,
Þegar æðstu prestarnir og hinir leiðtogarnir skildu að Jesús átti við þá – að þeir væru bændurnir í sögunni,
46 et, malgré leur désir de le faire arrêter, ils craignirent la foule, car on le tenait pour un prophète.
vildu þeir handtaka hann. Þeir þorðu það þó ekki vegna fólksins sem áleit að Jesús væri spámaður.
