Marc 8
1 En ces jours-là une foule nombreuse se trouvant de nouveau réunie, et n'ayant rien à manger, il appela à lui ses disciples et leur dit:
O günlerde yine büyük bir kalabalık toplanmıştı. Yiyecek bir şeyleri olmadığı için İsa öğrencilerini yanına çağırıp, “Halka acıyorum” dedi. “Üç gündür yanımdalar, yiyecek hiçbir şeyleri yok.
2 J'ai compassion de cette foule, car voilà déjà trois jours qu'ils persistent, et ils n'ont rien à manger;
3 et si je les renvoie à jeun dans leurs demeures, ils défailleront en chemin; et quelques-uns d'entre eux sont venus de loin. »
Onları aç aç evlerine gönderirsem, yolda bayılırlar. Hem bazıları uzak yoldan geliyor.”
4 Et ses disciples lui répliquèrent: « Comment quelqu'un pourra-t-il les rassasier de pains, ici, dans un désert? »
Öğrencileri buna karşılık, “Böyle ıssız bir yerde bu kadar kişiyi doyuracak ekmeği insan nereden bulabilir?” dediler.
5 Et il leur demandait: « Combien avez-vous de pains? » Et ils disent: « Sept. »
İsa, “Kaç ekmeğiniz var?” diye sordu. “Yedi tane” dediler.
6 Et il invite la foule à s'asseoir sur la terre, et ayant pris les sept pains, après avoir rendu grâces il les rompit, et il les donnait à ses disciples afin qu'ils les offrissent, et ils les offrirent à la foule;
Bunun üzerine İsa, halka yere oturmalarını buyurdu. Sonra yedi ekmeği aldı, şükredip bunları böldü, dağıtmaları için öğrencilerine verdi. Onlar da halka dağıttılar.
7 et ils avaient quelques petits poissons, et après les avoir bénis, il dit qu'on les offrît aussi.
Birkaç küçük balıkları da vardı. İsa şükredip bunları da dağıtmalarını söyledi.
8 Et ils mangèrent et ils furent rassasiés, et on emporta les restes des morceaux dans sept paniers.
Herkes yiyip doydu. Artakalan parçalardan yedi küfe dolusu topladılar.
9 Or ils étaient environ quatre mille; et il les congédia.
Orada yaklaşık dört bin kişi vardı. İsa onları evlerine gönderdikten sonra öğrencileriyle birlikte hemen tekneye binip Dalmanuta bölgesine geçti.
10 Et aussitôt étant monté lui-même dans la barque avec ses disciples il vint dans le territoire de Dalmanountha.
11 Et les pharisiens sortirent, et se mirent à discuter avec lui, réclamant de lui un signe qui vînt du ciel, afin de le mettre à l'épreuve.
Ferisiler gelip İsa'yla tartışmaya başladılar. O'nu denemek amacıyla gökten bir belirti göstermesini istediler.
12 Et ayant profondément gémi en son esprit, il dit: « Pourquoi cette génération réclame-t-elle un signe? En vérité je déclare qu'aucun signe ne sera donné à cette génération. »
İsa içten bir ah çekerek, “Bu kuşak neden bir belirti istiyor?” dedi. “Size doğrusunu söyleyeyim, bu kuşağa hiçbir belirti gösterilmeyecek.”
13 Et les ayant quittés, il se rembarqua et passa sur l'autre rive.
Sonra onları orada bırakıp yine tekneye bindi ve karşı yakaya yöneldi.
14 Et ils oublièrent de prendre des pains, et ils n'avaient qu'un seul pain avec eux dans la barque.
Öğrenciler ekmek almayı unutmuşlardı. Teknede, yanlarında yalnız bir ekmek vardı.
15 Et il les exhortait fortement en disant: « Ayez soin d'être en garde contre le levain des pharisiens et contre le levain d'Hérode. »
İsa onlara şu uyarıda bulundu: “Dikkatli olun, Ferisiler'in mayasından ve Hirodes'in mayasından sakının!”
16 Et ils réfléchissaient entre eux sur ce qu'ils n'avaient pas de pains.
Onlar ise kendi aralarında, “Ekmeğimiz olmadığı için böyle diyor” şeklinde tartıştılar.
17 Et s'en étant aperçu, il leur dit: « Pourquoi réfléchissez-vous sur ce que vous n'avez pas de pains? Ne comprenez-vous pas encore, et êtes-vous sans intelligence? Avez-vous le cœur endurci?
Bunun farkında olan İsa, “Ekmeğiniz yok diye niçin tartışıyorsunuz?” dedi. “Hâlâ akıl erdiremiyor, anlamıyor musunuz? Zihniniz köreldi mi?
18 Ayant des yeux ne voyez-vous pas? Et ayant des oreilles n'entendez-vous pas? Et ne vous souvenez-vous pas?
Gözleriniz olduğu halde görmüyor musunuz? Kulaklarınız olduğu halde işitmiyor musunuz? Hatırlamıyor musunuz, beş ekmeği beş bin kişiye bölüştürdüğümde kaç sepet dolusu yemek fazlası topladınız?” “On iki” dediler.
19 Quand je rompis les cinq pains pour les cinq mille, combien de corbeilles pleines de morceaux emportâtes-vous? » Ils lui disent: « Douze. »
20 « Quand les sept pour les quatre mille, combien de paniers remplis de morceaux emportâtes-vous? » Et ils lui disent: « Sept. »
“Yedi ekmeği dört bin kişiye bölüştürdüğümde kaç küfe dolusu yemek fazlası topladınız?” “Yedi” dediler.
21 Et il leur disait: « Comment ne comprenez-vous pas? »
İsa onlara, “Hâlâ anlamıyor musunuz?” dedi.
22 Et ils arrivent à Bethsaïda. Et on lui amène un aveugle, et on le sollicitait afin qu'il le touchât.
İsa ile öğrencileri Beytsayda'ya geldiler. Orada bazı kişiler İsa'ya kör bir adam getirip ona dokunması için yalvardılar.
23 Et ayant pris la main de l'aveugle, il l'emmena hors du village, et ayant craché sur ses yeux, il lui demandait, après lui avoir imposé les mains, s'il voyait quelque chose.
İsa körün elinden tutarak onu köyün dışına çıkardı. Gözlerine tükürüp ellerini üzerine koydu ve, “Bir şey görüyor musun?” diye sordu.
24 Et ayant regardé, il disait: « Je vois les hommes; car je vois comme des arbres qui marchent. »
Adam başını kaldırıp, “İnsanlar görüyorum” dedi, “Ağaçlara benziyorlar, ama yürüyorlar.”
25 Ensuite il plaça derechef les mains sur ses yeux, et il vit clair, et il fut guéri et il apercevait nettement toutes choses.
Sonra İsa ellerini yeniden adamın gözleri üzerine koydu. Adam gözlerini açtı, baktı; iyileşmiş ve her şeyi açık seçik görmeye başlamıştı.
26 Et il le renvoya chez lui en disant: « Ne rentre pas même dans le village. »
İsa, “Köye bile girme!” diyerek onu evine gönderdi.
27 Et Jésus sortit pour se rendre, ainsi que ses disciples, dans les villages de Césarée de Philippe, et chemin faisant il interrogeait ses disciples, en leur disant: « Qui disent les gens que je suis? »
İsa, öğrencileriyle birlikte Filipus Sezariyesi'ne bağlı köylere gitti. Yolda öğrencilerine, “Halk benim kim olduğumu söylüyor?” diye sordu.
28 Et eux lui dirent: « Jean le baptiste, et d'autres, Elie, et d'autres, l'un des prophètes. »
Öğrencileri O'na şu karşılığı verdiler: “Vaftizci Yahya diyorlar. Ama kimi İlyas, kimi de peygamberlerden biri olduğunu söylüyor.”
29 Et il leur demandait: « Mais vous, qui dites-vous que je suis? » Pierre lui réplique: « Tu es le Christ. »
O da onlara, “Siz ne dersiniz, sizce ben kimim?” diye sordu. Petrus, “Sen Mesih'sin” yanıtını verdi.
30 Et il leur fit des remontrances, afin qu'ils ne parlassent de lui à personne.
Bunun üzerine İsa bu konuda kimseye bir şey söylememeleri için onları uyardı.
31 Et il commença à leur enseigner qu'il fallait que le fils de l'homme souffrît beaucoup, et qu'il fût réprouvé par les anciens et les grands prêtres et les scribes, et qu'il fût mis à mort, et qu'au bout de trois jours il ressuscitât.
İsa, İnsanoğlu'nun çok acı çekmesi, ileri gelenler, başkâhinler ve din bilginlerince reddedilmesi, öldürülmesi ve üç gün sonra dirilmesi gerektiğini onlara anlatmaya başladı.
32 Et il proférait ce discours avec assurance. Et Pierre, l'ayant pris à part, se mit à lui faire des remontrances.
Bunları açıkça söylüyordu. Bunun üzerine Petrus O'nu bir kenara çekip azarlamaya başladı.
33 Mais lui, s'étant retourné, et ayant vu ses disciples, adressa des remontrances à Pierre, et dit: « Va-t-en arrière de moi, Satan, car tu ne penses pas aux choses de Dieu, mais à celles des hommes. »
İsa dönüp öteki öğrencilerine baktı; Petrus'u azarlayarak, “Çekil önümden, Şeytan!” dedi. “Düşüncelerin Tanrı'ya değil, insana özgüdür.”
34 Et ayant appelé à lui la foule avec ses disciples, il leur dit: « Si quelqu'un veut venir après moi, qu'il renonce à lui-même et qu'il prenne sa croix, et qu'il me suive;
Öğrencileriyle birlikte halkı da yanına çağırıp şöyle konuştu: “Ardımdan gelmek isteyen kendini inkâr etsin, çarmıhını yüklenip beni izlesin.
35 car celui qui voudra sauver sa vie la perdra, mais celui qui perdra sa vie à cause de moi et de l'Évangile la sauvera;
Canını kurtarmak isteyen onu yitirecek, canını benim ve Müjde'nin uğruna yitiren ise onu kurtaracaktır.
36 en effet, que sert-il à un homme d'avoir gagné le monde entier et perdu sa vie?
İnsan bütün dünyayı kazanıp da canından olursa, bunun kendisine ne yararı olur?
37 Car que donnerait l'homme pour racheter sa vie?
İnsan kendi canına karşılık ne verebilir?
38 En effet, celui qui aura eu honte de moi et de mes paroles parmi cette génération adultère et pécheresse, le fils de l'homme aura aussi honte de lui, quand il sera venu entouré de la gloire de son Père avec les saints anges. »
Bu vefasız ve günahkâr kuşağın ortasında, kim benden ve benim sözlerimden utanırsa, İnsanoğlu da, Babası'nın görkemi içinde kutsal meleklerle birlikte geldiğinde o kişiden utanacaktır.”
