Luc 23
1 Et s'étant soulevés en foule ils le conduisirent devant Pilate.
και ανασταν απαν το πληθος αυτων ηγαγον αυτον επι τον πιλατον
2 Or ils se mirent à l'accuser en disant: « Nous avons trouvé celui-ci occupé à soulever notre nation, et empêchant de payer des impôts à l'empereur, et disant qu'il est lui-même Christ roi. »
ηρξαντο δε κατηγορειν αυτου λεγοντες τουτον ευρομεν διαστρεφοντα το εθνος και κωλυοντα καισαρι φορους διδοναι λεγοντα εαυτον χριστον βασιλεα ειναι
3 Or Pilate l'interrogea en disant: « Tu es le roi de Juifs? »
ο δε πιλατος επηρωτησεν αυτον λεγων συ ει ο βασιλευς των ιουδαιων ο δε αποκριθεις αυτω εφη συ λεγεις
4 Et il lui répliqua: « C'est toi qui le dis. » Or Pilate dit aux grands prêtres et à la foule: « Je ne trouve rien de coupable chez cet homme. »
ο δε πιλατος ειπεν προς τους αρχιερεις και τους οχλους οτι ουδεν ευρισκω αιτιον εν τω ανθρωπω τουτω
5 Mais ils insistaient, en disant: « Il agite le peuple, en enseignant dans toute la Judée, ayant même commencé par la Galilée jusques ici. »
οι δε επισχυον λεγοντες οτι ανασειει τον λαον διδασκων καθ ολης της ιουδαιας αρξαμενος απο της γαλιλαιας εως ωδε
6 A ces mots Pilate demanda: « L'homme est-il Galiléen? »
πιλατος δε ακουσας γαλιλαιαν επηρωτησεν ει ο ανθρωπος γαλιλαιος εστιν
7 Et ayant appris qu'il était de la juridiction d'Hérode, il le renvoya devant Hérode, qui se trouvait aussi à Jérusalem en ces jours-là.
και επιγνους οτι εκ της εξουσιας ηρωδου εστιν ανεπεμψεν αυτον προς ηρωδην οντα και αυτον εν ιεροσολυμοις εν ταυταις ταις ημεραις
8 Or Hérode en voyant Jésus fut dans une grande joie, car dès longtemps il désirait le voir, à cause de ce qu'il avait ouï dire sur son compte, et il espérait voir quelque miracle opéré par lui.
ο δε ηρωδης ιδων τον ιησουν εχαρη λιαν ην γαρ εξ ικανου θελων ιδειν αυτον δια το ακουειν αυτον πολλα περι αυτου και ηλπιζεν τι σημειον ιδειν υπ αυτου γινομενον
9 Or il lui faisait subir un long interrogatoire, mais il ne répondait rien,
επηρωτα δε αυτον εν λογοις ικανοις αυτος δε ουδεν απεκρινατο αυτω
10 tandis que les grands prêtres et les scribes étaient là qui l'accusaient sans relâche.
ειστηκεισαν δε οι γραμματεις και οι αρχιερεις ευτονως κατηγορουντες αυτου
11 Or, après qu'Hérode l'eut insulté et bafoué avec ses soldats, il le revêtit d'un brillant costume et le renvoya à Pilate.
εξουθενησας δε αυτον ο ηρωδης συν τοις στρατευμασιν αυτου και εμπαιξας περιβαλων αυτον εσθητα λαμπραν ανεπεμψεν αυτον τω πιλατω
12 Or Hérode et Pilate devinrent ce jour même mutuellement amis, car auparavant il existait entre eux une inimitié réciproque.
εγενοντο δε φιλοι ο τε ηρωδης και ο πιλατος εν αυτη τη ημερα μετ αλληλων προυπηρχον γαρ εν εχθρα οντες προς εαυτους
13 Cependant Pilate, ayant convoqué les grands prêtres et les chefs, et le peuple,
πιλατος δε συγκαλεσαμενος τους αρχιερεις και τους αρχοντας και τον λαον
14 leur dit: « Vous m'avez amené cet homme comme soulevant le peuple, et voici, après l'avoir examiné en votre présence, je ne l'ai, pour mon compte, trouvé coupable d'aucune des choses dont vous l'accusez;
ειπεν προς αυτους προσηνεγκατε μοι τον ανθρωπον τουτον ως αποστρεφοντα τον λαον και ιδου εγω ενωπιον υμων ανακρινας ουδεν ευρον εν τω ανθρωπω τουτω αιτιον ων κατηγορειτε κατ αυτου
15 mais Hérode non plus, car il nous l'a renvoyé; et voici, il n'a rien fait qui soit digne de mort.
αλλ ουδε ηρωδης ανεπεμψα γαρ υμας προς αυτον και ιδου ουδεν αξιον θανατου εστιν πεπραγμενον αυτω
16 Après l'avoir donc fait châtier je le relâcherai. » [
παιδευσας ουν αυτον απολυσω
17 Il était obligé de leur relâcher lors d'une fête un prisonnier.]
αναγκην δε ειχεν απολυειν αυτοις κατα εορτην ενα
18 Mais ils s'écriaient en foule: « Fais périr celui-ci, mais relâche-nous Barabbas. »
ανεκραξαν δε παμπληθει λεγοντες αιρε τουτον απολυσον δε ημιν βαραββαν
19 Cet homme avait été mis en prison à cause d'une sédition survenue dans la ville et d'un meurtre.
οστις ην δια στασιν τινα γενομενην εν τη πολει και φονον βεβλημενος εις την φυλακην
20 Mais Pilate s'adressa derechef à eux, parce qu'il désirait relâcher Jésus;
παλιν ουν ο πιλατος προσεφωνησεν θελων απολυσαι τον ιησουν
21 mais ils répondaient par des cris en disant: « Crucifie, crucifie-le. »
οι δε επεφωνουν λεγοντες σταυρωσον σταυρωσον αυτον
22 Or il leur dit pour la troisième fois: « Eh! quel mal a fait cet homme? Je n'ai rien trouvé en lui qui mérite la mort; après l'avoir donc fait châtier je le relâcherai. »
ο δε τριτον ειπεν προς αυτους τι γαρ κακον εποιησεν ουτος ουδεν αξιον θανατου ευρον εν αυτω παιδευσας ουν αυτον απολυσω
23 Mais ils insistaient en demandant à grands cris qu'il le crucifiât, et leurs cris prenaient le dessus,
οι δε επεκειντο φωναις μεγαλαις αιτουμενοι αυτον σταυρωθηναι και κατισχυον αι φωναι αυτων και των αρχιερεων
24 et Pilate prononça que leur requête était accordée;
ο δε πιλατος επεκρινεν γενεσθαι το αιτημα αυτων
25 et il leur relâcha celui qui avait été mis en prison pour sédition et pour meurtre, lequel ils réclamaient, tandis qu'il leur livra Jésus pour en faire ce qu'ils voulaient.
απελυσεν δε αυτοις τον βαραββαν τον δια στασιν και φονον βεβλημενον εις την φυλακην ον ητουντο τον δε ιησουν παρεδωκεν τω θεληματι αυτων
26 Et comme ils l'emmenaient, ils se saisirent d'un certain Simon de Cyrène qui venait des champs, et ils le chargèrent de la croix pour la porter derrière Jésus.
και ως απηγαγον αυτον επιλαβομενοι σιμωνος τινος κυρηναιου ερχομενου απ αγρου επεθηκαν αυτω τον σταυρον φερειν οπισω του ιησου
27 Or une nombreuse multitude de peuple le suivait, ainsi que beaucoup de femmes qui s'affligeaient et se lamentaient sur lui.
ηκολουθει δε αυτω πολυ πληθος του λαου και γυναικων αι και εκοπτοντο και εθρηνουν αυτον
28 Mais s'étant retourné vers elles, Jésus dit: « Filles, de Jérusalem, ne pleurez pas sur moi; mais pleurez sur vous et sur vos enfants,
στραφεις δε προς αυτας ο ιησους ειπεν θυγατερες ιερουσαλημ μη κλαιετε επ εμε πλην εφ εαυτας κλαιετε και επι τα τεκνα υμων
29 car voici, des jours viennent où l'on dira: Heureuses les stériles, et les ventres qui n'ont point enfanté, et les mamelles qui n'ont point nourri!
οτι ιδου ερχονται ημεραι εν αις ερουσιν μακαριαι αι στειραι και κοιλιαι αι ουκ εγεννησαν και μαστοι οι ουκ εθηλασαν
30 Alors on commencera à dire aux montagnes: Tombez sur nous! et aux coteaux: Cachez-nous!
τοτε αρξονται λεγειν τοις ορεσιν πεσετε εφ ημας και τοις βουνοις καλυψατε ημας
31 Car si on fait ces choses à du bois vert, qu'adviendra-t-il à celui qui est sec? »
οτι ει εν τω υγρω ξυλω ταυτα ποιουσιν εν τω ξηρω τι γενηται
32 Or on emmenait aussi deux autres malfaiteurs pour être mis à mort avec lui.
ηγοντο δε και ετεροι δυο κακουργοι συν αυτω αναιρεθηναι
33 Et lorsqu'ils furent arrivés à l'endroit appelé Crâne, ils le crucifièrent là avec les malfaiteurs, l'un à droite et l'autre à gauche.
και οτε απηλθον επι τον τοπον τον καλουμενον κρανιον εκει εσταυρωσαν αυτον και τους κακουργους ον μεν εκ δεξιων ον δε εξ αριστερων
34 Or se partageant ses vêtements, ils tirèrent au sort.
ο δε ιησους ελεγεν πατερ αφες αυτοις ου γαρ οιδασιν τι ποιουσιν διαμεριζομενοι δε τα ιματια αυτου εβαλλον κληρον
35 Et le peuple se tenait là à regarder; mais les chefs aussi se moquaient en disant: « Il en a sauvé d'autres, qu'il se sauve lui-même, s'il est le Fils, le Christ élu de Dieu! »
και ειστηκει ο λαος θεωρων εξεμυκτηριζον δε και οι αρχοντες συν αυτοις λεγοντες αλλους εσωσεν σωσατω εαυτον ει ουτος εστιν ο χριστος ο του θεου εκλεκτος
36 Les soldats s'avançant le bafouèrent aussi, en lui offrant du vinaigre,
ενεπαιζον δε αυτω και οι στρατιωται προσερχομενοι και οξος προσφεροντες αυτω
37 et en disant: « Si tu es le roi des Juifs, sauve-toi toi-même. »
και λεγοντες ει συ ει ο βασιλευς των ιουδαιων σωσον σεαυτον
38 Et il y avait encore au-dessus de lui pour inscription: Celui-ci est le roi des Juifs.
ην δε και επιγραφη γεγραμμενη επ αυτω γραμμασιν ελληνικοις και ρωμαικοις και εβραικοις ουτος εστιν ο βασιλευς των ιουδαιων
39 Or l'un des malfaiteurs pendus l'injuriait, en disant: « N'est-ce pas toi qui es le Christ? Sauve-toi toi-même et nous aussi! »
εις δε των κρεμασθεντων κακουργων εβλασφημει αυτον λεγων ει συ ει ο χριστος σωσον σεαυτον και ημας
40 Mais l'autre prenant la parole le réprimandait en disant: « Ne crains-tu point Dieu, car tu subis la même condamnation?
αποκριθεις δε ο ετερος επετιμα αυτω λεγων ουδε φοβη συ τον θεον οτι εν τω αυτω κριματι ει
41 Et quant à nous, ce n'est que justice, car nous recevons ce que méritent les choses que nous avons faites, tandis que celui-ci n'a rien fait de criminel. »
και ημεις μεν δικαιως αξια γαρ ων επραξαμεν απολαμβανομεν ουτος δε ουδεν ατοπον επραξεν
42 Et il disait à Jésus: « Souviens-toi de moi quand tu seras entré dans ton royaume. »
και ελεγεν τω ιησου μνησθητι μου κυριε οταν ελθης εν τη βασιλεια σου
43 Et il lui dit: « En vérité je te le déclare, aujourd'hui tu seras avec moi dans le paradis. »
και ειπεν αυτω ο ιησους αμην λεγω σοι σημερον μετ εμου εση εν τω παραδεισω
44 Et il était déjà environ la sixième heure, et des ténèbres survinrent sur toute la terre jusques à la neuvième heure,
ην δε ωσει ωρα εκτη και σκοτος εγενετο εφ ολην την γην εως ωρας ενατης
45 car le soleil s'éclipsait; et le rideau du sanctuaire se déchira par le milieu.
του ηλιου εκλειποντος και εσχισθη το καταπετασμα του ναου μεσον
46 Et Jésus parlant à haute voix, dit: « Père, c'est en Tes mains que je remets mon esprit! » Or en disant cela, il expira.
και φωνησας φωνη μεγαλη ο ιησους ειπεν πατερ εις χειρας σου παρατιθεμαι το πνευμα μου και ταυτα ειπων εξεπνευσεν
47 Mais le centurion, voyant ce qui était advenu, glorifiait Dieu en disant: « Cet homme-ci était réellement juste. »
ιδων δε ο εκατονταρχος το γενομενον εδοξασεν τον θεον λεγων οντως ο ανθρωπος ουτος δικαιος ην
48 Et toute la foule qui était venue là pour ce spectacle, ayant vu ce qui s'était passé, s'en retournait en se frappant la poitrine.
και παντες οι συμπαραγενομενοι οχλοι επι την θεωριαν ταυτην θεωρουντες τα γενομενα τυπτοντες εαυτων τα στηθη υπεστρεφον
49 Mais tous ceux de sa connaissance se tenaient dans l'éloignement, ainsi que les femmes qui l'accompagnaient depuis la Galilée, et elles contemplaient ces choses.
ειστηκεισαν δε παντες οι γνωστοι αυτου απο μακροθεν και γυναικες αι συνακολουθησασαι αυτω απο της γαλιλαιας ορωσαι ταυτα
50 Et voici, un homme nommé Joseph, qui était sénateur, homme bon et juste,
και ιδου ανηρ ονοματι ιωσηφ βουλευτης υπαρχων και ανηρ αγαθος και δικαιος
51 lequel n'avait point connivé à leur décision et à leur conduite, originaire d'Arimathée, ville des Juifs, qui attendait le royaume de Dieu…
ουτος ουκ ην συγκατατεθειμενος τη βουλη και τη πραξει αυτων απο αριμαθαιας πολεως των ιουδαιων ος προσεδεχετο και αυτος την βασιλειαν του θεου
52 cet homme s'étant rendu auprès de Pilate réclama le corps de Jésus,
ουτος προσελθων τω πιλατω ητησατο το σωμα του ιησου
53 et l'ayant descendu il l'enveloppa d'un linceul et le déposa dans un sépulcre taillé dans le roc, où personne n'avait encore été mis.
και καθελων αυτο ενετυλιξεν σινδονι και εθηκεν αυτο εν μνηματι λαξευτω ου ουκ ην ουδεις ουδεπω κειμενος
54 Et c'était le jour de la préparation, et le sabbat allait commencer.
και ημερα ην παρασκευη σαββατον επεφωσκεν
55 Or les femmes qui étaient venues avec lui de Galilée s'approchèrent pour regarder le sépulcre et la manière dont son corps y avait été déposé;
κατακολουθησασαι δε αι γυναικες αιτινες ησαν συνεληλυθυιαι αυτω εκ της γαλιλαιας εθεασαντο το μνημειον και ως ετεθη το σωμα αυτου
56 et s'en étant retournées elles préparèrent des aromates et des parfums. Et pendant le sabbat elles demeurèrent en repos, selon la loi,
υποστρεψασαι δε ητοιμασαν αρωματα και μυρα και το μεν σαββατον ησυχασαν κατα την εντολην
