Lamentations 5

1 Songe, Éternel, à ce qui nous arrive! regarde et vois notre opprobre!

१हे परमेश्वरा, आमची अवस्था काय झाली याकडे लक्ष लाव. आमच्या अप्रतिष्ठेकडे नजर टाक.

2 Notre héritage est dévolu à des étrangers, nos maisons à des inconnus.

२आमचे वतन परक्यांच्या हातात गेले आहे. आमची घरे परदेशीयांना दिली गेली आहेत.

3 Nous sommes orphelins, sans père; et nos mères sont comme des veuves.

३आम्ही अनाथ झालो. आम्हास वडील नाहीत. आमच्या मातांची स्थिती विधवांसारखी झाली आहे.

4 C'est à prix d'argent que nous buvons notre eau, contre un paiement que nous obtenons notre bois.

४आम्हास पिण्याच्या पाण्यासाठी रूपे द्यावे लागतात; आमचेच लाकूड आम्हास विकले जाते.

5 C'est portant le joug sur nos têtes que nous sommes chassés; nous sommes épuisés, nous n'avons aucun répit.

५आमचा पाठलाग करणारे आमच्या मानगुटीस बसले आहेत. आम्ही दमलो आहोत. आम्हास विश्रांती नाही.

6 C'est à l'Egypte que nous tendons la main, à l'Assyrie, pour avoir du pain à rassasiement.

६पोटभर भाकरी मिळविण्यासाठी आम्ही मिसर व अश्शूर यांच्यासमोर आम्ही आपले हात पुढे केले.

7 Nos pères ont péché; ils ne sont plus; c'est nous qui pâtissons de leurs crimes.

७आमच्या पूर्वजांनी तुझ्याविरुध्द पाप केले. आता ते नाहीत. पण त्यांच्या पापाची फळे आता आम्ही भोगत आहोत.

8 Des esclaves nous gouvernent, personne ne nous arrache de leurs mains.

८गुलाम आमच्यावर राज्य करतात. त्यांच्या हातातून आम्हास कोणीही वाचवायला नाही.

9 Au péril de nos vies nous affrontons l'épée du désert pour nous procurer notre pain.

९राणात चालू असलेल्या तलवारीमुळे आम्ही आपला जीव मुठीत घेऊन आपले अन्न मिळवतो.

10 Notre peau s'enflamme comme une fournaise aux feux de la faim.

१०आमची कातडी भट्टीप्रमाणे तापली आहेत. भुकेमुळे आम्हास ताप चढला आहे.

11 Dans Sion ils déshonorent les femmes, les vierges dans les villes de Juda.

११सियोनेतील स्त्रियांवर आणि यहूदा नगरातील कुमारीवर त्यांनी अत्याचार केला;

12 De leurs mains ils pendent les princes, la personne des Anciens n'est pas respectée.

१२त्यांनी आमच्या राजपुत्रांना फासावर दिले; आमच्या वडीलधाऱ्यांचा त्यांनी सन्मान केला नाही.

13 De jeunes hommes ont à porter les meules, et des enfants chancellent sous [des fardeaux] de bois.

१३आमच्या तरुणांना त्यांनी पिठाच्या जात्यावर दळावयास लावले. ते तरुण लाकडाच्या ढिगाऱ्याखाली अडखळले.

14 Les Anciens ont abandonné la Porte, et les jeunes gens leurs lyres.

१४वृध्द आता नगरीच्या द्वारात बसत नाहीत. तरुण गायनवादन करीत नाहीत.

15 La joie de nos cœurs a cessé, le deuil a remplacé nos danses.

१५आमच्या नृत्याचे रूपांतर आता मृतांच्या शोकात झाले आहे. आमच्या हृदयात आनंदाचा अंशही नाही.

16 La couronne est tombée de nos têtes; ah! malheureux que nous sommes d'avoir péché!

१६आम्ही पाप केल्यामुळे आमच्या डोक्यावरचा मुकुट खाली पडला आहे. म्हणून आम्हास हाय.

17 C'est là ce qui rend nos cœurs malades, c'est là ce qui assombrit nos regards;

१७या सर्व गोष्टीमुळे आमचे मन खचले आहे. आम्हास डोळ्यांनी स्पष्टपणे दिसत नाही.

18 c'est le ravage de la montagne de Sion que parcourent maintenant les renards.

१८सियोनचे डोंगर ओसाड झाले आहेत. सियोनच्या डोंगरावर कोल्हे वावरतात.

19 Pour toi, Éternel, tu règnes éternellement, ton trône demeure pour tous les âges.

१९पण परमेश्वरा, तुझी सत्ता निरंतन आहे. तुझे राजसिंहासन चिरकाल राहील.

20 Pourquoi nous oublies-tu à toujours, nous délaisses-tu si longtemps?

२०परमेश्वर तू आम्हास कायमचा विसरला आहेस असे दिसते. तू आम्हास दीर्घकाल सोडून गेला आहेस.

21 Convertis-nous à toi, Éternel, et nous serons convertis; rends-nous des jours nouveaux, tels que ceux d'autrefois!

२१परमेश्वरा, आम्हास तुझ्याकडे परत वळव. आम्ही आमच्या पातकाकरिता पश्चाताप करितो. पूर्वीप्रमाणेच आमच्या जुन्या दिवसाची पुनर्स्थापना कर.

22 Est-ce donc que tu nous as entièrement rejetés, que ta colère contre nous est si extrême?

२२तोपर्यंत आमचा धिक्कार होऊन आमच्याप्रती तुझा क्रोध अतिभयंकर असेल.