Job 6
1 Et Job reprit et dit:
I odpowiedział Ijob, a rzekł:
2 Ah! qu'on pèse, qu'on pèse mon tourment! et qu'on mette mon malheur dans la balance aussi!
O gdyby pilnie zważono narzekanie moje, a biedę moję pospołu na wagę włożono,
3 car sur le sable des mers il l'emporte en grandeur: de là mes paroles outrées!
Tedyby była cięższą nad piasek morski; przetoż mi słów niestaje.
4 Car je porte sur moi les flèches du Tout-puissant, de leur poison mon cœur est abreuvé; les terreurs de Dieu m'ont cerné.
Albowiem strzały Wszechmocnego tkwią we mnie, których jad wysuszył ducha mego, a strachy Boże walczą przeciwko mnie.
5 L'onagre brait-il auprès de la verdure? Le taureau mugit-il auprès de son fourrage?
Izali osieł dziki ryczy nad trawą? albo wół izali ryczy nad paszą swoją?
6 Mange-t-on ce qui est insipide, sans sel? Le blanc de l'œuf a-t-il une saveur?
Izali może być jedzona rzecz niesmaczna bez soli? albo jestli jaki smak w białku jajowym?
7 Mon âme refuse d'y toucher, et c'est comme une pourriture qui infecte mon pain.
Czego się przedtem nie chciała dotknąć dusza moja, to teraz jest boleścią ciała mego.
8 O, si mon vœu pouvait s'accomplir, et si Dieu remplissait mon souhait!
Bodajże się spełniła prośba moja! Niechże mi Bóg da, czego oczekuję!
9 S'il plaisait à Dieu de m'écraser, d'étendre sa main, et de me retrancher!
Oby się Bogu podobało, żeby mię zniszczył, a żeby mię wyciął, rozpuściwszy rękę swoję!
10 Ainsi j'aurais encore une consolation, et une joie dans les maux qu'il ne m'épargne pas, car je n'ai point renié la parole du Dieu Saint.
Bo mam jeszcze pociechę swoję, (chociaż pałam w boleści, a Bóg mi nie folguje) żem nie taił słów Świętego.
11 Qu'est-ce que ma force pour attendre? et qu'est-ce que ma fin, pour patienter?
Cóż jest za moc moja, abym potrwał? albo co za koniec mój, abym przedłużył żywota mego?
12 Ma force est-elle la force de la pierre? mon corps est-il d'airain?
Izali moc kamienna moc moja? albo ciało moje miedziane?
13 Par moi-même ne suis-je pas sans ressources, et le secours n'est-il pas refoulé loin de moi?
Azaż obrony mojej niemasz przy mnie? azaż rozsądek oddalony odemnie?
14 A l'affligé son ami doit de l'affection, sinon il dépouille la crainte du Tout-puissant.
Przeciwko temu, którego litość słabieje ku bliźniemu swemu, i który bojaźń Wszechmogącego opuścił?
15 Mes frères sont perfides comme le torrent, comme les eaux des ravins, qui tarissent,
Bracia moi omylili mię jako potok; pominęli jako gwałtowne potoki,
16 que troublent les glaces, où s'enfonce la neige,
Które bywają mętne od lodu, w których się śnieg ukrywa;
17 qui, au temps de leur baisse, se dissipent, et, quand vient la chaleur, leur lit se trouve à sec.
Czasu którego topnieją, zaginą; a czasu gorącości niszczeją z miejsca swego.
18 Les caravanes s'écartent de leur route, s'avancent dans le désert, et périssent;
Udawają się tam i sam z dróg swoich; rozciekają się po miejscach bezwodnych, i giną.
19 là portent leurs regards les caravanes de Théma, là les voyageurs de Séba placent leur espérance;
Podróżni ludzie z krainy Teman obaczyli je; a którzy szli do Seba, mieli w nich nadzieję.
20 ils ont honte d'avoir eu confiance, ils y arrivent, et sont confus.
Ale się zawstydzili, iż w nich ufali; a gdy tam przyszli, oszukali się.
21 De même vous n'êtes rien, vous voyez la terreur, et tremblez.
Tak zaiste i wy, bywszy nie jesteście; widząc utrapienie moje, lękacie się.
22 Est-ce que j'ai dit: Donnez-moi! et avec vos biens, gagnez-moi la faveur!
Izalim mówił: Przynieście mi co, a z majętności waszej dajcie mi dary?
23 et tirez-moi de la main de l'ennemi, et de la main des furieux rachetez-moi?
I wybawcie mię z rąk nieprzyjaciela, a z rąk okrutników odkupcie mię?
24 Instruisez-moi! je veux me taire, et faites-moi sentir en quoi j'ai failli!
Nauczcież mię, a ja umilknę; a w czemem zbłądził pokażcie mi.
25 Quelle force dans le langage de la vérité! mais que démontrent vos remontrances?
O jakoż są mocne słowa prawdziwe! Ale cóż sprawi obwinienie wasze?
26 Est-ce des discours que vous pensez à reprendre? mais on livre au vent les propos du désespoir.
Izali słowa moje obwinić myślicie, a przewiewać mowy utrapionego?
27 Oui, sur l'orphelin vous jetez le filet, et vous creusez la fosse devant votre ami.
I na sierotę targacie się, i kopiecie doły pod przyjacielem swoim.
28 Mais ici, veuillez me regarder! et vos yeux vous diront si je suis un menteur.
Przetoż przypatrzcie mi się teraz, a obaczycie, jeźli kłamię przed obliczem waszem.
29 Revenez donc! qu'il n'y ait pas injustice! revenez! j'ai encore raison sur ce point.
Obaczcie się, proszę, a niech nie będzie w was nieprawość; obaczcie się, a poznacie, że jest sprawiedliwość moja przy mnie.
30 L'injustice est-elle sur ma langue, et mon palais ne distingue-t-il pas ce qui est mauvais?
A iż nie masz w języku mym nieprawości: i nie mamże znać utrapienia mego?
