Job 41
1 Tires-tu le Léviathan avec l'hameçon, fais-tu passer la ligne au travers de sa langue?
Wyciągnieszże wędą wieloryba? albo sznurem utopionym w języku jego?
2 Attaches-tu la corde à son naseau, et perces-tu sa mâchoire pour y mettre l'anneau?
Izali zawleczesz kolce przez nozdrza jego? albo hakiem przekoleszli czeluść jego?
3 Va-t-il t'adresser beaucoup de prières, et te parler d'une voix adoucie?
Izalić się będzie wiele modlił, albo z tobą łagodnie mówić będzie?
4 Va-t-il faire un pacte avec toi, pour s'engager à te servir toujours?
Izali uczyni przymierze z tobą, a przyjmiesz go za sługę wiecznego?
5 Vas-tu jouer avec lui comme avec un oiseau, et le mettre à l'attache pour tes jeunes filles?
Izali z nim będziesz igrał jako z ptaszkiem, a uwiążesz go dziatkom twoim?
6 Entre-t-il dans le trafic de la confrérie, et le répartit-elle entre les marchands?
Sprawiże sobie nad nim towarzystwo ucztę, a podzielą go między kupców?
7 Couvres-tu sa peau de dards, et sa tête de harpons?
Izali zawadzisz hakami za skórę jego, a widelcami rybackiemi za głowę jego?
8 Tentes-tu de mettre la main sur lui; tu ne t'aviseras plus de l'attaquer.
Połóż tylko nań rękę twą, ślubujęć, że nie wspomnisz więcej na bitwę.
9 Voici, l'espoir de l'agresseur est bientôt déçu; n'est-il pas terrassé à son seul aspect?
Oto nadzieja ułowienia jego omylna jest; izali i wejrzawszy nań człowiek nie upada?
10 Nul n'a l'audace de le provoquer: et qui pourrait Me prendre à partie?
Niemasz tak śmiałego, coby go obudził; owszem któż się stawi przed twarzą moją?
11 Qui m'a prévenu, pour que j'aie à lui rendre? Sous le ciel entier tout est ma propriété.
Któż mi co dał, abym mu oddał? cokolwiek jest pod wszystkiem niebem, moje jest.
12 Je ne tairai point sa structure, ni la nature de sa force, ni la beauté de son armure.
Nie zamilczę członków jego, ani silnej mocy jego, a grzecznego kształtu jego.
13 Qui a pu soulever le recouvrement de sa robe, et pénétrer entre sa double mâchoire?
Któż odkryje wierzch odzienia jego? z dwoistemi wędzidłami swemi któż przystąpi do niego?
14 Qui entr'ouvrit les portes de sa face? Tout autour sont ses dents effroyables.
Wrota gęby jego któż otworzy? bo strach około zębów jego.
15 Des sillons sont tracés entre les boucliers de sa croupe, retenus par un sceau qui les presse;
Łuski jego mocne jako tarcze, bardzo ściśle spojone.
16 ils sont soudés l'un à l'autre, et l'air ne s'insinue pas dans leurs intervalles;
Jedna z drugą tak spojona, że wiatr nie wchodzi między nie.
17 entre eux ils sont adhérents, et forment un masse solide, inséparable.
Jedna do drugiej przylgnęła, ujęły się, a nie dzielą się.
18 Son éternuement produit une gerbe lumineuse, et ses yeux sont comme les paupières de l'aurore.
Kichanie jego czyni blask, a oczy jego są jako powieki zorzy.
19 De sa gueule sortent des torches, et des étincelles enflammées s'échappent.
Z ust jego lampy wychodzą, a iskry ogniste wyrywają się.
20 Une fumée jaillit de ses narines, comme d'un vaisseau qui bout, et d'une chaudière.
Z nozdrzy jego wychodzi dym, jako z garnca wrzącego, albo kotła.
21 Son haleine allume les charbons, et des flammes partent de sa bouche.
Dech jego węgle rozpala, a płomień z ust jego wychodzi.
22 La force réside dans son encolure, et devant lui la détresse tressaille.
W szyi jego przemieszkuje moc, a boleść przed nim ucieka.
23 Les fanons de sa chair sont adhérents, coulés sur son corps, immobiles.
Sztuki ciała jego spoiły się, całowite są w nim, że się nie porusza.
24 Son cœur a la densité de la pierre, et la densité de la meule inférieure.
Serce jego twarde jako kamień, tak twarde, jako sztuka spodniego kamienia młyńskiego.
25 Se lève-t-il, les héros s'épouvantent, et la peur les déroute.
Gdy się podnosi, drżą mocarze, a od strachu oczyszczają się.
26 Le coup qu'on lui porte, demeure sans effet; il brave la lance, le dard et la cuirasse.
Miecz, który go sięga, nie ostoi się, ani drzewce, ani strzała, ani pancerz.
27 Pour lui le fer est autant que de la paille, et l'airain, que du bois vermoulu.
Żelazo poczyta sobie za plewę, a miedź za drzewo zbótwiałe.
28 La flèche décochée ne le met pas en fuite, et sur lui les pierres de la fronde font l'effet de la balle.
Nie upłoszy go strzała, a jako źdźbło są u niego kamienie z procy.
29 Pour lui la massue est autant que du chaume, et il se rit du frémissement des traits.
Strzelbę sobie poczyta jako słomę, a pośmiewa się z szermowania włócznią.
30 Son ventre est muni de têts acérés; on dirait que sur le limon où il couche, un traîneau à fouler a laissé son empreinte.
Pod nim są ostre skorupy; ściele sobie na rzeczach ostrych jako na błocie.
31 Il fait comme une chaudière bouillonner l'onde, et donne à la mer l'aspect d'un vaisseau où l'on broie les parfums.
Czyni, że wre głębokość jako garniec, a że się mąci morze jako w moździerzu.
32 Il laisse après lui un sillage lumineux; on prendrait la mer pour une blanche chevelure.
Za sobą jasną ścieszkę czyni, tak, że się zdaje, iż przepaść ma siwiznę.
33 Sur la terre il n'a pas de maître; il fut créé pour être intrépide;
Niemasz na ziemi równego mu, który tak stworzony jest, że się niczego nie boi.
34 il ose regarder toute taille élevée, il est Roi au-dessus de tous les fiers animaux.
Wszelką rzecz wysoką lekce waży; on jest królem nad wszystkiemi srogiemi zwierzętami.
