Job 39
1 Sais-tu l'époque où met bas le chamois? Et présides-tu à la délivrance des biches?
१रानशेळी कधी व्यायतात ते तुला माहीत आहे का? हरीणी आपल्या बछड्याला जन्म देताना तू पाहिले आहेस का?
2 Comptes-tu les mois que dure le temps de leur portée, et connais-tu l'époque où elles faonnent?
२पहाडी बकरी आणि हरीणी किती महिने आपल्या पिलांना पोटात वाढवतात ते तुला माहीत आहे का? त्यांची जन्माला यायची वेळ कोणती ते तुला माहीत आहे का?
3 Elles se baissent, laissent leurs petits naître, et secouent leurs douleurs;
३ते प्राणी लोळतात प्रसूतिवेदना सहन करतात आणि त्यांची पिल्ले जन्माला येतात.
4 leurs petits deviennent forts, grandissent en plein air; ils partent, et ne reviennent plus à elles.
४ती बछडी शेतात मोठी होतात. नंतर ती सोडून जातात आणि पुन्हा कधीही परतून येत नाहीत.
5 Qui est-ce qui a mis l'onagre en liberté, et lâché les liens de l'âne sauvage,
५रानटी गाढवांना कोणी सोडून दिले? त्यांची दोरी सोडून त्यांना कोणी मोकळे केले?
6 auquel je donnai le désert pour logis, et la plaine salée pour habitation?
६ज्याला मी वाळवंटात घर दिले, मी त्यांना राहण्यासाठी क्षारभूमी दिली.
7 Il se rit de la rumeur des villes, et les cris du meneur ne frappent pas son oreille.
७गजबजलेल्या शहरांना हसतात (त्याला शहरातला गजबजाट आवडत नाही) आणि त्यांना कुठलाही मनुष्य आव घालू शकत नाही.
8 Ce qu'il attrape sur les montagnes est sa pâture, et il est en quête de tous les brins d'herbe.
८ते डोंगरात राहतात तेच त्यांचे कुरण आहे. ते आपले अन्न तिथेच शोधतात.
9 Le buffle consent-il à te servir? Ou passe-t-il la nuit à côté de ta crèche?
९रानटी बैल तुझी सेवा करायला तयार होईल का? तो रात्री तुझ्या खळ्यावर राहील का?
10 Attaches-tu par une corde le buffle au sillon? Ou herse-t-il les guérêts à ta suite?
१०दोरीने तुला रानटी बैलाला ताब्यात करता येईल काय? आणि तू त्यास तुझे शेत नांगरायला लावू शकशील का?
11 Te fies-tu en lui, parce que grande est sa force? Et t'en remets-tu à lui de ton labour?
११तो खूप बलवान असतो त्याच्यावर तू भरवसा ठेवशील काय, तू तुझे काम त्यांच्यानवर सोपवशील का?
12 Comptes-tu qu'il fasse rentrer les récoltes, et les entasse sur ton aire?
१२तो तुझे धान्य शेतातून गोळा करेल आणि खळ्यात नेईल असा भरवसा तुला वाटतो का?
13 L'autruche bat joyeusement de l'aile: serait-ce la plume et le duvet du volatile aimant?
१३“शहामृगी आपले पंख आनंदाने फडफडवते परंतु तिला उडता येत नाही तिचे पंख आणि पिसे माया करायच्या कामी पडतात काय?
14 Non! elle abandonne ses œufs à la terre, et les laisse chauffer dans le sable;
१४ती आपली अंडी जमिनीत घालते आणि ती वाळूत उबदार होतात.
15 et elle oublie qu'un pied peut les fouler, et une bête des champs les écraser! Elle est dure pour sa famille,
१५आपल्या अंड्यांवरुन कोणी चालत जाईल किंवा रानटी प्राणी ती फोडतील हे ती विसरते.
16 qui lui devient étrangère; elle a pondu en vain, et n'en est point émue;
१६ती आपल्या पिलांना सोडून जाते ती जणू स्वत: ची नाहीतच असे ती वागते. तिची पिल्ले मरण पावली तरी तिला त्याची पर्वा नसते काम निष्कळ झाल्याचे सुखदु: ख तिला नसते.
17 car Dieu lui fait oublier d'être sage, et ne lui donne point part à la prudence.
१७कारण मी देवाने तिला शहाणे केले नाही. आणि मीच तिला समज दिली नाही.
18 Quand elle se lève, et prend son essor, elle se rit du cheval et de son cavalier.
१८परंतु ती जेव्हा पळण्यासाठी उठते तेव्हा ती घोड्याला आणि घोडेस्वाराला हसते,
19 Est-ce toi qui dotes le cheval de la bravoure, et revêts son col d'un crin frémissant?
१९तू घोड्याला त्याची शक्ती दिलीस का? तू त्याच्या मानेवर त्याची आयाळ ठेवलीस का?
20 Le fais-tu bondir, comme la sauterelle? Son souffle avec noblesse résonne dans ses naseaux, et il inspire l'effroi.
२०तू त्यास टोळाप्रमाणे लांब उडी मारायला सांगितलेस का? तो जोरात फुरफुरतो आणि लोक त्यास घाबरतात.
21 Il fouit le sol, et s'applaudit de sa force; il s'avance au devant des armes,
२१तो बलवान आहे म्हणून आनंदात असतो. तो आपल्या खुराने जमीन उकरतो आणि धावत युध्दभूमीवर जातो.
22 il se rit de la peur, et ne tremble pas, et il ne recule point en face de l'épée.
२२तो भीतीला हसतो, तो कशालाही भीत नाही तो युध्दातून कधीही पळ काढीत नाही.
23 Sur lui retentit le carquois, la lance étincelante et le javelot.
२३सैनिकाचा भाता त्याच्या बाजूला हलत असतो त्याचा स्वार जे भाले आणि इतर शस्त्रे बाळगतो ते उन्हात चमकतात.
24 De son pas il dévore le terrain qui s'émeut et tremble; il ne se contient plus au son de la trompette;
२४तो फार अनावर होतो. तो जमिनीवर जोरात धावतो तो जेव्हा रणशिंग फुंकलेले ऐकतो तेव्हा तो एका स्थळी स्थिर राहू शकत नाही.
25 à l'ouïe de la trompette il dit: En avant! De loin il pressent la bataille, la clameur des chefs, et le cri de guerre.
२५रणशिंग ऐकू येते तेव्हा घोडा घाई करतो. त्यास दुरुनही लढाईचा वास येतो. सेनापतींनी दिलेल्या आज्ञा आणि युध्दातले इतर अनेक आवाज त्यास ऐकू येतात.
26 Est-ce par un effet de ton intelligence que l'épervier prend son vol, et déployant ses ailes gagne le Midi?
२६तू ज्ञानाने तू ससाण्याला पंख पसरुन दक्षिणेकडे उडायला शिकवलेस का?
27 Est-ce à ton ordre que l'aigle s'élève, et va placer son aire sur les hauteurs?
२७आकाशात गरुडाला उंच उडायला शिकवणारा तूच का? तूच त्यास त्याचे घरटे उंच पहाडावर बांधायला सांगितलेस का?
28 Il habite les rochers, et se loge sur les cîmes des rochers, le sommet des montagnes;
२८तो उंच सुळक्यावर राहतो तीच त्याची तटबंदी आहे
29 de là il épie sa proie, et ses yeux voient au loin,
२९त्याच्या तटबंदीवरुन आपले भक्ष्य शोधतो. गरुडाला एवढ्या उंचीवरुन आपले भक्ष्य दिसू शकते.
30 et ses petits sucent le sang, et, là où sont des cadavres, il se trouve.
३०जेथे लोक मरण पावलेले असतात तेथे त्यांची पिल्ले रक्त पितात.”
