Job 29
1 Et Job continuant à parler en discours relevés, dit:
Ug si Job migamit pag-usab sa iyang sambingay, ug miingon:
2 O! qui me rendra les mois de jadis, et les jours, où Dieu me gardait,
Oh, nga maingon unta ako niadtong unang mga bulan, Niadtong unang mga adlaw sa diha nga ang Dios nagbantay pa kanako;
3 où, sa lampe brillant au-dessus de ma tête, à sa clarté je perçais les ténèbres;
Sa diha nga ang iyang suga nagdan-ag sa ibabaw sa akong ulo, Ug pinaagi sa iyang kahayag gilatas ko ang kangitngit;
4 où j'étais au temps de mon automne; quand Dieu avec sa cour veillait sur ma tente;
Ingon sa akong pagkamauswagon sa akong mga adlaw, Sa diha nga ang pakig-abyan sa Dios nagpuyo pa sa sulod sa akong balong-balong;
5 quand le Tout-puissant était encore avec moi, qu'autour de moi j'avais mes enfants;
Sa diha nga ang Makagagahum kauban pa kanako, Ug ang akong mga anak kanako nagalibut;
6 quand mes pieds baignaient dans le lait, et que le rocher me versait des ruisseaux d'huile;
Sa diha nga ang akong mga lakang ginahugasan sa mantequilla, Ug ang bato nagapaagay-ay kanako ug mga sapa nga lana!
7 quand je me rendais à la Porte dans la ville, et que je mettais mon siège dans la Place?
Sa miadto ako sa ganghaan ngadto sa ciudad, Sa giandam ko ang akong lingkoranan diha sa dalan,
8 A mon aspect les jeunes se tiraient en arrière, et les vieux se levaient, et demeuraient debout;
Ang mga batan-on nakakita kanako ug nanagtago sa ilang kaugalingon, Ug ang mga tigulang nanindog ug wala manglihok;
9 les princes s'arrêtaient en parlant, et mettaient leur main sur leur bouche;
Ang mga principe nanagpugong sa pagsulusulti, Ug gidapion ang ilang mga kamot sa ilang baba;
10 la voix des nobles restait muette, et leur langue, collée à leur palais.
Ang tingog sa mga tawong halangdon gipahilum, Ug ang ilang mga dila nanapot sa alingag-ngag sa ilang baba.
11 Car, sur ma renommée, on me disait heureux, et à ma vue, on me donnait des éloges.
Kay sa diha nga nakadungog kanako ang igdulungog, unya kana kanako nanalangin; Ug sa diha nga nakakita kanako ang mata, kana nagpamatuod kanako:
12 C'est que je sauvais le pauvre gémissant, et l'orphelin qui était sans aide;
Kay akong giluwas ang kabus nga nagtu-aw, Ang ilo usab nga kaniya walay makatabang.
13 l'homme qui périssait, avait à me bénir, et je mettais la joie dans le cœur de la veuve;
Ang panalangin niadtong haduol sa kamatayon midangat kanako; Ug ang kasingkasing sa babaye nga balo gipaawit ko sa kalipay.
14 je prenais la justice pour mon vêtement, et elle me prenait pour son vêtement; mon équité m'était comme un manteau et un turban;
Gisul-ob ko ang pagkamatarung, ug kana nahimo nga akong bisti: Ang akong justicia nahimutang ingon sa kupo ug purongpurong.
15 je servais d'œil à l'aveugle, et de pieds au boiteux;
Ako nahimong mga mata sa mga buta, Ug sa mga bakol ako nahimong mga tiil.
16 j'étais un père pour le pauvre, et je connaissais de la cause de l'inconnu,
Ako nahimong amahan sa mga hangul: Ug ang katungod niadtong wala ko hiilhi akong gipangita.
17 et je brisais la mâchoire du méchant, et d'entre ses dents lui arrachais sa proie.
Ug gilumpag ko ang apapangig sa mga tawong dili matarung, Ug gilaksi ko ang tinukob diha sa iyang mga ngipon.
18 Aussi je me disais: Je mourrai avec mon aire, et comme le Phénix, je prolongerai mes jours;
Unya ako miingon: Ako mamatay sa akong salag, Ug pagadaghanon ko ang akong mga adlaw ingon sa balas:
19 ma racine sera exposée aux eaux, et la rosée passera la nuit sur mes branches;
Ang akong gamot mikaylap ngadto sa katubigan, Ug ang yamog mipabilin sa ibabaw sa akong sanga sa tibook nga gabii:
20 ma gloire me restera toujours jeune, et mon arc en ma main prendra force nouvelle.
Ang akong himaya nga ania kanako lunhaw, Ug ang akong pana nabag-o dinhi sa akong kamot.
21 Ils m'écoutaient avec attente, et à mon avis ils se taisaient;
Kanako ang mga tawo nanagpatalinghug ug nanagpaabut, Ug nanaghilum tungod sa akong tambag.
22 après moi ils ne prenaient plus la parole, et sur eux mon discours s'épanchait.
Sa pagkatapus sa akong mga pulong sila wala na mousab pagsulti; Ug ang akong tambag nagatulo sa ibabaw nila.
23 Ils m'attendaient, comme on attend la rosée, et leur bouche s'ouvrait, comme pour recevoir une pluie du printemps.
Ug ingon sa pagpaabut sa ulan ang ilang pagpaabut kanako; Ug gibuka nila ang ilang baba ingon sa nagahulat sa ulahing ulan.
24 Je leur souriais, quand ils perdaient courage; et ils ne pouvaient m'ôter la sérénité de mon front.
Ug ako mipahiyum kanila sa diha nga sila walay pagsalig; Ug ang kahayag sa akong panagway wala nila isalikway.
25 Si je prenais mon chemin vers eux, j'y avais la place d'un chef, et j'étais assis comme un roi, au milieu de la foule, comme un consolateur, parmi les affligés.
Ako nagpili sa ilang dalan ug milingkod ingon sa usa ka pangulo, Ug mipuyo ingon sa usa ka hari sa kasundalohan, Ingon sa usa ka nagalipay niadtong mga masulob-on.
