Job 13
1 Voici, mes yeux ont vu toutes ces choses, mon oreille les a ouïes et comprises;
Semuanya itu pernah kulihat dan kudengar sendiri, dan sungguh-sungguh kufahami.
2 ce que vous connaissez, je le connais aussi, je ne vous suis nullement inférieur.
Apa yang kamu tahu, aku pun tahu; jangan sangka aku kalah denganmu.
3 Mais c'est au Tout-puissant que je désire parler, et avec Dieu que je voudrais engager le débat;
Tetapi aku hendak bicara dengan Yang Mahakuasa; aku ingin membela perkaraku di hadapan Allah.
4 car pour vous, vous tissez des mensonges, et êtes tous des médecins inutiles.
Sebab kamu menutupi kebodohanmu dengan tipu, tak ubahnya seperti dukun-dukun palsu.
5 Que ne gardez-vous le silence! on vous croirait de la sagesse.
Seandainya kamu tidak bicara, mungkin kamu dianggap bijaksana.
6 Entendez ma réfutation, et recueillez de ma bouche mes moyens de défense!
Maka dengarkanlah bantahanku; perhatikanlah pembelaanku.
7 En faveur de Dieu direz-vous ce qui est faux, et en parlant pour lui userez-vous de fraude?
Bolehkah demi Allah, kamu berdusta? Bolehkah kamu berbohong untuk kepentingan-Nya?
8 Ferez-vous acception de personne pour lui? Voulez-vous être les avocats de Dieu?
Bolehkah kamu memihak Allah, dan membela-Nya sebagai pengacara?
9 Aimerez-vous qu'il vous pénètre à fond? Comme on trompe les hommes, pourrez-vous le tromper?
Jika Allah memeriksamu, akan baikkah hasilnya? Dapatkah kamu menipu-Nya seperti menipu manusia?
10 Il vous châtiera, vous châtiera, si en secret vous faites acception.
Bila kamu memihak, walaupun dengan diam-diam, kamu akan dihukum Allah dengan kejam.
11 Sa majesté ne vous fait-elle pas peur, et la crainte de lui ne vous saisit-elle pas?
Apakah keagungan Allah tidak mengejutkan jiwamu? Apakah dahsyat-Nya tidak mengecutkan hatimu?
12 Vos maximes sont des propos vains comme la cendre, et vos retranchements, des retranchements d'argile.
Segala nasihatmu seperti debu yang tak berfaedah; pembelaanmu seperti tanah lempung yang mudah pecah.
13 Taisez-vous! laissez-moi! il faut que je parle: et m'arrive ce qui pourra.
Sebab itu diamlah, biarlah aku bicara! Aku tak perduli bagaimana pun akibatnya!
14 Je veux tout tenter, quand même… Je veux risquer ma vie.
Aku siap mempertaruhkan nyawa!
15 Voici, Il me tuera; je suis sans espoir: je veux devant lui justifier ma conduite.
Aku nekad sebab sudah putus asa! Jika Allah hendak membunuhku, aku berserah saja, namun akan kubela kelakuanku di hadapan-Nya.
16 C'est aussi là mon salut; car un impie ne l'affronterait pas.
Mungkin karena keberanianku itu aku selamat, sebab orang jahat tak akan berani menghadap Allah!
17 Ecoutez, écoutez mon discours, et que ma déclaration descende en vos oreilles!
Sekarang dengarlah baik-baik perkataanku; perhatikanlah keteranganku.
18 Eh bien! voici, j'ai mis mes moyens en ordre: je sais que je suis innocent!
Perkaraku sudah siap kukemukakan; aku yakin, tak dapat aku dipersalahkan!
19 Quel est Celui qui se ferait ma partie?… Car alors je n'aurais qu'à me taire et mourir.
TUHAN, jika Engkau datang dan menuduh aku, aku akan diam dan menunggu ajalku.
20 Seulement, épargne-moi deux choses! alors de Ta face je ne me cacherai pas:
Tapi kabulkanlah dua permohonanku ini, supaya aku berani menghadap-Mu lagi:
21 éloigne ta main de moi, et de tes terreurs ne m'épouvante pas!
berhentilah menyiksa aku, dan janganlah Kautimpa aku dengan kedahsyatan-Mu!
22 Ainsi, sois l'appelant, et je répliquerai: ou bien je parlerai, et toi, réponds-moi!
Bicaralah, maka akan kuberi jawaban. Atau biarlah aku bicara, lalu berilah balasan!
23 Quel est le nombre de mes fautes et de mes. péchés? Indique-moi mon forfait, et mon péché!
Berapa banyak salah dan dosa yang kulakukan? Segala pelanggaranku hendaknya Kausebutkan!
24 Pourquoi caches-tu ta face, et me regardes-tu comme ton ennemi?
Mengapa Kau menghindar dan menyingkir daripadaku? Apa sebabnya Kauanggap aku sebagai musuh-Mu?
25 Veux-tu terrifier une feuille emportée, poursuivre une paille desséchée,
Aku hanya daun yang gugur kena angin lalu, masakan Kaugentarkan aku! Aku hanya jerami yang kering dan layu, mana boleh Kaukejar-kejar aku!
26 que tu prononces contre moi avec tant de rigueur, et que tu m'imputes mes péchés de jeunesse,
Kautentukan nasib yang pahit bagiku; Kaubalaskan kesalahanku di masa mudaku.
27 et que tu mets mes pieds aux entraves, et surveilles toutes mes voies, circonscrivant la plante de mes pieds,
Kakiku Kauikat dengan rantai besi; segala gerak-gerikku Kauawasi. Bahkan telapak kakiku, tak lepas dari pandangan-Mu.
28 tandis que je m'use comme une chose cariée, comme un vêtement que rongent les teignes?
Maka aku menjadi rapuh seperti kayu yang busuk; seperti kain dimakan ngengat aku menjadi lapuk.
