Job 12
1 Et Job reprit et dit:
Maar Job antwoordde en zeide:
2 En vérité vous êtes tout un peuple, et avec vous mourra la sagesse!
Trouwens, omdat gijlieden het volk zijt, zo zal de wijsheid met ulieden sterven!
3 Moi aussi, j'ai du sens comme vous, je ne vous le cède point! Et de qui ces choses sont-elles ignorées?
Ik heb ook een hart even als gijlieden, ik zwicht niet voor u; en bij wien zijn niet dergelijke dingen?
4 De mon ami je suis la risée, quand j'invoque Dieu et qu'il m'exauce; la risée! un juste! un innocent!
Ik ben het, die zijn vriend een spot is, maar roepende tot God, Die hem verhoort; de rechtvaardige en oprechte is een spot.
5 Au malheur le mépris, dans l'idée des heureux! il est près de celui dont le pied chancelle.
Hij is een verachte fakkel, naar de mening desgenen, die gerust is; hij is gereed met den voet te struikelen.
6 Les tentes tranquilles sont pour les destructeurs, et la sécurité, pour ceux qui bravent le Seigneur, et qui se font un Dieu de leur bras.
De tenten der verwoesters hebben rust, en die Gode tergen, hebben verzekerdheden, om hetgene God met Zijn hand toebrengt.
7 Mais interroge les brutes, pour qu'elles t'instruisent, et les oiseaux des cieux, pour qu'ils l'expliquent!
En waarlijk, vraag toch de beesten, en elkeen van die zal het u leren; en het gevogelte des hemels, dat zal het u te kennen geven.
8 ou parle à la terre, pour qu'elle t'instruise! et les poissons de la mer te raconteront!
Of spreek tot de aarde, en zij zal het u leren; ook zullen het u de vissen der zee vertellen.
9 Entre eux tous, qui pourrait ignorer que la main de l'Éternel a fait ces choses?
Wie weet niet uit alle deze, dat de hand des HEEREN dit doet?
10 Il tient en sa main l'âme de tout ce qui vit, et l'esprit de tout corps d'homme.
In Wiens hand de ziel is van al wat leeft, en de geest van alle vlees des mensen.
11 Est-ce que l'ouïe ne discerne pas les discours, de même que le palais goûte les aliments?
Zal niet het oor de woorden proeven, gelijk het gehemelte voor zich de spijze smaakt?
12 Les vieillards ont de la sagesse, et l'âge avancé, de l'intelligence.
In de stokouden is de wijsheid, en in de langheid der dagen het verstand.
13 Chez Lui se trouve sagesse et puissance, Il a conseil et intelligence.
Bij Hem is wijsheid en macht; Hij heeft raad en verstand.
14 Voici, Il détruit, et on ne relève pas. Enferme-t-Il un homme, il n'est pas élargi.
Ziet, Hij breekt af, en het zal niet herbouwd worden; Hij besluit iemand, en er zal niet opengedaan worden.
15 Voici, Il retient les eaux, et elles sèchent; Il les envoie, et elles bouleversent la terre.
Ziet, Hij houdt de wateren op, en zij drogen uit; ook laat Hij ze uit, en zij keren de aarde om.
16 Chez lui se trouvent force et sagesse, Il est maître de celui qui erre, et de celui qui fait errer;
Bij Hem is kracht en wijsheid; Zijns is de dwalende, en die doet dwalen.
17 Il emmène les conseillers captifs, et fait délirer les juges;
Hij voert de raadsheren beroofd weg, en de rechters maakt Hij uitzinnig,
18 Il relâche l'autorité des rois, et enchaîne leurs reins d'une ceinture;
Den band der koningen maakt Hij los, en Hij bindt den gordel aan hun lenden.
19 Il emmène les prêtres captifs, et Il renverse les puissants;
Hij voert de oversten beroofd weg, en de machtigen keert Hij om.
20 Il ôte la parole aux hommes éprouvés, et retire le jugement aux vieillards;
Hij beneemt den getrouwen de spraak, en der ouden oordeel neemt Hij weg.
21 Il verse le mépris sur les nobles, et délie la ceinture des forts;
Hij giet verachting over de prinsen uit, en Hij verslapt den riem der geweldigen.
22 produit les secrets hors des ténèbres, et fait sortir au jour l'ombre de mort;
Hij openbaart de diepten uit de duisternis, en des doods schaduwe brengt Hij voort in het licht.
23 Il élève les peuples, et les perd; Il disperse les peuples, et les rétablit;
Hij vermenigvuldigt de volken, en verderft ze; Hij breidt de volken uit, en leidt ze.
24 Il ôte le sens aux chefs des peuples, et les égare dans des déserts sans chemins;
Hij neemt het hart van de hoofden des volks der aarde weg, en doet hen dwalen in het woeste, waar geen weg is.
25 ils tâtonnent dans l'obscurité, sans clarté, Il leur donne le vertige, comme à l'homme ivre.
Zij tasten in de duisternis, waar geen licht is; en Hij doet hen dwalen, als een dronkaard.
