Ecclésiaste 11

1 Jette ton pain à la surface des eaux, car longtemps après tu le retrouveras;

१आपली भाकर जलावर सोड. कारण पुष्कळ दिवसानी तुला ते पुन्हा मिळेल.

2 fais-en part à sept et même à huit; car tu ne sais pas quelle calamité il y aura sur la terre.

२तू सात आठ लोकांस वाटा दे. कारण पृथ्वीवर कोणत्या वाईट गोष्टी घडतील त्याची तुम्हास कल्पना नाही.

3 Quand les nuages sont pleins de pluie, ils la versent sur la terre; et, que l'arbre tombe vers le sud ou vers le nord, il reste là, où il est tombé. –

३जर ढग पावसाने पूर्ण भरलेले असतील; तर ते पृथ्वीवर स्वतःला रिक्त करतात, आणि जर झाड उत्तरेकडे वा दक्षिणेकडे पडले तर ते जेथे पडले तेथेच राहील.

4 Celui qui observe le vent, ne sèmera point; et celui qui regarde les nuages, ne récoltera point. –

४जो वारा पाहत राहतो तो पेरणार नाही. जो ढगांचा रंग पाहत राहतो तो पेरणी करणार नाही.

5 De même que tu ignores quelle est la route du vent, et comment les os se forment dans le sein de la femme enceinte de même tu ne saurais connaître l'œuvre de Dieu qui fait toutes choses.

५जसा वारा कोठून येतो हे तुला माहित नाही, आईच्या गर्भात बाळाची हाडे कशी वाढतात हेही जसे तुला कळत नाही तसेच सर्व काही निर्माण करणाऱ्या देवाच्या कार्याचे आकलन तुला करता येणार नाही.

6 Dès le matin sème tes semences, et au soir ne laisse pas ta main oisive! Car tu ne sais si c'est l'une ou l'autre qui réussira, ou si toutes deux elles sont également bonnes.

६सकाळीच आपले बी पेर, संध्याकाळीही हात आवरू नकोस. कारण त्यातून कोणते फळास येईल हे किंवा ते अथवा दोन्ही मिळून चांगले होतील हे तुला माहीत नसते.

7 La lumière est douce, et c'est un bonheur pour les yeux de voir le soleil.

७प्रकाश खरोखर गोड आहे, आणि सूर्य पाहणे डोळ्यांस आनंददायक गोष्ट आहे.

8 Car, lors même que l'homme vit un grand nombre d'années, il trouve de la joie dans toutes; il se souvient d'ailleurs qu'il y aura bien des jours sombres, et que tout l'avenir est une vanité.

८जर मनुष्य कितीही वर्षे जगला तरी तो त्या सर्वात आनंद करो, पण तो येण्याऱ्या अंधकाराच्या दिवसाचा विचार करो, कारण ते पुष्कळ होतील. जे सर्व येते ते व्यर्थच आहे.

9 Réjouis-toi, jeune homme, pendant ton jeune âge, et laisse ton cœur être heureux pendant les jours de ta jeunesse; et suis la voie que te montre ton cœur, et le regard de tes yeux. Sache en même temps que sur toutes ces choses Dieu t'appellera au jugement.

९हे तरुणा, तू आपल्या तारुण्यात आनंद कर. तुझ्या तारुण्याच्या दिवसात तुझे हृदय तुला आनंदीत करो, आणि तू मनास वाटेल त्या मार्गाने व नजरेस येईल तसा चाल. पण या सर्वाबद्दल देव तुझा न्याय करील. हे तुझ्या लक्षात असू दे.

10 Et bannis le chagrin de ton cœur, et éloigne les maux de ton corps! Car la jeunesse et l'aurore sont un souffle.

१०यास्तव आपल्या मनातून राग दूर कर, आणि आपल्या शरीरातील वेदनेकडे लक्ष देऊ नको. कारण तारुण्य व सामर्थ्य ही व्यर्थ आहेत.