< Ecclésiaste 10 >

1 Des mouches mortes font exhaler une odeur fétide à l'huile du parfumeur; un peu de folie a la prépondérance sur la sagesse et l'honneur.
Ölü sinekler attarın ıtırını kokutur. Biraz aptallık da bilgeliği ve saygınlığı bastırır.
2 La raison du sage est à sa droite; la raison du fou est à sa gauche.
Bilgenin yüreği hep doğruya eğilimlidir, Akılsızın ise, hep yanlışa.
3 Quelle que soit la voie que suive le fou, il manque de sens, et il dit à chacun qu'il est un fou.
Yolda yürürken bile akılsızın aklı kıttır, Akılsız olduğunu herkese gösterir.
4 Si la colère du souverain s'élève contre toi, ne cède pas la place, car le calme fait céder de grands péchés.
Yöneticinin öfkesi sana karşı alevlenirse, Yerinden ayrılma; Çünkü serinkanlılık büyük yanlışları bastırır.
5 Il est un mal que j'ai vu sous le soleil, par l'effet d'une méprise qui procède du prince:
Güneşin altında gördüğüm bir haksızlık var, Yöneticiden kaynaklanan bir yanlışı andırıyor:
6 la folie est placée en très haut lieu, et des riches sont assis en lieu bas.
Zenginler düşük makamlarda otururken, Aptallar yüksek makamlara atanıyor.
7 J'ai vu des esclaves montés sur des chevaux, et des princes marchant à pied comme des esclaves. –
Köleleri at sırtında, Önderleri yerde köleler gibi yürürken gördüm.
8 Celui qui creuse une fosse, y tombera; et celui qui fait une brèche à un mur, sera mordu par un serpent.
Çukur kazan içine kendi düşer, Duvarda gedik açanı yılan sokar.
9 Celui qui remue des pierres, s'y fera mal, et celui qui fend du bois, se risque;
Taş çıkaran taştan incinir, Odun yaran tehlikeye girer.
10 si le fer est émoussé, et qu'il n'en affile pas le tranchant, il lui faudra un effort plus grand; mais la sagesse a l'avantage de donner l'adresse.
Balta körse, ağzı bilenmemişse, Daha çok güç gerektirir; Ama bilgelik başarı doğurur.
11 Si le serpent mord quand il n'est pas enchanté, l'enchanteur ne sert à rien. –
Yılan büyü yapılmadan önce sokarsa, Büyücünün yararı olmaz.
12 Les discours de la bouche du sage ont la grâce; mais le fou est la victime de ses propres lèvres;
Bilgenin ağzından çıkan sözler benimsenir, Oysa akılsız kendi ağzıyla yıkımına yol açar.
13 le début des paroles de sa bouche est folie, et la fin de son discours est un délire malfaisant.
Sözünün başı aptallık, Sonu zırdeliliktir.
14 Et le fou prodigue les paroles; [cependant] l'homme ignore l'avenir, et qui lui découvre ce qui aura lieu après lui?
Akılsız konuştukça konuşur. Kimse ne olacağını bilmez. Kim ona kendisinden sonra ne olacağını bildirebilir?
15 Le travail du fou le fatigue, car il ne sait pas trouver le chemin de la ville. –
Akılsızın emeği kendini öylesine yıpratır ki, Kente bile nasıl gideceğini bilemez.
16 Malheur à toi, pays, qui as pour roi un enfant, et dont les princes se mettent à table dès le matin!
Kralın bir çocuksa, Önderlerin sabah şölen veriyorsa, vay sana, ey ülke!
17 Bonheur à toi, pays, qui as pour roi un fils de noble race, et dont les princes se mettent à table en temps convenable, pour se restaurer, et non pour boire!
Kralın soyluysa, Önderlerin sarhoşluk için değil Güçlenmek için vaktinde yemek yiyorsa, ne mutlu sana, ey ülke!
18 Quand il y a paresse, la charpente se disloque; et, quand les mains sont lâches, le logis a des voies d'eau. –
Tembellikten dam çöker, Miskinlikten çatı akar.
19 On apprête un festin pour se réjouir, et le vin égaie les vivants; et l'argent répond à tout. –
Şölen eğlenmek için yapılır, Şarap yaşama sevinç katar, Paraysa her ihtiyacı karşılar.
20 Même dans ta pensée ne maudis pas le roi; et au fond de la chambre où tu couches, ne maudis pas le riche! Car l'oiseau du ciel emportera tes propos, et le volatile ailé publiera tes discours.
İçinden bile krala sövme, Yatak odanda zengine lanet etme, Çünkü gökte uçan kuşlar haber taşır, Kanatlı varlıklar söylediğini aktarır.

< Ecclésiaste 10 >