Deutéronome 20

1 Lorsque tu te mettras en campagne contre tes ennemis, et que tu verras des chevaux et des chars, une armée plus nombreuse que toi, n'aie pas peur d'eux, car l'Éternel, ton Dieu, est avec toi, Lui qui t'a fait sortir du pays d'Egypte.

۱ چون برای مقاتله با دشمن خود بیرون روی، و اسبها و ارابه‌ها و قومی را زیاده از خودبینی، از ایشان مترس زیرا یهوه خدایت که تو را از زمین مصر برآورده است، با توست.

2 Et quand vous serez près d'engager le combat, le Prêtre s'avancera et parlera au peuple

۲ وچون به جنگ نزدیک شوید آنگاه کاهن پیش آمده، قوم را مخاطب سازد.

3 et il leur dira: Écoutez, Israélites! vous êtes aujourd'hui sur le point de livrer bataille à vos ennemis; que votre cœur ne faiblisse pas, n'ayez pas peur et ne tremblez pas, et ne prenez pas l'alarme devant eux.

۳ و ایشان را گوید: «ای اسرائیل بشنوید شما امروز برای مقاتله بادشمنان خود پیش می‌روید، دل شما ضعیف نشود، و از ایشان ترسان و لرزان و هراسان مباشید.

4 Car l'Éternel, votre Dieu, est Celui qui marche avec vous pour combattre pour vous contre vos ennemis, pour vous donner la victoire.

۴ زیرا یهوه، خدای شما، با شما می‌رود، تا برای شما با دشمنان شما جنگ کرده شما رانجات دهد.»

5 Ensuite les officiers parleront au peuple en ces termes: Lequel a bâti une maison neuve et n'en a pas encore fait la dédicace? qu'il s'en aille et regagne sa maison, de peur qu'il ne périsse dans la bataille et qu'un autre n'en fasse la dédicace.

۵ و سروران، قوم را خطاب کرده، گویند: «کیست که خانه نو بنا کرده، آن راتخصیص نکرده است؛ او روانه شده، به خانه خودبرگردد، مبادا در جنگ بمیرد و دیگری آن راتخصیص نماید.

6 Et lequel a planté une vigne et n'en a pas encore eu la première jouissance? qu'il s'en aille et regagne sa maison, de peur qu'il ne périsse dans la bataille et qu'un autre n'en ait la première jouissance.

۶ و کیست که تاکستانی غرس نموده، آن را حلال نکرده است؛ او روانه شده، به خانه خود برگردد، مبادا در جنگ بمیرد، ودیگری آن را حلال کند.

7 Et lequel s'est fiancé à une femme, et ne l'a pas encore épousée? qu'il s'en aille et regagne sa maison, de peur qu'il ne périsse dans la bataille et qu'un autre ne l'épouse.

۷ و کیست که دختری نامزد کرده، به نکاح در نیاورده است، او روانه شده، به خانه خود برگردد، مبادا در جنگ بمیرد ودیگری او را به نکاح درآورد.»

8 Et les officiers continueront à parler au peuple en ces termes: Lequel a peur et est intimidé? qu'il s'en aille et regagne sa maison, de peur que sa pusillanimité ne se communique à ses frères.

۸ و سروران نیزقوم را خطاب کرده، گویند: «کیست که ترسان وضعیف دل است؛ او روانه شده، به خانه‌اش برگردد، مبادا دل برادرانش مثل دل او گداخته شود.»

9 Et quand les officiers auront achevé de parler au peuple, ils mettront à la tête du peuple les chefs de corps d'armée.

۹ و چون سروران از تکلم نمودن به قوم فارغ شوند، بر سر قوم، سرداران لشکر مقررسازند.

10 Quand tu arriveras devant une place pour lui donner l'assaut, somme-la de capituler.

۱۰ چون به شهری نزدیک آیی تا با آن جنگ نمایی، آن را برای صلح ندا بکن.

11 Et si elle te répond en acceptant la capitulation, et s'ouvre devant toi, tout le peuple qui s'y trouvera, te deviendra corvéable, et te sera asservi.

۱۱ و اگر تو راجواب صلح بدهد، و دروازه‌ها را برای توبگشاید، آنگاه تمامی قومی که در آن یافت شوند، به تو جزیه دهند و تو را خدمت نمایند.

12 Mais si elle ne veut pas capituler avec toi, et qu'elle se mette en guerre contre toi et que tu l'assièges,

۱۲ و اگر باتو صلح نکرده، با تو جنگ نمایند، پس آن رامحاصره کن.

13 et que l'Éternel, ton Dieu, la livre entre tes mains, tu en passeras tous les mâles au fil de l'épée,

۱۳ و چون یهوه، خدایت، آن را به‌دست تو بسپارد، جمیع ذکورانش را به دم شمشیربکش.

14 seulement tu feras ton butin des femmes et des enfants et des bestiaux et de tout ce qu'elle renfermera, et de toutes ses dépouilles, et vous jouirez de la dépouille de vos ennemis que vous livre l'Éternel, votre Dieu.

۱۴ لیکن زنان و اطفال و بهایم و آنچه درشهر باشد، یعنی تمامی غنیمتش را برای خود به تاراج ببر، و غنایم دشمنان خود را که یهوه خدایت به تو دهد، بخور.

15 Ainsi traiterez-vous toutes les villes situées à une très grande distance de vous et ne faisant pas partie des villes de ces peuples d'ici.

۱۵ به همه شهرهایی که از تو بسیار دورند که از شهرهای این امتها نباشند، چنین رفتار نما.

16 Mais dans les villes de ces peuples-ci, que l'Éternel, ton Dieu, te donne en propriété, tu ne laisseras la vie à rien de ce qui respire;

۱۶ اما از شهرهای این امتهایی که یهوه، خدایت، تو را به ملکیت می‌دهد، هیچ ذی نفس را زنده مگذار.

17 tu les dévoueras, au contraire: les Héthiens et les Amoréens, les Cananéens et les Perizzites, les Hévites et les Jébusites, conformément à l'ordre de l'Éternel, ton Dieu,

۱۷ بلکه ایشان را، یعنی حتیان و اموریان و کنعانیان و فرزیان و حویان ویبوسیان را، چنانکه یهوه، خدایت، تو را امرفرموده است، بالکل هلاک ساز.

18 afin qu'ils ne vous apprennent pas à imiter toutes leurs abominations qu'ils font pour leurs dieux, et que vous ne vous rendiez pas coupables envers l'Éternel, votre Dieu.

۱۸ تا شما راتعلیم ندهند که موافق همه رجاساتی که ایشان باخدایان خود عمل می‌نمودند، عمل نمایید. و به یهوه، خدای خود، گناه کنید.

19 Quand tu auras tenu longtemps une ville bloquée pour l'assiéger, pour la prendre, tu ne détruiras pas les arbres, en y mettant la hache, car tu peux t'en nourrir, et tu ne dois pas les abattre, car les arbres des champs sont [trop utiles] à l'homme pour être aussi assiégés par toi.

۱۹ چون برای گرفتن شهری با آن جنگ کنی، وآن را روزهای بسیار محاصره نمایی، تبر بر درختهایش مزن و آنها را تلف مساز. چونکه ازآنها می‌خوری پس آنها را قطع منما، زیرا آیادرخت صحرا انسان است تا آن را محاصره نمایی؟

20 Les arbres seuls dont tu sais qu'ils ne fournissent point d'aliments, tu pourras les endommager et les abattre, et en construire des ouvrages propres à faire le siège de la ville qui est en guerre avec toi, jusqu'à ce qu'elle succombe.

۲۰ و اما درختی که میدانی درختی نیست که از آن خورده شود آن را تلف ساخته، قطع نما وسنگری بر شهری که با تو جنگ می‌کند، بنا کن تامنهدم شود.